Þjóðviljinn - 04.05.1965, Síða 10

IQ SlÐA
HÓÐVILIINN
Þriðjudagur 4. maí 1963
UNDIR
MÁNASIGÐ
Skáldsaga eftir M. M. KAYE
og mennimir hörfuðu, því að
þeir voru hindúar og að drepa
brahmina myndi kalla yfir þá
eilffa fordæmingu og gera þá að
úrhrökum meðal trúbræðra
sinna.
— Farðu, sagði Kishan Prasad
um öxl við Alex. Farðu aftur
fyrir mig og hlauptu inn í skóg-
inn. Ég get ekki gert meira.
Skuldin er greidd.
Alex svaraði þreytulega: Rao
Sahib, ef ég ætti eina kúlu eft-
ir, myndi ég skjóta yður nú,
fyrir það sem þér og menn yður
hafa gert í dag.
— Það getur enn orðið, sagði
Kishan Prasad. Fljótir nú.
Hann færði sig fjær dyrun-
um og stóð milli Alexar og
ofsareiðra mannanna sem stóðu
við hinn endann af veröndinni,
og Alex gekk meðfram múrnum
að hinum endanum, niður þrep-
in bakvið húsið og hljóp í átt
til skógarins bakvið tollskýlið og
kofana.
Hann heyrði hávaðann magn-
ast að baki sér og kúla þaut rétt
fyrir ofan höfuðið á honum. Svo
komst hann út í háa grasið og
Smurt brauð
Snittur
við Óðinstorg.
Sími 20-4-90
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreíðslu- og snvrt.istofs
Steinu og Dódó
Lau?ave?t 18 III hæð Ovftal
SfMI 24 6 16
P IT R M /\
Garðsenda 21 - SfMl 33 9 68
— Hárgreiðslu- og snyrtistofa
DÖMUP'
Hárgreiðsla við allra hæfi —
T.JARNARSTOFAN - Tiamar
götu 10 — Vonarstrætismegin
- SÍMl 14 6 62
Maria OuðmundsdóttÍT Lauga
veg* 13 SÍMI 14 6 56 NUÐD
STOFAN er á sama staC
hljóp inn í lágskóginn, þar sem
hann fór að hlapa samsíða veg-
inum, því að taldi h'klegt að
leitarmenn hans hugsuðu sem
svo að hann myndi flýja inn í
frumskóginn þar sem hann væri
þéttastur. Hann hélt sig eins
nærri veginum til Lunjore og
hann þorði. Þeir myndu hafa
gætur á veginum, svo að það
var mikilvægt að komast yfir
óséður og sem fyrst. Hann ruddi
sér leið inn í þykkni af bamb-
us og lágrunnum svo sem tíu
92
metra frá vegimum, og þar lagð-
ist hann og hlustaði vandlega.
Skothríðin var hætt, en hann
heyrið hrópandi raddir, sem fjar-
lægðust og studdu þann grun
hans að þeir leituðu hans í
skóginum bakvið tollskýlið.
Skömmu seinna heyrði hann
hófatak á veginum. Tveir menn
voru á leið til Lunjore aftur.
Hann heyrði annan þeirra segja:
Nú, hvað um það? Hann kemst
ekki yfir ána og hann hefur
hvorki vopn né mat. Hann deyr
í frumskóginum. Ég ríð til Del-
hi .. Röddin dó út.
Þegar hann áleit að þeir væru
komnir nógu langt burt, skreið
hann ofur varlega enn nær veg-
inum, svo að hann gæti gefið
honum gætur. Hann var kominn
svo sem fimm hundruð metra
frá tollskýlinu, en vegurinn var
þráðbeinn, svo að þeir sæju
hann, ef hann hlypi yfir hann.
Sólin var nýhorfin bakvið
trjákrónumar. Páffugl gargaði
skammt frá honum. Svo heyrði
hann í örðum reiðmanni, sem
kom á þeysireið neðan frá fljót-
inu; þykkt rykský þyrlaðist upp
fyrir aftan hann. Þarna kom
tækifærið.
