Þjóðviljinn - 04.09.1970, Blaðsíða 4

4 SÍÐA — ÞJÖÐVTUnNN — Föetudagur 4. septemolber 1970.
Otgefandi: Utgáfufélag ÞjóSviljans.
Framkv.stjórl: Eiður Bergmann.
Ritstjórar: tvar H. Jónsson (áb.), Magnús Kjartansson
Sigurður Guðmundsson
Fréttaritstjóri: Sigurður V. Friðþjófsson
Ritstj.fuiltrúi: Svavar Gestsson.
Auglýsingastj.: Olafur iónsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, augiýsingar, prentsmiðja: Skólavörðust. 19. Siml 17500
(5 linur). — Askriftarverð kr. 165.00 á mánuði. — Lausasöluverð kr. 10.00,
Meginatriði
^tburðir þeir sem nýlega gerðust í Þingeyjar-
sýslu, þar sem á annað hundrað Mývetningar
sundruðu stíflumannvirkjum í Miðkvísl, hafa að
vonuim vakið mikla athygli. Verkleg mótmæli
sem talin eru brjóta í bága við lagabókstaf eru
vissulega ekkert nýnæmi nú á tímum. Það er hins
vegar 'tízka að kenna þau við ungt fólk með sítt
hár, sem sé undir áhrifum „atvinnuofstækis-
manna“, svo að notuð séu ummæli sem Hannibal
Valdimarsson viðhafði þegar hann hrakyrti ungt
fólk í Reykjavík á síðasta ári. En í Þingeyjar-
sýslu er ráðsett fólk, nátengt þeirri þjóðlegu arfð-
leifð sem lofsungin er á tyllidöguim, og háralag
Mývetninga er ekkert framúrstefnulegt svo að
vitað sé. Enda eru kenningaæ um það að mótmæli
af þessu tagi séu tengd við tiltekin aldurstig eða
hártízku firran einber; þannig bregðast menn við
og þannig hafa menn ævinlega brugðizt við ef
þeim fii^nst á sig lagt óbærlegt farg. Aðgerðir Mý-
vetninga eru mótmæli gegn embættishroka og
valdníðslu sem þeir telja sig hafa orðíð fýrir í
barát’tu sinni gegn náttúruspjöllum á Mývatns-
svæðinu. Fjölmargir þeir sém áskotnast eitthvert
vald í þjóðfélaginu telja sig yfir það hafna að
ástunda imenningarlega umgengni við alþýðu
manna, svo að ekki sé minnzt á lýðræðisleg vinnu-
brögð. í þeirra hópi eru sumir sem þykjast valda-
menn í Norðurlandskjördæmi eystra; táknræn eru
þau ummæli í blaði Björns Jónssonar alþingis-
manns að baráttan gegn náttúruspjöllum á Mý-
vatnssvæðinu sé háð af umboðsmönnum erlendra
laxveiðimanna. Þegar svo er komiz't að orði eru
yfirlæti og heift í fyrirrúmi fyrir skynsamlegu
mati.
^thygli manna er nú mjög bein't að réttarhöldun-
um sem framkvæmd eru að Skjólbrekku. Sú
framkvæmd skiptir þó ekki ýkjamiklu máli og
fylgir vafalaust fyrirmælum gildandi laga. Menn
geta haft skiptar skoðanir á atburðum þeim sem
gerðust við Mývatnsósa, en mikilvægast er að gera
sér grein fyrir því hvers vegna þeir atburðir
gerðust. Því verða stjórnarvöld uimfram allt að
gera sér ljóst að atburðirnir í Mývatnssveit eru
dæmi um félagslegan vanda sem tafarlaust verð-
ur að leysa úr. Þingeyingar hafa lög að mæla þeg-
ar þeir bera fraim þá afdráttarlausu kröfu að
tryggð verði alger náttúruvemd á Mývatnssvæð-
inu. Ef ráðamenn raforkumála telja að unnt sé
að framkvæma Gljúfurversvirkjun án þess að
raska hinu viðkvæmá jafnvægi náttúrunnar ber
þeim að sanna þá kenningu og sannfæra lands-
menn um það að hún sé rétt, ekki sízt þá sem
málið er skyldast. Slíkt er gert imeð vísindarann-
sóknum og viðræðum en ekki valdboðum og
hroka. Reyni stjórnarvöld hins vegar að beygja
náttúruvemdarmenn með ofsóknartilburðum og
hótunum er verið að búa til enn 'torleystari fé-
lagsleg vandamál sem kunna að leiða til atburða
er engir sjá nú fyrir. — m.
r

Ág-æti Bæjarpóstur.
