Þjóðviljinn - 30.06.1970, Blaðsíða 3

f^riðjudagur 30. ■ júnS l©TO-=- ÞðÖDVIfsHíÆN- — SfffiSi 3
Enn jaðrar við borgarastríð á N-lrlandi
Bernadette Devlin í sex mánaða fangelsi
BELFAST 29/6 ■— í kjölfar handtöku og fangelsunar Bernadette Devlin á
föstudagskvöld koim í Norður-írlandi um helgina til hörðustu og blóðugustu
átaka, sem þar hafa orðið síðan í ágúst í fyrra. Átta manns létu lífið og um
200 særðust, yfir 200 voru handteknir og tjón af völdum óeirðanna er
metið á margar miljónir sterlingspunda. — 550 brezkir hermenn voru á
sunnudag sendir til Norður-írlands til viðbótar þeim 7000 sem þar eru
fyrir og tilkynnt var að 3000 hermenn, sem þangað áttu að fara í júlí,
yrðu sendir fyrr auk þess sem brezka herstjórnin hyggsta auka vopna-
birgðir í Norður-írlandi.
Eftir meira en tveggja sólar-
hringa óeirðir á Norður-írlandi
logaði enn eldur í húsarústun-
um í morgun og skothríð heyrð-
ist öðru hverju í höfuðborginni,
Belfast, í nótt, þótt gert væri
ráð fyrir að hið versta væri
afstaðið.
Óelrðimar hófust á föstudags-
kvöld eftir að yngsti fulltrúi
brezka þingsins, Bemadette
Devlin, einn af „leiiðtogum minmi-
hluta kaþólsikra" í Norður-írlandi
í baráttunni fyrir réttindum
sínum, var handtekin og fllutt í
Armagh fangelsið, um 48 km
frá Belfast. Bernadette var á
til Londonderry, þar sem hún
ætlaði að halda ræðu á fundi
samherja sinna, þegar bíll henn-
ar var stöðvaður á veginum og
hún handtekin. Á annað þúsund
manns sem biðu hennar í Bog-
side hverfinu í Londonderry
efndi þegar í stað til mótmæla-
aðgerða er handtakan spurðist.
Áður en Bemadette hélt til
Londonderry hafði hún sagt
blaðamönnum, að hún myndi
sjálf gefa sig frarri við lögregl-
una að fúndinum í Bogside
loknum, en fyrr um daginn
hafði beiðni hennar um áfrýjun
til hæstaréttar verið hafnað.
Bernadette Devlin var dæmd til
fangelsLsvistar, sökuð um að hafa
átt þátt í upptökum óeirðanna
sem urðu í N-írlandi ; fyrra.
— Ég sé eikki eftir því sem

Kaþólskir i Londonderry köstuðu grjóti að brezkum hermönnum eftir handtöku Bernadettu Devlin
meöal annarra oröa
Enn einu sdnni hafa orðið
uppþot í nýlendu brezika
auðvaldsins á Norður-írlandi
og aðalfyrirsaignir brezku
blaðanna í gær benda til þess
að f London sé mönnum fylli-
lega ljóst hvað þar er að ger-
ast: „ Æ ttfl okkastríð i ð í Ul-
ster“ („Evening Standiard"),
„Skjótið vopnaða menn um-
sviftejavíst!“ <„Daily Express“)
og tekur fyllilega undir fyrir-
mæli sem yfirmaður brezka
nýlenduhersins gaf mönnum
sínum, „Liðsaíuki sendur en
uppþotin haidia áfiram“ („The
Times“) og brezkia útvarpið
sagði að vegna uppþotanna
væri Norður-írlands nú á
„barrni borganastríðs“ og er
sagt frá öllum helztum þess-
ara tíðinda á öðrum stað í
blaðinu.
BEINT TILEFNI óeirðanna að
þessu sinni, sem þrátit fyrir
mikið mannfall og eigmatjón
eru engu meiri en urðu á
Norður-írlandi síðasta sumar,
er handtaka og fangelsun
Bemadettu Devlin, hins ný-
endurkjöma þingmanns og
unga leiðtoga hinna arðrændu
íbúa nýlendunnar. Hún ér í
fréttum — t.d. islenzka ríkis-
útvarpsins þessa dagana —
jafnan kennd við kaþólska
trú, talin leiðtogi hins kaþ-
ólska minnihluta íbúanna á
Norður-írlandi, þeirra sem
arðránið og undirokunin hafa
fyrir sögulegar aðstæður bitn-
að harðast á. enda þótt auð-
stéttin geri auðvitað engan
greinarmun á trúaxbrögðum
þess lýðs sem það hefu-r sér
að féþúfu. Bernadetta Devlin
varð fyri,r kaþólsikum áhrif-
um í föður- eða 'reyndar miklu
fremur móðurhúsutn. Hún
lýsir ; sjálfsævisögu sinni af
einlægni og virðingu trúrækni
og sönnu kiristnu hugarþeli
móður sinnar, þótt hún fyndi
sjálf fljótt að eðli hennar
var úr öðrum þáttum spunn-
ið. „Mér fannst sönn kristni
móður minnar nær óbærileg.