Um leið og reiðmaðurinn var
kominn framhjá honum, spratt
hann á fætur og hljóp yfir veg-
inn hulinn hinu kæfandi ryk-
skýi.
— 33 —
Prestar jörmuðu í musterun-
um í Lunjore, hom gullu úr
mjótumunum, það dundi í
trumbum og eldflaugar þutu upp
í loftið og fólkið ruddist hávært
og hrópandi um götumar. Nú
var Indland laust við alla fer-
inghia, hrópuðu mennimir í
fögnuði sínum, ogg gortuðu af
dáðum sínum og fjölda þeirra
hvítu manna sem þeir hefðu
slátrað. Þeir sýndu hreyknir
ránsfeng sinn og skreyttu sig
með stolnum skartgripum.
Mílu vegar fyrir utan borgina
var herstöðin, rupluð af ræningj-
um og brennuvörgum. Stöku
verur voru á stjákli milli yfir-
gefinna húsa til að leita að glöt-
uðum eða ófundnum feng, en
þegar skuggamir tóku að lengj-
ast eftir hin hömlulausu morð og
gripdeildir dagsins, fóru jafnvel
úrhrök borgarinnar að finna til
óttablandinnar hjátrúar og
kveiktu í fáeinum húsum f við-
bót áður en þeir höfðu sig skelk-
aðir á brott.
Sepoyamir sem ætluðu að
halda til Oudh til að vinna fylk-
ið að nýju, höfðu haldið f vest-
urátt til Delhi, þegar fréttist að
brúin hefði verið sprengd f loft
upp.
1 hlnum sóra embættisbústað
sendiherrans lágu hinir dauðu á
dreif um garðinn og rúnar stof-
urnar. Og f skóginum bakvið við
virkisgröfina hvöldi frú Holly-
látin.
Sjakalar og hýenur, gammar
og hræfuglar gátu lifað góðu
tífi dögum saman, því að einnig
á sléttunni á leiðinni til Hazrat-
Bagh lágu líkin í hrönnum. Her-
liðið f Suthragunj hafði gert upp-
reisn, þegar fregnimar bárust
frá Lunjore. Hermennimir höfðu
drepið liðsforingjana og lagt und-
ir sig vopnabúrið og eins og
Kishan Praead hafði mælt fyrir,
höfðu þeir lagt af stað eftir nýja
veginum til að sameinast liðs-
sveitunum frá Lunjore og halda
þaðan til Oudh.
Yusaf hafði beðið þar til þeir
voru komnir á tiltekinn stað á
veginum. Alex hafði sagt hon-
um hvar hann skyldi skjóta og
ein hleðslan kveikti í hinni
næstu og vagnamir með skot-
færabirgðunum höfðu sprungið í
loft upp með miklum gný, sem
heyrðist langar leiðir. Þegar eld-
urinn var kulnaður og reykurinn
horfinn, var þama enginn vegur
lengur, aðeins ringulreið.
Yusaf beið þar til páfuglamir
hófu kvöldsöng sinn og hinir
fáu menn sem eftir voru, höfðu
snúið til baka sömu leið. Þá
drakk hann úr vatnsflösku sinni,
snæddi nesti sitt og skreiddist
úr felustað sínum bakvið klett-
na.
Eins og bréfdúfa sem leitar
eimkynna sinna, hélt hann í
ttina til heimabyggðar sinnar í
orðvestri. Hann axlaði byssu
ina og hélt af stað.
Vetra og Lou Cottar höfðu
heyrt skothríð úr fjarska og
fjarlægan dyn af sprengingu.
Skothríðin hafði staðið allan
daginn og þær höfðu skilið hvað
hún táknaði; þær höfðu beðið
og hlustað.
Alex og Niaz höfðu einu sinni
dvalizt nokkrar vikur í Hirren
Minar til að veiða í grenndinni,
og þeir höfðu komið sér sæmi-
lega fyrir.
