Alþýðublaðið - 19.09.1921, Blaðsíða 1

1921
Mánudaginn 19. september.
215. tölubl.
Brunatryggingar
á .innbúi og vörum
hVergi ódýrarl en hjá.
A. V. Tulinius
vátryggl ngaskrlfatofu
EI m 8 kipaf é lags h ús I nu,
2. hæð.
XJm seinan.
Af alefli kvaðst fj'ármálaráðherra
vor ætla að berjast gegn þvi, að
sríkið tæki lán. Þetta sagði hann í
-viðtali við Morgunblaðið, eftir að
hann konn úr utanför sinni fyrir
|>ví nær ári sfðan.
Þessi umtnæli þóttu lýsa fremur
lítilli þekkingu á fjármáiaástanði
iandsins og ennþá minni framsýni.
„Vísir* sagði fyrir ári siðan, að
fjárkreppunni mundl lokið um
nýjár, en eftir því sem stundir
liðu sanníærðist hann um að svo
mundi ekki verða og fór þá að
taka í sama sfrenginn og „Al-
þýðublaðið', að þörf væri á að
eitthvað væri gert til að kippa í
lag fjármálum laadsias, eða öllu
heidur þeirrar stofnunar, se>m mest
áhrif hefir á það, hvort fjárkreppa
er í landinu eða ekki.
Margir gutu hornauga til „A1
þýðublaðsins*, þegar það í lyrra
var að benda á það, sem cú er
fram komið, og töldu fjarstæðu
eína, að orð þess mundu rætast.
En hvernig líta þeir nú á ástand
iðí Ölliim ber saman um að það
hafi fremur versnað ®g ekki síst
vegna þess, hve lengi dróst að
taka lán erlendis, til þess að korna
f lag þvf sem aflaga fór.
A þessu eina ári hefir ástandið
beinlfnis 'stöðugt farið versnandi.
Skuldir einstakra manna — og
ríkisins reyndar líka — hafa safa
ast saman erlendis og innieignir
eriendra manna f bönkum hér
Alþýðusamband tslands.
Auka-sambandsþing
verður sett f Reykjavfk föstudaginn 28. október næstk. ®g verða þar
meðal annars tekin fyrir ti! úrslita þau mál, sem óútkljáð voru á sam*
bandsþinginu f nóv. 1920, þar á meðal stefnuskrármálið o. fi.
Er þess vænst, að nefndir í málum þessum hafi þá lokið störf-
um sinum og leggi fram tillögur sínar.
Fulltrúar til auka sambandsþingsins — f forföllum þeirra vara-
fulltrúar — eru hinir sömu og voru kosnir til hias rcglulega sam-
bandsþings.
. Fundarstaður og tfmi verður augiýstur siðar.
Reykjavfk 16. september 1921.
Jón Baldvinsson
p. t. forseti Alþýðusambands íslands.
hafa sífelt aukist, áa þess hægt
hafi verið að greiða þeim þær í
öðru en verðlausum íslandsbanka-
seðlum. Þetta ástand hefir haldið
við óþarfa dýrtíð í landinu. Ein
stakir menn, sem fiutt hafa út
vörur, hafa selt háu verði erlendu
myntina, og vegna þess, hve fáum
gafst færi á að „yfirfæra”, hefir
verið auðvelt að halda innfiuttum
vörum í þvfnær hvaða verði sem
var. Loksins tóku þó bankamir f
strenginn, en þá er kvartað yfir
að þeir séu engu betri en einstak!
ingarnir.
Loksins rak stjórnin augun í
það, að eitthvað þurfti að gera,
og þá var fyrst fyrir hendi að
leita t!I kunningjanna við Eyrar-
sund. Það var í þann mund er
kóngurinn var að leggja f ferða-
lag til ísiands og Grænlands Fund
ir voru haldnir með fjármálamönn-
um Dana. Þeir létu lfklega og
sendu upp mann, sem fá átti
ýmsar upplýslngar. Þær hefir hann
víst fengið. En hverjar þær voru
veit enginn. Hitt vita allir, að
forsætisráðherrann þurfti að fara
heim og taka á móti kóngi, og
á ratðan leið tíminn — nokburs-
konar „dauður punktur" varð í
sögu málsins — og þegar kóngur
Alþbl. er blað allrar alþýðu.
• - =-'.">»89«
SANITA3
kirsiberja- og hindberja-saft
er gerð eingöngu úr
v< >atj> «
berjum og strausykri,
eins og bezta útlend saft.
var farinn varð þið lýðum Ijóst,
að ekkert mundi verða úr því,
að hann „færði íslandi Iánið", sem
dönsku blöðin höfðu verið að
minnast á.
Danska lánið var úr sögunni.
En stjórnin var elcki alvegheill-
um horfiu Henni bauðst lán f
Englandi fyrir milligöngu góðra
manna, sem ekki tóknu nema 1%
í þóknun fyrir að benda á láns-
möguleikana! Og loksins fekst
lánið með svo slæmum kjörum,
að þess munu fá dæsni. Og það
trá með sanni segja, að það sé
engu öðru að kenna en þvf, að
fjármálaráðherrann ætlaði f fyrra
að berjast af alefli gegn ýví; að
landið tæki lán, og að forsætis-
ráðherrann áipaðist til Danmerkur,
/