Þjóðviljinn - 03.09.1970, Blaðsíða 2

2 SÍÐA — ÞJ03EJWLJŒNN — FttMmrtnjdagur 3. septamlber X'970.
Almenningsíþróttir:
Um hve margar íþróttagreinar
hefur almenningur að velja?
Aðstöðu vantar fyrir fleiri íþróttagreinar en „skokk” og sund
Mest hefur verið talað um „skokk“ hér á landi, þegar rætt er um almenningsíþróttir; hér sést
bópur skokkiðkenda sem virðist hafa ánægju af iþróttinnL
O Nú er mikið talað um almenningsíþróttir á íslandi
og í' undirbúningi er auglýsingaherferð á vegum ÍSÍ til
hvatningar fólki að iðka einhverskonar íþróttir sér til
heilsubótar. Þegar rætt er um almenningsíþróttir, er oft-
ast talað um „skokk“. En sem betur fer er fleirá til en
„sfcokk" er telja má til almenningsíþrótta og við skulum
því athuga noikkru nánar, hvað þarf að gera til að koma
megi á alinenningsíþróttum hér á landi í orðsins fyllstu
merkingu.
Það sem háir því mest að
kóma megi hér á almennings-
íþróttum er aðstöðuieysi fyrir
aimenning til iðfcunar ailra
íþróttagreina, nema sunds og
skofcks.
Við •skuihiin þá fyrst lita til
þeirra íþróttagredna sem við
þQfckum bezt.. Aðstaða til sfcíða-
iðksna fyrir almenning er efcki
fyrir hendi hér á Suðurlandi
ógreiði við
Eggert og þjóðina
Að undnfömu hafa Tím-
inn og önnur málgögn Fram-
sókniarilokfcsiins haft uppi
. ljúfia lofeöngva um Ólaí Jó-
hannesson lögfræðiprófessor,
biirt af honum myndir og
tengt við bann flest þau lýs-
ingarorð tunguinnar sem telj-
ast mega af loísamlegu tagi-
En mörlandinn er efcfci gisfca
uppnæmur fyxir þvílífcri
manndýrfcun, og v-ðbrögð
flesira manna bafa arðið
undxun og vorfcunnsamlegt
glott Samt enu til þeir ís-
lendingar sem virðast bafia
orðið fyrir hugljómun af
þessu tdtæfci Framsóknar-
m álgagnanna; fyrir noikfcrum
dögum hlupu áróðursmenn
Alþýðuflokfcsins fram fytrir
skjöldu og tóku að ledka Egg-
ert G. í>orsteins®on á sama
hátt. Þeir voru þó raunax
mifclum mun stórtæfcari en
Framsóknaxmenn; á tvedmur
dögurn birti Aiþýðublaðið sex
myndir af Eggérti, viðtal sem
spannaði yör 34 dálka og
hátignarlega forustugredn.
Tilefnið var það að Eggert
hafðj verið sj ávarútvegs-
málaráðherra í fimm ár, og
er það nokfcurt nýmæli að
fjalla svo ýtariega um fimm
ára afmæli manna, þegar
fimmtugsafm æli þyfcja naum-
ast lenguj. frásagnaa-verð í
blöðum. Og lýsdngarorðin
voru ekki valin af lágmælt-
ar-a baginu; það miidiasta var
orðið „gífuriegiur".
Lýsdngianorðunum var æfil-
að að halda þeÍTri skoðun að
fólki að í valdatíð Eggerts
G. Þorsteinsson-ar hafi arðið
„gífiuriegair“ frtamfarir j sjáv-
arútvegi. En þvi miður urðJ
nofcfcrar sfcaðreyndir að flj&ta
með innan um hin hljóm-
miklu arð. Þeir sem lögðu
það á sig að lesa þurrar töfl-
ur sem viðtalinu fylgdu sáu
að í ráðberraiíð Eggerts hef-
ur fiskiskipum faefcfcað úr
830 í 724 og hedldiarstærð
þeixxia dregizt saman um
meira en 1100 brúttólestár.
Með þessu er sagan þó a-ð-
eing sögð að litlu lleyti. Mjög
veruleg a'jfcning hefur orðið
á srtórum fiskiskipum. 151—
200 brúttólestir og 251 brúttó-
lest og þar yfir. Að því er
tekux tíl aHra annaima teg-
undia físfciskipa hefur orðið
mjög veruilegur samdráttur,
og á það við um all&r gerðir:
skip undir 12 brúttólestum;
13-25 bri; 26-50 brl; 51-100
brl; 101-150 brl; 201-250 brl.
