Þjóðviljinn - 18.07.1969, Blaðsíða 5

Fösfcudagur 18. júai 1969 — ÞJÓÐVTLJINN — SÍÐA g
Bréf fró Þórsmerkurverði
□ Inn undir Mýrdalsjökli milli Eyjaíjalla-
jökuls og Tindfjallajökuls þar er
Þórsmörk, þessi gróðurvin í öraefum landsins sem
borgarbúar leita til á björtu sumri.
Skógrækt ríkisins ræður yfir Þórsmörkinni
og hefur girt þar af til varnar ágangi
sauðfjár, og nú 1 vor var ráðinn þar skógarvörður,
sem kennir fólki imennilega umgengni
um svæðið þar efra.
Gildtr birkistofnar t skóginum í Þórsmörk,
AÐ KYNNAST UNDRUM OG
YFIRSÝN MERKURINNAR
Skagfjörðsskáili, sæluhús Ferðafélags Islands í Langadal í Þórsmörk.
upptaTningu, sfktíc krepptár að
sakiausu fólki, og væri vel ef
gestir létu oikikur sannneyna
góðan viðskilnað sinn áður en
þeir hyrfu héðan og myndum
við ekki telja eftir otkkurspor-
in.
Það er ailveg rébt hjé bér,
að kaimarmálin eru ekki í nógu
góðu lagi hjá ökkur —, eða —
já, réttara, í afleitu standi. Við
höfum nú samt uppi viðleitni
af fátækletgum krölftum en allt
er enn óvíst um hvemig ganga
muni að kotma þeim máilum á
nokkurn rekstpöl.
Þú sésit hve sumt fölkið var
sækið í að kveikja elda þrátt
fyrir orðsendinguna, sem er
niðri við hliðið. >að er auðvit-
að ekki auðvelt að snúa ölllum
hlutum við á stuttri stund, og
hér í Húsadal hafa veriðkyrat-
ir eldar hvar og hvenær seim
var fram til þessa, en Húsa-
dalurinn er edni staðurinn hér
á Mörkinni, sem hiotið hefur
slfka umgengni.
En þrátt fyrir alla rigninguna
í þessu bréfi er það rétt sieim
fýrr var ritað, að öll umigenigni
fólks hér hefur störbaitnað og
vantar aðeins herzlumun til sð
hægt sé að hallda því fram, að
hingaö komd ednungis úrvals
flólllk.
Um gróðurtilburðina er það
að segja, að þrétt fyrir tíma-
freka hreinsun reyndist unnt
að sá grasfræi í noKkur sór og
flög og bera á HúsatfJötina, sem
við erurn hættir að kalla
Brennivínsflöt. Ef til vill væri
réttara að segja „ausa á“ þeg-
ar tailað er um áburðarfram-
Þórsmörtk.
Föstud. 11. júlí 1969.
Heill og sæll —
Heddur má nú telja veðrátt-
una laslega hjá okikur þessa
dagana þó ekki sé hún betri
annars staðar. Hitinn oft ekki
nema 10 eða 12 stig og ,sóllfar
adlt . meö smóskammtahæitti.
Rigning hefur verið hér af og
til — og hún blaut. Ekki • svo
að sfcilja að við séum ekkd að
hugsa um að breyta til. Viði á-
ætlum einmitt gott veður af
aett sólskins og hita næstu vik-
ur, strax og vesitanóttin hefur
blásið nægju sína.
Jú, það mó með sanni segja
að umgengni fólks hér á Mörk-
innd hafi tekið stakikaskiptum.
Að vísu munuim við til nafns
og númers helzt þó, sem vel
gera og skilja við aillt fegurra
en þedr hittu það fyrir, en fllog-
ið hefur okfcur í hug að hailda
skrá yfir þessa fáu sem sýna
sig að vera minna æsfcidegir.
— Satt að segja sláurn við því
þó ætíð á frest af bjargfastri
trú á mainnfófkið.
