Þjóðviljinn - 07.10.1969, Blaðsíða 10
10 SÍÐA — Þí3ÖÐJWIliíE!íN — Þosð5twiíi(ga» X akJfióber 106».
n
SKÁLDSAGA
EFTIR
MARY
DUTTON
— James. Ég horfði á hann
sleifcja sytourinn af vörunum þeg-
ar vid voruan komin framhjá hús-
inu hennar Trudyar — James, af
hverju er þessi klemuhringur
öðruvísd en fcleinuhringur sem
við myndum borða inni í húsinu
hennar Trudyar?
Jarnes góndi illilega á mig.
— Hann er það bara! Hann
yggldi sig aiftur framaní mig.
— Af hverju' þarftu að eyðileggja
allt sem við gerum með því að
spyrja þessara bjánaiegu spum-
inga? Maður fer bara ekki inn
í húsið m að borða eða heim-
sækja eða neitt, það er aldt og
sumt. Hann gekk hraðar og þeg-
ar hann var kominn vel fram úr
mér, sneri hann sér við og leit
uim öxl til mín.
— Þau eru negrar.
8
Enginn var heima í húsdnu
hennar Donie. Við sitóðum í garð-
inum og köiluðum og svo stig-
um við upp á hrörlega pallinn r*g
börðum, en enginn kom til dyra.
Við visisum ekiki hvað við átt-
tim að gera við toleinihringina,
svo við ákváðum að fara baik-
dyramegin og slkiija þá eftir í eld-
húsánu. Eldhúsið var hlýtt og
hljótt. Gölfið var hvítskúrað upp-
úr heimatilbúnu sápunni sem
Donie hellti úr krukku á gótfin
sín til að skrubba þau, og það
var iilmur af deigi sem vai
að heflast í skál á eidavétinni.
Við skildum bréfpotoann eftir á
borðinu og læddumst út aftur.
Ég veit ektoi af hverju við lædd-
umst.
Þegar við komurn heim, voru
þau heima hjá okkur.
Mamma var að tala við Donie
þegar ég kom inn anddyrið og í
aldhýsdð. Gólfið otokar var ektó
eins hrednt og gólfið hjá henni
Donie. — Veit Josie hvað gengur
að henni? Veit hún hver á það?
Eða þú?
Ég setti bæfcumar7 mínar og
Einmana önnu á borðið og bjó
mig umdir að svara spurningum
mörrnnu um skóladaginn minm.
Donie sat þarna við eldhúsborð-
ið, álút með olnbogana á borðinu
og báðar hendur um ennið- Hún
tók etoki eimu simmi eftir þvi að
ég var komin inn í eldhúsið.
Mamrna spurði mig ektoert um
skólanm. Hún spurði mig ekki um
néitt. Hún leit upp frá því að
skara í eldinn og bandaði til mín
hendinni eins og hún væri að
stugga mér frá sér.
— Hlauptu út og leiktu þér,
Thorpe. Strax.
— Ég er svöng.
— Á eftir. Farðu nú út og leiktu
þér.
29
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31 Síml 42240.
Hárgreiðsla Snyrtingar.
Snyrtivörui.
Fegrun arsérfræðingur á
etaðnum.
HárgTeiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18. III. hæð ílyíta)
■ Sími 24-6-16.
Perma
Hárgredðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-9-68
Ég fór útum bakdymar- Thee
og Josie voru í bakgarðinum að
tína upp perur sem höfðu fallið
af trjánum. Mig langaði lfka til
áð tína perur og fara með þær
til Peccavi i stíuna en mig lang-
aði meira til að vita hvað það
var sem Josie vissi eða vissi ekki.
Ég settist á bakþrepin.
Ef ég gæti komizt að því og
sagt Josie það, þá gæti hún
kannski farið aftur í skélamn og
Thee þyrfti ekki að sitja aleinn
á trjástubbnum. Ég hlustaði eft-
ir mannamáli úr eldhúsinu-
— Veit hún það? spurði
mamma-
— Hún veit það en hún skilur
það ek'ki sámt, sagði Donie-
— Ég var hrædd um það.
Mamma hringlaði í hringjunum á
vélinni.
— Hver á það í bamingju bæn-
um? Það er fyrsta atriðið sem
við þurfum að vita til að hægt
sé að gera eitthvað í málinu.