Eru þá ótaldir togaramir, en
þeim hefur í valdiatíð Eggerts
fækfcað um hvorki meára né
minna en 14. eða um nær
10.000 hrúttólestir. Þannig
bef Jr ekfcá aðeins orðið sam-
dráttux í heild, h-eldur heftar
flotinn orðið miklum mun
einhæfori en áður var og ver
tíl þess f-allinn að rækja þau
fjö-Ibreytilegu verkefnd sem
íslenzkir fiskimenn þurfa að
fast við. Sú fjaLgun á stór-
um báfcum sem orðið hefur á
þessu tímabilí er á engan
háfct verk Eggerts G. Þor-
steinssoixar; þeir bátar voru
pantaðir af ednikiaaðilum f
bjartsýnisglýja þeirrj sem
fylgdi uppgripunum á síid-
veiðum. Það á hins vegar að
vera verfcefni ráðherra að
láta efcfci glýjuna eina hafa
áhrif á sig, heldiur reyna að
stuðia að framsýnni heildar- 1
stjóm á þróun sjávarútvegs-
ins.
Raunar gerist þess ekfci
þörf að sivara orðaflaumi Al-
þýðublaðsins með þeim rök-
um sem blasa við ollum. Það
er siamdóma álit þjóðarinn-
ar, Alþýðuflotoksmanna ekfci
síður en annarra, að Eggert
G. Þorstednsson hafi því mdð-
ur ekki reynzt þedm vanda
vaxinn að fara með stjóm
sjávarútvegsmála. Því mati
fylgir engin þórðargleði, því
að Eggert er miaður vel lát-
inn og flestir munu til þess
búnir að unna honum sann-
mælis. Hitt er í senn ógredði
við Eggert og þjóðina að
láta hann öllu lengur gegna
störfum sem hann nær ekki
tcfcum á, í stað þess að fela
honum verkefni sem væm
honum buigledknari og hann
myndi rækja af þeiirri sam-
vizkusemi og þeim miannlegu
viðhorfum sem honum eru
lagin. — Austri.
til að mynda, nema að mjög
takmörfcuðu leyti. I fyrsta lagi
er það hin rysjótta veðrátta, er
sefcur stærsta strifcið í reikning-
inn, en að henni slepptri, þá
er það hve langt er i skíða-
breklcur, til að mynda fyrir
Stór-Reykjavíkursvæðdð og því
nær ómögulegt að komast á
skíði nema fólk hafi bifreið til
umráða. Þetta á við, ef rætt er
um almenningsíþróttir, þar sem
gert er ráð fyrir að öfll fjöl-
skyldan vilji komast á sfcíðd.
Það er edns með skautafþrótt-
-ina, umhleypin-gasamt veður
kemur í veg fyrir að hér séu
ska-utasvell, nema endrum og
eins, og skautasvell innanhúss
er efcfci fyrir hendi neinsstaðar
á landinu.
Þá skulurn við líta á þær
íþróttagrednar, sem hægt er að
iðka bæði sutmar og vetu-r Mér
dettur í hug blak. Engin opin
svæði eru til, þar sem tfölk get-
ur farið og leikið þá skemmti-
legu íþrótt, er mun vera ein-
hver aðgengilegasta íþróttagrein
fyrir almenning sem til er. Vel
værd hu-gsanlegt að koma upp
staurum með neti strengdu í
milli, sem er hið eina er gera
þarf til að hægt sé að hefja
blak-leik, á opnum svæðum í
bomg og bæjum; það þarf aðedns
að framkvæma þetta.
Sama má segja um tennis.
Engir tennisvellir eru til á Is-
landi, þó er þetta iþrótt sem
mjög auðvelt og ánægjulegt
væri fyrir almenning að iðka
utanhúss að sumri tíl. Það má
segja siem svo, að hægt sé að
-4>
Tennis er ein þeirra íþrótta-
greina er almenningur víða er-
lendis iðkar mikið, en því mið-
ur vantar aðgtöðuna hér á
landi til að hægt sé að leika
tennis.
iðka bæði blak og tennis inni
yfir veturitm í fþróttahúsum,
en þá er spurnin-gin: Hvaða
fbróttalhús standa almenningi
opin yfir vetrarmánuðina?
Iþróttafélögunum gengur nógu
erfiðlega að fá inni í þeim
Blak er mjög aðgengileg sem almenningsíþrótt og er talin ein-
hver skemmtilegasta íþróttin sem til er fyrir þá sem leika hana.