Þii getur nú nærri hvort
okfcur gremst ekfci að sjá fólk
fleygja í hirðudeysi og reyndar
gáleysi sígarettustuhbum og edd-
spýtum, olflöslkutöppulm, bréf-
um og fleiru. Það athugar ekki
að þetta er lfka rusl og meira
að seigja versta ruslið.
Enn má segja að tflerðamenn-
inig okkar íslendínga sé við SiáRf-
gerðan. ednteytmdnig á standum.
Úr 9 af hverjum 10 tjaítdstæð-
um má tíraa smá,rusil, sem þar
á aills ekki að sjést.
Sígarettusfcuibbar,
útbrunnar eldspýtur,
ölflöskutappar —
Þefcta þrennt verðskuldar
vissulega þann sjóllfstæða kap-
ítula i viðreisnarsögu ferða-
menningar okfcar, sem eklki
verður látinm í té í þessu skrifi,
enda ef til vill bezt svo um
hann ritað, að hann verði les-
inn miilli línanna.
Jú, þau eru orðin mörg tonm-
in af gömilu nusili, seim við höf-
um tekið hér úr sverðdnum á
undanförnum mónuði. Ekki telj-
um við þó næiri nág að gert
og óttumst að þassdr fáu gjfcfcir,
sem veiðistöðvar sitáta sigekki
af, nái að snúa erfiði ofckar
til lítils gaigns.
Það var sálinmi sannköMuO
endurnæring mdtt í öllu logn-
kólfi misjafn-rar ónákvæmni að
kynnast aifburða frágangi férða-
langa Verkaliýðsfólags Borgar-
nesis, en tjaldstæði þeiirra sem
og starfsimanna Drótfcarbrautar-
innar í Kef'lavíik mátti þraut-
ganga án þess að finna minnstu
ögn óasskilegra hiluita- Þessir
hópar voru mieðal þeirra rúm-
lega 400 manna, sem hér divöldu
fyrstu helgina í júJí. Ednstök
tjaldstæði eru oft mjög vel um
geragin þó ánægjan hverfi oft-
ast við það næsta.
Margur göður vdðsikilnaður
beztu ferðamanna nær ekki til-
gangi sinum vegna smóruslsins,
sem amnað hvort yfirsést eða
hilýtur þann dlóim tjalidlbúans að
það muni með tímanum rofcna
og eyðast til móður náttúru,
henni jafnvel til dýrðar. Þetta
„með tíimanium“ er smálítiið at-
riði, sem fólfc ekki ákiveður
neitt námar. Ef það vissi að
eldspýtur sjóst í tvö ár, venju-v
legir sígarettustublbar í mán-
uði, filterstubbar x tvö til þrjú
ár og ölflöekutappar í þau fimm
ár eða meir, sem það tekur
i-yðið að vinna á þeim, þá er
tvímælailaust að það færi að
eins og góður kunningi okkar,
sem sikrapp til baika í full-
hreinsað tjalldstæðið og sótti
þessa hálfu lúku, sem eftir var.
Og ekki mó gleyma þessum
prýöis unglingum, sem hann
Trumiann Kristiansen kiom með
úr Hvodsvelii.
Það er erfitt aö halda þedrri
reglu að láta hvern og einn fá
vell um gengið tjaldstseði, þegar
ekiki er nægilega vel um þau
gengið, og þeigar margir þurfa
að tjailda og þófct er tjaddað
vtetrður torvelt að henda reið-
ur á hver er hvar og hver var
hvar. Eftir ednuim jeppabfl mun-
um við, sean lagði hér langt
innd í skomingi — við höfum
ugglaust ekkx nóð alf honum
tali og þá voru guilu steinarnir
ekki kommir þar í veginn — og
tjaddið hans edtt sér. Síðar á
þessum sama sunnudegi 6. júlí
vair hann á burf sá huddumað-
ur og hafði sýnilega farið á
mis við þá vitneskýu, að nú
er upp tekiinn sá siður á Þórs-
mörk, að tjaldendur greiða
tjaldgjald, sem er 40 krónur
án tBQits til hve rnarga daga
þeir dveija. En tjaldstæði þessa
huldufólks var slfkt, að um frá-
gamginn varð ekki bætt, — hann
var til fyrirmyndar.
