Þjóðviljinn - 21.06.1970, Blaðsíða 9

Sunnudagur 21. júní 1970 — ÞJÖÐVILJINN — SÍÐA 0
Mergur og mein
Framhaild aif 3. sa'ðu.
mergd j öfulinn. sagði bróður-
sonurinn og stakk beininu upp
í sig eins og pípu og sauig
að sér loft úr því með blístri.
— Sjúgðu, sjúgðu. sagði
frændinn uppörvandi — í
mergnum er fosfór. Fæða fyr-
ir heilann, vítamín.
— Eitt móment, sagði sá
yngri og miðaði beininu á disk-
inn. Nú skulum við ná honum
út — og hann lamdi beininu
á disikbotninn af öilum kröft-
um.
Disikurinn brotnaði í mél.
Eitt brotið skrámaði skallann
á frænda.
— Seigur ertu, sagði frænd-
inn og klóraði sér í höfðinu
án þess að láta sér fipast í
hugsanastarfinu. Eru það nú
diskar sem menn búa til nú til
dags.
— Nú skulum við skrapa
hann út, skrattann þann, sagði
bróðursonurin með æsingi og
rak í beinið hníf úr ryðfríu
stáli
Hnífurinn brotnaði með
bresti og rispaði brotið frænda
í öxlina.
— Þú ert ekki smátækur,
sagði frændinn og klóraði sér
i tattóveraða öxlina. Það er
nú varla hægt að kalla þetta
hnífa sem þeir smíða nú til
dags bætti hann við, enn í
bungum þönkum.
— Nú klesisum við það í einum
grænum. sagði bróðursonurinn.
lagðj beinið á gólfið og sió
á það með þungum hamri.
Hált beinið skrapp undan
þungum hamrinum og í fót
frændans. en hamarinn brotn-
aði. Bróðursonurinn hélt á
öðrum helmingnum, en hinn
hvarf niður í gat á gólfinu.
— Nú er garnan að þér, sagði
frændinn og klóraði sér með
eldspýtu í fótinn. En þeir djöf-
uls hamrar sem menn búa til.
Eða gólfin segðu. Og bann
sökkti sér aftur niður í hugsan-
ir sínar.
— Nú skal helvítið út í hvelli,
sagðj bróðursonurinn og lamdi
beininu af öUu afli í vegg-
inn.
Veggurinn hrundi og þeir
frændur ultú báðir út á götu.
— Þú lætur bara illa, sagði
frændinn saUarólegur. Ekki
eru það nú merkilegir veggir
sem þeir steypa núna, ba?
— Nú kremjum við það í
klessu. sagði bróðursonurinn
sveittur og lagði beinið á spor-
vagnsteina.
Næsti sporvagn fór út af
teinunum og danglaði lítiUega
í frændann.
— Prakkaraskiapuir er þetta
í þér, drengur, saigði frænddnn
og snaraði sporvagninum á
sinn stað. Það er nú djöfull-
inn ekkert vit í því heldiur
hvernig þeir ganga frá teinun-
um nú til dags. sa-gði hann
hugsandi og strauk sér um
belginn.
— Nú brjótum við það í ein-
um grænum, æpti bróðurson-
urinn og lamdi beininu í enni
frændans.
Mergurinn hrökk út, frænd-
inn náði honum og rétti bróð-
ursynj sínum.
— Sástu þetta. sagði firænd-
inn og klóraði sér í emninu
með eldspýtu. Þetta er sko
vönduð vinna. bætti hann við,
og strauk sér um skallann og
féll aftur í þunga þanka.
