Þjóðviljinn - 14.06.1970, Side 1
Sunnudagur 14. júní 1970 — 35. árgangur — 131. tölublað.
Þjóðviijinn í minna broti
• 1 daig og næstu daga eða vikur
veröur Þj'óiðviljinn í minna
broti en venjuiega, síðubreidd
5 dállkiar í staö 6. Þesisu veid-
ur paip'pírsskortur vegna verk-
fiallsiins. Bins og áður hefur
veriö skýrt frá hér í blaðdnu,
er pappírinn til Þjóöviljans nú
uim borð í Guilifossi og ööru
sinni á leið yfir hafið með
skipinu. Skipið er ekiki vænt-
anlegt hingað til Eeykjavíkur
fyrr en í næstu viku svo aö
notazt verður við þá pappírs-
stærð, ssm enn er tiltæk í
prentsimiðju Þjóðviljans næstu
daiga.
«> Eru lesendur beönir að hafa
þessar sérstöku aðstæður í
'huga, er þeir fá næstu tölu-
þílöð Þjóðviljans í hendur.
ATVINNUREKENDUR ÁKAFLEGA
NEIKVÆÐIR SÍÐUSTU DAGANA
Fulltrúar verklýSsfélaganna
hafa viS orS aS hœtfa þátt-
föku i tilgangslausum fundum
— í umræðum um sérkröfurnar hafa atvinnu-
rekendur allt til þessa verið ákaflega neikvæðir
í öllum þeim atriðum sem máli skipta; það er
engu líkara en þeir vilji reyra vandamálin í sem
harðastan og torleystastan hnút.
Jjannig lýsti Eðvarð Sigurðsson samnings-
stöðunni, þegar Þjóðviljinn hafði sam-
band við hann um hádegið í gær, og taldi hann
að þá hefði ekkert það gerzt sem benti til skjótr-
ar lausnar. Fundarhlé var gefið um hádegi í gær,
en viðræður hófust afur kL 2. Vegna þess hve
Þjóðviljinn fer snemma í prentun á laugardögum
var. ekki unnt að fylgjast með því sem gerðist síð-
degis í gær.
Eðlilegast að hætta þessu hangsi
y^lþingishúsið var að vanda fullt af samn-
inganefndarmönnum í gærmorgun, og
hafði Þjóðviljinn tal af ýmsum fulltrúum verk-
lýðsfélaganna. Var mjög þungt hljóð í mönnum
út af gangi samninganna. Töldu þeir fátt benda
til þess að atvinnurekendur væru búnir að gera
málin þannig upp við sig að unnt væri að semja
við þá. Töluðu margir um það að eðlilegast væri
að fulltrúar verklýðsfélaganna hættu þessu til-
gangslausa hangsi í Alþingishúsinu, gengju út
fylktu liði og kæmu ekki aftur fyrr en atvinnu-
rekendur væru orðnir viðmælanlegir.
Tiiræði við afkomu þjóðarinnar
Jjau atriði sem eftir er að semja uim, sérkröf-
ur og launaprósentan, fela að sjálfsögðu í
sér veruleg útgjöld fyrir atvinnureketidur og til-
færslu á fjármálunum í þjóðfélaginu. Hins vegar er
framleiðslustöðvunin nú orðin svo umfangsmikil
að atvinnurekendur tapa á tiltölulega skömmum
tíma eins miklum upphæðum og þeim sam um
er deilt; það hefði borgað sig betur fyrir þá og
þjóðarheildina að fallast í upphafi á allar kröf-
ur verklýðsfélaganna og losna við framleiðslu-
stöðvun. Lengri stöðvun er háskalegt tilræði við
afkomu þjóðarinnar og atvinnurekendum sjálfum
í vaxandi óhag. Aðeins fullur þrýstingur frá verk-
lýðssamtökunum getur komið vitinu fyrir þá —
þó seint sé.
<s>-
.heíur „harðwiðar“-stflilinii ráð-
ið níikjuma, eins og r-aunar hjá
mörgum fyrirtækjunum sjáif-
um, þiegar hau. eru að. bygigja
5>fir siíg ,og starfsemi sína.
