Þjóðviljinn - 16.07.1970, Blaðsíða 8

g SÍÐA — ÞJÓÐVTLJINN — Fimmtu<fagur 16. júllí 1970.
JYTTE LYNGBIRK
Tveir
dag
ar
r
l
nóvember
(Ástarsaga)
16
Hún hljóp á milli hávaxinna,
nakinna beykitrjáa pg sparkaði
í visið lauifið á hiaupunum. Svo
fór hún að syngja, hún söng
fagnandi og glöð og altekin lífs-
fjöri, hún sveiífdaði handleggj-
unum og bljóp og söng og kom
út úr skóginum með fögnuð í sál
sinni.
■ Hann kom ttl Lugano skörranu
fyrir myrkur. Hann ók eftirvegi
milli nýtízkulegra húsa og sá
sér til undrunar að fyrir fram-
an hvíta húsveggina uxu pálm-
ar og kýprusviður. Vegurinn lá
niður í móti, og í einni beygjunni
sá hann pálmana bera við snjó-
inn á fjalli handan við borg-
ina. Og yfir öl'lu saman var
himinninn orðinn lýsandi og
Lærblár og stjarna tendraðist yf-
fEFNI
SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
HARGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. Sími 42240.
Hárgreiðsla — Snyrtingar.
Snyrtivörur.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og- Dódó
Laugav. 188 III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðastræti 21. SÍMI 33-9-68.
ir fjallatindi, sem var ekki leng-
ur með lit og lögun, heldur
svört útlína, skuggamynd sem
líktist dýri á himni, sem var
gulleitur eftir sólsetrið.
Borgin var stærri en hann
hafði haldið,. hún lá umhverfis
vatnið sem myndaði flóa milli
fjallanna og það var ekki eins
einfalt og hann hafði haidið á
leiðinni niður að finna götuna,
sem hús móðurinnar stóð við.
Hann hafði allan tímann gerl:
sér í hugarlund að hún myndi
birtast sjálf'krafa, þegar hann
væri kominn á staðinn, en það
gerði hún ekki, því að götumar
voru ótal margar og hann varð
að stanza til að spyrja ti'l veg-
ar.
Hann fann bílastæði bak við
upplýstan gosbrunn framan við
dimmt vatnið og síðan gekk
hann inn á miili húsanna, sem
stóðu þétt saman og búðimar
voru upplýstar og fjöldi fólks
í mjóum götunum,
Það voru bogagöng undir öll-
um húsunum og í bogagöngunum
var stíllt upp varningi. Hann
gekk milli kassa með framand-
legum ávöxtum, rauðum og
grænum, og á einum stað héngu
langar, dökkar pylsur undir ein-
u-m boganum yfir höfði hans.
Þarna var ilmur af heitu brauði
og hann keypti bita af pizza
með tómötum og sa-rdínum af
hitaplötu fyrir utan eina búð-
ina.
Hann reyndi nckkrum sinnum
að spyrja til vegar og hann
fékk vingjarnleg svör með mörg-
um alúðlegum orðum og áköfu
handapa-ti, en han-n sikildi ekiki
ítölskuna og gekk áfram undir
bogana og sá hvernig húsin
stóðu bvert fyri-r otfan annað og
á milli mjó sund og brattar
tröppur sem tengdu saman göt-
urnar í þessari þorg sem í senn
var með einföldum suðurlanda-
svip og nýtízkuleg með glæsi-
legum þúðargluggum og gang-
stéttarkaffibúsum.
Hann hu-gsaði með sér að hann
fyndi kannski kort yfir borgina
hjá brautarstöðinni og fór með
lítilli fjallabraut sem lá undir
húsin og lyftist síðan upp fyrir
önnur hús á leiðinni að brautar-
stöðinni.
En þegar hann stóð þar u.ppi
gleymdi hann körtinu, því að
frá girðingunni meðfram göt-
un-nj gat hann séð út yfir borg-
ina, semn nú var næstum hulin
myrkri sem bar uppi ljósker og
lýsandi giugga. Vatnið fyrir
neðan milli tveggja, hárra,
svartra heila var jaðrað sam-
felldri ljósaröð frá veginu-m
meðfraim vatninu, og uppumöll
fjöllin voru ljósd-ílar, f-lestir
gulir og hvítir en á stöku stað
glitti í rautt.
Hann stóð kyrr og fann að
hann brosti, því að þetta ætlaði
hann að skrifa henni u-m, frá
þessu ætlaði hann að segjahenni,
þetta ætlaöi hann að sýna henni.
Já, það ætlaði hann að gera!