— Við getum ekkert gert- Donie
virtist óttaslegim. Það er herra
Billy Bob sem á það-
— Billy Bob Jackson? Mamma
þagði stundarkorn. — Dnnie, ertú
viss um það?
— Eins viss og um það að við
sitjurn hérna. Það hefur enginn
annar verið að skipta sér af
henni. ungfrú Venie. Þú veizt það.
— Ég vissi ekki einu sinni að
hann hefði gert það, sagði mamma-
— Hvenær?
— Hann kom heim í húsið einn
daginn. Donie virtist enn ótta-
slegin. — Einm daginn þegar 'hann
vissi að ég var að þvo fyrir ung-
ifrú Unu. Og hann tók hana með
vaidi.
— En sagði hún þér ekkert
þegar þú komst heim? það glamr-
aði í pottum og pönnum þegar
mamma tók þau mdður til að und-
irbúa kvöldverðinn-
— Nei. Hann sagðist skyldu
drepa hana ef hún segði það
noktorum manjii. Og hún trúði
því, svo dauðhrædd var hún-Svo
kom hann aftur í næstu viku og
oftar seinna og —
— Guð mion almáttu-gur, sagði
mamma. — Hún er ekfci annað
en bam, — ekki nema bam sjálf.
Og kallaðu þetta svín ekki herra-
Will Jaokson hefði átt að drekkja
honum þegar hann fæddist. Veit
Lewis þetta?
— Já, hann veit það. Og þetta
er í eima skiptið á ævinni sem ég
hef séð Lewis tárast- Þetta var
reiðarslag fyrir hann. Bn hvað
getur hann gert? Donie fór að
gráta. — Herra Billy er húsbóndi
Lewis í viðarhögginu og við verð-
urn öll að borða- Og þótt við
vildum svelta til að geta sagt
hug okkar við Billy Bób, þáhefð-
um við ekld annað uppúr því en
næturriddarana. Lewis veit að
honuim em allar bjargir bamnað-
ar.
— Uss, hafðu ekki áhyggjur af
næturriddurunum. Þú ert ekki
hrædd við bá, enda hefurðu al-
varlegri hluti að hafa áhyggjur
af. Hérna, fáðu þér kaflfi. Það
er upphitað síðan í murgun, en
það er heitt og sterkt- Ég heyrði
glamra í bolla og skeið.
— Vissi Josie ekki hvað hann
var að gera? Hafðirðu ekki sagt
henni neitt spurði mamma-
— Nei, ég hafði ekki sagt henni
neitt. Ég hafði ekki sagt henni
að hafa dymar læstar. Ég hafði
ekki haift vit á að segja Josie frá
mönnum eins og herra Billy Bob-
Og ég er ekki viss um, að hún
hefði skilið það þótt ég hefði sagt
það við hana.
— Hvenær verður það? Mamma
var þreytuleg í rómmum. — Hvað
er hún lagt komin?
— Jolhn læknir sagði að það
geti orðið í desemberlok. Kannski
í jólavikunni, segir hann. Hann
segir: Donie, hvað 'hugsaðirðu þeg-
ar hún hætti að hafa á'klæðum,
og ég sagðist ekki hafa hugsað
neitt, því að hún væri ekki nema
þrettán ára-
— Við fikulum sjá, sagði mamma.
— Eftir svo sem fjóra mámuði.
Veit Trudy þetta Hefur hún kom-
ið með nokfcur nothaaf heilræði?
— Já- Tmdy veit það. Hún seg-
ir mér að láta Josie drekka heila
flösku af terpentínu og kenna
henni að spretta betur úr spori
næst.
Emginn sagði neitt stundarkorn,
og svo bætti Donie við:
— Ég get bara ekki fengið það
af mér, ungfrú Venie- Mér finnst
það vera hálfgert morð.
— Það er morð, sagði mamma.
— Það er algert rnorð. Nei, það
gerum við ekki. Drekktu kaffið
þitt áður en það kólnar og við
skulum finna einhver úrræði. Br
þetta ekki ágætt kaffi? Við verð-
um að horfast í augu við þetta,
Donie. Sjálfsagt er ýmislegt verra
til. Þótt mammi finnist þessa
stundina...
Billy Bob Jackson ihafði þá gert
eitflhvað við Josie svo að hún varð
að hætta í ekólanum-
Ég fór út að þvottabek'knum og
settist milli Thee og Josie.
