Þjóðviljinn - 21.06.1968, Blaðsíða 8

g) SlÐA — ÞJÓÐVILJINN — Föstudagwr 21. 'júmá 1968
41
handritahlaöarm sem hún var að
yÆirfaira.
— Á að fara að endurtaka eitt-
hvað? spurði hann.
— Neó, ég er að gera athugum
fyrir Homsley.
— Hamiinigjan góða, hann er
efldká á því að gefast upp. eða
hvað?
— Ég vedt ekki hvað þú átt
• vdð.
— Ég hélt að hann myndi
verða guðsfeginm að koma öllu
á Cap og léti þar við sitja.
Kúm ledt upp til hans. — Það
er að heyra, að þú sért á öðru
miáli.
— O, nei, það var bara . . .
jú, sjáðu til, sú var tíðin að adlir
héldu að ég værd sökudólgurinn.
Þú Mka.
— Ég átti við að þú hefðdr ver-
ið maður til að framkvaama það.
— Það sagði Hornisley Mka.
Það er ékkd sérlega skeanmtilegt
eð heyra fódk segja slíkt um
sjálfan mann.
— Ég myndi ekki heldur gera
það undir venjulegum kringum-
sitæðum.
— En hugsunin þjó undir
niðri. Ég er ekki ved liðinn hér.
Vertu ekki að hafa fyrir þvi að
huigga mdg, Pat. Ég er etkki kom-
inn til þess. Ég vedt að þetta
er srvona og ég veit hvers vegna.
Ég gef skít í þau öll og þau vita
þjið. En í dag er ég að velta»
fyrir mér hvort þetta sé þess
vjjrði.
— Hvað þá?
Hann svaraði eklki þeimlinis,
heldur stóð með hnyklaðar brún-
ir og horfði á hana.
— Manstu efltir útsendingunni
sem við unnum að sameiginlega
á sunmudaginn rétt áður en . . .
Við sátumi í veitmgahúsinu og
hdustuðum á Normain og ég fór
að tada um framtíðdna. Framtfð
mína fulla af sdgrum og ved-
gemigni oig ég veit etoki hvað...
*UÐNlNGsw"joRODDSEN
13
Wsmurnm
m
fEFNI
SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu. og snyrtlstofa
Steinu og Dódó
Laugav 18; III. hæð (lyíta)
Sími 24-6-16.
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtlstofa
Garðsenda 21. SÍMl 33-968.
— Já, ég man ved efltir því.
— >á hélt ég að ég væri redðu-
búinn að gjalda velgengnina með
hverju sem væri. Svona genigur
það til þegar faðdr manns hefur
prédikað velgengmd fyrir manni
alda tíð. I dag er ég ekki edns
vdss um þetta.
— Þetta er ekki annað en
senskrekkur Tony. Hann er dá-
lítið snemma á ferðinnd, en ann-
að er það ektei.
— >ú heldur það? Þú ert skyn-
söm kona, Pat. Kannski hefurðu
rétt fyrir þér. Hann ledt undan.
— Hvað finmst þér um Díönu?
— Ég þekki hana ekiki.
— Ved sloppíð við erfiða spum-
ingu.
— En alveg rétt samt. Ég sé
vel að þú ert ástfamginn af henmi,
ef þú ert að grennislast fyrir um
það.
Hann-svaraði ekkd en stóðkyrr
og horfði á hana vinna. Eftir
stundarkorn sagði hanm. — Ég
er oflt að velta því fyrir mér,
hyers vegna fódk geri þig að
trúnaðairmanni sínum. Það er
ekki vegna þess að þú sért ein
af þessum mildu og kvendegu
verum, sam eru að sprimgai af
méðurtidfinimnigu. Þú getur svo
sainmariega haft munninn fyrir
n^ðan niefið.
Pat var niðursokkin í vinnu
sína og svaraði etokd.
— Ég held að það sé vegna
þess ,að þú ert ailveg laus við
sjádfsmeðaumkvun. Það er nota-
legt að rekast á mammesikju sem
er í anddegu jaflnvægi. Þaðverk-
ar eins og segudd á klofinn per-
sónuleika á borð Við Don Bro-
bank. Þegar hann sér þig, þá
hverfa duddimar.
— Er Dom mieð duddir?
— Don! Auðvdtað. Já, hamn
felur þær bak við hvassa kald-
hæðni og gætir þess að andstæð-
ingurinn verði fyrir fyrsta högg-
imu. En hið inmira er hann fuíldur
áf andstæðum. Rétt eins og Jim
Dalke. önnur þjötouð sál.
— En rnaður sem hef ur aðlag-
að sig?