Þau myndu standa hér sa-man
og horfa yfir borgina og dök'kt
vatnið, sem á sigldi skip með
tendruð Ijósker og röð af lýs-
andi gluggum fyrir ofan vatns-
borðið.
En fyrst ætlaði hann að hitta
móður sína, ekki klæddur brynju
stirðnaðs kæru'leysis, en ekki svo
viðkvæmur heldur að hann gæti
orðið særður að ráði, því að nú
var ekkert lengur sem gat gert
honum illt fyrst allt hafði verið
afráðið í sambandi við Elísa-
betu og hann.
Hann fór með fjallabrautinni
niður aftur, horfði niður fyrlr
sig altekinn undarlegri mildi og
gleði yfir bessu fra-mandi dök'k-
hærða fólki, sem s-at í kringum
hann eða hélt sér í hankana
meðan vagninn hélt niður á við
og enginn virtist taka eftir ferð-
inni á þessum rúmíhel-ga degi
og ailir voru að tala sa-man með
ákafasvip á andllitunum og
mörguim orðum.
Hann hafði ekkert kort fundið
á brautarstöðinni, en samt hélt
hann aftur að bílnum hjá upp-
lýsta gosbrunninu-m, ók að
bensínstöð og spurði til vegar.
Honum var leiðbeint á þýzku
og hann ók til baka meðfram
vatninu, þar sem stóðu fjölmörg
stór gistihús með mörgum, dökk-
urn glu'gigum og handan við þau
strandvegurinn sem hann hafði
séð ofan f-rá stöðinni. Auðir
bekkir vissu niður að vatninu
undir svörtum trjánum og enn
mátti sjá fáein stór, visin kastan-
íu'lauf í birtuinni frá ljósker-
unum.
Svo ók hann út í borgina, en
var ekki viss um að hann færi
rétta leið og stanzaði undir hvirf-
ingu af platantrjám með hvít-
skellóttum stofnum í rökkrinu
tii að spyrja til vegar hjá manni
sem sat í litlu, upplýstu skýli
á dimmu torgi og steikti kast-
aníur. En maðurinn, sem var
með milt andlit og grátt hrokkið
hár og hendurna-r svartar afvið-
arkolu-num undir járnpönnunni
stóru og brenndum skurnunum,
skildi ekki spurningu hans, held-
ur spurði rólega og varfærislega
hvað hann vildi mikið af kast-
aníum, 100 grömm? Hann kink-
aði kolli og stóð þarna altekinn
sömu mildinni og áður og hörfði
á hægar, nákvæmar hreyfingar
mannsins meðan hann vó kast-
aníurnar á lítilli vog og stak-k
þeim í poka sem hann halfði
límt saman úr síðu úr viku-
blaði og vafði þyk-kum poka utan-
um hinar ka^taníurnar í tré-
kassanum, allt með rólegum,
varfæmislegum hreyfingum og
slúð í dökku and'litinu, sem gaf
til kynna að hann legði alvöru
og rækt í starf sitt.
Heit gufa stóð úr frá hlýju
skýlinu út í kvölds-valann. Hann
stóð þama altekinn einhverri
fullnægju og hann langaði mest
til að færa þessum ókunnuga
manni þakkiæti sitt, þakka hon-
um fyrir allt, fyrir rósemi hans
og hóværð og virðulei'k. Hann
brosti til hans þegar hann borg-
aði, reyndi að sýna laakkiæti
sitt með þessu bmsi, og gekk
síðan að bílnum með heitan
pokann í annan-i hendinni en
með hinni braut hann stök'ka
kastaníuskumina og stakk mjúk-
um kjarnanum upp í sig og
þessa ferska, sæta bragðs og var
undurglaður.
Svo ók hann áfram undir háu
kastaníutrjánum, ók aftiur upp
í móti, nú upp í ifjall sem hlaut
að vera Monte Bre, annað hinna
keilumynduðu fjalila við Lugano,
sem hann þek'kti af ferðaskrif-
stofuauglýsingu með sólskinl og
sólhlí-fum. Móðir hans átti heima
spölkorn uppi í hlíðum þess fjaills,
og allt í einu sá hann nafnið
a götunni í beygju á vegg, sem
bílljósin féllu á þegar hann
beygði.
Via San Giorgio. Hann var
kominn.
Það var dálítil krá í útjarðri
skógarins og hún fann að hún
var svöng og fór inn og sett-
ist við borð með rauðköflóttum
dúk með litlum grænum hjört-
um. Hún sat við gluggann og
fyrir honum vonj þunn, hvít,
doppótt gluggajöld, hún lyfti
tjaldinu ögn og horfði inn í
skóginn, þar sem hún hafði ver-
ið að hlaupa rétt áður.
