Þjóðviljinn - 10.12.1967, Qupperneq 7

Sunnudagur 10. desember 1967 — ÞJÖÐVILJESrN — SlÐA ’J
Frú Thayer stökk upp í of-
boði og tók af honum plötuna.
„Suss,“ sagði hún, „þetta er alls
ekki nýjasta platan okkar, við
eigum margar nýrri. Lof mér
heldur að setja Gershwin-plötu
á grammófóninn.“
Nú fyrst var mig farið að
gruna að húsfreyju þessari
væri eitthvað áfátt í háttvísi.
Því allir vita að Gershwin er
manni mínum hættulegur
keppinautur og má ekki á milli
sjá. En Benn hrósaði hverju lagi
sem leikið var eftir hann, og
forðaðist að minnast á það, að
þessu væri að miklu leyti stolið
frá sér.
„Hvort viljið þér heldur gin-
kokkteil eða Bacardi, herra
Drake?“
„Ég vil helzt ekki Bacardi,"
sagði Benn.
„En sú tegund sem við eigum
er ég viss um að yður líkar,“
sagði frú Thayer. „Ég fékk
þetta vín hjá einum af vinum
mínum og hann keypti það á
Kúbu. ÞaS er ósvikinn metall.“
„En ég vil helzt ekki Bac-
ardi,“ sagði Benn.
„Reynið þér nú samt að
bragða á þessu,“ sagði herra
Thayer. Og svo urðum við,
nauðug viljug, að drekka Bac-
ardi. Ég drakk úr mínu glasi og
kom því niður. Benn dreypti á
sínu glasi og sagði að þetta væri
ágætt. En það var hverju orði
sannara að hann vildi aldrei
Bacardi.
Um aðalmáltíðina ætla ég að
vera fáorð og aðeins geta þess
að einn rétturinn var sterkur
kryddostur, og Benn þykir ost-
ur ákaflega vondur.
„Finnst yður ekki góður ost-
ur, herra Drake,“ sagði herra
Thayer, sem tók eftir því að ost.
urinn gekk hálfilla í Benn.
„Nei,“ sagði Benn.
„Hann er að skopast ag þér,“
sagði frú Thayer, „öllum þykir
góður ostur.“
Svo kom kaffið, og Benn
hafði lag á að komast hjá því
að láta setja í það rjóma.
Svo settumst við við spila-
borðið.
„Viljið þér spila á móti kon-
unni yðar, eða eigum við að
skipta?“
„Við viljum helzt spila sam-
an,“ sagði ég.
„Það verður ekki af því,“
sagði frá Thayer, „ég sting upp
á því að þér spilið á móti Ralph
og herra Drake á móti mér. Ég
er á móti því að hjón spil sam-
an. Þau geta þá hæglega farið
að rífast, og sagt eitthvað sær-
andi hvort við annað.“
Herra Thayer spilaði á móti
mér og Benn á móti frú Thayer,
og ég tapaði svolitlu. Löngu
áður en við hættum þóttist ég
skilja hvers vegna frú Thayer
fannst hjón ekki mega spila
saman, og ef ég hefði þorað,
hefði ég sagt sitthvað særandi
upphátt.
Rétt áður en við áttum að
fara að sofa, barði frú Thayer
að dyrum hjá okkur.
„Ég er hrædd um að ykkur
verði kalt“, kallaði hún inn fyr-
ir. „Það eru teppi á hillu í fata-
geymslunni, ef ykkur skyldi
vanta fleiri teppi.“
„Kærar þakkir,“ sagði ég.
„Okkur er alls ekki kalt.“
„Það er víst ekki satt," sagði
frú Thayer.
„Aflæstu nú áður en hún
kemur inn og fer að þreifa á
fótunum á okkur,“ sagði Benn.
Þegar við sátum undir borð-
um við morgunverðinn vorum
við alltaf ag vonast eftir að nú
kæmi símskeytið frá Irene.
Einu sinni var hringt, og frúin
fór fram en við heyrðum ekki
hvað hún sagði. En við hádegis-
verðarborðið gaf Benn mér
bendingu um að heyra sig upp
á loft, og þar sagði hann gníst-
andi tönnum að fjandinn mætti
eiga sig ef hann væri ekki far-
inn áður en sól væri sezt, en
sjálf mætti ég ráða hve lengi
ég dveldist þarna.
„Þú hefur enga átyllu," sagði
ég.
„Ég er snillingur," sagði hann,
„og snillingar eru öðruvísi en
aðrir menn.“
„Ætli konur snillinga geti
ekki verið öðru vísi en aðrir
menn lika,“ sagði ég, og fór
undir eins að láta niður í ferða-
töskuna.
Herra Thayer var farinn til
Philadelphiu, og við sátum ein
til borðs ásamt frúnni.
„Frú Thayer," sagði hann,
„órar yður aldrei fyrir því sem
ókomið er?“
Hún virtist verða skelkuð.