Herbergið var stór, ferhymdur
salur, gluggalaus á þrjá vegu,
en á fjórðu hliðinni voru súlna-
bogar, tVeir þeirra voru enn
skreyttir steinmyndum. Gegnum
bogana var gengið út á flatt þak
með hálfhrundu steingrindverki.
1 einu hominu var hlaði af
tjöldum og aðeins tvö höfðu hvít-
maurar eyðilagt. Lou Cottar
hengdi nokkur þeirra upp á milli
súlnanna til að halda burtu
flugum og skorkvikmdum og
notaði sum til að stúka af her-
bergi handa Alex, og Vetra
hjálpaði henni; en meðan þær
voru að því voru þær sann-
færðar um að hann kæmi ekki
aftur, en það var betra að hafa
eitthvað að fást við.
Þær höfðu sópað með háu,
stinnu grasinu. Þær unnu kapp-
samlega til að forðast umhugs-
unina um allt hið skelfilega sem
þær höfðu orðið vitni að þá um
morguninn. Þær urðu fyrir
hvem mun að komast hjá því að
hugsa, og þær voru fegnar því
að Lotta skyldi þurfa á hjálp
þeirra og umönnun að halda og
þær urðu að vera hressar og
bjartsýnar í návist hennar til
þess að hún yrði ekki hrædd.
Lou Cottar sagði að hún hefði
séð glitta í fljótið ofanaf flata
þakinu og hún ætlaði að reyna
að sækja vatn. Vetra hafði látið
leirbrúsann síga niður til hennar
í bandi — og hún hafði lagt af
stað til að finna ána, sem var
svo nærri, en þó svo erfitt að
komast til. Vetra tók allshugar
fegin á móti henni þegar húri
kom til baka, meira en klukku-
tíma seinna. Mér þykir það leitt,
sagði Lou afsakandi. En það er
svo ógreiðfært; við verðum að
reyna að marka einhverja braut
begar við förum þangað næst.
Við verðum að toga vatnið upp
í reipi; ég get ekki borið það
upp stigann.
Vetra drakk með áfergju, með-
an Lou Cottar setti fáein villi-
blóm í vatn í blikkdós handa
Lottu. Ég fór í bað, sagði hún
og‘ setti upp vott hárið. Það var
dásamlegt. Bakkinn er snarbratt-
ur og það eru sandeyrar héma
megin en bakvið eitt tréð er ör-
lítil vík, þar sem hægt er að
halda sér fast £ trjárætur. Þú
ættir að fara líka áður en dimm-
ir.
Sólin var komin í hæðviðtrjá-
krónurnar og lengi vel höfðu
þær engin skot heyrt. Þær
horfðu hvor á aðra en sögðu
ekkert, því að báðar vissu um
* BILLINN
Rent an Icecar
Sími 1 8 8 3 3
FERÐABILAR

9—17 farþega Mereedes-Benz hópferðabílar af nýjustu
gerð til leigu í lengri og skemmri ferðir.
Símavakt allan sólarhringinn.
FERÐABÍLAR sími 20969
Haraldur Eggertsson.
SKOTTA
King Featurea Syn&cate, Inc., 1964. Wnrlrl ngKtj^
Foreldrar eru mikið vandamál, en ég býst við að maður geti ekkl
verið án þeirra.
TRYGGINGAFELAGIÐ HEIMIR"
UN0AK6ATA 9 REYKJAVIK SlMI 21260 SlMNEFNI • SOKETY
CONSUL CORTINA
bflalelga
magnðsap
sklpholll 21
sfmap: 21190-21185
^Caukur Gju&ntundóóon
HEIMASÍMl 21037
Gallabuxur - Molskinnsbuxur
Nylonúlpur — Gallonjakkar — Lopapeysur
á mjög hagstæðu verði.
Verzlunin ó. L. —
Traðarkotssundi (á móti Þjóðleikhúsinu)’.
Flugferðir um heim u/lun
Flugferð strax — Fargjald greitt síðar.
Viðskiptavinir eru beðnir að hafa sam-
band í síma 22890 og 30568 (eftir kl 7).
PERÐARKRIFSTOPAN
LA N nSVN ^