Þjóðviljinn - 18.11.1969, Blaðsíða 2

2 SÍ0Á —i ÞJÓÐVHjJHSrN — Þnðjitudagur 18. m&vamlber 1969.
ágreining, og þaðan kom til-
laigia um Samtök jafnaðar-
manna. Á stofnþingi því sem
haldi.ð var hér í Beykjavík
um helgina fór langmestur
tími í deilur um þessd nöfn,
Og tök Alþýðuflokkurinn ednn-
ig þátt í deilunni eins og
greint hefur verið frá í frétt-
semji ekki við venjulegt fóJk.
>að hefur ekki dulizt að í
samtökum Hannibalista hefur
fólki af þessu tagi verið safn-
að saman úr öilum áttum;
það ber hin nýju samtök
uppi, þótt að sjáifsögðu séu
ýmsar undantekningar frá
þeirri reglu.
Svavar Guðnason sextugur í dag
Nú er mdkið um afmæli og
stórtaátíðdr, og allt í einu kem-
ur það mönnum á óvart að Svav-
ar Guðnason er sextuigur orðinn,
einn ágætasti málari sem þetta
land hefur eignazt.
Svavar er fæddur í Höfn,
Homafirði- Hann lauk á síoum
tíma prófi frá Samvinmuskólan-
um en fluttist árið 1935 til Dan-
merkur með noktorar myndir og
mikinn dugnað í pússi sínu, var
taamn þar búsettur næstu tíu ár-
in- Á því tímabili nam hann
um skeið við listataáskólann í
Höfn og fór í námsferðir til
Skandinaviu, ítalíu og Frakk-
lands, var í París skaimima istund
á sfcóla Légers- f Danmörku
gerðist Svavar atkvæðamaður í
flokki framsækinma málara, sem
stunduðu á landnám í heimi
myndlistar. Og eíkiki uröu minni
tíðdndi að heimkomu hans; Þtxr-
valdur Skúlason hefur látið svo-
felld orð falla í tilefni fyrstu
sýningar Svavars í Reyfcjavfk
eftir stríð: „íslenzfcum almenn-
ingi gafst í fyrsta sinni tæfcifæri
til að sjá heilsteypta sýningu á
fullgildri abstrafct list, og ura
leið hófst í rauninni nýtt ttma-
bil í íslenzkri listasögu".
Fyrir utan örlátt sköpunar-
starf hefur Svavar tekið að sér
ábyrgðarstorí og formennsfcu í
samtölcum íslenzkra myndlistar-
manna og Bandialaigi ísi. lista-
manna og verið fcvaddur til ráða
í sýningamefndum-
Listsigrar Svavars eru margir
og miklir orðnir á fjöimörgum
íslenzkum og alþjóðlegum sýn-
ingum, lífræn og fjörmikil
myndbygging, fágætt næmi í
samspili línu og lita, þrékmikill
listrænn persónuileiki — afflit hef-
ur þetta tryggt honum virðing-
arsess jafnt í Reykjavík sem á
ftalíu, f Höfn sem í New Yt>rk,
að ógleymdum bókum þar sem
Svavar kemiur við sögu — nú
Hvað
á barnið að heita ?
A.llir þedx sem eitthiwað hiafa
starfað að félagsmálum vita
að til er nokkur hópur manna
sem ekfci getur til firambúðar
unnið með öðru fólki. Ástæðan
er ekfci ágreiningur um m'ál-
efni, héldiur eiginleifcar Eiem
tengdir eru skaphöfn manna
og tilfinningum. Oft er. hér
um að ræða prýðilegt fólk,
vel gefið og áhuigasamt; mein-
ið er að það getur efcki samdð
sdig að félaigsilegium vinnu-
brögðum, og afleiðingin verð-
ur endalaust neikvætt þvarg.
Fódk af þessu taigi hefur að
sjáMsöigðu sitarfað í öllum
flokkum, og þetta íyrirbæri
er þektot hvarvetna um lönd.
