Þjóðviljinn - 11.11.1963, Qupperneq 1
AUKABLAÐ
Mánudagur 11. nóvember 1963 — 28. árgangur — 238. tölublað.
FUNDIR í FÉLÖGUNUM ÚTI Á
LANDI VORU HALDNIR í GÆR
í gær voru boðaðir fundir í flestum eða öllum þeim verklýðs'fé-
lögum úti á landi sem boðað höfðu vinnustöðvun í dag. Sökum
þess að blaðið var prentað í gærkvöld en margir fundanna haldn-
ir síðdegis í gær vannst eigi tími til þess að afla fregna af þeim 'til
birtingar í þessu blaði en frá þeim verður sagl í blaðinu á morg-
un, þriðjudag.
STEFNA VERKLYÐSHREYFINGARINNAR SIGRAÐI:
RÍKISSTJÓRNIN HEYKTIST
Á OFBELDISLÖGUM SÍNUM
® Síðari hluta laugardags, fáum klukku-
tímum áður en atkvæðagreiðsla átti að fara
fram um ofbeldisfrumvarp ríkisstjórnarinnar,
gerðust þau sögulegu og raunar einstæðu tíð-
indi að ríkisstjórnin tilkynnti að hún væri
hætt við að láta afgreiða frumvarpið. Ríkis-
stjórnin hafði þá átt viðræður við fulltrúa
verklýðshreyfingarinnar frá því seint á föstu-
dagskvöld og samkomulag hafði náðst um
eftirtalin atriði: Ríkisstjómin frestaði frum-
varpi sínu til 10. desember og hét því að þeg-
ar í stað yrðu teknar upp heiðarlegar og al-
varlegar samningaviðræður við verklýðshreyf-
inguna um kjaramálin; fulltrúar verklýðsfé-
laganna hétu því á móti að beita sér fyrir því
að verkföllum yrði frestað til 10. desember.
■ Þar með hafði verklýðshreýfingin unnið
úrslitasigur í baráttu sinni um frumvarp ríkis-
stjómarinnar, stjórnarflokkamir heyktust á því
að framkvæma þau áform sín að afnema réttindi
verklýðsfélaganna og skipa kjaramálum verka-
fólks með einhliða lagasetningu. Stefna verklýðs-
hreyfingarinnar hafði frá upphafi verið sú að
málin yrði að leysa með samningum, verklýðs-
félögin myndu beita öllu a’fli sínu til þess að
Glœsilegur mótmœlafundur
brjóta hverskyns ofbeldislög á bak aftur. Verka-
fólkið í landinu skipaði sér um þessa stefnu af
þvílíkum einhug, án tillits til stjórnmálaágrein-
ings, að ríkisstjórnin sá að lokum sitt óvænna,
tók aftur í verki allar hóíanir sínar og stóryrði,
og sætti sig við samningaleiðina.
■ Átökin síðustu tíu daga ha'fa fyrs't og
fremst snúizt um ofbeldisfrumvarp ríkisstjórnar-
innar, þá óhjákvæmilegu nauðsyn að hnekkja öllu
valdboði. Þegar sigur he'fur unniz’t í þeim átök-
um eru sjálf kjaramálin eftir, sú óhjákvæmilega
nauðsyn að verkafólk fái rétt hlut sinn gegn óða-
verðbólgu og ranglátri þróun í launamálum. Sú
barátta heldur áfram næsfu vikurnar, og til þess
að tryggja sigur í henni þarf verkafólk að sýna
sama einhug og baráttuvilja sem hnekkti frum-
varpi ríkisstjórnarinnar. Baráttan þarf að haldá
áfram af 'fullum þunga, sá árangur sem nú hefur
náðst þarf að verða viðspyrna til nýrra sigra.
Sjá 2. síðu
Myndirnar
mælafundi
uóv. s.l. en
hér að neðan eru teknar á hinum alarfjölmenna mót-
er Alþýðusamband fslands efndi til á lækjartorgi 4.
það er einhver fjölmennasti útifundur sem haldinn
hefur verið hér I Reykjavík. Frásögn af fundin-
um og öðrum mótmælaaðgerðum verkalýðsins
bæði hér í Reykjavík og á fleiri stöðum á land-
inu er á 2. síðu. — (Ljósm. Þjóðv. A.K.).
Myndin er tekin á því sögulega augnabliki þegar Ölafur Thors
forsætisráðherra lýsir yfir því í efri deild að ríkisstjórnin sé fallin
frá því að láta samþykkja ofbeldisfrumvarp sitt — eftir að hún
hafði í rúma viku barizt fyrir þvl, og ráðherramir höfðu m.a. Iýst
því tvö kvöld i áheym alþjóðar að þeir myndu standa eða falla
með fmmvarpi sínu!
Ósæmileg ósannindi
Á forsíðu Alþýðublaðsins í gær eru þau ummæli höfð eftir Emil
Jónssyni ,,að samkomulag við forustumenn verkalýðsfélaganna
hefði ekki fengizt, þegar rætt var við þá, áður en frumvarp rik-
isstjómarinnar var flutt“. Þjóðviljinn bar þessi ummæli í gær-
kvöld. tmdir Eðvarð Sigurðsson; hann svaraði:
★
„Þetta em ósæmileg ósannindL Ríkisstjómin Ieitaði aldrei eftir
samkomuIagL Víð buðum samkomulag og frest, en forsætisráðherra
neittaði og hefur viðurkennt þá staðreynd á þingi. Þetta veit Emil
Jónsson fullvel, og það er ekki drcngilegt að fela afstöðu sína bak
við alrangar staðhæfingar.“
i
4