Ástæða skirifa minna er
hjálagit biréf sem mér bairst
í dag. Bréf þetta er einhver
tegnnd hinna svoköjluðu
keðjubréfa, en þessa tegund
hef ég ekki fyrr auigum litið.
Viðtakandi þessa bréfs er
skikJcaður til að skrifia og
senda 20 samskonar bréf.
Launin eru eittbvert ósfcil-
gireint lán eða haipp og nefnd
eru dæmi um menn sem hiafa
orðið fyrir siíku. En á hinn
bóginn, ef viðtakandi sinnir
ekki að skrifa og senda þessi
bréf, er geifið í skyn að hann
megi vænta daiuða síns inn-
an skamms. Eldq er getið
hrvaða öfl eiigi að standa að
baki þessum framkvasmdum,
en ei tthvað er guði btiandað,
í málin, því efst á bréfinu
getuir að Iíta bæn.
Persónuiega gerir bréf
þetta mér ekki mein, en mér
verður bugsað til þeiirra sem
veiklaðri eru og verða til
þess að útbreiða þennan ó-
sóma. Þeir menn eru til, eins
og bréfið til mín sannar, sem
eru þannig innréttaðir, að
þedr rjúka upp til banda og
fóta og sinna því sem svona
bréf leggja fyrir. Menn sem
enn lifa og bræirast í for-
dómamyrkri miðaldanna.
Auk þess sem svona bréf
bera vitni um heimsku og
þroskaieysi geta þau baft
þær afleiðingar f för með sér
að fólk, sem er eins ístöðulít-
ið andlega og þedr sern bréf-
unum dreifa. verði fyrir fjár-
útlátum vegna kostnaðarins
sem er við að senda 20 bréf,
og líðj jafnvel sálarkvalir af
ótta við dómdnn sem biður ef
ölluim skiIyTðum er ekki
.fuBnægt.
Að lokum ætla ég að vona
að ég sé ekki að gera þér ó-
ledk með því að semda þér
bréfið.
Með baráttukveðju
Gunnar þorsteinsson.
Ef til vill kunna máittar-
■völdin að hefn,a sín á mér
eða þér, en við sikulum vona,
að þau séu ekkert bendluð
við þetta og í trausti þess
birti ég bréfið. i lauslegri
þýðingu úr ensku.
Bæjarpósturinn.
★
Treystið drottni af öllu
hjarta og vilja, lærið að
þefckja bann og bann mun
Iýsia yður leið.
Þessi bæn er send yður til
heilla. Hún kom upprunalega
frá Hollandi, og hefur farið
9 sinnum um heiminn. Þesisi
hamingja hefur verið send
þér. Fjórum dögum eftir mót-
töku þessa bréfs höndlið þér
hamingju. Þetta er ekkert
grín. Þér fáið hana í i>ósti.
Sendið tuttugu afrit af þessu
bréfi til þeirra, sem þér á-
lítið að þurfi á bamingju að
balda. Gerið svo vel að semda
enga peninga. Haldið þessu
bréfi ekld eftir. Þér verðið
að losa yður við það 36
stumdum eftir móttöku þess.
Bandiarískur liðsforingi fékk
7.000,00 dollara, Don Elliott
fékk 60.000,00 dollara, en
miseti þá affcur. af því að
bann sfeit keðjuna. Hann
sendi bænina ekki áfram.
Walsh hersbafðingi á Fjlips-
Hamingja í pósti.
Síðupresta.
eyjum lézt 6 dögum eftir að
bann fékk bænina. Einnig
bann hafði látið undir höfuð
leggjast að senda atfrit af
henni. Gerið svo vel að senda
tuttugu eintök og bíðið og
sjáið, bvað hendir yður á
fjórða degi. Bætið nafni ýð-
aæ á listann.