íþróttahúsum sem til eru fyrir ‘
sitt fólk. Jafnvel þau fþrótta-
tfélög sem eiga íþróttahús edns
og till að mynda KR og Valur
verða að leita á náðir annarra
um húsnæði, söfcum þess að
þeirra hús duga ekfci fyrir
félögin. Þetta á að minnsta
kosti við um KR að ég veit.
Þetta má’ verður ÍSl að leysa
fyrst það tók að sér forystu
í almenningsíþróttum. Það
verður að skapa aðstöðu fyrir
fólk til að iðfca íþróttir innan-
húss yfir veturinn. Það er etoki
hægt að segja við hvem þann
er vill sfcunda fþróttir yfir vet-
urinn: — Farðu út og skofckaðu.
Uwe Seeler
hættir
Hér hafa aðedns verið nefndar
örfáar íþróttaigneinar sem verð-
ur að telja hvað aðgengilegastar
fyrir almenning, en margar
fflei-ri mætfcu nefna. Það vantar
opin leiksvæði tfyrir fullorðið
fól!:. Það getur nefnilega verið
gott fyrir það stundum að karia.
af sér fuilorðinsgrímunni og
led-ka sér. Hvers vegna ékfci að
fcoma upp opnu svæði með
tennisvelli, blakvelli, 4-5 golf-
holum, steyptum golfibraufcum,
líkt og edtt sinn voru hér við
tjömina Og nefndist Tjamar-
golfiö, badmintonvelli, hjóla-
skautabrautum og jafnvél
skokkbraufcum í fcringum þetta
opna svæði.
Staðreyndin er sú, að það er
takmarkaður hópur sem stund-
ar sund, og síðan veróur annar
hópur sem stundar skokk o.s.frv.
Það væri hægt að fá mun fleiri
til að iðQoa einhversfconar íþrótt-
ir með því að fcoma upp að-
stöðu fyrir þetta fólfc, því að
sfcofcfc og sund, svo dæmi séu
netfnd, henta ekfci öHum og það
eru efcfci allir, sem geta iðkað
þessar greinar, þótt svo að þeir
gætu iðkað einhverjar aðrar
íþróttagreinar. Aðalatriðið er og
hlýtur að vera að fá fólk til að
hireyfa sig meira en það gerir
og til að sú bvatning beri
árangur, verður að vera fyrir
hendi aðstaða fyrir fólk að iðka
þá íþróttagrein er það helzt vill,
en ekkí bara að bað sé hvatt
til að iðka tvssr eða þrjár fyrir-
fram áfcveðnar greinar. — Sdór.
Fyrirliði v-þýzka Iandsliðsins í
knattspymu, Uwe Seeler, leikur
sinn síðasta leik með vestur-
þýzka landsliðinu 9. september
nk. gegn Ungverjum. Þessi frá-
bærj leikmaður, sem orðinn er
33ja ára, hafði ákveðið að
bætta að leika knattspymu að
loknu keppnisfcíniabiiinu 1968,
en varð við óskum manna um
að halda áfram að æfa og leika
með þýzka landsliðinu í HM,
sem fram fór í Mexíkó í sumar.
Þar leiddi hann Uð sitt svo vei
að það hlaut 3ju verðlaun í
keppninni. Uwe Seeler hefur
leikið 71 landsleik fyrir Vestur-
Þýzkaland.
Islendingar meðnl þátttak-
enda NM i borðtennis 71?
í lók ágú-stmánaðar v-ar
staddur hér á landi Svíinn Er-
ik Exfcegren. en bann er for-
miaður norræna boxðtennis-
sambandsins. Af þesisu tilefni
boðaði borðtennisnefnd ÍSÍ til
blaðamannafundar og ætlaði
Extegren að mæta þar, en af
óviðráðanlegum ástæðum komst
hann efcki á fundinn, svo sem
áður hefur verið skýrt frá hér
á íþróttasíðunni.
Rétt áður en Erik Extegren
fór táil Svíþjóðar náðist í hann
i síma. Sa-gðist Extegren bafa
fullan hug á að veita ísiend-
mgum alla þá aðstoð, sem nor-
ræna borðtennissambandið
gaetj veitt íslendingum til efl-
in,@ar borðtennisíþróttinni hér
á landi.
Extegr-en taldi brýna n-auð-
syn á þvi að íslending-ar gengju
í Alþjóðaborðtennissiambandið
og yrðu þeir þá 93. þjóðin sem
það gerði. Sem dæmi um að-
stoð sagðist Extegren skyldu
Framhald á 7. síðu.