Þjóðviljinn - 24.12.1963, Blaðsíða 42

Þjóðviljinn - 24.12.1963, Blaðsíða 42
ERUM VIÐ EINIR? Bandaríkjamenn höfftu fyrir nokkrum árum uppi ráðagerðir um að reisa þetta margbrotna og öfluga tæki tU að taka á mótt radíóbylgjum utan úr geimnum. Þegar til kom óx mönnura kostnaðurinn við tækissmíðina svo í auguxn að úr framkvæmd- um varð ekki — að minnsta kosti ekki að sinni. Xenna ]>að, að enn fari þvi fjarri. að við vitum hvernig efni verður að öðru lifandi, og hann álítur. að ekki sé al- gjörlega unnt að útiloka þann möguleika, að líf — t.d. bakt- ería eða gró — geti flutzt milli sólkerfa. En erfiðustu spurningunni er þó ósvarað. Hvaða líkur eru til þess, að líf, þegar og ef það fæðist á einhverri plánetu, þróist stig af stigi til þess að verða skynsemi- gædd lífvera ? Ekkert bendir til þess, að slíkt sé sérstaklega sennilegt, segir prófessorinn, ef maður áliti annað væri það hið sama og að halda það, að sköpun skynsemi gæddrar líf- veru sé hinn eiginlegi tilgang- ur með myndun fastastjarn- anna og fylgihnatta þeirra. Utvarpssamband við aðra? Eigi að síður er ástæða til að halda það, að til séu plán- etur með skynsemi gæddu lífi, þúsundir ljósára hver frá ann. arri, og að nokkrar af þess- um plánetum hafi náð langt- um hærra visindalegu, tækni- legu og menningarlegu til- verustigi. en við stöndum á. Snerting við slíka menningu myndi hafa gífurlega þýðingu 42 - JÓLABLAÐ fyrir okkur jarðarbúa, spurn- ingin er aðeins hvemig slíkt mætti verða. Niður á jörðina aftur Sjiklofskíj setur allt sltt traust á útvarpsstjörnufræð- ina, svo og útvarpstækni nú- tímans, og heldur þvl fram, að háþróuð menning geti lát- ið frá sér fara svo sterkar útvarpssendingar, að þær geti borizt yfir þúsundir og aftur þúsundir Ijósára. Hann leggur því til, að menn jarðarinnar taki til nánari athugunar or- sakir hinna „dularfullu" út- varpssendinga, sem til okkar streyma úr fjarvíddum him- ingeimsins. Hver getur um það sagt, hvað af nákvæmri rann- sókn á þeim kynni að ieiða? Líffræðingurinn Anatolij Pasinskij ræður okkur hins- vegar til að hagnýta sem bezt þær auðlindir, sem jörðin hef- ur upp á að bjóða. Með þvi móti náist fljótari og betri ár- angur en með því að reyna að ná sambandi við aðrar greindari verur úti í himin- geimnum. Hann undirstrikar það jafn- framt, að lífið sé rökréttur árangur af þróun efnisins, og að þróunin hljóti að leiða til þess að líf kvikni, án tillits til tilviljana. En hann leggur sterklega áherzlu á það, að við verðum að gera ráð fyrir því, að skynsemi gætt líf — hæsta stig þróunarinnar — sé afar sjaldgæft í alheiminum. Möguleikana fyrir því að menning vor geti þróazt á- fram með aðstoð annarra byggðra heima telur hann að heita má enga um ófyrirsjá- Fyrr á öldum hindurvitna, hjátrúar og galdra var því trú- að að fágætir eiginleikar væru bundnir ýmsum dýrategundum öðrum fremur. Erlendis var til dæmis almennt talið að leð- urblökum fylgdi galdramáttur. Það var trú manna að þrjá dropa blóðs mætti kreista úr Ieðurblökunni og bæri maður þá f augun sæi hann I myrkri anlega framtíð. Maðurinn verður enn um langan aldur að treysta sinni eigin greind. Þetta kann að valda ein- hverjum vonbrigðum, en Sjik- lovskíj heldur því fram, að andlegir kraftar mannsins séu það miklir í dag, að visindl nútímans opni okkur nær ó- takmarkaða möguleika. Það sem öllu máli sldptir er það, að vísindin þróist í samsvart við þjóðfélagsþróun mannsins. jafnvel og um hábjartan dag væri, Þá áttu vopn ekki að vinna á þeim manni, scm ryði Icðurblökublóðinu á sig. Blóðdropana þrjá var aö f& undir hægra vængnum á leð- urblökunni — og væru þeir gcfnir í inntöku var trú manna að þeir ykju mjög náttúru karla tll kvenna. TÖFRAMÁTTUR BLÓÐ- DROPANNA ÞRIGGJA
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.