Þjóðviljinn - 01.07.1969, Blaðsíða 10

t
10 SJÐA — ÞJÓÐVTLJTNN — Þriðjudagur 1. júli 19fi9.
ROTTU-
KÓNGURINN
EFTIR
JAMES
CLAVELLí
hvali. Þá voru allir nemenduirnir
farnir burt nema Peter Marlowe
og kóngurinn. Þegar Vexley
hafði lokið móli sínu, sagði tóng-
urinn einfalldlega:
— Mig langar til að frœðast
dálítið um rottur.
. Vexley andvarpaði. — Um
rottur?
— Má bjóða yður sígarettu.
sagði kóngurinn aiúðlega.
10
— Jæja, piltar, fóið yklkur
sæti, sagði kóngurinn. Hann beið
þar til hljótt var orðið í bragg-
anum og vörðurinn var kominn
á sinn stað í dyrnar. — Við höf-
um við vandamál að stríða.
— Grey? sipurðd Max.
— Nei. Þau eru í samibandi
við búskapinn ókikar. Kónigurinn
sneri sér að Peter Mariowe sem
sat á einum rúmstokknum. —
Segðu þeim ]>að, Peter.
— Jæja, byrjaði Peter Mar-
lowe. — Það lítur út fyrir að
rottur —
— Segðu þeim það frá byrjun.
— Alílit saman ?
— Já, auðvitað. Kamdu með
vísdióminn svo að við getum all-
ir fræðzt.
— Jæja, þá. Við hittum Vex-
ley. Hann sagði okkur innan
gæsalappa: Ratus norvegicus eða
brúna rottan — einnig köliuð
Mus decumanus —
— Hvaða kjaftæði er þetta?
epurði Max.
— Þetta er latína, maður. Það
veit hver asninn, sagði Tex.
— Kannt þú latínu, Tex? Max
góndi á hann agndofa.
s —»Nei, auðvitað ekki, en þessi
fjárans nöfn eru.alltaf á latínu —
, —;rFjandinn halfi það, sagði
kóngurinn. — Viljið þið fá að
vita eitthvað eða ekki?
Svo gaf hann peter Mariowe
bendingu um að halda áfram.
— Jæja, þá, Vexley lýjti ’þeim
vandlega. loðnar, hárlaus haili,
þyngd allt að fjórum punduim,
oftast um tvö pund í þessum
] SMÁVÖRUR
\I TÍZKUHNAPPAR
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hraimtungu 31. Sími 42240.
Hárgreiðsla. Snjrrtmgar.
Snyrtivörur.
Fegrurarsérfræðingui g
staðnum.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Uaugav. 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMl 33-968.
heimshluta. Rottur eðla sig sýkint
og heilagt, á hvaða tíma sem
er —
— Svona rétt eins og við hinir?
sagði Jones.
— Já, það má segja það, sagði
Peter Mariowe. — Kvendiýrið
gefur eignazt unga allt að tólf
sinnum á 4»i og að jafnaði tojf
í senti,. jafnvel fjórtán. Ungarnir
fæðast bflindir og hjúlparvana
tuttugu og tveim döguim eftir —
samskiptin. Hann vaildi orðið af
nákvæmni. — Ungarnir opna
auguin eftir fjórtán tíl sautján
daga og verða kynþroska eftir
tvo mánuði. Þær hætta að eign-
18
ast afkvæmi tveggja ára eða svo,
og eru gamlar þriggja ára.
— Drottinn minn dýri, sagði
Max. — Já, við höfuim svo sann-
arlega við vandaimiál að stríða.
Já, ef ungamir komast í gagn-
ið tveggja mánaða og við fáum
tólf — eða segjuim tíu stykki í
senn, þá getið þið bara gert ykk-
ur í hugarlund . . .
— Þetta er hreinasta gull-
náma, sagði Miller.
— Það^er nú svo, sagði kóng-
urinn. Við verðum fyrst að
skipuleggja þetta. 1 fyrsta lagi
getum við ekki haft þau saman.
Þau éta hvert annað. M,eð öðrum
orðum: við verðum að aðskilja
karldiýrin og kvendýrin nema
þegar við þurfum að láta þau
para sig. I öðiru lagi slást þau
innbyrðis allan tímann.,Við verð-
um sem sé að aðskilja karldýr
og karldýr og kvendýr og kven-
dýr.