— Má vera. Ef hægt er að'kalJa
einanigruin aðlögun. t
Pat gramdiist að pilturinn
skyldi hatfa míkið til síns máls.
— Tony, ég má ekki vera aðþví
að hdusta á þig sádigreina vind
mína, sagði hún hvösBuim róimá.
Hamn brosti fatlega. — En ég
vdl Mka mitedu heldur tala uim
þdg-
— Já, en ég kæri mig ektei
um það, sagðd hún ý steyndi. —
Allt sem ég hefl tileinteað mér
af sjálfstæði hef ég þurft að
læra í ströngum steóda. Ég hef
gert mig harða sjáHflrair mín
vegna ...
— Þú ert ekíkd hörð. Þú gebur
stillt þig. En það er til lyteill að
þér. Mér þæbbi gatman að vita
hver hefði haim
Hamn hló þegar Jiamn sá svip-
inn á hC'íni. — Já, ég veit það
Vtd, huigsaðu um sjálfan þig og
adlit það. En hamn er tid. Hann
hlýtur að vera tid, ammiars væri
lífið tidgamgsdaust.
— , Það ættirðu að leggja á
minnið, sagði hún.
— Þú átt við að etotei gaigmi
að hafa vaid yfir öðrum, efmað-
ur er sjálflur á vaddi einlhvers.
Ég held að þú hafir rétt fyrir
þér.
Pat nam addt í einu staðar við
spjalld í skránni.
— Ég er búinn að finna það.
— Fimina hvað?
— Ósamræmið. Bitt, tvö, þrjú,
fjögur... það vantar fjögur
handrit frá mdsmumandd útsend-
imgum árið ... við steuium sjá,
árið 1955. Það var undarilegt.
Vii.tu gera svo ved að flara yflir
bönddn fyrdr mig.
— Það fyrsta sagði hann
nokteru seámna. — Skrásett undir
ýmsar útsendingar, engar nánari
upplýsinigar.
— Hanm hlýtur að hafa þrif-
ið hlaða og stungið af meðhamn.
Hamingjan má vita hvers vegna.
— Geta þau ektei hafa verið
lögð á skakkan sitað.
— Ekki samkvæmit mínu kerfii.
Ég er viss um að þetta eruhamd-
ritin sem um er sl ræða. Það
er bezt ég hrimigi í Homsley.
— Hann er kannsJti í húsdnu.
S.B. gerði boð eflbir honum að
fundinum loknum, hamn þurflti
að leitea ■ skyldurætena embættis-
manninn. Enginn mamnlegur
máttur hefðd reyndar getaðfenigið
hann til að afllýsa getrauninni
annað tovöld.
Hann opnaði kjadlaradymar
fyrir Pat. — Og satt' að segja
er ég aldrei þessu vant þakklát-
ur fyrir það.
Rödd hans var tilgerðarleg, en
henni fannst harnn þreytulegur og
tekinn.
— Reyndu að fá nægan svefln
í nótt ef þú getur, sagði hún.
Pat fann Hornsiey á áhori-
endasvæðinu í útvarpssal A (T).
Hann virbist upptekinn við að
hlusta á orðaskak mdili tækni-
mammianna og hinnar frægu
þrenmingar styrtetarmanna. Homs-
ley varð ekki undramdi yfir^ upp-
lýsingum Pats, það var nabstum
eins og hann hefðd átt von é
þéssú. Hann spurðd hana aðeins,
hvort það hefði verið árdð 1955
sem Norman Free kom á 31 Z.
— 1 jamúar 1956, sagði hún.
Hann kinkaðd koldi, en nú
voru deiluaðdilamir orðnir svo
háværir, að ógemingur var að
hadda uppi vemjuieguim sarnræð-
um.
— Bf þér vogið yður að halda
þvi fram að dóttir Normans Free
sé ekiki myndræn, þá er edttíivað
athugavert við þessaæ linsur yð-
ai, hrópaðd Herb.
— Það eru Ijósin sem skipta
máili...
— Hvað um snyrtimgu? hróp-
aði Clarrie.
— Eigum við ekki heidur að
feila hana úr dagskránnd? Láta
hana koma fram eina og halda
ræðu eða þess háttar, stakk Jim
Lake upp é.
— 1 almáttugs guð. bænum,
Jim. Það er búið að auglýsa
hana sem þátttakanda, hrópaðd
Herb skelfingu lostinn.
— Getraun ættí ekki að hafa
auglýsta þátttakendur.
Clarrie stikaði lönigium skref-
um inn í skerandi djósið, andlit
hans var eldraiuitt af reiði og
mynduigleg rödd hans bergmál-
aði um sadinn.
