Þjóðviljinn - 28.07.1963, Blaðsíða 8

f
3 SÍBA
ÞJÓÐVILIINN
Sunnudagur 28. júli 1963
jslendingar virðast veiða
Islandssíld á enska tungu
Hagskýrslur herma að íslendingar séu annar
mesti útflytjandi síldar í öllum heimi. Nú skyldi
maður ætla að fáar þjóðir kynnu betur að not-
færa sér þessi náttúrugæði — en samkvæmt
reynslu ’fréttamanns Þjóðviljans er þessu ’farið
á aðra lund. Svo einkennilega vill til að svo virð-
ist sem íslendingar 'framleiði alls ekki síld sem
ætluð er íslendingum.
Fyrir skömmu kom húsmóðir
nokkur að máli við fréttamann
Þjóðviljans og sagði sínar far-
ir ekki sléttar. Hún kvaðst hafa
hrifizt að skrifum dagblaðanna
um næringargildi og Ijúffengi
síldarinnar íslenzku. Eftir að
hafa lesið langar romsur um
þessa frábæru fæðutegund lagði
hún upp í leiðangur til þess að
afla sér og sínum hlutdeildar í
þeirri marglofuðu sælu sem
Mikið skal til mikils vinna
Hina sígildu spumingu um
helztu einkenni tízkunnar
næsta ársfjórðung ber nú mjög
á góma í París. Helztu frömuð-
ir tízkuheimsins halda þar veg-
legar sýningar og opinbera
leyndarmál sín og hugmyndir
um hausttízkuna 1963.
Sú breyting sem mesta at-
hygli vekur kom fram hjá
Jacques Heim en hann síkkaði
kjólana hiklaust um átta cm.
Sýning Balmains var síðastlið-
inn þriðjudag og fylgir hann
ekki fordæmi Jacques Heim
heldur hefur kjólana enn sem
fyrr niður á mið hné. Hjá
Balmain er mikið um stutta
jakka sem oft eru fóðraðir með
ljósum eínum, og þrískiptir
dragtarkjólar virðast eiga vin-
sældum að fagna. Hinir stuttu
jakkar eru notaðir undir aðra
víðari sem ná aðeins niður á
mjaðmimar. Kápumar hjá Bal-
main líkjast einna helzt her-
mannafrökkum og eru hneppt-
ar með 6 til 8 gríðarstórum
hnöppum. Á mörgum kjólum
hefur Balmain hækkað mittis-
línuna og nefnist það Empire-
snið.
Balmain notar mikið alls
konar skinnbryddingar og
skreytingar á kjóla og kápur.
Hattamir hjá Balmain eru stór-
ir og barðamiklir og er þeim
tyllt alveg aftur á hnakka.
Einnig sýndi hann skemmtilega
túrbanhatta sem bryddaðir voru
með skinnum.
Þðkkum innilega auðsýnda samúð við andlát og jarðar-
för móður okkar
GUÐRÚNAR ÞÓRÐARDÓTTUR,
Hverfisgötu 88b, Reykjavik.
Þórður Gíslason,
Þóra Gísladóttir,
Auður Gísladóttir,
Asth’ldur Guðrún Gísladóttir.
samkvæmt frásögnum dagblað-
anna felst í þvi að neyta ís-
lenzkrar síldar í gerfi lystilegra
rétta.
En eins og fyrr segir sagði
húsmóðirin sínar farir ekki
sléttar. Hún gekk út úr húsi
sínu með því hreina hugarfari
að styrkja íslenzkan iðnað og
sjálfs síns hreysti um leið. Hún
gekk búð úr búð og spurði
eftir þeirri ódáinsfæðu sem
dagblöðin hafa gert hvað mest
veður út af, síldinni. Og henni
var boðin síld. Henni var boð-
in gífurleg feikn af síld, jafnt
niðursoðinni sem niðurlagðri,
eins og blaðamennimir orða
það. Henni var boðin síld í
litlum dósum og stómm dósum.
En því miður; þessi ágæta
kona gat hvorki notfært sér
litlu dósimar né þær stóru.
Og hver er skýring á því að
þvílík ósköp geta gerzt hjá öðr-
um mesta síldarframleiðanda
heims? Einfaldlega sú að kon-
an skildi ekki áletranimar, sem
gat að líta utan á aflanum sem
landar hennar, ef til vill synir
hennar, höfðu veitt. Áletranim-
ar, uppskriftimar að þessum
fínu síldarréttum, voru allar
ritaðar á enska tungu. Og þessi
fræga frú spurði fréttamann
Þjóðviljans þeirrar einföldu
spumingar: Kunna íslendingar
ekki að skrifa sitt eigið mál
utan á sínar eigin síldardósir
Veggteppisem börnin
kunna að meta

