Þjóðviljinn - 31.12.1963, Blaðsíða 7
Þriðjudagur 31. desember 1963
ÞlðÐVILIINN
SIÐA 7
Hamlet (Gunnar Eyjólfsson) og drottningin (Herdís Þorvaldsdóttir).
arfljótt á eftir“ Pétri Gaut,
eins og Hóraz segir um brúð-
kaup Geirþrúðar drottningar,
og hægt er að ofbjóða leikur-
um þótt mikilhæfir séu og
umleiknir vinsældum og
frægð. Það skal strax tekið
fram að Gunnar vandar hið
torvelda viðfangsefni sitt til
hlítar, búinn óvenjmnikilli
tækni á okkar mælikvarða,
oftlega málsnjall og svo skýr-
mæltur að ekkert orð fer for-
forgðrðum; hann lifir hlut-
verk sitt og spennir hverja
taug, og flytur víðfræg eintöl
prinsins af íhygli og talsverð-
um krafti. TJtHt hans er gott
og eflaust nokkuð hefðbundið,
og framganga og hreyfingar
jafnan fallegar áferðar; rétt-
lát reiði ihans og þjáning er
oftlega gædd lifandi þrótti —
ástrfðuþrunginn og marg-
hrjáður maður sem vinnur
réttilega samúð áhorfenda. En
túlkun hins ágæta leikara
skortir þó verulega dýpt og
reisn og hæð, við hljótum að
vorkenna hinum göfuglynda
kóngssyni, en hann hrífur okk-
ur ekki nóg: stói-mennið, gáfu-
maðurinn og hetjan birtust
ekki til hlítar. I munn Ham-
lets eru lögð djúpsæjustu og
snilldarlegustu orðsvör sem
til eru í bókmenntum, og þau
urðu Gunnari að vonum víða
ofurefli. Leikaranum tekst
ekki að sýna nema suma eig-
inleika Hamlets í skíru ljósi
og því virðist jafnvel sveigj-
anleg og sterk framsögn hans
helzti einhljóða; geðfeld og
aflmikil túlkun hans gagntók
okkur ekki eins og ætlazt er
til.
Róbert Amfinnsson er
traustur og gervilegur Kládí-
us og skilningur hans og túlk-
un vafalaust mjög nærri lagi;
að tungutaki hans má sums-
staðar finna. Sterkastur er
hann þegar kóngurinn stendur
upp að lokinni misheppnaðri
bænagjörð og ill samvizka
nístir hann heljarklóm; lævísi
hans og snarræði urðu einnig
deginum ljósari. En þrátt fyr-
ir allt varð bróðurmorðinginn,
valdaræninginn og nautna-
seggurinn Kládíus of hvei-s-
dagslegur í meðförum hins
mikilhæfa leikara — hann var
ekki nógu hættulegur, það
sópaði blátt áfram ekki nóg
að honum, hverju sem um er
að kenna. Um ástkonu hans
og drottningu Herdísi Þor-
valdsdóttur er svipað að segja
— hún er glæsileg kona og
virðuleg í allri framgöngu og
ber með prýði hinn rauða
tignarskrúða, jafnungleg syni
sínum líkt og drottningin í
kvikmynd Sir Laurence Olivi-
ers. En veruleg tilþrif voru
tæpast í leik hennar, ekki
heldur þegar mest reynir á,
það er á örlagaríkum einka-
fundi móður og sonar; og
henni tekst ekki nægilega að
birta þá fýsn holdsins sem
virðist aðal hinnar breyzku
konu. Þá var Rúrik Haralds-
son Hóraz vinur Hamlets og
sá maður sem hann metur um
alla aðra fram, gervilegur og
göfugmannlegur eins og ætl-
azt er til. En túlkun hans var
þó ekki nógu fastmótuð og
sterk og framsögnin stundum
of losaraleg og óskýr, ekki
sízt í lokin, Þannig ollu þessir
þrír gáfuðu skapgerðarleikar-
ar nokkrum vonbrigðum: „1
Danaveldi er ekki allt með
felldu“.
Pólóníusi er ágætlega borg-
ið í höndum Lárusar Páls-
sonar, meitluð og hnittileg
skapgerðarlýsing hans vakti
verðskuldaða athygli. Þessi
aldraði og spillti ráðgjafi er
löngu orðinn gamalær, lítil-
menni og varmenni í senn,
kátbroslegur og næstum
bi'jóstumkennanlegur þegar
svo ber undir. Lárus hefur
oft leikið af meiri þrótti,
en á snjalla meðferð hans
á ljóðlínum skáldsins er jafn-
an ánægja að hlýða. Valur
Gíslason sómir sér einnig
mjög vel í forkunnargóðu
gervi vofunnar föður Haml-
ets, hins hrellda anda; þar
fer sýnilega mikill höfðingi.
Framsögn Vals mætti vera
skýrari og auðugri að blæ-
brigðum, en röddin er draugs-
leg og dimm eins og ætlazt
er til . Árni Tryggvason er
fyrsti grafari og ver sinn
lága sess með mestu prýði,
SÓSÍALISTAFFF
f REYKJAVÍK
JM
halda JÓLATRÉSSKEMMTUN fyrir börn félagsmanna sinna í Silf-
urtunglinu sunnudaginn 5. jan. n.k. kl. 3 síðdegis. — Dagskrá verð-
ur auglýst síðar. — Tekið á móti miðapöntunum í símum 17510,
17512 og 17513. — Miðar afhentir í skrifstofu félaganna Tjarnarg. 20.
SÓSÍALISTAFÉLAG REYKJAVÍKUR
KVENFÉLAG SÓSÍALISTA
Æ. F. R.
S^gtveikur og lúinn erfiðis-
maður, orðhvatur og orð-
heppinn með afbrigðum.