— Þá aðskiljum þið þau. Er
það nokikrum vandkvæðum bund-
íð? '
— Nei, Max, sagði kóngurinn
þolinmóður. — En við verðum að
hafa búr og skipuleggja þetta
allt saiman, Það' verðu.r ekki svo
auðveilt. •
— Fjandinn hafi það, sagði
Tex. — Við getum smíðað hell-
ing af búruim.
— Hellduröu að við getum
haldið þessu leyndu, Tex, meðan
við smíðum búrin?
— Því ekíki það?
— ,Og það er dálítið annað,
sagði kóngurinn. Hawn var á-
nægður með mennina og enn á-
nægðari með ráðagerðina. Þetta
voru eimmitt viðskipti eftir hans
höfði — eklkert að gera nema bíða.
— Þær éta allt mögulegt, hvað
sem vera skal. Og það verða eng-
in vandræði með fóðruinina.
— En þær eru óþverralieig dýr
og það verður fýla af þeim,
sagði Byron Jones. — Og fýla.n
er nóg fyrir. Og auik þess eru
rottur smitberar.
— Já, rottur geta auðvitað
borið smdt, sagði kónigurinn og
yppti öxlum. — en við getum
grætt býsnin öll, og ef við höld-
um búrunum hreinum og fóðr-
um þær vel er áhættan engin.
Það er rétt eins og að rækta
hænsni. /
Þeir ræddu firam og aftur um
búskapinn, áhættur hans og
möguleika — þeir gátu allir séð
' möguleikana svo. framariega sem
þeir þuirftu ekki að borða fram-
leiðsluna — og þeir ræddu vand-
ann í sambandi við þessi um-
íangsmiklu viðskipti. Svo kom
Kurt inn í skálann með alliðandi
teppi undir handleggnum.
— Ég er búinn að útvega aðra,
sagði hann ólundarlega.
— Er það satl?
— Já, ég held það nú. Meðan
þið gerið ekki ann.að en masa,
lét ég hendur standa fram úr
ermum. Það er kvendýr. Kurt
sþýtti á gólfið.
— ^Hvemig veiztu það?
— Ég gáði. Ég hef séð nóg
af rottum á kaupskipaflotanum
til að þekkja það. Og hin rott-
an er karldýr. Ég er líka búinn
að athuga það.
Þeir skriðu allir niður undir
braggann og horfði á þegar Kurt
setti Evu inn í búrið. Rottumar
tvær ruku undir eins saman og
mennimir tveir áttu erfitt með
að bæla niður brifningu sína.
Fyrsti ungahópurinn var í upp-
siglinigu.
11
TuttU'gu og tveim dögum seinna
gaut Eva. f búirinu við hliðina
reif og sleit Adam í netið til að
komast að þessari lifandi fæðu,
og min.nst.u munaðí að honum
tækist bað, en Tex uppgötvaði
það í tíma. Það via,r auðvelt að
finna upp á nöfnum handa karl-
dýrunum. Þeir hétu Kain og Abel
og Grey o.s.frv. En karlmönnun-
um var ekkert um það gefið að
kvendýrin fengju nöfn unnusta
þeirra eða systra eða mæðra.
Það hafði tekið þá þrjá daga
að verða sammála um Beulah
og Mabel. Þegar ungairnir voru
fimmtán daga voru þeir settir
í sérstök búr. Kónigurinn. Peter
Marlowe, Tex og Max gáfu Evu
tóm til að jafnia sig fram eftir
deginum, síðan hleyptu þeir
hermi inni til Adams, grundvöll-
ur var lagður að næsta sysjtkina-
hóp.
— Peter, sagði kóngurinn á-
nægður, þegar 'ppir klifruðu
gegnum hlemminn inn í bragg-
ann. — Við erum. oifaná.
Kóngurinn hafði ákveðið að
gerður skyldi hlemmur, því að
hann vissi að ferðir þeirra undir
braggann myndi annars vekja
of mikla athygli.. Það var afar-
þýðingairmikið fyri.r bú.rekstur-
inn að hðnum yrið áfram hald-
ið leyndum. Jafnvel Mac og
Larkin vissu ekkert um bann.
— Hvar eru allir í dag? spurði
Peter Marlowe og lokaði
hlemmnum. Max var aleinn í
bragganum.
— Sumir eru í vinnuflokknum.
Tex er á spítalanum. Hinir eru
úti að safna birgðum.
— Ég held að ég geri það líka.
Ég verð að hafa um eitthvað að
hugsa.
