Þjóðviljinn - 31.12.1963, Blaðsíða 4

4 SÍÐA
Ctgefandi: Samedningarflokfcur albýðu — Sósíalistaflofcfc-
urinn. —
Ritstjórar: Ivar H. Jónsson, Magnús Kjartansson (áb-i.
Sigurður Guðmundsson.
Fréttaritstjórar: Jón Bjamason. Sigurður V. Friðþjófsson.
Ritstjóm. afgreiðsla. auglýsingar. prentsmiðja: Skólavðrðust 19.
Simi 17-500 (5 linuri. Askriftarverð kr. 80 á mánuði.
LOGINN
ipyrir tveimur áratugum var einn traustasti
■■■ brautryðjandi Sjómannafélags Reykjavíkur
spurður hver hann teldi höfuðskilyrði fyrir þró-
un og vexti íslenzkra verkalýðssamtaka. Enn er
þess full þörf, um áramótin 1963—1964, að svar
Jóns Bachs við þeirri spurningu sé rifjað upp,
en hann sagði: „Að baráttan verði ekki einskorð-
nð um of við togstreituna um kaup og kjör, en
meginþunginn lagður, í stað þess, á stjórnmála-
baráftuna, þannig að sköpuð verði skilyrði til úr-
slitaáhrifa á löggjöfina, til hagsbóta fyrir verka-
lýðinn. Stjórnmálin álít ég logann, hitt er reyk-
ur í samanburði við þau“.
TTe'fði meginþorri alþýðu landsins átt þennan
•*•■*■ skarpa skilning á því, hve víðtæk verkalýðs-
baráttan er, væri saga ársins 1963 önnur og hor'f-
urnar í lífskjaramálum og réttindamálum alþýðu
betri að loknu árinu. Enn á þessu ári lét íslenzk
ralþýða ónotað tækifæri almennra alþingiskosninga
'til að breyta valdahlutföllum sér í hag. Eftir
fjögra ára árásir ríkisstjórnar á lífskjörin, á sjálfa
samninga verkalýðsfélaganna, á árangur hvers
yerkfalls, árásir sem öll alþýða fann sárt til, lét
stór hluti íslenzkra alþýðustétta hafa sig til þess
að lyfta ríkisstjórninni á nýjan leik til valda, og
kalla með því yfir sig nýjar árásir, nýja óðadýr-
tíð, enn meiri vinnuþrælkun. Þannig fer ef al-
þýðumaður skilur ekki samhengið milli barátt-
unnar um kaup og kjör og stjórnmálabaráttunnar.
T verkalýðsfélögunum hafa menn orðið að standa
■*■ í stanzlausri varnarbarátfu við afleiðingarnar
af stjórnarstefnu þessarar ríkisstjórnar, og nú eru
ekki gerðir kaupsamningar nema til nokkurra
mánaða vegna almenns öryggisleysis. Ríkisstjórn-
in reyndi að nota nýfenginn meirihluta sinn í
kosningunum í sumar til þess að hefja ósvífnari
árás á verkalýðssamtökin en gerð hefur verið
nokkru sinni, með þvingunarlögum átti að
lama viðnámsþrótt verkalýðshreyfingarinnar og
skammta svo vinnandi fólki það sem auðburgeisum
landsins þóknaðisf. Gegn þeirri árás reis verka-
lýðshreyfingin einbeitt og snöggt og knúði ríkis-
stjórnina til undanhalds, sem einstætt er í sögu
verkalýðshreyfingarinnar, þvingunarlagafrum-
varpið var stöðvað svo að segja á því andartaki
sem átti að fara að lögfesta það. Sigurinn 9. nóv-
ember var forsenda þess að verkföllin miklu í
desember voru háð sem lögleg verkföll, og einn-
ig forsenda hinnar ómetanlegu samstöðu sem
'tókst í þeim verkföllum, þrátt fyrir einstaka
snögga bletti.
Þarf mörg ár enn, getur það verið að þurfi ára-
tugi enn til þess að alþýða íslands öðlist þá
lífsreynslu sem felst í svari sjómannaleiðtogans:
skilninginn á gildi stjórnmálabaráttunnar, á nauð-
syn þess að alþýðufólk fylki sér þétt saman í
þeirri baráttu, láti tortryggni og fyrri væringar
víkja, finni leiðir til samstarfs og samstilltra á-
taka. Megi nýja árið verða íslenzkri alþýðu ár
einingar og sigra. — s.
HðÐVILIINN
Þriðjudagur 31. desember 1963
I
i
!
!
Fréttayfírlit á hausti árið 1963
Svífur að vetri,
sitthvað er í fréttum:
tvistuðu betri
bændur í réttum,
við lítinn fögnuð
íannst á kreiki
sérlega mögnuð
mæðiveiki
um miðhólfið fer ’ún,
mikill er hennar kraftur
margdrepin er ’ún
og marg-gengin aftur.
Alltaf er nóg að gera,
aldrei er friður,
ýmist þarf að skera
upp eða niður.
Mikið ber nú
á brotamönnum,
hver dómstóll er nú
daglangt í önnum:
á góma þar bar nú
Guðmundar í höfn,
eins og það var nú
efnileg fríhöfn;
flest var á hreinu
en fátt á skítugu
í stórmáli einu,
sem stóð á tvítugu,
það er aldrei að vita,
hvað upp snýr á teningnum
þegar heiðursmenn strita
fyrir hagsmunapeningnum.
