Þjóðviljinn - 20.11.1963, Blaðsíða 10
10 ------------------------—-------• HÖÐVIIIINN
Miðvikudagur 20. nóvember 1963
NEVIL SHUTE,-
SKÁK-
BORÐIÐ
niður að ströndinm og tófcu sér
bað í glóðvolgum Bengalflóan-
nm frá gráumi óhrjálegum sand-
irtum. Vatnið var of heitt og
þykkt til að hressa þá.
Hann lifði í stöðugum ryk-
mekki sem þyrlaðist upp af
flugbrautinni þegar vélamar
tókust á loft eða reyndu hreyfl-
ana. Rykið blandaðist matnum,
tóbakinu og drykknum, það var
í rúmfötunum hans, myndaði
leirlag á líkama hans ásamt
svitanum sem bogaði af honum
allan daginn. Hann gekk með
hitabeltishatt og í frumskógar-
búningi. sem er eins og herbún-
ingur nema gerður úr þunnu,
grænleitu efni. Venjulega var
hann í buxunum einum og efri
hluti líkama hans var dökk-
brúnn af sólinni. Á þremur
mánuðum við þessi lífsskilyrði
þroskaðist hann mjög; hann
varð að treysta sjálfum sér.
1 byrjun nóvember fékk Phill-
ip Morgan bréf frá konu sinni,
hið fyrsta síðan hann fór frá
Englandi. Fullur eftirvæntingar
fór hann með það inn í tjald
sitt og settist á flet sitt og opn-
aði það. 1 þvi stóð:
Phillip, elskan.
Það verður agaiegt að skrifa
þetta bréf og ég veit alls ekki
hvemig ég á að byrja. en eig-
fcnlega er eins og við höfum
aldrei verið gift í alvöru, átt
heimili og svoleiðis, á ég við.
Ég veit, að þegar Jack féll. þá
var afskaplega fallegt af þér
að líta til með mér og auðvitað
vildi hann það og við máttum
bókstaflega til og þetta hefur
verið inndælt og ég sé ekki eft-
ir neinu.
Jæja, en nú er ég loks búin
að finna mann sem getur séð
Hárgreiðslan
Hárgrelðslu og
snyrtlstofa STEINTJ og DÖDft
Laugavegl 18 III. h. flyfta)
SlMI 24616.
P E R M A Garðsenda 21
SfMl 33968. Hárgrelðsln* og
snyrtistofa.
Dðmnr! Hárgreiðsla við
allra hæfl
TJARNARSTOPAN,
TJamargötn lð, Vonarstrætls-
megln. —“ SfMI 14662.
HÁRGREIÐSIiUSTOFA
AU8TURBÆJAR
(Marfa Gnðmnndsdðttlr)
Rangavegl 13 — SfMI 1465*
— Nnddstofa á sama stað. —
vél fyrir mér eins og Jack
hefði ábyggilega óskað, og það
er eiginlega voðalegt að hann
skyldi ekki vera til staðar strax,
en svona er liflð nú einu sinni.
Ég veit ekki hvort þú getur
gizkað á hver það er? Jack
Bristow. Er ekki einkennilegt að
hann skuii einmitt heita Jack
líka, það kom yfír mig eiim
morguninn eins og opinberun,
að þetta hefði hinn Jack óskað
mér til handa auðvitað datt mér
þú undir eins í hug, og eiskan,
ég varð afskaplega leið og við
Jack töluðum um þetta í gær-
kvðldi þegar hann kom hingað
eftir leiksýninguna og hann
23
sagði að ég yrði að skrifa og
segja þér þetta, vinur, og mér
leið svo hræðilega að ég gat
ekki sofíð. Ég spurði hann aft-
ur í morgun og hann sagði að
ég yrði að gera það. annars
myndi hann aldrei tala við mig
framar, svo að ég lofaði að gera
það og hann sagði að ég ætti
að biðja þig um eitthvert sönn-
unargagn, hótelreikning eða svo-
leiðis, svo að ég gæti fengið
skilnað og haft allt á hreinu og
þá gætum við gift okkur.
Mér fínnst þetta hræðilegt á-
stand. en það er eina leiðin,
og ég býst við að þú getir feng-
ið þetta í gegn í Calcutta. Það
er miklu betra að fá þetta allt
á hreint áður en þú kemur heim,
en elsku vertu fljótur, því að
Jack á ekki eftir að vinna nema
tvo mánuði hjá flugmálaráðu-
neytinu og það er voðalegt að
vera svona á milli tveggja elda,
sérstaklega af því að þetta var
allt saman misskilningur frá
upphafi. finnst þér ekki. Ég vona
að við verðum áfram afskap-
lega góðir vinir, vegna hans
Jacks sáluga.
Þín elskandi
BOBBY.