Hins vegar eru nú að gex-
ast á ísiandi aitburðir sem
trúlega eiiga sér fáar hlið-
stæður. Hannibal Vaiddmars-
son hefur beitt sér fyrir því
að sitofna sérstök stjómmála-
samtök hianda þessu fólki,
væntanlega í þeirri trú að
hinum síóánægðu geti lynt
hverjum við annan, þótt þeim
fyrir skemmstu í bók sem Hall-
dór Laxness skrifaði saman um
listamanninn-
Einlægustu ámaðarósldr ber-
ast á þessum degi til eins af
töframömnium íslenakrar lisitar.
En því miður virðist þessi
frumlega hiugimynd Hannibals
Valdimarssonar ekki ætla að
gefa góða raun. Þegar samtök
Hannibalista í Reykjaivík voru
stofnuð, snerist fyrsti fundur-
inn upp í endalausar og harð-
vítugar deilur um það hvað
bairnið ætti að heita; samtök-
in voru að lokum kölluð
Frjálslynd. Þegar hliðstæð
samtök voru stofnuð í kjör-
dæmi Bjöirns Jónssonar gátu
menn alls eikki fallizt á niður-
stöðu Reykvíkinga, heldur
kölluðu Norðlendingar sig
Vinstri menn. Því næst var
haldín sérstök ráðstefna á
Reykjum i Hrútgfirði til b©ss
að jafna þennan stórkostlega
um. Tókst að lokum mála-
miðlun þess efnis að nýi
flokkurinn skyldi hiedta Sam-
tök frjálslyndra og vinstri
manna, væntanlega sikamm-
stafað SAFROVIM. Hins veg-
ar er sagt að frjálslyndir séu
mjög sárir út í vinsitri menn
og öfugt, þótt þeir sem börð-
ust fyrir jafnaðarmannaheit-
inu séu að sjálfsögðu reiðast-
ir allra.
Til þess að ekki hallist á er
talið að Hannibal Valdimars-
son verði gerður að þing-
flokki frjálslyndra í lögigjaf-
arsamkundunni við Austur-
vöU, en Björn Jónsson að
þingflokki vinstri manna.
— Austri.
Bifreiðaei gendur!
í Reykjavík verða eftirtalm verkstæði opin
til kl. 22,00 þriðjudag og miðvikudag:
Hekla h.f., Laugavegi 170-2
Veltir h.f., Suðurlandsbrau’t 16
Egill Vilhjálimsson h.f., Girettisg. 96
Lúkas verkstæðið, Suðurlandsbr. 10.
S.V.R., Kirkjusandi
Sveinn Egilsson h.f., Skeifunni 17
Saab-verkstæði Jóns og Kristjáns,
Dugguvogi 9-11.
í Kópavogi verður bifreiðaverkstæði Stræt-
vagna Kópavogs opið til kl. 22,00.

NauBungaruppboi
Nauðungaruppboð á lausafé fer fram að Ármúla
26, lauigardag 22. þ.m. og (hefsit það kl. 13.30. Seld-
ar verða eftir kröfu tollstjórans í Reykjavík ýms-
ar ótollafgreiddiar vörur. Þá verða seldir ýmsir
munir eftir kröfu skiptaréttar Rieykjavíkur, þanka
og lögmanna, svo sem dagstofulhúsgögn, borðstofu-
húsgögn, sjónvarpstæki, útvarpstæki, kæliskápur,
þvottavél, strauvél, píanó, grammófónn, rafmagns-
oirgel, saxofónn, eldavél, peningaskápur, alfræði-
bækur o.fl. bækur, reifenivélar, rafknúnar vélar
til saumasfcapar, borvél, réttmgatjakkar' o.m.fl.
Muni'mir verða til sýnis eftir því sem við verður
komið á uppboðsstað kl. 10—12 á uppboðsdegi.
Gr-reiðsla við hamarshögg.
Borgarfógetaembættið í Reyftjavík.
STJÓRNUNARFÉLAG ÍSLANDS
SÍMANÁMSKEIÐ fyrir símsvara.
