Þjóðviljinn - 29.06.1968, Blaðsíða 9

Laugawtaguir 29. júná 1968 » — ÞJÓÐVIUINN — SlDA 0
Framiha/ld aí 7. sáöu.
ur. Stúderutar fordæmdu hann
sem ,,borgiaralegan stjórnmiála-
manin“ og virtust eldd vilja
hainn fremur en de Gaiuhe.
Mendés-Franoe nýtur hins veg-
ax ákiaflega mikilla vinsælda,
„hann var eini miaðurinn sem
þorði að segja okikur sannledk-
ann um stríðið í Indókíma", en
flestir sem ég talaði við héldu
þó að hann væri of heiðarlegur
og of mikill menmtamaður til
að geta komizt í valdiastöður á
ný. Mendés-France var' eini
stjómmáilamiaðurinn, sem stúd-
en.tar fordaetndu ekki gersam-
lega, en nú er farið að örla á
þvi að nærvena hans á fund-
in.um 27. rmaí (og samstaða
hans með stúdemtum í ýmsum
málum) háfi vakið skelfingu
margs góðbongarans.
Miðvikudagsmorguninn 29.
maí átti ríkisstjómin að haida
fund. Flestir ráðherramir varu
komnir á vettvang, þegiar þeim
var tilkynnt, að fundinum væri
frestað um rúm.an sólairhrinig,
og um leið bárust þau tíðindi,
að de Gaulle væri lagður af stað
til sveitaseturs sins í Cólomheiy-
les-deux-églisies, þar sem hann
bjó fná 1946 til 1958 (þegar
hann hafði dnegið sig út úr
stjómmálabaráttunni) og býr
enn í frísfeundium sínum. Sá orð-
rómur gekk nú fjöllunum
Landssamband fatlaðra
Framhald af 4. síðu.
lega teikjulaus og divetor á
sjúkralhúsi eða dvalarheimili,
verði sjálfum greditt ailt að 25%
anohkuii&yTis.
6. Að beimia því tál Lands-
samibandsstjórnar og fúHtrúa
Sjálfsbjargar í öryrkjabanda-
lagi Isiands að leggja áherzta
á eftirfiaranidi atriði í fruim-
varpi tál la.ga um endiurihæf-
ingu, sem nú er unnáð að á
veguim öryrkjabandatogsáns.
a) að faitflaðár. fai sem bezta
aðstöðiu tíl náms og starfs-
þjáifúinar,
b) að tryggður verðá fjár-
hagslegur rekstrargrundvöHur
öryrkjavimiustafa og endur-
hæfingarstöðva. Jafnframt
rrránnir þin.gid á drög að frum-
varpi ti'l laga um endurhæf-
ingu, fná máHiþánganefnid, er
saimþykibt var á þngi Sjáifs-
bjargar 1964.
Tillögur félagsmálanefndar:
1. Að landssamfoandið haldi
áfnaim að styinkja fóik til náms
í sjúknaþjálfun og öðru því
nami,- er smertir endurhæfingu,
enda njóti það starfskraftaþess
að námi loknu eftír samkomu-
lagi, eHa verðá styrkurinn end-
Urgreáddiur.
2. Að unnið verði að því, að
öryrkjar njóti betri lánakjara
tál húsbyggáinga en nú gerist.
3. Að leitazt verði við að
hafa samwinn.u við arkitekta ag
aðra þá, er við slkipulags- og
bygginigarmál fást, um að tek-
ið verðá tiHit til sérstöðu fatL-
aðra.
Tillögur farartækjanefndar:
1. Að á næsta ári verði út-
hlutað til öryrkja 350 báfredð-
um, 4-5 manna, þar af 250 tál
endurveiitánga.
2. Þánigið leggur áherzlu á að
öryrkjar hafi frjálst val báf-
reiöaitegunda og váttl um leið
vekja athygjli á 806000^^1^^
leágufoílstjóra og öryrkja.
3. Þingið leggur áherzta á að
feHdir verði niður attlir tottttar
og gjöld af bifraiðum til ör-
yrkja og mælir eindregið með
tiHögu Norðuiiflandaráðs um að
rikiisistjórnár Norðurianda gjöri
samraamdar réðstafianár umnið-
unfeHingu aðiftaitnánigsgjalda og
annarra gjalda vegna báfreáða-
kaupa öryrkja.
4. Þiogið beinir þeiiTi áskor-
un tii borgar- og bæjaryfir-
valda, að þau htatist tii um
að á opimfoerutm bdfreiðastæðuim
sé eitt sitæði merkt og sérstak-
lega ættað föttaðu fólkd, og
sé það mun rýmra en öranur,
veigna erfiðleika fattaðs fóliks
við að komast í og úr farar-
tæki.