Phillip Morgan sat heilan
klukkutíma í brennheitu tjald-
inu og velti bréfinu milli fingr-
anna. Hann sat í fletinu nakinn
niður að mitti, tárin gerðu rák-
ir í leirlagið á vöngum hans og
blönduðust svitataumunum frá
gagnaugunum, runnu niður háls-
inn og samanvið svitaperlumar
á bringunni og hurfu inn í að-
alstrauminn sem rann niður
líkama hans. Eftir hálfa klukku-
stund kveikti hann sér í sígar-
ettu með höndum, sem skulfu
lítið eitt; og síðan kom Scott
flugstjóri. sem var tjaldfélagi
hans, heim úr flugferð yfir norö-
or Burma og Morgan sýncfi hou-
um bréfíð edns og í leiðsiiu.
Scott áttá nær fulla flösfcu af
indverska gini og samúð 1 rík-
um mæli og hann gaf Morgan
hvort tveggja og flösku úr bjór-
skammti sveitarstjórans. Innan
skammt varð hirm skerandi sáns-
auki að danfum verk, eintun af
mörgum verkjum sem þjá merm
og pfna á flugveHinum í Cox
Bazaar.
Auðvitað var ekkert hægt að
gera í sambandi við skflnaðar-
málið. Það voru aðeins Bmm
evrópukanur, hjúkrunarkonur. i
nágrenrdnu um þetta leyti og
um það bil sjötíu þúsund karl-
merm, og ekki voru tEL nein
gistfhús tfí að skrifa handa hoo-
um reikning, jafrrvel þótt völ
hefði verið á einhverju kven-
fólki. Hann var of langt frá
Englandi og of önnum kafinn
og bundinn af starfi sínu til aö
gera neitt í máhnu. Harm hætti
að skrifa heim og svaraði ékki
bréfinu. Hann féll í sljóleika,
svita og ryks og fyllti hinn öm-
urlega flokfc manna í Suð-aust-
ur Asíu hersveitunum, hverra
konur höfðu svikið þá.
Eitt gat hann þó dundað við
í frfstundunum sem hinir flug-
mennimir í sveit hans gátu
ekki. Við flugvöllinn var líka
sveit Spitfire véla undir stjóm
manns sem hafði verið sam-
tímis Morgan i Afríku; þessar
flugvélar flugu til Suður-Burma,
vörpuðum stundum sprehgj-
um, stundum vistum með fall-
hlífum og skutu töluvert. Morg-
an hafði farið tvær feröir í
Spitfirevélum og þegar rólegt
var. gat harm fengið lánaða vél
og flogið upp í svalt og hreint
loftið í tfu eða fimmtán þúsund
feta hæð í vél sem tók almermi-
lega við sér. Etnu sinni eða
tvisvar, þegar flugmennimir á
þessum vélum höfðu forfallazt,
flaug hann í þeirra stað; hann
gerði það í síðasta skipti hinn
25. nóvemher, um það bil hálf-
um mánuði eftír að hann fékk
bréflð frá konu sinni.
Þegar óhappið gerðist. staf-
aði það af því nær ótrúlegri
glópsku. Spitfirevélin sem hann
flaug var gömul og lúin, hafði
verið hálft árið undir beru lofti
í úrhellisrigningu og brennandi
sólskininu á veliinum og viðhald-
ið ekki á marga fiska. Tækin
í henni störfuðu öll á sinn hátt,
en ekkert þeirra með hinu ná-
kvæma öryggi sem Morgan átti
að venjast 1 Spitflrevélurru Samt
sem áður varð hann feginn að
fá að fljúga henni og hann lagði
upp með srveitinni og flaug inn
í Burrna. Hann flaug á miðtank-
inum þar til vélin fór að hósta
og stynja; þar sem hann flaug
yflr Irrawaddy ekki langt frá
Zalun. Hann opnaði hliðargeym-
ana. en vélin tók ekki við sér.
Þess í stað hélt hún áfram að
hósta og stöðvaðist síðan alveg.
Hann var þá í svo sem þúsund
feta hæð og hreyfillinn var
hættur að snúast; hann stóð
kyrr þversum fyrir útsýninni.
Fyrir neðan hann voru skógar-
geirar, víðáttumikil áin og fá-
einir akrar, mjóar ræmur, að-
skildar með moldarveggjum.
Hann beygði. hafði hjólin uppi
til að gera magalendingu, kom
að handan yfir ána, lækkaði
flugið mjög hratt og lenti Spit-
firevélinni í miklum rykmekki
á þurrum ökrunum. Hún sentíst
vegg frá vegg, skemmdist tölu-
vert og stanzaði síðan.
