Þjóðviljinn - 04.06.1970, Blaðsíða 8

g SÍÐA — ÞJÖÐVILJTTtKN t— Pimimtodagur 4. fúrri 1970.
H.-K. Rönblom:
Haustlauf
og
hyldýpi
Þegar Paul Kennet riíjaði upp
mál stálví raman nsi ns, tengdi
hann það ævinlega við rökkur.
Stálvírsmaðu rinn haifði valið
rökkrið til athafna sinna. Paul
neyddist til að gera slíilct hið
sama. Leitin að sannleikanum í
sambandí við dauða Bácks varð
kvöldvinna — á kvöldum sem
höfust snemma og enduðu seint,
vafin i norðlenzka rökkurblæju,
sem dökknaði smátn sarnan úr
mjólkurlitu húmi yfir i dimm-
grátt.
Viku frístundastarf hafði að
minnsta kosti borið nokkum ár-
angur. Að miklu leyti fyrir hans
tilstilli höfðu allmargar nýjar
staðrevndir komið á daginn. Nú
varð það einnig hlutverk hans
að raða þeim á sinn stað í or-
sakasamhenginu. Það var starf af
öðru tagi og það útheimti kvöld-
kyrrð, djúpan hægindastól, Sa-
drak, Mesak, Abednego og tó-
bakskrús.
Þegar lögð er gestaþraut, má
enginn bútur ganga af. Sömu
kröfur eru að sjálfsögðu gerðar
þ^gar sakamál er leyst. Það sem
Paul hafði mestar áhyggjur af
varð það, að hvernig sem hann
hagræddi bútunum, voru ævin-
lega eimhverjir sem gengu af.
Það sem hann átti erfiðast með
að fá til að falla inn í sam-
hengið.. var Blávíkurslysið og að-
vörunin til Irene Carp.
Það var Báck sjálfur sem með
orðum sínum um „lífið að gjö£“
hafði beint athyglinni áð Blávík.
Orðin höfðu smám saman feng-
ið eðlilega og fulinægjandi skýr-
ingu: þau höfðu staðið í sambandi
við væntanlegt blaðaviðtal. Bn
það sem engin skýring s hafði
fengizt á var sambandið milli við-
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31 Síml 42240.
Hárgreiðsla. — Snyrtingar.
Snyrtivörur.
Hárgreiðsln- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav 18 III. hæð (lyfta)
Sími. 24-6-16.
Pemja
Hárgreiðsiu- og snyrtistofa
Garðsenda 21 SIMJ 33-9-68
talsins og hins skyndilega dauða
Bácks.
Viðtalið var ákveðið á föstu-
dagskvöídi Það hafði átt að fara
fram um miðja næstu viku, til
dæmis á miðvikudegi. En á mánu-
dagskvöldi kastaðist Báck með
höfuðið á steinhellu á götunni og
lézt samstundis.
Viðtal við Stokkhólmsblað var
að sjálfsögðu þýðingarmikill við-
burður í tilbreytingalitlu lífi
Bácks. Og óvænt dauðsffall er að
sjálfsögðu afdrifaríkt i lífi hvers
sem vera skal. Það var vissu-
lega undarlegt að þetta tvennt
skyldi gerast á þriggja daga
millibili. Það lá óneitanlega beint
við — og þannig ályktaði Paul
28
einmitt — að það væri einihverj-
um í hag að koma í veg fyrir að
Báck segði frá því sem hann
mundi um slysið.
Grunur hans styrktist við það
h.ve stálvírsmaðurinn hafði teflt
á tæpasta vað. Sá sem strengdi
upp stálvírinn gat að sjálfsögðu
ekki verið öruggur um að fórn-
arlamb hans missti lífið. En nann
gat þó verið nokkurn veginn viss,
um, að fórnarlambið fengi slæm-
an heilalhristing Ojg jafnvel minn-
istap — og hvort tveggja í sam-
einingu gætl krnnið í veg fyrir
blaðaviðtöl á næstunni.
En hvaða vitneskja var það þá
sem Báck bjó yfir? Og hvernig
gat hún verið hættuleg að tólf
árum liðnum? Paul velti þessu
fyrir sér fram og aftur án þess
að komast að neinni nýlilégri
niðurstöðu. Hann taldi sig geta
komizt að því hvað Báck hefði
vitað með því að hverfa aftur til
stríðsáranna, kynna sér hvað
Báck hefði fengizt. við í hernum
og hvar hinir grunuðu hefðu
haldið sig á sama tíma. Hann
skrifaði lijá sér að hringja dag-
inn eftir í háttsettan mann hjá
hemum sem hann kannaðist við
ig spyrja hann ráða.