Gleðin var enn í henni, hún
var eins og sannfæring, byggð-
ist ekki á neinu sem hafði gerzt,
en var samt djúpstæðari en
nok'kuð sem gat byggzt á
reynslu. Þetta myndd alllt fara
vel, því að hann fann líka þessa
sömu nauðsyn, það vissi hún,
og þess vegna myndu þau verða
saman aftur.
Hún studdi sig við borðið og
var þreytt en hamingjusöm. Hún
ætlaði að skrifa honum það.
Hana langaði mest að skrifa hon-
um það strax Hún sat í veit-
ingastofuinni sem var lág undir
loft og það var að byrja að
rökfcva. Það logaði eldur í gamal-
dags ofni og ylur stóð frá hom-
inu. Hana hitaði í kinnarnar og
meðan hún sat þarna og hall-
aðist fram á borðið með köfl-
ótta dúknum og úti var skóg-
uri-nn sem óðum varð myrkari,
fannst henni allt í einu sem hún
gæti ekiki orðið hamingjusam-
ari. Hún fylltist djúpri og inni-
legri þakklætiskennd yfir að
vera til. Hér var gott að vera
og gleðin yfir því var mild og
djúp og ívaf af gráti innst inni.
Hún safnaði öllu saman í huga
sér, því að hún ætlaði að segja
honum frá þessu rökkri þegar
þau hittust. Veruleikj þess myndd
staðfestast um leið og hann
fengi að vita um að hann yrði
varanlegur. Hún varð að sjá
þetta allt skýrt og greini'lega, því
að hún m'átti til að deila þvi
með honum; þá fyrst öðlaðist
það innhald
Þjónninn nálgaðist hana alveg
Minningarkoi ■ Slysavarnafélags rt • Krabbameinsfélags
Islands íslands.
• Barnaspitalasjóðs • Sigurðar Guðmunds-
Hringsins sonar, skolameistara
• Skálatúngheimilisins • Minningarsjóðs Árna
• Fjórðungssjúkrahússins Jónssonar kaupmanns
Akureyri • Hallgrímskirkju.
• Heigu Ivarsdóttur. • Borgarneskirkju.
Vorsabæ. • Minningarsjóðs Steinars
• Sálarrannsóknarfélags Richards Elíassonar.
Íslands. • Kapellusjóðs Jóns
• S.Í.B.S. Steingrímssonar
• Styrktarfélags van. Kirkjubæjarklaustri.
gefinna. • Akraneskirkju.
• Maríu Jónsdóttur, • Selfosskirkju.
flugfreyju. • Blindravinafélags
• Sjtíkrahússjóðs Iðnaðar- íslands.
mannafélagsins á
Selfossi.
Fást í MINNINGABÚÐINNI
Laugavegi 56 — Sími 26725
iiiiiiiiiiyuiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiijiiiiiiiiiuiiiiuuiiuiuiiiiiiiiiiuiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiii
□ SMURT BRAUÐ
□ SNITTUR
□ BRAUÐTERTUR
BRAUDHUSIÐ
SNACK BÁR
Laugavegi 126,
við Hlemmtorg.
Sítni 24631.
0

carmen
með carmen
Carmen töfrar lagningu í hár yðar á 10 mínútum.
Hárið verðurfrísklegra og lagningin helzt betur með
Carmen. Sendum í póstkröfu hvert á land sem er.
Klapparstíg 26, sími 19800, Rvk.
V^bútd i w og Brekkugötu 9, Akureyri, sími 21630.^^
IIARPIC er ilmandl efni sem lireinsar
salernisskálina og drepur svkla
HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
/i
TEPPAHUSIÐ
*
SUÐURLANDS-
BRAUT 10
*■
SÍMI 83570

iii!iliii!íili!i!!!iii!liímiliiiiliiíi!iiii!!miiíiiíiit!i!iiiiliiiii!iiiiiitniiiiíniiiiiiifliiiiiiiiiiiiíiiitiiii|íi(}iíii!!!íh
BILASKOÐUN & STILLING
Skúlagötu 32.
MOTORSTILLINGAR
HJÓLASTILLINGAR LJÓSASTILLINGAR
Látið stilla í tima. M
Fljót og örugg þjónusta. |
13-10 0
Dömusíðbuxur — Ferða-
og sportbuxur karlmanna
Drengja- og unglingabuxur
Ó L
— Laugavegi 71 — sími 20141.
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum
og gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveita-
bæi, sumarbústaði og bá-ta.
V AR AHLUT AÞ J ÓNUST A.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavéla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði
ELDAVÉLAVERKSTÆÐI
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 . Sími 33069