Phillip Morgan var ómeiddur
og hann þaut útúr vélinni með
tösku sína og skammbyssu i
hendi. Lausleg skoðun leiddi
í Ijós að geymamir í rængjun-
trm voru galtómir. hðfðu aldrei
verið fyiltir áður en vélin lagði
upp. En mælirinn i stýrishúe-
inu sýndi enn að þeir væru full-
lr.
Þetta var ekki björgulegt
Hann var í landi sem hemumið
var af óvinunum og hann ktmni
ekki orð í tungumáli þess. Hefði
hann verið hundrað kílómetrum
nær Cox Bazaar hefði hann
sennilega verið um kyrrt hjá
ónýtu vélinni í von um að tfl-
raun væri gerð til að lenda smá-
vél í nágrenninu til að ná hon-
um. En honum reiknaðist til að
fjarlægðin væri of mikil til þess
að smávél kæmist til hans. Harm '
yrði að treysta á sjálfan sig ein-
an, ef hann ættí ekki að ganga
beint í hendur óvinarins; hazm
tók tösku sína og skammbyssu
og hljóp í átt tíl næsta skógar,
svo sem þrjúhundruð metra frá
ökmnum og komst í skjól, lagð-
ist síðan másandi niður.
Meðan hann hvíldist. ihugaði
hann aðstæðumar. Hann ætlaði
að minnsta kosti að gera tilraun
til að komast til baka, þótt hann
vissi að hann hefði ekki mikla
möguleika til þess. Sex eða sjö
hundruð kílómetrar voru milli
hans og landamæranna, Xand
sem hemumið var af Japönum
og auk þess fjöllótt og þakið
frumskógt 1 tösku sinni hafði
hann lyf og vistir til tveggja
eða þriggja daga, en það nægði
engan veginn í svona ferðalag.
Ennfremur var þetta landsvæði
fremur þéttbyggt og ræktað;
margir innbomir hhitu að hafa
veitt nauðlendingu hans athygli,
þótt Japanir hefðu ekki gert
það. En alla vega ætlaði hann
að ganga í vesturátt og sjá tfl.;
ástandið gæti ekki orðið verra
en það var. Það væri alltaf hægt
að gefa sig fram.
Hann hétt í vestur gegnum
skóginn, fór eftir skógarstíg;
annars hefði honum ekkert mið-
að áfram. Það var miður dagur
og hitinn mikill; flugumar á-
sóttu hann mjög. Hann gekk á-
fram í svo sem klukkustund,
fór svo sem fimm kílómetra leið
og þá lagðist hann útaf til að
hvfla sig, örmagna og rennandi
af svita. Hann var svo örþreytt-
ur að hann tók ekkert eftir
mönnunum sem nálguðust hann,
vissi ekki af þeim fyrr en hann
heyrði rödd segja: ,,Enskur“ og
hann ledt við í skyndi. Þar voru
fjórir Burmabúar með riffla i
höndum, þungbúnir og illilegir
á svip. Þeir voru óeinkennis-
klæddir.
Morgan hugsaði með sér að
kannski væru þetta endalokin.
Hann vissi að þessir menn
gátu verið af mörgu tagi. í>eir
gátu verið stigamenn sem myndu
drepa hann samstundis til að
komast yfir fötín hans og hyss-
una. Þeir gátu verið hlynntir
Japönum og myrt hann og fært
Japönunum höfuð hans til að
sýna trúnað sinn og fengið fýr-
ir fáeinar rupeur. Þeir gætu
verið félagar í sjálfstæðisher
Burma, sem höfðu barizt gegn
okkur, þegar Japanimir réðust
inn í landið og nú voru taldir
styðja okkur. Þeir gátu verið
fáeinir hræddir bændur sem
vissu ekki hvað gera skyldi.
Hann vissi ekki hvað trúlegast
var, og þar sem hann kunni
ekkert í málinu hafði hann eng-
an möguleika til að komast að
hinu rétta.
Hann spurði þá á ensku hverj-
ir þeir væru; annað hvort gátu
þeir ekki eða vildu ekki segja
honum það. Þeir miðuðu á hann
rifflum sínum og tóku af honum
Og verðlaunahafinn er vissu-
lega xnaður sem veit sínu
vitil
SKOTTA
Jói, nú heimtar pabbi að vita hvað ég sjái við þig. Hvað get ég
eiginlcga sagt honum að það sé?
RA.ÐSÓFIhúsgagnaaikitekt SVJjjUSTN' KJARVATi
litið á. húsbúnaðinn hjá húsbúnaði - - ,
EKKERT HEIMILIÁN HÚSBÚNAÐAR
SAMBAND HÚSGAGNAFRAMLEIBENÐA _______
laugavegi28 Rimi 209 70
SVEFNSÓFAR
- SÓFASETT
HNOTAN, lisgagnaverzlun
Þórsgötu 1
Bifreiðaleigan HJÓL