Hin spurningin var erfiðari:
hvað það var sem gerði vitneskju
Bácks hættulega að tólf árum
liðnum. Báck hafði fyrr - verið
spurður um allt í sambandi við
slysið og þá hafði hann ekki sagt
neitt hættulegt. Jafnvel þótt hann
vildi ógjarnan ræða um þessa
reynslu sína, hefði hann í öll
þessi ár getað komizt yfir að
segja allt sem hann vissi. Af
hverju var það svo hættulegt
einmitt núna? Eina skýringin sem
Paul gat dottið í hug, var að Báck
hefði dagana fyrir dauða sinn
hitt og þekkt aftur einhvem sem
stóð í sambandi við Blávíkurslys-
ið. Skemmdarverkamann sem
hann hafði álitið horfinn? Ei.n-
hvern hermanninn úr hílnum,
sem talinn var druikknaður? Paul
velti þessu fyrir sér fram og aftur
en fannst hvwugt sérlega trúlegt.
Hvað sem öðm leið. þá var
Blávíkurslysið sá bútur í kotrunni
sem finna þurfti rúm- fyrir. Bn
þá þurfti að leita að tilefni morðs-
ins aftur í tímann og þá hafði
Paul ekkert að gera við Sam
Carp og afbrýðisemi hans. En nú
hafði Paul einmitt fengið nokk-
um áhuga á Sam Carp.
— Fjarvistarsönnun hans bið-
ur bókstaflega um að láta eyði-
leggja sig!
Þetta hafði Susanna sagt og
það kom reyndar saman og heim
við ólit Pauls sjálfs. En hann
vildi ógjarnan láta það ráða gerð-
um sínum. Hann varð að taika
alla möguleika til athugunar,
rannsaka þá af skarpskyggni og
dæma af óhlutdrægni.
Hann sneri sér að öðru atriði
sem hann átti erfitt með að
finna stað: aðvöi’uninni til Irene.
Paul taldi ástæðu til að taka
úrklippumálið alvarlega. Hann
halfði séð framan í Ii-ene þegar
hún las hana. Hún var ek-ki
kvenmaður sem kippti sér upp
við smámuni, en þegar hún haföi
séð þennan boðskap, varð hún að
hætta við leikæfiniguna.
Úrklippan hótaði henni dauða,
ef hún segði nokkrum frá slys-
inu. Paul gerði ekki róð fyrir
að taika ætti orðin alveg bókstaf-
lega. Sendandinn hafði ekki ráð-
ið orðavalinu sjálfur. Hann hafði
— trúlega til að dylja rithönd
sína — látið sér nægja að strika
undir setningu í blaðaúrklippu.
Ef til. vill hafði hann ekki hitt
nákvæmlega á efnið sem við átti.
Það eina sem skipti máli fyrir
sendandann var að Irene skildi
hvað við var átt. Textinn í að-
vöruninni gat til að mynda tákn-
að þetta: — Bf þú segir eitt ein-
asta orð um afbrotið, skal ég
sjá til þess að þú lendir í tukt-
húsinu.
Aðvörunin til Irene ga/f til
kynna að hún vissi eitthvað sem
máli skipti. Jæja, Paul gerði
líka ráð fyrir því, svo að það
sagði honum ekkert nýtt, Það
sem var athyglisverðast við að-
vörunina var hins vegar að hún
gaf til kynna að Irene ætti ekki
sjálf aðild að undirbúningi
morðsins. Sá sem er meðsekur í
morði þarf engar leikrænar að-
varanir til að halda sér saman.
Hinn samseki þegir sjálfs sín
vegna.
Heffði Irene átt aðild að ráða-
gerð prn að kpnia Back fyrir katt-
arnef, hefði eng'in aðvörun verið
nauðsynieg. Hefði hún átt þátt
í undirbúningnum á einhvern
saldauisan hátt — til að mynda
í þeirri tni að ætlunin væii að-
eins að hræða Báck — þá hefði
ekki verið þörf fyrir neina blaða-
úrklippu — þá hefði verið hægt
að gefa munnlega aðvörun. Nei,
hin nalfnlausa viðvörun gaf ti'l
kynna að Irene hefði engan hlut
átt að máli og vissi ekki heldur
hver bar ábyrgðina.
