Þjóðviljinn - 04.06.1970, Blaðsíða 2

I
2 SÍÐA — MÖÐVILJINK — Fimm/fcud'agur 4. júní 1970.
Frá heJmíHssýníngunni
I Laugardalshöll

.... ,
Nýjustu vörur frá Emerson
ÍÞessi mynd er úr sýningarbás Skeifunnar, Hans a, Sony og fleiri fyrirtækja.

Litagleði—gamait og nýtt
Sennilega hafa dagblöft og
aðrir fjölmiðlar allt of lít-
ift hugaft að heimilissýning-
unni í Laugardal. Kosninga-
baráttan hefur séð fyrir því
og raunar hefur fjölmargt
annaft orðið útundan í þess-
um mikla slag síðustu daga,
en þegar maftur var rétt bú-
inn að jafna sig, var ekki
seinna vænna að hressa dá-
litið upp á samvizkuna og
fara in.n í LaugardalshöU,
því að þessi mikla sýning
verður úr sögunni á sunnu-
dagskvöld.
★ Aðilar sýningarinnar bera
sig borginmannlega, þrátt
fyrir þetta afskiptaleysi dag-
blaðanna, enda hafa þeir
fengið hátt á 4. tug þúsunda
gesta, en markið, sem þeir
settu í upphafi var 50 þús-
und. Einnig eru þcir ánægð-