Og loks fylgir langur
nafnalisti með erlendum nöfn-
um og nokkrum íslenzkum.
Ég tek undir hneykslun þína,
Gunnar, og bágt á ég með að
trúa að okka-r ágætu landax
taki þetta bókstafleiga. Á bréf-
inu er helzt að sfcilja. að
bamingjía eða beill sé fólgin
í peningfúlgum ednvörðungu,
og tæplega verð'ur því bægt
að rekja þessi tilskrif til
mannsins, sem brýndi fyrir
mönnum að safna ekki auði,
sem mölur og ryð mundu
granda, nema að honum hafi
snúizt hugur hinum megin.
Bæjarpósturinn.
★
Hér er svo loks bréf írá
frá gömlum kennara á Aust-
urlandi, og geirir bann að um-
talsefni Idámrilt og klám-
myndir, sem eru orðin mikið
þrætuepli milli landsins
bama.
★
Kæri Bæjarpóstur!
Það er ekki oft, sem ég
legg leið mína til höfuðstað-
arins nú orðið. í gegnum ár-
in hef ég safnað bókum, sem
mér háfa fundizt ábugaverð-
ar og legg því oftast ledð
mina í fornbókasölu. þegar
ég kem til Reykjvíkur. Það
má vatfalaust segja inargt um
fombókasölur almennt, en
Klámrit meðal
sem slíkar eru þær nokkuð
góðar í sjálfu sér.
í seinni tíð befur mér æ
þótt bera meira og medra á
því, bvað klámrit ýmiss kon-
ar hiafa aukizt í þessum búð-
um. Það er varla komandi
inn í sumar þessair verzlanir
fyrir blauteygðum og vara-
sleikjandj viðskiptavinum,
sem biðja um rit af djiarfari
gerðdnrn. F,r þá edns og Sesam
opnist og búðarlokan reiðir
fram myndablöð af óbuiggru-
legum gerðum. og um daginn,
þegar ég var að skoða Ættír
Síðupresta. sem ég hef lengi
baft auigstað á, mundi þá
ekkj spretta fram klámrit,
fulit af vdðbjóði. Er ekki til
löggjöf, sem bannar sölu
þessa óþverra, sem er bæði
ómannlegur og sálarskemm-
andi? Ég vii beina því tíl á-
byrgra aðila, að ef t.d. ungt
fólk fær að skoða slík rit,
kynni það að verða fyrir von-
brigðum, þegar í hjónasæng-
ina er komið. Er ekki hægt
að banna þetta og vertida
þanniig æskuna?
Gamall kennari á
Austuilandi.
Þetta er nokkuð viðkvæmt
mál og exfitt úrlausnar. Ein-
hver lagabókstafur er víst til
ednhvers staðar, sem kveður
á um, að klám sé ekki leyfi-
legt til útgáfu eða birtingar.
Annars höfum við á Þjóðvilj-
anum sjálfan saksó'knara rík-
isdns fyrir því, að erfitt sé
að draga markalínuná "milli
kláms og ekki kláms.
Bæjarpósturinn....
Náin samvinna Norðurlanda
um verndun auðæva hafsins
rædd á utanríkisráðherrafundinum í Osló á dögunum
Eftírfaranidi fréttatilkynn-
ing var getfin út í lok utan-
ríkisráðherratfundar Norður-
landa, sem baldinn var í Osió
31. ágúst til 1. september
1970:
Undanfarið hetfur ástandið
batnað, bæði að því er snert-
ir SBmkomulaig milli Austur-
og Vestur-Evrópu og deilurnar
fyrir botni Miðjarðarhafs.
Undirritun griðasamningsdns
milli Sambandslýðveldásins
Þýzkalands og Ráðstjómarrikj-
anna, er veigamikill þáttur í
því að draga úr viðsóám í Evr-
ópu og getur orðið grundvöll-
ur að frekara samstarfi aust-
urs og vesturs.
Norðurlönd styðja þær tál-
raunir sem gerðar eru til þess
að efna til vel undirbúinna
samningaumræðna um örygg-
ismál Evrópu og siamstarf á
ráðstefnu allra ríkisstjóma, er
hlut edga að máli. Er þess að
vænta, að þróunin verði sú,
að brátt verði hægt að hefjast
handa um marghliða undir-
búning að slíkum viðræðum.