I stjórn Sj'álfSfojargar, lands-
samfoandis fatlaðra, fyrir næsta
ár voru kjörini:
Form.: Theodiór Jónsson Rvík,
varatorm., Zoþham'ías Bene-
difetsson, Rvík, ritari Ólöf Rík-
arðsdóttir, Rvík, gjaldkeri Ei-
rikur Einarsson, Rvík. með-
stjornendur: Jón Þ. Buch, Húsa-
vík, Ingifojörg Magn,úsdóttir ísa-
firði, Heiðrún Steingrfrnsdóttir,
Akureyri, Siigurður Gúðmunds-
son, Reykjavík, Lára Angantýs-
dóttir, Sauðérikróki. Framtavstj.
er Trausti Sdiguriaugissiou.
Hjiartans þaikkir færum við öHum þeiom, sem auðsýndu
okkuæ vimátitu, hjálpsemi og hlýhug við fráfall
VIGDÍSAR G. BLÖNDAL.
.Elsa Sigríður Jónsdóttir
Vignir Benediktsson
Guðrún Magnúsdóttir
Nanna Bjömsdóttir
Hjálmar Ólafsson
og systkini hinnar Iátnu.
hætra, að de GauHe ætiaði að
láta arf forsetaembætti og vseri
að undirbúa lokaræðu sína.
And/rúmsloftið var rafmagnað,
og ekki minnkaði spennan, þeg-
ar þau tíðindi bárust, að de
Ganllle hefði ekki kormð til
Colombey á þeám tíma, sem bú-
izt vax við. Hann kam þangað
um kvöldið, og veltu menn því
fyrir sér hvaða ferðalag hefði
eiginlega verið ó honum.
Allir bjuggust við miklum
tíðindum, og miklar boHalegg-
inigar voru um það hvaða stefnu
málin myndu taka. Á fimmtu-
dagsmorguninn tialdi blaðið
Comfoat, að eánungis þrír
möguileikar væru nú fyrir hendi,
annað hvort segði Pompidou af
sér og de GáuHe reyindi að leysa
kreppuna með nýjum mönnum,
eða de Gaulle segði af sér og
Pompidou biði sig strax fram
tál forsetakjörs (á móti Mitt-
enrand), eða þá stjómin beitti
valdi gegn verkfaUsmönnum.
Kl. þrjú fimmtudiaginn 30.
rraaí var loks haldinn sá fundur
í rikisstjóminni, sem boðaður
hafði varið daginn áður. De
Gaulle kom ’fljúgandi í þyrlu
frá Colombey og tilkynnt var'
að bann myndi halda útvarps-
ræðu skömmu eftir fundánn. Ó-
skaplegur spenninigur rikti með-
an beðið var eftir ræðunni.
Það var héitt í veðri þennan
dag og margt fólk á ferli. Þeár
sem gátu flykktust í kringum
transistortæki.
Síðan talaði de Gaulle. Hann
er ekk'i vanur því að vera slapp-
ur í tali, en attdrei hafði ég heyrt
hann tala af jafnmilkttum kraflti
og hönku og nú, hann talaði
hægt og gaf hverju orði sinn
blæ og þuraga. Hann hóf ræðu
sínia með þeim orðum. að síð-
astliðinn sólarhring hefði hann
velt fyriir sér öllum leiðum til
að halda uppi íögum í landinu,
'og tekið síraar ákvarða.nir. Hann
ætlaði ekki að segja af sér, og
heldur ekki að skipta um for-
sætisráðherra, þótt ým sar
breytingar yrðu gerðar á rik-
isstjóminni. En hann lýsti því
yfir að hiann ryfi þimgið nú þeg-
ar og nýjar þinigkosningar færu
fram að lögboðnum fresti liðn-
um. Þjóðairaitkvæðaigreáðsttunni
væri hinisvegar seinkað, þvi að
aðstæður lyfðu ekki að hún
færi fram. Ef þingkosningar
gætu heldux ekki farið fram.
sagðist de Gaulle verða að gera
aðrar ráðstafanir í samræmi
við stjómairskránia til að bjarga
lýðveldinu, en hann sagði ekki
hverjar þær ráðstafanir vaeru.
Að lokum saigði de Gaulle að
einræði vofði yfir landinu
(hlátrar á kaffihúsinu þar sem
ég hlustaðá á ræðuna), komm-
únisminn sæktist til valda, en
lýðveldið léti ekki undan, vive
la République! vive la France!
Um leið og de Gaulle hélt
ræðu sina, efndu fylgismenn
hans til göngu frá Concorde-
torginu upp Ódáinisvélli til Sig-
urbogans til að sýna stuðning
við gerðir hershöfðingjans.
Þessi ganiga var miklu fjött-
mennari en nokkur hafði búizt
við, í henni voru hundruð þús-
unda og fylltu Ódáinsvelli.