„Nei, alls ekki. En yður?“
„Mér sagði svo hugur um
fyrir hálftíina, að ég yrði fyrir
hvern mun ag vera kominn til
New York í kvöld. Ég veit ekki
hvort þetta er leikhúsinu við-
komandi eða að einhver er veik-
ur, en ég þori ekki annað en að
fara.“
„Þetta er hið furðulegasta
sem fyrir mig hefur komið,“
sagði frú Thayer. „Ég verð á-
kaflega hrædd.“
„Það þurfið þér ekki að
vera,“ sagði Benn. „Þetta kem-
ur engum við nema mér.“
„Nei, nú verð ég víst að segja
yður sannleikann," sagði frú
Thayer. „Það kom símskeyti í
morgun, og ég ætlaði ekkert að
segja yður frá því, því ég lofaði
því upp á æru og trú að láta
ekki ónáða yður á nokkurn
hátt. Enda gat ég ekki séð að
þetta væri neitt áríðandi. Nú
sé ég eftir því að ég lét yður
ekki vita, þegar síminn hringdi,
en ég kann hvert orð utan bók-
ar, sem í því stóð. Það var svo
hljóðandi: „Herra Benn Drake,
c/o herra Ralph Thayer, Lands-
down Pennsylvania. í laginu um
Níl öðrum takti í viðlaginu er
í fjölraddanótunum fyrir stór-
bumbu b fyrir A, og úr því
verður misræmi. Ætti ekki
heldur að standa þar A? Okkur
þætti vænt um að þér gætuð
komið til New York í kvöld, til
að lagfæra þetta, því ekki má
vera misræmi í hljómsveitinni,
ef ekki á allt að fara út um
þúfur. Kveðja. Gene Beck.“
„Þetta sýnist vera eintóm
hringavitleysa,“ sagði Benn.
„En mér hefur verið sagt að
það hafi komið fyrir að sýning-
ar hafi farið út um þúfur, að-
eins vegna þess að rithöfundur-
inn eða tónskáldið var ekki við-
statt. Ég get skilið að yður
þætti þetta ekkert merkileg
frétt. En samt má ég þakka
stjörnu minni eða spádómsgáfu
eða hugarórum mínum það að
mér fannst endilega að ég yrði
að fara.“
Þegar lestin var að renna af
stað sagði frá Thayer:
„Ég verð ag gera þá játningu
að ég svaraði símskeyti Bucks.
Ég sendi honum þessi orð:
„Herra Benn Drake er gestur
minn og ætlar að njóta hvíldar
í víku. Það má ekki trufla hann,
hivað sem fyrir kann að koma.
Ég sting upp á að stóra bumban
verði látin eiga sig alla þessa
viku.“ Og ég skrifaði undir
þetta. Þið verðið að fyrirgefa
mér ef ég skyldi hafa gert ein-
hverja bölvun með þessu. Ég
gerði það í góðu skyni.“
Það var engin furða þó að
Benn þætti hafa sagt skemmti-
legustu sögu sem sögð hafði
verið í Lambs-klúbbi í heilan
mánuð.
Málfríður Einarsdóttir
býddi.
Plaslmo
ÞAKRENNUR OG NIDURFALLSPÍPUR
RYÐGAR EKKI
ÞOLIR SELTU 0G SÓT,

ÞARF ALDREI AD MÁLA
MarsTrading Company hf m
IAUGAVEG 103 — SlMI 17373
AKRANES - AKRANES
Gerið iólainnkaupin í kjörbúðum kaupfélagsins
Kjörbúð og skrifstofur að Kirkjubraut 11, símar 2210 og 2212.
Kjörbúð, Stillholti, sími 2213.
Jám- og glervörudeild, Kirkjubraut 11, — Sími 2215.
Kaupfélag Suður-Borgfirðinga
Akranesi.
SUPPFÉLAGIÐ í REYKJAVÍK h.f.
Símar: 10-12-3 (5 línur). Símnefni: Slippen.
VERZLUNIN:
Skipavörur — Byggingavörur — Verkfæri o.fl.
TIMBURS ALAN:
Trjáviður til skipa og húsa.
MÁLNIN G ARV ERKSMIÐ J AN:
Hempelsmálning til skipa og húsa.
Vitretexmálning (PVA), innan- og utanhúss.
VÉLAHÚSIÐ:
Fullkomnar vélar fyrir alls konar trésmíði.
SUPPFÉLAGIÐ í REYKJAVÍK h.f.
Landsbanki hlands
Austurstræti 11, Reykjavík — Sími 17780
ÚTIB0 1 REYKJAVIK:
AUSTURBÆJARÚTIBÚ, Laugavegi 77, — sími 21300.
LANGHOLTSÚTIBÚ, Langholtsvegi 43, — sími 38090.
MÚLAÚTIBÚ, Lágmúla 9, — sími 83300.
VEGAMÓTAÚTIBÚ, Laugavegi 15, sími 12258.
VESTURBÆJARÚTIBÚ, Háskólabíó v/Hagatorg, — sími 11624.
VALUR VANDAR VÖRUNA
SULTUR — ÁVAXTAHLAUP — MARMELAÐI — SAFTIR
— MATARLITUR — SÓSULITUR — EDIKSSÝRA —
BORÐEDIK — TÓMATSÓSA — ÍSSÓSUR.
Efnagerðarvörur, CHEMIA og MIXA.
Sendum um allt land
EFNAGERÐIN VALUR h.f.
BOX 1313 — Sími 40-7-95 — REYKJAVÍK.
OTIBC ÚTI Á L ANDI :
AKRANESI
AKUREYRI
ESKIFIRÐI
GRINDAVÍK
HÚSAVÍK
HVOLSVELLI
ÍSAFIRÐI
SANDGERÐI
SELFOSSI
AFGREIÐSLUR :
KEFLAVÍK
RAUFARHÖFN
ÞORLÁKSHÖFN
Annast öll venjuleg bankaviðskipti innanlands og utan.
P