Sjórán við strendur Kúbu
Framihald af 7. síðu.
hagsmuna“ úr landi. Hvað eftir
annað kallaði einhver úr hópn-
um hvatningarorö i þessa átt.
og rmargir tóku undir. En Fid-
el tók öðru vísi á málinu. Við
höfum unnið sigur, sagði hann,
sjómennirnir okkar eru komn-
ir heim, og það var alltaf aðal-
atriðið fyrir okkur. Nú skuilum
við ekki ganga lengra. Við
höfum iagalegan rétt til að taka
þetta hús, en við skulum ekki
gera það núna. Látum heldur
þennan rétt okkar vera enn
eitt vopnið í vopnageymslu
byltingarinnar. Við eiguim langa
og erfiða baráttu fyrir höndum
og betta vopn kemur okkur
að meira gagni seinna. Fólkið
sætti sig vel við bessi málalck
En bað var ckikert af þessu,
sem gerði ræðu Fidels eftir-
minnilegri en aðrar ræður, sem
hann hefur haildið við svipuð
tækifæri. Þegar hann hafði út-
skýrt atburði liðinna sófar-
hringa og faignaiðsigrikúbönsiku
bjóðarinnar. sem með einarð-
legri framkomu sinni hafði
endurheiimit 11 syni sína úr
klóm síjóræininigja, barst talið
að því sem hefur verið lands-
mönnum efst í huiga undan-
f arna mánuði: sykuruppsker-
unni. Það hefur engum dúlizt
að ýmsdr óvæntir erfiðleikar
hafa dunið yfir s.l. vikur. Syk-
urframleiðslan er aillt í einu
orðin mánuði á eftir áætlun.
Hinsvegar vissu fáir að hverju
stefindi. Flestir bjuiggust við að
erfiiðleikamir væru tfmabundn-
ir og yfirstíganlegir. Þeir urðu
að vera bað, b.ióðin hafði svar-
ið bess heit að framleiða 10
miljónir tonna af sykri, heiður
hennar var í veði, ef bað tæk-
ist ekki. Og nú stóð Fidel á
ræðupalli og sagði þessi ör-
lagaríku orð: „Við munum ekki
framleiða 10 miljónir tonna af
sykri í ár“.
Það sló dauðáþögin á miann-
fjöldainn. Fidel hélt áfraim að
tala. Hann sagðist ekki hafa ^
ætlað að segja bjóðinni þetta
núna, hann hefði ætlað að út-
skýra málið í sjónvarpsdagskrá
einhvern næstu daga, þegar
hann hefði tiTbúnar allár tÖIur
og staðreyndir. Ástæðan tilbess
að hainn sagði frá t>ví á þess-
um útifiundi var sú, að frétta-
ritari Reuters á Kúbu og fleiri
aðilar höfðu gefiið í skyn að
miótmiarfiaaðgerðimar við „Sendi-
ráðið“ væra skipulagðar til
þess að sinúa athygli lands-
manna frá erfiðleikuim sykur-
unpsikerainnar. Slfkum rógi var
ekíki hægt að láita ósvarað, bví
að hér er um að ræða eitt aif
prinsiipatriðum byltiragarmnar.
Ekkert hefði verið auðveldará
en að falsa tölur um uppsker-
una, eif yfirvöldin befðu haft
áhuiga á að blekkjia bjóðina og
umiheiminn. Em silíkt er ekki
samlbioðið sjálfsvirðingu bylt-
ingarinnar. Foringjar hennar
hatfa aldrei gert tilraun til að
fela mistök sín fyrir þjóðdnni,
þeir haifia alltafi viðurkennt þau
og rætt utm þau opinskátt og
hreinskilnislega,, því að á mis-
tökunum læra mienn. Fidel
stóð fraonimá fyrir þjóð sinni og
sagði: Við skulum ekki kenna
neinum um þetta nema sijálf-
um okikur. Við vorum of bjart-
sýnir. Þjóðin hefur ekki bragð-
izt oklkur, hún hetfur staðið við
öll sín kxfiorð, það eirum við,
forusitumenn byltingarinnar,
sem berum alla sökina.
Aldrei hef ég '-fundið jatfná-
breifianlega fyrir hinu nána
samlbandi Fidelk við fólkið.
ÞÖgnin var algjör á meðan
menii voru að átta sig á þessu
reiðarslagi, sem beir höfðu orð-
ið fyrír. Næstu viðbrögð beirra
virtust vena umhyggja fyrir
Fidel: etf mér líður illa núna,
hvemig líður bá honum? Þama
stóð hann. aleinn, á bessu
bitra auigmabliki. Og allt i einu
hrópaði einhver: Viva Fidel!