— Nú er nóg komað. Stúlkan
verðuir kyrr. Bf hún er eikiki
myndræn, þá geba smiintearainnir
fjandaikamið gert hana það. Ég
viDtektei heyra eiitt ednasta orð
um þetta meira. Það er addtof
haiitt tál að stanida í svomiaþrefi.
Þetta virtist ráða úrsditum.
Hornsley stóð kyrr og beið efltir
Jim Lake, en Diana Free kom
út úr myrkrinu og stöðvaði verk-
firæðiniginn. Hún virtist ékiki hafa
séð Homsiey og dró Laike niður
í stód fyrir flraman hann.
— Þú vdlt etoki að ég taiki þátt
í þessari sjónvarpsdagskrá, Jim?
— Nei, alls ekki.
— En hveirs vegna etoki? Þeg-
ar ég var lftóil, varstu ailtaf svo
góður og vænn við mig, Af.hverju
þarfltu nú endilega að reyna að
spidla þessu tækifæri fyrir mér.
— Þú veizt hvecrs vegna. Þetta
var dagsterá Nonmans og þú berð
nafln hans.
— Gleymirðu ekikd neinu?
— Ned, óg gleymi engu. Nor-
man var myrtur og þá kemur
dóttir hans í sitaðiinn. Þetta er ó-
merkd'legt, Díana. Ómerkileg aug-
lýsingabrella.
— Hvað kemúr þér það vdð?
— Norman hefði ékkd tekið
það nærri sér. — Ef það borgar
sig, hefðd hann sagt. Og það
sama segi ég: Ef það bara borgar
sig.
En þrjózteiuleg rödd hennar gaf
til kynma að hún væri adls ekkd
eannfærð uim það sjádf.
— Það var svo lítið sem hann
gaf þér. Af hverju ertu þá að
reyna að tileimika þér hina slæmu
eiginleika hans? Laike tadaðd lágt
og vingjarmdega.
Hún hnykkti til höfðinu. —
Það kemur mér ednnd við. Þú
verður að afsatea Jim, en þú
KROSSGATAN
Lárétt: 2 pilt, 6. í kirteju, 7
imannisnafn, 9 eins, 10 gylta, 11
farsæddar, 12 eins, 13 augans, 14
vffiit, 15 velta.
Lóðrétt: 1 embættitsmenn, 2 vilk
inn í kletta, 3 nam, 4 eins, 5
helgitáten, 8 gaigndeg, 9 rmaðk, 11
hluti af húsi, 13 slæm, 14 íæddi.
Lausn á síðustu krossgátu:
Lárétt: 2 bækur, 6 urg, 7 assa,
9 dó, 10 púl, 11 aum, 12 pr. 13
árla, 14 álim, 15 rísda.
Lóðrétt: 1 hrappur, 2 busd, 3 æra,
4 kg., 5 rjólmann, 8 súr, 9 ctul,
11 arrna, 13 áll, 14 ás.
HOLLENZK GÆÐAVARA
IERA

lllll
PLOTUSPIUARAR
SEGULBANDSTÆKI
RAFTÆKJADEILD — HAFNARSTRÆTÍ 23
SÍMI 18395
Skrífstofumaður óskast
Ungiur maður óskast strax til framtíðarstairfs við
bókihaldsdeild félagsins. Reynsla við skrifstofu-
störf nauðsynleg svo og enskukunnátta.
Umsóknareyðublöðum, sem fást á skrifstofum vor-
um, skal skilað til skrifstofu starfsmannahalds
fyrir 30. júní n.k.
Bifreiðaeigendur
Málið bílana ykkar sjálfir. — Við sköp-
um aðstöðuna. — Tökum bíla í bónun.
Sími 41924.
MEÐALBRAUT 18 — KopavoffL
Gerið við bíla ykkar sjólf
Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
bílaþjóndstaS
\
Auðbrekku 53, Kópavogi — Sími 40145.
Lótið stilla bilinn
Önnumst hjóla-, ljósa- og mótorstillingu
Skiptum um kerti, platínur, ljósasamlokux.
— Örugg þjónusta.
BÍLASKOÐUN OG STILLING
Skúlagötu 32. sími 13100.
Hemlaviðgerðir
• Rennum bremsuskálar.
• Slipum bremsudælur.
• Límum á bremsuborða.
HemlastiHing hf.
Súðarvogi 14 — Sími 30135.
Smurstöðin Sætúni 4
Seljum allar tegundir smuroliu. Bíllinn er
smurður fljótt og vel. — Opið til kl. 20 á
föstudögum. Pantið tíma. — Sími 16227.
Trúin flytur fjöll. — Við flytjum aJlt annað. 5^MJ
SENDIBÍLASTÖÐIN HF.
BÍLSTJÓRARNIR AÐSTOÐA
(