Þjóðviljinn - 29.12.1963, Síða 2

2 S»A'
HÖÐTOIIHK
Sunnudágur 29. desember 1963
Risastór sjónauki — eða hvað?
Við fyrstu sýn gæti manni dottið í hug að myndin væri af risastórum sjónauka, þótt erfitt væri
að gera sér greín fyrir til hvers ætti að nota hann. Svo er þó ekki. iVerkfræðingi einum scm nú
stjórnar áveitugerð í Kasakstan í Sovétríkjunum en var & striðsánmum skriðdrekastjóri datt í
hug að nota gamla skriðdreka til flutnings á hinum mikln rörbútum sem notaðir eru í vatns-
letðsimuu
Er hér ekki tilvalii
kvikmyndahandrít?
Þjóðviljanum hefur borizt
" bréf frá kaupanda blaðsins,
þar sem rætt er um nýjustu
skáldsögu Óskars Aðalsteins,
*• sem kom út á forlagi Iðunnar
fyrir skömmu. Þar segir m.a.:
„Það skal strax sagt, að
hér er um bráðskemmtilega
skáldsögu að ræða. Það er
ekki alltof algengt um ís-
Framhald af 12. sídu.
veitingahúsaeigenda annarra,
sem að þessari hækkun stóðu.
Þáð skiptir ekki máli í þessu
sambándi hvort við rök hefur
að styðjast sá barlómur Helgu
Marteinsdóttur að öll veitinga-
hús „rúlli á hausnum". og vart
Ienzkar skáldsögur, því mið-
ur. Cskar Aðalsteinn kann þá
list, að sigla fram hjá öllum
aukaatriðum í frásögn sinni.
Stííl hans er meitlaður og
hnittinn og yljaður hlýrri
innri glóð. Þetta er gaman-
saga af beztu tegund. Sagan,
eem sögð er í þessari bók, er
einstæð í bókmenntum okkar,
munu Reykvíkingar trúa því að
óreyndu að hún reki Röðul með
tapi. Hér hafa nokkrir veitinga-
húsaeigendur í bænum vísvit-
andi brotið Iög, og verður að
taka málinu samkvæmt því.
Yfirstandandi viðræður við toll-
stjóra breyta engu um þá stað-
reynd.
og af henní má draga ýmsa
lærdóma. Maður hefur ekki
lesið lengi, þegar þeir Nói
Marteinsson, Gunnar Steinsen
og Áxsæll Jónsson, hinir von-
glöðu veiðimenn, verða bráð-
lifandi fyrir sjónum manns,
líkt og gamlir góðir kunningj-
ar. En höfuðstyrknr Óskars
Aðalsteins, eru persómilýsing-
amar. Þar á hann sér fáa of-
jarla í hópi þeirra, sem skrifa
skáldsögur á Islandi.
Þetta á annars ekki að vera
neinn ritdómur. Eg tók mér
aðeins penna í hönjl til að
þakka góða hók, og til að
vekja athygli á hugmynd, sem
mér kom í hug við lestur
þessarar skáldsögu.
Er hér ekki filvalið kvik-
myndahandrit ?
Eddafilm hefur auglýst eft-
ir kvikmyndahandriti. Fáar
sögur munu betur fallnar fyr-
ir kvikmynd en Vonglaðir
veiðimenn. Ráðamenn félags-
ins ættu ekki að láta hjá líða,
að athuga þetta gaumgæfi-
lega. Eg væri illa svikinn, ef
það væri ekki ómaksins vert.
Áhugamaður um
ísl. kvikmyndir.“
<$>
Okur veitingahúsa
Viðreisn-
arbókmenntir
Það má teljast til hinna
sjaldgæfustu tíðinda að hægt
sé að vitna með velþóknun í
forustugreinar Vísis, en þau
undur gerðust í fyrradag. 1
leiðara sem nefnist „Víxla-
bókmenntir" var komizt svo
að orði: „Allt of mikið ber á
þvi að á útgáfu bóka sé litið
sem sældara'kur fjárplógs-
mannsins. Bækur eru gefnar
út af ýmsum með því eina
markmiði að græða fljóttek-
ið fé og þá oft minna hugs-
að um hvernig bókin er úr
gárði gerð og hvert innihald
hennar og efni er. Þessar
gervibókmenntir hafa flætt
yfir landið að undanfömu,
mærðar langt yfir verðleika.