kvæmdimar þar, því að þar
var, eins og reyndar víðar í
dalnum, orðið kvöidsett á gróð-
urmættinum. Einnig erum við
að gera tilraun með að græða
upp innri hluta aursins í dal-
botninum. Nú orðið er auðveld-
ax-a fyrir ökumenn, sem hingað
komia, að átta sig á þessu, þar
seim komnir eiru guilmálaðir
Þórsmerkurvörðurinn er
Gísli Pétursson kennari í
Kópavogi, hagvanur í f jöll-
um Jandsins, og hafði
blaðamaður Þjóðviljans
beðið Gísla um viðtal er
hann var staddur í Þórs-
mörk eina helgi fyrir
skömmu. Margt var um
manninn í Mörkinni þessa
helgi og Gísli hafði nóg-
an starfa allan daginn
fram á nótt, ýmist við að
leiða fólk um fjöll og
fræða það um staðhætti og
segja gamlar sagrair og nýj-
ar eða jafnvel að koma
slösuðum og hjáilparþurfi
til byggða.
Af þessum sökum varð
aldrei tími til að takavið-
talið við Gísla fyrir Þjóð-
viljann, en til að bæta úr
því hefur Gísli Þórs-
merkurvörður nú serat okk-
ur Þórsmerkurbréf eftir
að hægjast fór um hjá
honum eftir helgina, og
viljum við taka undir
hvatningarorð haras, ekki
sízt niðurlagsorðin í bréf-
inu. Hér fer á eftir Þórs-
merkurbréfið frá Gísla:
steinar til liedðbemingiair. Samt
er dálítið athyglisvert hve mik-
ið er giengið í þessum fáeinu
bleittaim, sem sáð var í.
Með hverju ári, sem Ifður
fjölligar ört þedm flerðamönnum,
sam leggja ledð sdna í Þórsmiörk.
Fólk tekur sig saman og kem-
ur í hópferðabifreiðum með fé-
lögum og kunningjum eða í
eigin fjaHferðabifreiðum af
mdnni gerð og einnág er si-
stækkandi hópur, sem fer svo
lanigt sem. hann kemst á venju-
legum fólksbifredðum — þ.e.
inn undir Jökulsá, sem féllur
úr Jökullómánu undan Gfgjökll-
inum. Sumir festa sdg misilla í
lænunum í Langanesdnu, sem
gleiba orðið nokkuð ábúðamikiar
í rdgningum. Að öffllum jafnaði
mó þó telja einsdrifebifreiðum
færf að Jökulsá nema því lægra
sé undir þær. En ekki er sopið
kálið þó komið sé að Jökulsá,
því þá á það fólk, sem eikki hefur
látið okkur vita og tryggt sér
fllutning innyfir, eða gert ein-
hverjar aðrar ráðstafanir, allt
undir hendingunni hvemig til
tekst og hve lörig bið verður
eftir þedrri hendingu. Þegar allt
er vel í pottinn búið, másegja
að þetta sé frjáMegur og óháð-
ur ferðamáti þeirra, sem að-
eins hafa fólksbíla til farar, —
og það er auðvitað ekkert „að-
eins“.
Já, — það hefur reynzfc ein-
faldasit að biðja stuttbylgju-
stöðina í Gufunesi fyrir skila-
boð — helzt með dagsfyrirvara
SVO þau komdst örugglega til
skila — og taka fram bílnúm-
er, billlýsingu og áætlaðan
komutíma að Jötoulsó, en þang-
Fnamhald á 7. síðu.