Kóngurinn lækkaði róminn. —
Ég skal gefa þér dálítið ura að
hugsa. Aðra nótt f<}rum við nið-
ur í þorpið. Svo kallaði hann á
Max, — Hæ, Max, þekkirðu
Pmuty Ástralska majórinn? 1
skála ellefu?
— Já, já.
— Farðu til hans og segðu að
ég hafi senf þig.
— Og hvað svo?
— Ekki neitt. Farðu bara til
hans. Og gættu þess að Grey
sé hvergi nærri — eða neinir af
njósnurum hans.
— Ég ©r íarinn, sagði Max
með samingi og skildi þá eftir
eina.
Peter Marlowe leit út íyrir
gaddavírinn.
— Ég var farinn að velta fyrir
mér hvort þú hefðir kannski séð
þig um hönd.
— Nei, vertu óhræddur um
það, Peter. Kóngurinn tók fram
kaffi og rétti Peter Mjarlowe
krukku. — Viltu borða hádegis-
verð með mér?
— Ég veit ekki hvemig í f jand-
anum þú ferð að, urraði Peter
Marlowe. — Allir aðrir sveltia
og þú býður mér í mat.
— Ég á dálítið af katchang
idju baunum.
Kóngurinn opnaði svarta kass-
ann sinn, tók upp poka af litlum
grænum baunum og rétti Peter
Marlowe. — Viltu hreinsa þær?
Meðan Peter Marlowe gekk út
að va'tnshananum og skolaði
þær, opnaði kóngurinn dós af
niðursoðnu nautakjöti og hellti
innihaldinu með varúð á disk.
Petar Mariowe kom til baka
með baunirnar og kóngurinn
setti þær yfir hi'taplötunia ásamt
nautakjötinu.
Peler Marlowe teygaði með
áfergju að sér ilrninn. Undan-
farnair vikur höfðu verið erfiðar.
Tókum að okkur
viðgerðir, breytingar, viðbyggingar, gler-
ísetningu og mótauppslátt. Útvegum einn-
ig menn til flísalagmnga og veggfóðrunar.
Athugið: Tökum einnig að okkur verk upp
til sveita. — Vönduð vinn með fullri
ábyrgð. — Sími 18892.
Fáið þér (slenzk gólfteppi fr<5«
TEPPIí WZ&SlíBw
ZiUinta

m

TEPPAHUSID
Ermfremur ódýr EVLAN feppl.
Spadð tíma og fyrirhöfn, og verrtið á einum sfað.
SUÐURLANDSBRAUT10. REYKJAViK PBOX1311
GOLDILOCKS pan-eleaner
pottasvampnr sem s^eíiir ekki ryftgað
Trés/niðaþiónustan
veitir húseigendum fullkomna viðgerða- og við-
haldsþjónustu á öllu tréverki húseigna þeirra
ásamt breytingum og annarri smíðavinnu úti sem
inni. — SÍMI 41055
Jarðýtur — Traktorsgröfur
Höfum til leigu litlar og stórar jarðýtur, traktors-
gjTÖfur og bílkrana. til allra framkvæmda, innan
sem utan borgarinnar
J
arðvinnslan sf
Siðumúla 15 — Símar 32480 — 31080.
Heimasímar 83882 — 33982.
íslenzk frímerki
ný og notuð kaupir hæsta verði RICHARD RYEL
Háaleitisbraut 37 (áður Kópavogi). ,
Sími: 84424. — (Bezt á kvöldin).
AXMINSTER „Al"
á öll gólf.
AXMINSTER „RÖGGVA"
eru teppi hinna
vandlótu.
_ v
AXMINSTER býður
kjör við allra
hœfi.
AKMINSTER
ANNAÐ EKKI
HÚSAÞJÓNUSTAN s.f.
MÁLNINGARVINNA
ÚTI - INNI
Hreingerningar, lagfærum ým-
islegt s.s. þólfdúka. flísalögn.
mósaik, brotnar rúður o- fl.
Þéttum steinsteypt þök. —
Bindandi tilboð ef óskað er
SÍMAR: 40258- 833 27
SÓLÓ-elduvélur
Framleiði SÓLÖ-eldavélar af mörgum stærðum og
gerðum. Einlcum hagkvæmar fyrir sveitabæi
sumarbústaði og báta.
Varahlutaþjónusta.
Viljum sérstaklega benda á ný'ja gerð einhólfa elda-
véla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði
ELDAVÉLAVERKSTÆÐl
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.t
Kleppsvegi 62 — Sími 33069