Og júrista myndimar
jórtra sín fræði,
meðan feitustu syndimar
fymast í næði.
f bönkum landsins
er lánsfjárkreppa,
framtak mannsins
í fjötra skal hneppa;
margur frávísun
fékk þar að sinni,
þótt fölsuð ávísun
fengi þar inni.
Sínum var rúið
seðlahlöðum
útibúið
á Egilsstöðum.
Ráðherrar linna
reisum erlendis,
inál er að kynna
®ér klabbið hérlendis:
hróðugir sérlega
af síðasta metinu
setjast þeir ferlega
að súpuketinu.
(Ein ráðherramyndin
á rússneskum bíl er.
— Já, það er mörg syndin,
og það er mörg Keeler).
Senn ég í næði
get saman barið
tíkarlegt kvæði
um tíðarfarið:
það er rigning daglega
og roksveljandi,
sem gera mann haglega
hundrennandi;
þá er maður laglega
útlítandi.
Fyrir bömum skal loka
„búllum“ öllum
í spánýjum poka —
prestaköllum,
því saxast fer nú
á siðferðisþrekið.
Og því miður er nú
á þrotum blekið.
Læt ég því puði
lokið þessu.
Mín frú er í stuði,
minn ford er í klessu.
B. G.
'A
I
I
I
I
1
i
K
rA
Sjötugur
Asgrímur Gísluson
biíreiiurstjórí
Fáir munu þeir vera innan
rada íslenzkrar verkalýðshreyí-
ingar sem tófcu virkan þátt i
uppbyggingu samtakannaa, og
sem fara enn í dag með for-
ustuhlutverk i verkalýðssam-
tökunum og hafa gert það nær
óslitið alla tíð.
Ásgrímur Gíslason, bifreiða-
stjóri, varaformaður Vörubil-
stjórafélagsins Þróttar sem er
sjötugur í dag. er einn þeirra
fáu manna, sem hafa allt frá
árdögum verkalýðshreyfingar-
innar nær óslitið tekið á ein-
hvem hátt þátt í uppbyggingu
samtakanna og gegnt forustu-
hlutverki í þeim.
Þeir menn, sem hófu starf-
ið. og við það öðlast mjög
dýrmæta reynslu, sem vissu-
lega hefur komið þeim vel í
löngu starfi og orðið þeim
reynsiuríkur skóli, hafa vissu-
iega á margan hátt séð mik-
inn árangur af starfi sínu.
Ég, sem þessar línur rita i
tilefni sjötugsafmælisins hefi
þá reynslu af nánu og ánægju-
legu samstarfi við Ásgrím
Gíslason í margþættu félags-
starfi, að þegar mest á reynir
og erfiðleikamir mestir sé
hann sterkastur og ætlar sér
þá ekki ávallt af. svo að heilsa
og kraftar hafa gefið eftir hin
seinni árin.
Asgrímur Gíslason er einn
af stofnendum „Þróttar" og
hefir svo sem áður segir nær
óslitið gegnt trúnaðarstörfum
fyrir samtök vörubílstjóra.
Ásgrímur hefur einnig átt
sæti í stjóm Alþýðusambands-
ins og stjóm Fulltrúaráðs
verkalýðsfélaganna í Reykja-
vík. auk þess, sem hann hefur
setið mörg þing Alþýðusam-
bands lslands.
Þau störf sem Asgrími hafa
verið falin, bæði af stétt hans
og heildarsamtökum bera þess
gleggst vitni hversu mikils
trausts hann hefur notið, og
segir það óneitanlega ánægju-
legustu söguna og sannar hin-
um sjötuga heiðursmanni að
störf hans hafa verið metin
og þökkuð á þann eina hátt
sem samtökin hafa vald á, eða
með því að sýna honum vax-
andi traust,
Ég færi Ásgrimi persónulegar
hamingjuóskir, og þakkir fyrir
drengilegt samstarf og fyrir
hönd samtaka okkar færi ég
honum og fjölskyldu hans
beztu afmælis- og nýárs óskir.
E. ö.
Halldórí
HBur vel
eftír atvikum
Þjóðviljinn átti í gær tal
af móður Halldórs Gests-
sonar, piltsins í Tulsa sem
nú hefur aftur verið lagður
inn á sjúkrahús og skýrði
hún svo frá að líðan hans
væri góð eftir atvikum.
Hún kvaðst hafa hringt vestur
á sunnudag til að reyna að hafa
tal af honum en það ekki tekizt;
aftur á móti hefði henni verið
sagt að uppskurðurinn hefði
tekizt og líðan Hálldórs væri
eftir atvikum góð.
Þá kvaðst hún vilja gera at-
hugasemd við bá frétt Þjóð-
viljans, að Haildór' hefði orðið
að fara of snemma af siúkra-
húsinu eftir skotárásina vegna
féleysis. Hún sagðj; að betta
hefði að vísu verið mjng dýrt
og gert stórt strik í, reikninginn,
en hún hefði bó séð bonum fyr-
ir nægu fé til pð standast,
straum af siúkrahúsvist svo
lengi sem börf var talin á og
mundi svo verða jafn lengi og
hann þarfnaðist.