— Þú ert alltaf að fitna, sagði
ég við Josie.
— Ég veit það, sagði hún. —
En mér líður efcki vel-
Við náðum í nokkrar perur úr
kassanum í reykhúsinu og sátum
þarna og átum þær og spjölluð-
u.m samam noklkra stund og svo
tíndum við nokkrar upp af jörð-
inni og fórum með þær til Pecc-
avi. Við stóðum við stíuna og
klóruðum honum gegnum bilin.
— Veit kennarinn þinn að þú
kannt að lesa nokkur orð? spurði
ég Thee. Um sumarið hafði ég
kennt honum heilmörg orð og
.Tames hafði kennt ihonum nókkr-
ar tölur. — Færðu að lesa dálít-
ið?
— Ég sagði henni fyrsta dag-
inn að ég kynni soldið að lesa-
Thee sýndist horaðri en nokkru
sinni fyrr þar sem hann stóð við
hliðina á Josie- — Hún trúði mér
efcki fyrst.
— Mín veit það ekki. Ég rétti
kiarnahúsið ,úr perunni minni inn
til Pekks gamla og hann át það
og vaggaði yfir í annað hom og
lagðist niður. — Ég held hún trúi
engu sem ég segi.
Peccavi var eins feitur og Josie-
Það var skrýtið hvað ofckur þótti
ölTum vænt um hann; hann gerði
efcki annað en rýta og éta og velta
sér í leirnum í lægsta homi stí-
unnar. Hann var ekki viturnd lí’k-
ur fallega grísnum sem okkur
hafði verið gefinn um vbrið, en
hann var gæludýrið okkar og
okkur þófti vænt um hann.
— Eru systkini Pekks eins stór
og hann? spurði ég-
— Uss. Það er efckert eftir alf
þeim. Thee rótaði f moldinni,
fann nokfcur skörn og flleygði þeim
til Pekks. — Við erum búin að
slátra þeim öllurn nema tveimur,
sem pabbi lét herra Byrd fá í
skiptum fyrir vömr- Og gamla
gyltan hrötok upp af. Hrökik bara
upp af-
— Slátmðuð þið þeim? Af
hverju?
— Við étum þá. Josie brosti og
ranghvollfdi augunum. — Og nú
eigum við .svínslæri og bjúgu og
saltkjöt og sumt gáfum. við bróð-
ur Amos-
— Þið emð alltaf að gefa bróð-
ur Amos eitthvað- Af hverju gef-
HUSMÆÐUR!
Hvað er betra í dýrtíðinni en lágt vöru-
verð? Matvörumarkaðurinn. opinn til kl.
10 á kvöldin. — Gjörið svo vel að lita inn.
Munið hið lága vöruverð.
Vöruskemman
1 Gre'ttisgötu 2.
FáliS þér fslanzk gólffeppi frá*
VE*»IM¥
nilímct
@§É
TEPPAHUSIO
Ennfremur ódýr EVLAN feppf.
SpariS tíma og fyrirfiöfn, og verzfiS ó einum sfaÖ.
ISUÐURLANDSBRAUT10. REYKJAViK PB0X1311
Buxur ■ Skyrtur ■ Peysur ■
Ulpur - o.m.fL
Ó.L. Laugavegi 71 — Sími 20141
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum og
gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveitabcei,
sumarbústaði og báta.
Varahlutaþjónusía.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavéla fyrir smœrri báta og litla sumarbústaði.
ELDAVELAVERKSTÆÐI
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 — Sími 33069.
HÚSAÞJÓNUSTAN s.f.
- MÁLNINGARVINNA ÚTI — INNI
Hreingerningar. lagfærum ýmis* legt s.s. qólfdúka, flísalögn. mós- v aik, brotnar rúður og fleira. j Þéttum steinsteypt pök. — Bindandi tilboð, ef óskað er.
SÍMAR: 40258 og 83327
4"JV> *\ »■
íslenzk frímerki
ný og notuð kaupir hæsta verði RICHARD RYEL
Háaleitisbraut 37 (áður Kópavogi).
Sími: 84424. — (Bezt á kvöldin).
Frímerki -- Frímerki
Hjá okkur er úrval íslenzkra frímerkja.
Hvergi lægra verð. — Reynið viðskiptin.
Frímerkjaverzlun GUÐNÝJAR
Grettisgötu 45.
Auglýsingasími Þjóðviljans er 17500