Vegna áskorania og vaxandi vinsælda verður síma-
ná’msikeiðið endurtekið 25., 26. og 27. nóv. n.k.
klukkan 9,15 —12.
Fjallað verður um störf og skyldur símsvara. —
Eigimleika góðrar símaradda. — Símsvörun og
símatækni. — Ennfremur kynning á notkun síma-
búnaðar, kallkerfa o.s.frv..
Vinsamlegast tilkynnið þátttöku í sírna 82930.
Góður símsvari er gulli betri.
„Meistmi ge&metríusmar
myndlist
Einn aí otokar alvönduðustu
og beztu listamönnum, Karl
Kwainan, hefiur undanfaima
viku sýnit nokkrar af mynd-
um sínum vestur í Bogasal
Þ j óðmin j asiaf nsins.
Eins og nokkuð lengi áður
vinniur Karl íyrst og fremst
með guashlitum á pappír og
hefur hann náð undraverðiu
valldi yfir þedim efniviði. Það
sem fyrst og fremst einkennir
myndir Karls, er eilíf glímia
við að sætta andstæður. Hann
stillir gjiarnan saman íitum,
sem eru hvor öðrum fjand-
sarhleigir, en með ýmsum
bellibrögðum, og oft raiunar
fuirðanlega einföldum finnst
manni, þegar maður befur séð
þetta gerast, tekst honum að
skapa skínandi og sannfær-
andi heild. Ég vil ekki viður-
kenna að þessi sýnimg Karls
sé eins sterk og sú sem hann
hafði á sama stað fyrir um
það bil ári. Héid ég raiunar að
það staifi fyrst o^ fremst
af nokkuð bandahófslegiu
myndavali og upphengingu.
Eitt er hinsvegar1 áberandi, og
það er þrá sem viða lætur á
sér kræla í þessium myndum
hans, eftir þeim „núans“-
mögulei’kum sem olíulituirinn
býr yfir. Nú er það ekki að
efa að Karl Kvaran er einn
markilegasti málari sem fæst
við að byggja upp myndflöt
eftir klassístoum geometrísk-
um leiðum. En að vissu leyti
held ég að hann sé að komast
í sjálfheldu með það efni sem
hann hefur þó einbeitt sér að
af svo mikilli alúð. Ekki dett-
u,r mér í hiug að fara að leggja
Karli lífsreglurnar, bann veit
áredðanlega hvað bann er að
gera og hvað hann ætlar sér.
En sem leikmaður, og einlæg-
ur áhugamaður um það starf
sem Mondrian entist ekki ald-
ur, né hæfileikar að ég held,
tál að fraimfcvæma nema að
litlu leyti, vona ég hinsvegar
að Karli Kvaran auðnist að
vinna úr þeim draumum, sem
standa honum í baik og fjrrir.
Nú er saigt að sýningu ljúfci
þegar í kvöld, og hefur hiún
þá ekkj staðið nem-a í um það
bil tíu daga. Það er ra/unar
svolítið einkennilegt, að á
meðan hiver asninn af öðrum
æpir að almenningi með fúsfc
sftt og dónastoap í römmum
og rembinigi, viikum siamam, að
einn mesti meisitari íslenzkr-
ar listar sýni (að vísu
kannski nokkuð misheppnað)
úrval ársvinnu sinnar, án
þess að bærist sú huigrenning
að sýning hans verði fram-
lengd — ekki einu sinni um
einn dag eða svo. Það ex etoki
þar fyrir, að þjóðfélaigS, sem
að öllu leyti er byggt á mis-
skilningi ef ekki hreinu
svindli, hlýtur að sjást yfir
það fáa sem máli skiptir í
fórum þess. Hinsvegar vitum
við, að þessu mun senn Ijúfca,
en þó aðeins að hver sósíal-
isti sé á sínum stað, og ó-
brenglaður í kollinum af er-
Iendri sem innlendri lýgi og
skepnuskap. — LÞ