Hægindastóll, sófar og borð frá Axel Eyjólfs
ir með viðskiptin, en auð
vitað bera þar sumir hærri
hlut en aðrir og út I þá
sálma förum við ekki núna,
heldur er bezt að fara að
dæmi hins almenna gests og
skoða sig dálítið um í salar-
kynnunum.
Á neðstu hæðinni hefur vor-
ið koanið upp dálítiilli þróunar-
sýningu í máli og myndum. —
Hún sýnir myndir af fruim-
staeðum heiandl istæk.i um frá
steinöld, sem haía þróazt upp i
rafknúna giripi, sem gera allt
huigsanlegt, ef stutt er á rétt-
an hnapp. Menning og híbýla-
hættir Egypta, Kríteyinga og
Rómverja fá sinn skertf, og svo
er haldið lengra, — dálítil
stofa er þarna búin húsgögn-
um frá rokoko-tímabilinu og
loks er sivo stcitfa í tuttugustu
aldar stíl. Þótt þessi sýning sé
afar einföld má margt úrhenmi
lesa, og alltaf er slkemimtilegt,
að skyggnast atftur í tímann,
Eins og allir hafa orðið á-
skynja, hafa hlutir úr gaimla
tímanum stöðugt slæðzt meira
og meira inn í okkar veröld.
og eru sumir hverjir orðnir
hátízkufyrirbrigði. Fyrir nokikr-
um árum voru svo til alllar
hurðir sléttar, einfaldar og
Fraimihald á 7. síðu.
Eikarhurðir og skrauthúnar frá Hurðaiðjunni í Kópavogi.
Hrun
Alþýðuflokksins
í þingkosningunum 1967
fékk Alþýðuflokkurinn 7.138
atkvæði í Reykjavík. Til þess
aft halda óbreyttu hlutfalls-
fylgi í borgarstj órn arkosn in g-
unum nú hefði flokkurinn
þurft að 'fá 7.618 atkvæði.
Hann fékk hins vegax aðeins
4.601 atkvæði, svo að tapið
jafngildir rúmlega þremur
þúsundum atkvæða eða nær
40%. Þetta er eitthvert stór-
felldasta fylgistap sem um
getur í stjómmálasögu íslend-
inga. Það er allt annars eðl-
is en sveiflur sem oft verða
á fylgi flokka milli kosninga
og geta stafað af breytingum
á andrúmslofti, óánægju með
tiltekna forustumenn o.s.frv.
Fylgishrun Alþýðuflokksins er
hins vegar ótvírætt dæmi um
pólitíska athcxfn; miðað við
úrslitin 1967 sneru fjórir
kjósendur af hverjum tíu
baki við flokknum. Að sjálf-
sögðu er mikilvægt bæði fyrir
Alþýðuflokksmenn og aðra að
meta slíkan viðburð á raun-
sæjan hátt og draga af hon-
um réttar ályktanir.
Skýr-
ing Björgvins
I>au skuldaskil eru nú þeg-
ar hafin í Alþýðuflokknum.
Da-ginn eftir kosningaúrslitin
gerði Björgvin Guðmundsson.
borgarfulltrúi Alþýðuflokks-
ins í Reykjavík, grein fyrir
mati sínu m.a. á þessa leið:
„Ástæðurnar fyrir þessu tel
ég einkum vera tvær. í fyrsta
lagi almenna óánægju með rík-
isstjómina. Hennar hefur
gætt meira í Reykjavák en úti
á landi. Óánægja launþega
með skert lífskjör hefur bitn-
að harðar á Alþýðuflokknum
en Sjálfstæðisflokknum, því
þeir gera meiri kröfur til Al-
þýðuflokksins en íhaldsins. í
öðru lagi hefur glundroða-
kenning Sjálfstæðisfl.manna
haft sitt að segja. Það er auð-
séð að mikið af Alþýðuflokks-
fólki hefur kosið Sjálfstæðis-
flokkinn, því það hefur ekki
treyst minnihlutaflokkunum
til að staxfa saman. Það ex
þó persónuleg skoðun mín að
fyrra atriðið sé mun mikil-
vægara en það síðara, og þá
einkum í Reykjavík. Það sityð-
ur skoðun mína að Samtök
frjálslyndra vinna fylgi, ekki
á borgarmálastefnu heldur á
landsmálastefnu sinni. í raun
og veru ber ekkert á milli Al-
þýðuflokksins og þeUra sam-
taka nema afstaðan til vríkis-
stjómarinnar. Ég tel því að
Alþýðuflokkurinn hljóti á
næstu vikum að endurskoða
afstöðu sína til samstarfsins
við Sjálfstæðisflokkinn f rík-
isstjórn“
Skýr-
ing Gylfa
Sama dag lýsti Gylfi Þ.
Gíslason, formaður Alþýðu-
flokksins mati sínu á fylgis-
hruninu mikla, og var sú nið-
urstaða mjög á aðra lund en
dómur Björgvins. Gylfi sagði
í Alþýðublaðinu á mánudag-
inn var:
„í Reykjavík hefur það
gerzt einu sinni enn, að fólk,
sem áður hefur kosið Alþýðu-
flokkinn, hefu r nú í borgar-
stjórnarkosningum kosið
Sjálfstæðisflokkinn. Það hef-
ur þetta fólk eflaust gert af
því að það hefur talið meiri-
hluta hans í hættu, ekki
treyst hinum mörgu minni-
hlutaflokkum fyrir stjóm
borgarinnar og því heldur
viljað það sem verið hefur.
Þótt þetta séu Alþýðuflokkn-
um vonbrigði ber þess að
minnast, að þetta hefur gerzt
áður, en Alþýðuflokkurinn
endurheimt fylgi sitt og meira
en það í þingkosningum“.
Gylfi nefnir ríkisstjórnina
ekki á nafn. Skýring hans er
einvörðungu sú að kjósendum
Alþýðuflokksins sé ; rauninni
orðið alveg sama um það
hvort þeir kjósa íhaldið eða
útibúið; á milli flokkanna sé
enginn sá málefnaá,greiningur
sem dragi markalínu í kosn-
ingum. Ástæðan til þess að
hann telur að AJþýðuflokkur-
inn geti samt dregið eitthvert
fylgi frá Sjálfstæðisflokknum
í þingkosningum getur þá
naumast verið önnur en sú að
þá telji hann frambjóðend-
uma betri — það sé eitthvað
annað að bjóða upp á Gylfa
og Eggeirt en Björgvin og
Áma!
Skip-
að fyrir verkum
í niðurstöðum þeirra Björg-
vins og Gylfa mætast ósætt-
anleg viðhorf, og átökin um
þau munu skera úr um fram-
tíð Alþýðuflokksins. Björgvin
telur gengi Alþýðuflokksins
undir þvi komið að hann
endurheimti sjálfstæði sitt.
Gylfi telur framtíðina undir
því kornna að Alþýðuflokkur-
inn sé í sem nánustum tengsi-
um við Sjálfstæðisflokkinn
sivo að atkvæði geti runnið á
milli þeirra eftir atvikum.
Fróðlegt verður að fylgjast
með því hvernig þessum á-
tökum lýkur, og Sjálfstæðis-
flokkurinn er þegar búinn að
gefa Gylfa Þ. Gíslasyni fyrir-
mæli sín. Á síðum Morgun-
blaðsdns eru hafnar árásir á
„nýkrata", eins og þeir menn
eru nefndir sem vilja að Al-
þýðuflokkurinn taki upp
sjálfstæða stefnu, og á þriðju-
dag komst blaðið m.a. svo að
orði: „Úrslitin hljóta að leiða
til átaka innan Alþýðuflokks-
ins. Ugglaust verðtir þessi ný-
krataforysta sótt til ábyrgð-
ar; a.m.k. er heldur ótrúlegt.
að Alþýðuflokkstforystan sætti
sig við þá stetfnu og þá starfs-
hætti, sem hinir nýju menn á
Usfta Alþýðuflokksins mörk-
uðu og leitt hafa flokkinn út
í ógöngur“. Skipunartónninn
fer væntanlega ekki fram hjá
Alþýðuflokksforustunni, né
heldur öðrum. — Austri.