Utanríkisráðuneytí Norður-
landa munu halda áfram nánu
samstairfl í þessu efni, skipt-
ast á upplýsingum og ræðast
við um það.
Ríkisstjómir Sameinaða Ar-
abalýðveldisins. ísraels og
Jórdans hafa nú fallizt á til-
lögur um vopnahlé fyrir botni
Miðjarðarhafs, og umræður eru
hatfnar undir forysrtu Gunnars
Jarrings, amibassiadors. Ber nú
bæði deiluaðilum og sitórveld-
unum að nota þetta tækifæri
til þess að leggja homstedn að
varanlegum friði og réttlátum
í þessum hluta heims. Ríkis-
stjómir Norðurlandia hatfa nú
sem fyrr áhuga á að athuiga
þær óskir sem berasrt kunna
um aðstoð við Sameinuðu þjóð-
imar að þvi er tekur tíl þess
að framkvæma friðarsamninga.
Að því er varðar ástandið í
Suð-ausrtur-Asíu, lögðu ráð-
herramir enn á ný áherzlu á
að ednungis stjómmálaleg
laiusn, sem tryggir þjóðum
Indókína rétt tíl þess að á-
kvarða sjálfar framtíð sína,
gertur leitt til varanlegs friðar
á þessu landssvæði.
Takisrt Bandairíkjunum og
Ráðstjórnarríkjunum að ná
samkomulagi i umræðum sín-
um um takmörkun á kjam-
orkuvopnum, fer ekkf hjá því
að siíkt hafi mikil áhrif á á-
standið í alþjóðamálum og
bæti möiguleika til þess að
koma á eftirliti með herbúnaði
og afvopnun. Ætfcu þá að skap-
asrt skilyrðj tíl algers banns við
tilraunum með kjamorkuvopn,
sem lengi befur verið stefnt
að. Ættu sem flest lönd að
samednast um tiiraunir til þess
að koma a alþjóðlegum upp-
lýsingasikiptum á sviði jarð-
hræringa, sem þráunarstigi í
áttína að slíkum alþjóðasiamn-
ingi.
Hinar nýju tillögur an al-
þjóðasiamning um bann við
gereyðingarvopnum á bafs-
botni, sem þessa dagana er
verið að ræða í Genf, gefa á-
stæðu til þees að vona að lausn
fínnist á þessu' vandamáli. Er
æskilegt að slífcur samningur
verðd fyrsta stigið í víðtækari
afvopnun að því er snertir
hafsbotninn. Munu Norðurlönd
halda áfram að freista þess
að fá innan Sameinuðu þjóð-
anna samþykkta stefnuyfirlýs-
ingu um reglur um alþjóðlega
og friðsamlega natkun batfs-
botnsins.
Veiigamikill þáttur í starfi
atfvopnunametfndiarinnar í Gení
verður sá, að ná ákveðnu sam-
komulagi í þá átt að banna
þróun. framleiðslu og geymslu
gerla- og eiturvopna.
Ráðherramir ræddu ástand-
ið í Suður-Afiríku. f síðustu á-
lyktun Öryggisráðsdns um
„apartheid“ (aðskilnað kyn-
þátta) ©r lögð áherzla á nauð-
syn þess að ÖU lönd fiari eftír
áskorun ráðsins um að banna
Framhald á 7. síðu.
<$>-
mi|íllli!iHI!iiiiiSlli!iiii!!li!iiiii!ií!ii!i!ii!»iiiiíi!!íllliíilií!iiiiliii!iíiilíiíi!iíiil!i!ílliiiiiiiíi!i!íiiiiilíilíllí!ilil!íilílíl
TRm rnm mn
JLslrJ yyu

':W
HEFUR iEFPIN SEM
HENTA. YÐUR
TEPPAHUSIÐ
*
SUÐURLANDS-
BRAUT 10
*•
SÍMI 83570
&
liiiííinllniiiiiiiiiiiiiiiiíiiiininiíiiiiiiiiiiiiiiiíiiiiniiniiiHiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiii'iiniiIliiiijiniiiiiiiiílifiiiiinii