Þar með var þögnin rofin, all-
ur skairinn tók undir: Viva
Fidal! eins og hann vildi segja:
Við skiljum þiig, við stöndum
með bér.
Þessi viðbrögð fólksdns voru
þvf al'gjörlega eðlileg og ósjálf-
ráð. Fidel er satminefinari og
táfcn alils þess diýnmœtasta sem
bjóðin á: byltingarinnar, sósí-
alismans, framtíðardraumanna.
Hún hefur staðið með honum
gegnum þykkt og þunnt i öll
þessi ár. glaðzt með honuim
yfir góðuim árangri, ha'rmað ó-
sigra og mótlæti með honuim,
barizt við hlið hans fyrir rétt-
inum að lifa frjáls og ham-
ingjusöm í þessu landi. Kann-
ski hefur hún áldrei veriðsam-
hentari en nú, ákveðmari að
haldia áfram á hinni erfiðu og
bröttu braut byltingarinnarþar
til fulluim sigri er náð.
Þega.r ég fylgdist með straumn-
uim frá „Sendiráðinu" að fund-
inuim loknum sá ég miið'afldra
svertingjakonu, sem kreppti
hneía og saigði hátt og snjaillt:
„EE einhver béaiður gagmbylt-
inga.rmiaður kemur til mín og
segir eitt ljótt orð um Fidel,
þá skal hann fá að kenna á
bessuim hnefa!“
Daginn eftir hélt FMdel ræðu
um sykurappsikerana í sjón-
vara, en það er efni í aðra
grein.
Havanias 30. maí 1970,
Ingibjörg Haraldsdóttir.
Laugavegi 38
og
Vestmannaeyjum
,, -1
KOMMÓÐUR
— teak oq eik
Húsgagnaveizlun Axels Eyjólíssonai
Brjóstahöld og
mjaðmabelti.
Fjölbreytt úrval
við
hagstæðu verði.
i L
ur og skartgripir
iKORNEIÍUS
JÚNSSON
skólavördustig 8
LAUSAR STÖÐUR:
Opinber stofnun óskar eftir að ráða þrjár stúlkur
til eftirtalinna stairfa:
1. Símavörzlu
2. Vélritunar
3. L'jósprentunar
Laun samkvæmt kjarasamningi opinberra starfs-
manna.
Umsóknir berist afgreiðslu blaðsins merkt „FRAM-
TÍÐARATVINNA“ fyrir 1. júlí 1970.
INNRITUN í
FRAMHALDSDEILDIR
fyrir gagnfræðinga og landsprófsmenn, búsetta í
Reykjavík. fer fram í Lindargötuskóla, þriðjudag-
inn 24. og 'miðvikudaginn 25. júní n.k., kl. 15-18
báða dagana.
Inntökuskilyrði eru þau, að umsækjandi hafi hlotið
6,00 eða hærra 1 meðaleinkunn á gagnfræðaprófi
í íslenzku I og II, dönsku, ensku og stærðfræði, eða
6,00 eða hærra á landsprófi miðskóla.
Ef þátttaka leyfir verður kennt á fjórum kjörsvið-
um, þ.e. á hjúkrunar-. tækni-. uppeldis- og við-
skiptakjörsviðum.
Umsækjendur hafi með sér afrit (ljósrit) af próf-
skírteini svo og nafnskírteini.
Fræðslustjórinn í Reykjavík.
Þotuflug til Spánar
ogPortúgals
HÖ% afslátfur
fyrír einstaklinga með áætlunarferSum.
Þér veljiS brottfárardag með Gullfaxa um
Glasgow e5a London áleiöis til sólarstranda
og hagið feröalaginu eftir eigin geðþótta.
Það borgar sig að fljúga með Flugféiaginu.
Hvergi ódýrari fargjöid.
FLUGFÉLAG ÍSLANDS
ÞJÚNUSTA - HRAÐI - ÞÆGINDI
Húsríðendur!
Geri við heita og kalda krana, WC og WC-kassa
leka á ofnum og hitaveituleiðslum.
ITILLI HITAVEITUKERFI.
HÍILMAR J. H. LÚTHERSSON
pínulagningameistari.
Sími 17041 - til kl. 22 e.h.
1