Paul velti því sem snöggvast
fyrir sér hvort Irene hefði huigs-
anlega útbúið aðvörunina sjálf til
að koma af stað einmitt þeim
á'hrifum sem Paul hafði orðið
fyrir. En hann vísaði þeirri hugs-
un á bug: Irene var gædd hæfi-
leikum. en ekki nógu klók til að
setja slíkt á svið. Hann efaðist
alls efcki um að hún væri fær
um að leika hlutvei-kið, miklu
fremur um skarpskyggni hennar.
, Ágætt: Irene stóð sem sé utan-
við morðáóátlunina. En þá var
sömu sögu að segja um hina í
stúkuráðinu. Aðeins með aðstoð
Irene hefðu þeir getað útbúið
gildruna Og þá átti Paul engan
©í'tir nema Sam Carp, sem hann
hafði rétt áðan verið að tína
burt úr kotrunni!
Hann byrjaði a'lveg upp á nýtt.
Hin upphaflega kemning hans
— að allt stáilvírsklandrið — væri
dulbúið morð á Báck, stóð enn
óhögguð. Hann gat enn stuðzt við
hana.
Hann íh-ugaði hverjir hefðu.
haft möguleiika til að framkvæma
morðið. Til þess þurfti aðgang
að stálvír og vínklippum — og
það gat næstum hver sern var
komizt yfir. Ennfremur útheimti
það vitneskju um 'heimleið Bácks
og lokunartima góðtem.plarahúss-
ins — það benti til þess að við-
komandi væri kunnugur Baok og
hefði samband við bindindis-
hreyfinguna. Þau skilyrði upp-
fylltu allir í stúkuráðinu og ýms-
ir fledri sem Paul haifði aldrei séð
og vissi ekki nöfnin á.
Það þarf einnig að gæta spar-
semi í leitiinni að sannleikanum.
Ekki má leita langt ylfir skammt
ef reikrna á með órangri. Ramn-
sóknir meðal hugsainlegra af-
brotamanna eru betur komnar í
höndum lögreglunnair. Leikmaður
verður að kunma sér takimörk og
Paul einskorðaði sig við þær sex
mannvenur sem Báck hafði varið
síðasta kvöldi simu með. Emda
þótt hanm væri að sjálfsögðu
reiðubúinn að fylgja hverri slóð
sem lá frá þeim hópi og í aðra
átt, var hann sannfærður um það
með sjálfum sér að lykilsins að
leyndarmálmu væri að leita í
þeirna hópi.
Hann gekk á röðina í huganum.
Hann hugsaði með sér að senni-
lega væri þetta ósköp dæmigerð
stjórn í bindindisfólagi, hverju
*-elfur
Laugavegi 38
og
Vestmannaeyjum
Brjóstahöld og
mjaðmabelti.
Fjölbreytt úrval
við
hagstæðu verði.
Húsráðendur!
Geri við heita og kalda krana, WC og WC-kassa, .
leka á ofnum og hitaveituleiðslum.
STILLI HITAVEITUKERFI.
HILMAR J. H. LOTHERSSON
pípulagningameistari.
Sími 17041 — til kl. 22 e.h.
BRAIVD'S A-1 sósse; Meó kjiili.
inetf i'iski. ineó hverjn sem er
HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
TEPPAHUSIÐ
*
SUÐURIANDS
BRAUT 10
■*
SÍMi 83570

liifHmtiN

Tvöfalt „SECURE“-einangninargler.
A-gæðaflokkur Beztu fáanlegu greiðsluskilmálaT.
Glerverksmiðjan SAMVERK h.f. Hellu.
Sími 99-5888.
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélaT af mörgum stærðum
og gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveita-
bæi. sumarbústaði og báta.
VARAHLUTAÞJÓNUSTA.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhóífa
eldavélar fvrir smærri báta og litia sumarbústáfR'?’"
ELDAVÉLAVERKSTÆDL
ÍÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 - Sími 33069.
Miðstöð varkatlar
Smíða olíukynta miðstöðvarkatla fyrir sj álfvirka
olíubrennara. — Ennfremur sjálftrekkjandi olíu-
katla. óháða rafmagni.
Smíða neyzluvatnshitara fyrir baðva.u.
Pantanir i síma 50842.
VÉLSMIÐJA ÁLFTANESS.
AXMINSTER býSor kjör viS allra h«fi
GRENSASVEGI8
SIMI 30676