Svo langt gengur þessi at-
vinnumennska, að höfundar
lýsa því jafnvel yfir í afsök-
unarskyni í dagblöðunum, að
þá hafi vantað fé til hús-
bygginga og því sett sam-
an bók í flýti til þess að
greiða víxlana! Slétt-venju-
legir bændur, sem rita minn-
ingar sínar, eru nefndir af
útgefendum afreksmenn til
þess að glepja lesendur og
fleiri slík ódæmi mætti telja.
Hér er illa farið. Við Islend-
ingar höfum lengi stært
okkur af því að vera bóka-
þjóð, þykja vænt um bækur
og vilja vandaðar bækur.
Því eru gervibókmenntirnar
og auglýsingaskrumið vansi
á bókagerð okkar, blettur
sem ætti að hverfa."
Þessi dómur Vísis er þeim
mun athyglisverðari sem
blaðið er sérstakt málgagn
fjárplógsmanna. Það hefur
stutt af alefli þá viðreisnar-
stefnu að gera þjóðfélagið
allt að „sældarakri fjár-
plógsmannsins". Vísir hefur
jafnan haldið því fram að
aflvaki þjóðfélagsins sé sú
iðja að freista þess „að
græða fljóttekið fé“ til þess
„að greiða víxla“ og safna
auði, og þeirri afstöðu hefur
blaðið fylgt eftir með „aug-
]ýsingaskrumi“ og mært
hana „langt yfir verðleika".
En nú kemur allt í einu í
ljós að samvizkan hefur
ekki verið allt of hrein,
sannfæringin hol að innan.
Þegar kemur að bókmennt-
unum er gróðinn ekki
lengur hið einhiíta mark-
mið, heldur reynist við-
reisnarstefna á því sviði
„vansi á bókagerð okkar,
blettur sem ætti að hverfa“.
Myndi sú niðurstaða ekki
einnig eiga við um fleiri
þættj þjóðlifsins?, — Austri.
Níu fangaverðir
gæta sex fanga
MMrið hefur verið rœti og rit-
að mn ófremdarástand í fang-
elsismálum landsins. Margir
hafa bent á þá óhæfu, að
dæmdir afbrotamenn gengju
tímunum saman lausir meðan
þeir biðu eftir plássi á Litla-
Hrauni, og Morgunblaðið hefur
skýrt frá því að yfirvöldin
væru að svipast um eftir hent-
ugri lóð undir nýtt ríkisfang-
elsi í grennd við Keykjavik.
En fáir hafa áttað sig á
þeirri staðreynd. að á Litla-
Hrauni Ihafa ékki verið nema 6
fangar síðan í sumar, en við-
tæk náðun afbrotamanna fór
fram í tiiefni þess að kirkja
var tekin í notkun í SkálholtL
Ekki ætti að vera hætta á að
þessir sex fangar slyppu undan
vendi réttvísinnar, því þeirra
er gætt af 9 — niu — fílefld-
um fangavörðum. Auk þess eru
nokkrir æðri embættismenn við
fangefeið, svo sem forstjóri,
fjósameistari, ráðsmaður og
bókari,
Þegar litið er á þetta ástand
þykir vist engnm tiltökumál,
þótt lögreglan á Selfossi hafi
stöku sinnum fengið að stinga
inn á Litla-Hraun mönnum,
sem taka þurfti úr umferð
vegna ölvunar. því á Selfossi er
engin fangageymsla. En nú
hefur heyrzt að dómsmálaráðu-
neytið hafi lagt bann við því
Hugrún
Framihald af 16. síðu.
Fjrrst eftir að lagt var af stað
með Goðafossi áleiðis til Vest-
mannaeyjeL, var gott veður, en
eftir fjögurra klst. siglingu skall
á suðvestan stormur og var þá
tekin ákvörðun um að halda til
Austfjarða undan veðri. Vindur
snerist þó meira til suðurs og
var þá undanhald hjá skipunum.
Storminn lægði þó er á leið, en
stöðugt var slæmt sjólag.
Hugrún hafði þannig samflot
með Goðafossi að mynni Reyð-
arfjarðar og skildi þar við
hann og hélt inn til Neskaup-
staðar. Þangað kom hún klukk-
an hálf tíu í gærmorgun.