Greinilegt var að þessir Gaull-
istar höfðu lært sitthvað af
göngum vinstri mánna síðustu
daga, þeir skipulögðu gönguna
á sama hátt og þeir, hirópuðu
ýmis slagorð (,,de Gaulle er
ekfei ednn“, „Mitterrand er mis-
heppnaður“, „kommúndsminn
signar efcki“ o.s.frv.), bárn þrí-
lita fánann og sungu franska
þjóðsöragimn í stað Intemation-
alsins. En þeir, sem tóku þótt
í þessari göngu, voru af nokk-
uð öðru tagi en þeir, sem hing-
að til höfðu gengáð í fylkingum
um götuxniair: meiri htatánn virt-
ist vera borganar og miðstéttar-
fólk, en lítið var um verkamenn
og alþýðu. Þó var þamia tals-
vert af ungu fólki. Margir hæigri
rraenn, sem hafa ekki fylgt ,de
Gaulle að mátam hiragað til (a.
m.k. ekki síðan Alsír fékk sjálf-
stæðá) sáust í göngiunni, og leit
því út fyrir að margir væru
fremúr komnir þarna til að lýsa
yfir andúð sinni á könguló
heimskommúnismians og mót-
mælaaðgerðuim vinstri manna
en til að styðja hershöfðingjann
sjáMan. Vinstrá menn kölluðu
þenraan flokk „hræðsiubanda-
lagið“.
Daginn eftir voru talsverðar
breytingar gerðar á stjóminni.
Peyrefitte, menntamálaráðhenra
bafði' þegar sagt af sér, en nú
vifeu Fouchet, Misisoffe aesfeu-
lýðsmálaróðherra og Joxe dóms-
málaráðherra (sem hafðá faríð
með vald forsaetisráðheirra í,
byrjun stúdentaóeirðanna, með-
an Pompidou var í Afgandstan)
úr sætum sínum. Þá voru allir
þeir ráðherrar famir, sem höfðu
á eánhvem hátt verið tengdir
upphafi kreppunraar.
Það fréttist síðar, að de
Gaulle bafði brugðið sér til
Baden-Baden á ieiðinni til Col-
aimlbey og tailað við ýmsa fransfea
hershöfðáragja, seim þar voru
staddir. Að sögn Le Monde
munu þeir hafa fullvissað hann
um að herinn hlýddi lögmætri
stjóm Frafoklands.
Kosningaundir-
búningur
Eftir ræðu de Gaulle gjör-
breybtist andrúmsloftið. Vinstri
menn lýstu strax yfir andstöðu
sinnd: kommúnistar sögðu að
ræðan væri stríðsyfirlýsáng
gegn verfeamönnum. Mitterrand
hélt blaðamanraafund í þinghús-
inu strax eftir ræðuna í smá-
herbergi einu, sem virtist full-
lítið fýrir grjmmdarsfórleiþ
reiði hans, og sagði hann að de
Gaulle vildá feaHa borgarasfyrj-
öld yfir þjóðina. Aðrir gáfu
svipaðar yfirlýsiragar. En þrátt
fyrir þetta virtist stjómarand-
stöðunni ekki þykja það eins
leitt og hún lét, hvemig málin
voru komin, og hún byrjaði
kosningaundirbúninginn af
kappi. Vinstri fylkingin og
kommúni'Star endumýjuðu
samning sinn frá síðustu kosn-
ingum: í fyrri kosningunum (23.
júní) býður hver fram gíraa
merara, en í seinná kosniragunum
(30. júraí), þegar kosið er á milli
þeárra sem elkikii fengu hreiin-
an ' meirihluta stnáx, styðja
vinstri menn allir þann fram-
bjóðanda sinn, sem sigurvæn-
leigastur er, hvort sem það er
kommúnisti, P.S.U.-maður eða
maður úr vinstxi fylkingunni,
en hinir vinstri framfojóðend-
umir draga sig í hlé. Komímún-
istar virðast leglgja áherzlu á
það í kosningabaráttu sirani, að
þeirra flokkur tryggi bezt röð
og reglu í þjóðfélagirau og sé
aradvígur allri ævintýramennsku
í stjórnmálum. Þeir telja ríkis-
stjóminia ábyrga fyrír óeirðun-
um og verkföllunum vegna van-
rækslu hennar siðastliðinn ára-
tuig. Flokkur Gaullista „Banda-
lag til vairwar lýðveldinu“ býð-
ur einn miann fram í hverju
kjördæmi.