Hér sjáið þið tvö einkar
skemmtileg vcggteppi i
barnaherbergi. Myndirnar
eru málaðar með sterkum
litum á einlitt efni. Það er
um að gera að hafa mynd-
irnar nógu einfaldar og
leyfið börnunum sjálfum að
taka þátt í að búa mynd-
irnar til.
Sofa í rúnii langömmunnar
1 norska tímaritinu „Textil og
Konfektion" var nýlega sagt frá
því, að tólf vefnaðar- og sæng-
urfataverksmiðjur í Belgíu,
Frakklandi, Hollandi, Sviss,
Vestur-Þýzkalandi og Austur-
ríki hafi myndað með sér sam-
tök í því markmiði að rann-
saka vísindalega, hvaða áhrif
ónógur svefn og slæmar hvílur
hafa á heilsufar manna og
starfsþrótt.
Félagsskapur þessi var stofn-
aður eftir að svör höfðu feng-
izt við eftirfarandi spumingu,
sem lögð hafði verið fyrir al-
menning í V-Þýzkalandi:
Hvernig er heilsa yðar og
hvernig sofið þér?
45 prósent allra þeirra, er
spurðir voru, létu í ljós óá-
nægju með heilsufar sitt og
svefn og kenndu mörgu um.
Aðeins tvö prósent kenndu um
slæmum rúmfatnaði eða rúm-
um. Ein af forystukonum fé-
lagssamtakanna, Gerd Biller-
bock, segir samt, að lítið sé áf
þessum tölum að byggja og tel-
ur það hlægilegt, hve Þjóð-
verjar noti gamaldags rúm og
rúmföt, þrátt fyrir að þeir hafi
öll möguleg önnur þægindi inn-
anhúss. Flestir sofa ennþá í
rúmum frá dögum langömmu
sinnar, segir hún Og af skýrslu
sem gerð var um efnið sést, að
þriðja hvert rúm í Vestur-
Þýzkalandi er yfir 25 ára gam-
alt. Félagssamtökin hafa nú
falið háskólanum í Meinz að
finna út, hvemig bezt sé að
hafa rúm og rúmföt, til þess
að sem bezt hvíld fáist.
Ekki er nú öll vitleysan eíns; nauðasköllóttur maður að láta
stjana við sig á hárgreiðslustofu. Annars heitir maðurinn Jim
Cripps og er frá Wrotham í Kent. Hann vann til þess á hátíð
í Wrotham að fá fría lagningu. Aumiingja maðurinn notaði sér
auðvitað hlunnindin, þ. e. a. s. eftir að vinir hans höfðu heitið
20 bjórflöskum, ef hann þyrði að fara.
Eiga kjólar okkar
að síkka í haust?
Hvar eiga börnin að vera?
Eins og kunnugt er vinna
fjölmargar húsmæður úti til
þess að standa straum af heim-
ilishaldinu á þessum toll-
heimtutímum. En oft vill svo
verða að þegar konur ætla að
létta undir með heimilisföð-
umum við að sjá heimilinu
farborða sé slíkt óframkvæm-
anlegt sökum þess að ekki
tekst að koma bömunum fyrir
á bamaheimilum. Skyldi mað-
ur þó ætla að frumskylda ríkis-
valdsins við slíkar aðstæður
væri að sjá til þess að kven-
þjóðin gæti framfleytt íbúum
landsins þegar karlmennirnir
hrökkva ekki lengur til.
En við sem ritum í Þjóðvilj-
ann getum sagt ófáar sögur af
því að ungar konur og gamlar,
fullar af trúnaðartrausti til
þeirrar ríkisstjórnar sem ákveð-
ur gjöld þeirra og tekjur, hafi
orðið að afsala sér vellaunuðum
stöðum (á kvennamælikvarða)
vegna þess að það reyndist alls-
endis útilokað að koma börnum
þeirra fyrir annars staðar
en í eldhúsinu hjá þeim sjálf-
um eða á götunni fyrir utan.
Við fréttamenn Þjóðviljans,
ætium okkur ekki þá dul að
fetta fingur út í þá forsjón
ríkis og borgar sem ákveður
hvers konar lífskjör okkur
hæfa bezt, en dirfumst að
spyrja: Af hverju megum við
ekki fóma börnum okkar á
altari einstaklingsframtaksins
úr því við þurfum þess með?
Notíð hugmyndaflug

-

Islenzkt kvenfólk er yfirleitt ákaflega feimið við að nota hatta.
Margar stúlkur hafa sagt mér að þær þori ;blátt áfram ekki að
sýna sig úti á götu með hatt á höfðinu. Enda sjást hér varla
önnur höfuðföt en skýluklútar. Húfan hérna á myndunum er
skemmtilcg tilbreyting frá skýluklútnum. Það er vandalaust að
sauma hana, bara einn saumur að aftan og dregiið saman að ofan
og húfu er tilbúin. Og svo verður hver að nota sitt hug-
myndaflug þegar hufan cr sett upp. Hér sjást tvær mismunandi
aðferðir.
Gleymið ekki að
mynda barnið.
BUÐIN
Klapparstíg 26.
SetjiS elna skeiS af
blönduðum dvöxtum f
glas, því naest tyær ís-
kúlur, spændar meS heitrl
matskeið úr íspakkanum,
síffan bætt yiS dvöxtum
og ein skcið af þeyttum
rjóma ofan d.
Aövörun
Aö marggefnu tilefni skal það tekið fram, að
umferð hvers konar ökutækja, svo og gangandi
fólks, um flugbrautir Reykjavíkurflugvallar er
stranglega bönnuð, nema með sérstöku leyfi
flugumferðarstjórnar vallarins.
Brot gegn þessu ákvæði varða eftir atvikum
sektum eða þyngri viðurlögum.
Ennfremur skal þaö tekið fram, að eigi er
heimilt að fara aðra leið um flugvallarsvæðið
að sjóbaðstaðnum í Nauthólsvík, en frá Mikla-
torgi um Flugvallarveg að Skerjafirði.
Flugmálastjórinn Agnar Kofoed-Hansen.
i
4