Það hefði mátt löðrunga hana
fimmtíu sinnum dag hvern og
jafnan myndi hún hafa rétt
fram hina kinnina“, segir
Bernadetta á einum stað. En
þótt hún væri sjálf gædd því
uppreisnareðli sem nú hefur
veitt henni þann sérstaka
heiður frjálsborinna írlend-
inga, að vera læst inni í einni
af dýflissum Hennar Hátiignar
Elísabetar Englandsdrottning-
ar, gerir hún sér samt full-
komlega ljóst og játar það
Iíka af þeiirri breinsikilni sem
hennj er eðlileg, að hin ein-
læga trúrækni sem hún ólst
upp við var önnur meginupp-
spretta lífs hennar og hugar-
fars: „Hefði því ekiki svo
verið háttað að kristindómur-
inn sem ég erfði frá móður
minni var einn snarasti þátl-
urinn í uppvexti mínum hefði
örbirgðin gert mig beizk.a í
stað þess að gera mig að
sósíalista, og kynni mín af
stjórnmálum hefðu gert mig
að írskum Lýðveldissinna.
Þannig fer oft fyrir fólki á
Norður-írlandi; hafi það ekki
til að bera hinn ei-ginlega
kiristindóm í stað trúrækninn-
ar einberrar, verður beizkj-
an eina hlutskipti þess“.
ÞEGAR ÉG LAS þessi orð
Bernadettu fannst mér ég
hafa heyrt þau áður, af ann-
ars vörum. Og reyndar var
ekki langt að leita. Þegair
Friedrich Engels var á svip-
uðu reki og Bemadetta ©r nú
komst hann svo að orði:
„Setji einhver sig á háan
hest gagnvart einlægum knst-
indómi, þá geng ég fram til
vamar þessari kenningu sem
stafar frá hvað dýpstri þörf
mannlegs eðlis, óskinn.i eftir
að fá syndalausn fyrir náð
Guðs; en sé hins vegar um
það að ræða að verj,a frelsi
skynseminnar, þá verð ég
fyrstur til að mótmæla hvers
konar þvtingunum". Þannig
mælti annar „fyrstu kornrn-
únistanna" og „fyrsti marx-
istinn“; það hefði áireiðanlega
fairið vel ó með þeim Berna-
dettu og Friðniki hefðu leið-
ir þeirra legið saman — og
reyndar kaus hann sér írska
alþýðustúiku að ldfsförunaut.
TAKMÖRKUÐU RÚMI b-laðs-
ins héí5ur verið eytt í þessar
hugileiðinigar — og hefðd
reynda-r mótit hafa um þaar
miklu len-gra miáll — ekki að-
eins til þes-s aö minna á sam-
eiginlegan hugsjónaarf krist-
indóms og sósíailisma, heldur
til að ítreka það sem ailitof
sjalidan er saigt um Bema-
dettu Devlin, eáns mikið og
annars er um hana talað og
skrifiað, að fraimiar öllu er hún
sósiíallisti sem gerir sér fulla
grein fyrir því að örbirgðinni
og arðráninu, sem henni veld-
ur á Norður-lrlandi eins og
annars staðai- þar sem liikt er
ástatt, verður ekki útrýmt
nema með afmómii auðvalds-
skipulagsins. Þetta er megin-
þátturinn 1 pól-itíslkri vitund
hennar og það er þess vegna
að gervisósíailisitar á borð við
þá sem nú halfia iirökkiazt frá
völdum í Bretlandi voru ekk-
ert hrifnari aif því að eiga
röklhugsaða mælsku hennar og
óbugandi kjark yfir höfði sér
næsta kjörtfimialbil í West-
minster en þeir íhaldsmenn
aðrir sem viðurkenna aítur-
haldsemi sína. Fangelsun
hennar hef-ur gefið þeim
nokk-urn gálgafre-st, en þeim
er óhætt að fa-ra að búa sig
undir þær demibur heilaigrar
reiði og einlægrar trúar á end-
anlegan sigur alþýðunnar,
sósíalistmans, sem yfir þá
miun gamga atf vörum hennar
þegar hún birtist aiftur í neðri
málstofunni — væntanilega
margeíld af tu-gthúsvistinni.
— ás.
ég hef gei-t, sagði Bemadette
við blaðamenn eftir að hæsti-
réttur hafði neitað að taka mál
hennar fyrir, — og ég mundi
gera það sama aftur ef nauðsyn
krefði. En mér þykir miður að
þurfa að sitja í fangelei á jalfn-
mikilvæcum tímum fyrir Norð-
ur-írland, og misskiljið mig ekki,
næstu 6 mánuðir munu hafa
úrslitaþýðingu í • átökunum hér.
Átökin um helgina enu þau
hörðustu tyg blóðugustu sem orð-
ið hafa á Norður-írlandi síðan
Framihaid á 9. síðu.
Þotuflug Flugfélagsins milli íslands og Evrópu-
landa felur í sér þá þjótuistu, sem fullkomnasta
_ farartæki nútímans getur veitt yður. Þjónustan
erekki aðeins fólgin í tíðum ferðum milli íslands og nágrannalandanna, heldur
einnig í hraða, þægilegu flugi og góðum veitingum í flugvélinni. Ferðaiagið
verður ánægjustund og hvert, sem förinni er heitið, greiðir
Flugfélagið og ferðaskrifstofurnar götu yðar.
FLUCFÉLAC ÍSLANDS
Þotuflug er ferðamáti nútímans.