INNHEIMTA
í kosniragabaráttu sinni ráð- vafalaust móta aHt franskt
ast Gaullistar hiarkalega á stjómmálalíf næstu ár.
kommúnista og sfigja að þeir París, 14. júní.
vilji nota upplausraina til að^____________________________________
grípa völdin. Telja GauHisbar
sig eiraa geta komið í veg fyrir
valdarán þeiirra, og komið röð
og regta á í Frakklandd. Svo
virðist sem GauHistar reyni nú
að ná fylgi þeirra, sem standa
yzt til hægri. Ýmsir þeirra, sem
bendlaðir voru við OAS á sín-
um tíma og flúðu land af þeim
sökum (m.a. Bidault og Lache-
roy), eru nú komnir til landsins
aftur, og þegar þessar líraur eru
ritaðar, er búizt við því á hverri
stundu að Salan hershöfðiragi
verði látinra laius. En um þetta
er lítið hægt að segja ennþá.
Auk vinstri manna og Gaiullista
bjóða ýmsir miðflokkar (hinn
mikilvæ'gasti þeimra er flofekur
Duhamels) allvíða fram. Þessir
miðflokkar berjast gegn því í
kosniragabaráttu sirani, að
Frökkum verði skipt í tvær
andstæðar fylkiragar.
Þegar framfoöðslistar voru
birtir, kom í ljós að framfojóð-
endur voru mjög víða þeir sömu
og við síðustu kosniragar.
MaivahLtð 48. — S. 23970 og 24579.
Rafgeymar
enskir
— úrvals tegund —
LONDON — BATTERY
fyrixliggjandl Gott verð.
LÁRUS INGIMARSSON,
heildv. Vitastíg 8 a.
' Sími 16205.
Samningsviðræður héldu á-
fram miHi verklýðsbamdalaiga, '
vinnuveitenda og stjómar og'
gengu lengi stirðlega, en um
síðir virtust samningar takast
víða, þrátt fyrír mifela, hörku
sumra verkfallsmanna. Hiran 6.
júní hófst vinraa að nýju á
mörgum stöðum, m.a. byrjuðu
lestir að ganga og póstsamgöng-
ur hofust á ný, og næstu daga
tókust samniragar víða. Fn sums
st'aðar, eirakum í máhn- og bíla-
iðnaði, gekk ekkert saman og
verkfallið hélt áfram af aiuk-
inrai hörku. Tattsverðar óeirðir
urðu við Renault-verksmiðjum-
ar í Flins 7. júní og Peugeot
verksmiðjumar í Socbaux 10.
júní miHi lögreglu og verkfaHs-
manna, sem vildu taka verk-
smiðjumar á sitt vald. Stúdent-
ar tóku þátt í óeirðunum í
Flins og börðust þar við CRS-
menn ásamt verfoamönnum.
Næstu daga var mikil ólga í
grennd við verksmiðjumar og
endaði það með því að mennta-
„skólanemi drukknaði í Signu á
flótta undan lögreglunni. Ekki
er enn upplýst, hvemig lát hians
bar að höndum, en stiidentam-
ir skelltu skuldinni • á lögregl-
una, og óeirðir urðu í Latínu-
hverfinu 10. og 11. júhí. Þær
urðu til þess' að innanrikisráð-
herrann ákvað að banraa alla
fundi á almannafæri fram yfir
kosmiragar og fyrirsikipaði að
ýmis samtök virastri sinnaðra
stúdenta (öll félög trotskysta,
flokkur maoista, 22. marz-hreyf-
iragin o.s.frv.) skyldu leyst upp.
Undirbúningiur kosrairaganna
hefur lítið lægt ólguraa meðal
róttækira stúdienta: þeir hafa
nefnálega mjög' takmarkaðan á-
huga á þeim. Stúdentamir sjá
lítinn tilgang í kosrairagum, þeg-
ar mjög margir úr þeirra hóp,
sem komu allri kxeppunni af
stað, eru of uragir til að hafa
kosningarétt. Og margír þeár
sem hafa kosnáragarétt, vita
naumast hvað þeár eiga að gera
við hann: þeir vilja róttæka
breytiragu á öHu stjómmálalíf-
inu, en ei'ga nú að kjósa milli
sömu flokka, sömu stefhu og
víða sömu manraa og síðast. Það
er því ekki að furða þótt margir
þeirra vísi kosnin'gunum alveg
á bug og hrópi slagorðið: „kosn-
ingar — svik“.
Kn þnátt fyrir þetta eru það
kosningamar, sem nú eru efst
á baugi, og úrslát þeirra munu
Kaupið
Minningarkort
Slysavamafélags
íslands
Auglýsingasími
Þjóðviljans er
17 500
SJÁLFBOÐALIÐAR — BÍLAR
Auglýsing fró stuðningsmönnum Krisfjáns Eldjárns:
Það stuðningsfólk Kristjáns Eldjárns, sem unnið getur á kjördag eða lánað bíla sína, er vin-
samlegast beðið að hafa samband við hverfaskrifstofurnar eða aðalskrifstofuna í Banka-
stræti 6 (sími 83800) hið allra fyrsta.
Sameiginlegt dtak tryggir sigur
I