Ofelía skipar mi'kilvægt og
sérstætt rúm í leiknum og
eru fá hlutverkanna hugtæk-
ari og stærri; hér er of þung
byrði lögð á veikar herðar.
Þórunn Magnúsdóttir er korn-
ungur leiknemi sem vart hef-
ur komið á svið áður, og lítil
von til þess að hún fái gert
heita ást, sár vonbrigði og
vitfirringu hinnar fögru, ein-
földu og saklausu stúlku nógu
átakanlega og máttuga, enda
hvarf hún mjög í skugga ann-
arra leikenda. Þórunn hefur
góða rödd og syngur snotur-
lega, hún vandar orð sín og
framgöngu af fremsta megni
og ýkir hvergi, en Ofelía
varð henni þó sýnilega of-
raun; engu að síður má ætla
að hún sé efni í leíkkonu.
Jóhann Pálsson er mjög geð-
þekkur og einlægur leikari,
en brást í hlutverki Saertes-
ar, lék fremur af krafti en
lagni; brýndi röddina svo að
oftlega var ógerningur að
greina orðsvör hans. Þeir
lagsbræðurnir Rósinkrans og
Gullinstjarni eru faldir ung-
um og lítt reyndum leikurum,
Arnari Jónssyni og Gísla Al-
freðssyni. Báðir eru fríðir og
hofmannlegir, bera vel skart-
klæði sín og flytja mál sitt
áheyrilega, en reynast of ung-
gæðingslegir og góðmannlegir
í hlutverkum hinna fláráðu
hirðmanna og njósnara; og
varla bætir það úr skák að
leikstjórinn lætur þá að jafn-
aði hlaupa um sviðið á harða-
spretti líkt og unglinga í
skóla. Bessi Bjarnason lýsir
vel fáránlegri tilgerð Osriks
og lætur að sér kveða, og þó
hefði mátt búast við meiru
af hinum mikilhæfa skop-
leikara. Það stendur gerðar-
þokki af JBvari Kvaran í
hlutverki fyrsta leikara og
hann fer vel með ljóðlínur
kóngsins í leiknum innan
leiksins; ljóðið um Hekúbu
tekst miður. Kristín Magnús
er vel máli farin og við-
feldin sem drottning hans
og meðleikari, geivið kann
ég þó ekki að meta. Varð-
mennirnir og fyrirliðarnir
Klemenz Jónsson og Valdi-
mar Lárusson gera í öllu
skyldu sína; enn fleiri koma
nokkuð við sögu, og eru sum-
ir leiknemar og nýliðar.
Leikgestir tóku vel hinni
löngu sýningu, klöppuðu fyr-
ir hverju atriði og fögnuðu
Gunnari Eyjólfssyni mjög
innilega í lokin. Þó að jnnis-
legt megi að Hamletsýning-
unni finna og hún ylli víst
fleirum en mér nokkrum von-
brigðum, er hún mörgum
kostum búin og rétt og skylt
að óska henni langra líf-
daga. • Á. Hj.
ÍÞRÓTTSR
Framhald á 2. síðu.
nokkrir leikr i yngri flokkun-
um á íslandsmótinu í hand-
knattleik.
3. fl. karla:
Víkingur — Þróttur 16:9
Víkingar náðu algjörum
undirtökum í fyrri hálfleik og
endaði hann 8:1, en það sner-
ist þannig við að síðari hálf-
leikur endaði 8:8:.
Frímann.
Rkranes vann ÍBK 30:22
Siðdegis á sunnudag fóru
fram nokkrir leikir í Hand-
knattleiksmótinu og fóru þeir
þannig:
3. fl. karla b. ÍR—Haukar
14:6:
3. fl. karla a. Þróttur—ÍBK
12:9.
2. fl. karla a. FH—Ármann
18:13.
2. fl. karla a. iR—Haukar
20:12.
2. fl. karla b. Fram—Þrótt-
ur 14:10.
Gleðilegt nýár!
Þökk fyrir viðskiptin á því liðna.
Litróf, Einholti 2.
Gleðilegt nýárl
Þökk fyrir viðskiptin á því liðna.
Samband íslenzkra Samrinnufélaga.
Gleðilegt nýár!
Þökk fyrir viðskiptin á því liðna.
Verzlunin Vegur, Framnesvegi 5.
Gleðilegt nýár!
Þökk fyrir viðskiptin á þvi liðna.
Efnagerðin Valur, Fossvogsbletti 42.
Gleðilegt nýár!
Þökk fyrir viðskiptin á þvi liðna.
Vöruhappdrætti S.Í.BÆ
Vinnuheimilið að Reykjalundi.
Gleðilegt nýár!
Þök'k fyrir viðskiptin á því liðna.
Vátryggingafélagið h.f., Borgartúni 1.
Gleðilegt nýár!
Þökk fyrir viðskiptin á því liðna.
Vinnufatagerð íslands.
Gleðilegt nýár!
Þökk fyrir viðskiptin á þvi liðna.
Vélsmiðjan Klettur h.f.,
Vesturgötu 18 — 24, Hafnarfirði.
Gleðilegt nýár!
Þökk fyrir viðskiptin á því liðna.
Vélsm. Sigurðar Einarssonar, Mjölnisholti 14.
Gleðilegt nýár!
Þökk fyrir viðskiptin á þvi liðna.
Cra og skartgripaverzlun Sigurðar Jónassonar,
Laugavegi 10.
Gleðilegt nýár!
Þökk fyrir viðskiptin á þvi liðna.
TRÖÐ, Austurstræti.
Gleðilegt nýár!
■íkk fyrir viðskiptin á þvi liðna.
Veitingahúsið Naust, Vesturgötu.