Var hún þegar tekin í slipp.
Niu manna áhöfn er á Hugrúnu
og eru þar meðal annara þrír
gamlir Norðfirðingar.
Hrósaði áhöfnin happi að
komast með skipið í höfn.
Þeir seldu 29 tonn af þorski
og ýsu í Cuxhaven fyrir 25
þúsund mörk.
Erfitt var að finna Hugrúnu,
og skeikaði nokkuð uppgefinni
staðarákvörðun. Gaf skipstjóri
upp stöðuna 10 sjómílur suð-
austur af Eyjum. Eftir að flug-
vélin SIF hafði leitað linnu-
laust í sex klukkustundir fann
hún skipið 100 mílur frá upp-
gefinni staðarákvörðun.
Er þetta lengsta leitarflug
SIF.
Haustmótið i
sundknattleik
Framhald af 5. síðu.
bringusundi karla og sýndi
Guðmundur Gíslason enn hve
f jölhæfur sundmaður hann er.
Hann sigraði á hezta tíma
sem náðst hefur á árinu hér.
Tími hans var 1.14,1. Annar
varð Erlingur Jóhannsson
KR, sem er efnilegur bringu-
sundsmaður og synti á bezta
tíma sem hann hefur náð til
þessa 1.15,0. Guðmundur
Harðarson varð þriðji á
1.20,1. I f jórða sæti kom Guð-
mundur Grímsson á drengja-
meti: 1.21,1,
að starfsliði Litla-Hrauns sé
bakað óhóflegt erfiði vegna
næturgeymslu á ofurölva
mönnum.
Það er því ekki furða þótt
ýmsum sé nú farið að finnast
ófremdarástand í fangelsismál-
um stafa af fleiru en þrengsl-
um í fangaklefum á Litla-
Hrauni, þar sem níu fangaverð-
ir gæta sex fanga.
Danskennarar
stofna stéttar-
félag
Föstudaginn 20. desember s.l
komu danskennarar saman ao
Rauðagerði 10, og stofnuðu með
sér stéttarfélag. Félagið heitir
Danskennarasamband fslands,
skammstafað D.S.Í.. og er lög-
heimili þess og vamarþing i
Rcykjavík.
Félagið starfar í eftirtöldum
deildum: Ballett, samkvæmis-
og bamadönsum. stepp og akro-
batik. Þeir einir geta orðið
meðlimir félagsins, sem lokið
hafa viðurkenndu innlendu eða
erlendu kennaraprófi i einhverj-
um framantöldum greinum.
TRÉSMIÐAFÉLAG
REYKJAVIKUR
heldur
Jólatrésskemmtun
fyrir böm jélagsmanna laugardaginn 4. janúar
1964 í Sigtúni.
Aðgöngumiðar afhentir á skrifstofu félagsins
þriðjudaginn 31. desember kl. 13—• 15 og fimmtu-
daginn 2. janúar kl. 20 — 22.
Skemmíinefndin.
Húsnæðismáinstjórn
ítrekar eftirfarandi auglýsingu sína varðandi láns-
hæfni umsókna um íbúðalán:
1. Frá 1. Janúar 1964 verða allar umsóknir um
íbúðalán að hafa hlotið samþykki húsnæðismálá-
stofnunarinnar, áður en framkvæmdir við bygg-
ingu hússins eru hafnar og afrit af teikningu '(í
tvíriti) þess, samþykkt af viðkomandi byggingar-
yfirvöldum, að hafa áður verið viðurkennt með
stimpli og uppáskrift stofnunarinnar.
2. Þeir umsækjendur um lán, er hafa í hyggju að
kaupa íbúðir í húsum, sem eru í smíðum, verða á
sama hátt að tryggja sér samþykki húsnæðis-
málastofnunarinnar áður en gengið er frá kaup-
unum.
RAÐSÓFIhúsBagnaaridtektSVEINN KJARVAL
litiö & húsb&naðinn hj& húsbánaði • , ,
EKKERT HEIMILI ÁN HÚSBÚNAÐAR
SAMBAND HÚSGAGNAFRAMLEIÐENÐA
Bifreiðaleigan HJÓL
Hverfiseötn **
Simi lö-SfU