Þannig telja atvinnurekend-
■urisiiig „-hafa.eÆiii'á“, að-leggja
fnam ■ tugmiljónir króna í sjóði
Vinnuveitendasamibandsins, er
síðan eru ' notaðir • til þess að
standa straum af herkosnaðd
þess' gegn launþé'gum, þó'tt
þessir atvinnurakendur telji
sig ekiki „hafla efni á“ að
hækka laun verkafóOks síns.
Þar var ekkert tíl spmrað
Eíin's O'g rkurinuigt' eri keýþti
Vinnu.v©iteridasamþairid ís-
lainds hús Ólafls Thors við
Garðastræti eftir lát hans og
hefur nú flutt þangaö höfuð-
stöðvar sfnar, og þaðan er. nú
stjórnað hemaði Vinnuvedt-
endiasaimbandsiins geign verka-
mönnum og öðrum þedim
stéttum sem lægst bafa laun
og minnst bera úr býtum fyrir
vinnu sína. ,
Höfuðröksemd . atvinnurek-
enda gegn hærri- launum- til
handa verkaifólki eru þau, að
fyrirtækdn þeri ekki þann
tilkiostnað,. er af - þyí myndi
leiða að ganga að kröfum
verkilýðsfélaiganna um lífvæn-
leg laun til handa verkafólki.
Það er hins vegar ekkert
leyndarmál, að atvinnurek-
endur innan Vinnuveitenda-
.san'.bands Islands (elja það
akki eftir ,sér að greiiða stór-
ar fjárhæðdr til samibandsins,
miilijónafúlguL sem m.a. hefur
verið'varið-til að endurbyggja
húsið við G'ai'ðastræti og'
stækka það til mdki'lla' muna.
Og við þær .franhkvaámdir heif-
ur ekki verið séð í aurinn, þar
| Myndin er af, húsd Vinnu-
veitpndasamþand'Sins vic
Garðastræti.1
iwim
ir austan
Neskaupstað 13/6. — Vélbátur-
inn Stígandi frá Ólafsfirði, sem
var á heimleið eftir að hafa
landað í Færeyjum og sigldi í
stefnu á Langanes, kom i gær-
kvöld að vaðandi síld á 64,02
n.b. og 11,45 v.l. og vorn þama
að sögn Aðalbjörns Sigurlaugs-
sonar skipstjóra á að gizka 30
til 40 torfur.
Þetta var um kl. 23. í gær-
kvöld, og á miðnætti kom bát-
urnn að öðru síldarsvæði nær
Iandi.
Tveir aðrir,. bátar hatfa rekizt
á þess'a. sílti,, annar þeirra er
Sigurður Bjarnason sem var á
leið frá Ingólfslhöfða til Fær-
eyja. Raunar , mun Sigurbjörg
frá Ólafáfírði, sem var á leið
til Islands frá Færeyjum í gær-
dag fyrst' háfa orðið síldarinnar
vör á þessu svæ'ði.' Gizkað er
á að síldin -sé þama á svæði
sem er allt að 40 sjómílur að
þvermáli. Rannsóknariskipið Árni
Friðriksson mun vera væntan-
legt á þessar slóðir um kl. 19
í kvöld, laugardag.
Þá hefur frétzt óljóst um
lóöndrigar 130 mílur norðvestur af
Færeyjum, en hvað þar er á
ferðinni er enn ókannað Síldin
finnst nú á svæði þar sem
veiðar hófust um þetta leyti árs
á árunum 1965 og 1966, þegar
síldveiðin var sem mest.
Btoki þanf að lýsa þvi hver
áhrif slíkrar fréttir hafa á út-
gerðartstödum hér eystra. Von-
andi halda menn þó rósemi
sinni og bíða þess hvað fiski-
fræðingar segja að athuguðu
máli. — H.G.
LEGGJUM FÉ í VERKFALLSSÖFNUNINA
4/