Þjóðviljinn - 19.09.1970, Page 10

10 SlÐA — ÞJÓÐVTLJINtN — Laiugardagur 19. september 1970.
NICHOLAS BLAKE:
DÝPSTA
UNDIN
20
Concannbn fór nú að segja
mér, að samkvæmt eigin frásögn
hefðu Flurry og Harriet verið
komin í rúmið þegar árásin átti
sér stað, Kevin og kona hans
voru að hátta. Seamus O’Dono-
van hafði sagzt sofa, en hann
svaf aleinn í þakherbergi í einu
af útiihúsunum á Lissawn, svo að
engin vitni gátu staðfest það.
Maður sem áttj heima á býli
nokkru skammt frá kofa mínum,
hafði sagzt halfa vaknað við bíl-
hljóð á veginum um miðnættið,
og áður en hann hefði sofnað aft-
ur hefði hann heyrt í öðrum
bíl sem ók í gagnstæða átt.
— Og nú vil ég biðja yður
að gera lista yfir alla aðra sem
þér hafið hitt síðan þér komuð
til Ohárlöttestown. Og ég vona að
þér skrifið samstundis heim til
Englands og látið senda yður
vegabréfið. En svo er eitt enn
og það skiptir mestu máli. Ég
vona að þér viljið veita mér að-
stoð yðar í þvtí sambandi.
— Areiðanlega.
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 188 III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgrciðslfu- og snyrtistofa
Gai'ðastræti 21 SÍMI 33-9-68.
— Mig langar að biðja yður
að rifja upp öll samtöl sem þér
hafið átt við fólk síðan þér
komuð til Charlottestown —
Concannon horfði á mig með
áköfum alvörusvip. — Og segja
mér hvort þér hafið nokkum
tíma rætt við fólk sem var
sérlega áifjátt í að fá að vita um
yðar hagi.
— Ég held ég geti reyndar
sagt það um næstum alla sem
ég hef hitt.
— Já, við erum vist öll býsna
fróðleiksfús. Er ekki svo, faðir?
En það sem ég átti við, herra
Eyre — já, það er ekki auðvelt
að útskýra það — er hvort þér
háfið nokkurn tíma hitt karl eða
konu sem virtist áiíta að þér
væruð ekki sá sem þér þættuzt
vera — sem sé rithöfundur í
leyfi. Einhvern sem reyndd að
rekja úr yður garnimar til að
fá vitneskju um hver þér væruð
í raun og vem.
— Nú er það ég sem á déiítið
erfitt með að sikilja, svaraði óg.
— En ég get ómögulega —
— Takið það rólega, herra
Eyre. Ekkert liggur á. Það hefði
getað verið í einhverri búð, úti
á götu eða hvar sem er, þótt þér
legðuð ekki mijkið uppúr því
þegar það gerðist. Til að mynda
í Coloony-barnum. Og víða ann-
ars staðar. Skiiljið þér nú hvað
ég er að fara? bætti hann við
dálítið óþolinmóður.
Þvií laust allt í einu niður í
huga mér eins og eldingu.
Coloony-barinn. Ég er sérlega
minnugur á það sem ég hef
sagt og heyrt. Þess vegna gat ég
orðið Concannon að liði með því
að endursegja næstum orðrétt
brot af samtalinu sem ég hafði
átt við hótelstjórann á Coloony
fyrsta kvöldið sem ég dvaldist
hér.
— Haggerty spurðj hvioirt óg
væri kaupsýslumaður eða starf-
aði í ráðuneyti. Ég svaraði: —
Ég er eins konar kaupsýslumað-
ur, það væri víst réttast að kalla
það eins manns fyrirtæki. Þá
BIFREIÐASTJÓRAR
Við kaupum slitna sólningarhæfa NYLONHIÓLBARÐA,
á verði, sem hér segir:
BARÐINN H.F
Fólksbiladekk:
flestar stærðir kr. 200,00
Jeppadekk:
600—650 — 250,00
700—750 — 300,00
Vörubíladekk:
825X 20 — 800,00
900X20 — 1000,00
1000X20 — 1200,00
1100X20 1400,00
Ármúla 7, Reykjavík, s.ími 30501
kærði ég mig eikki um að fólk
fengi að vita að ég væri rithöf-
undur. Forvitni hans fór dálítið
í taugarnar á mér. Síðan spurði
hann hvort ég aetti búð. Og ég
svaraði í hálfkæringi: — Já, búð
þar sem öllum óviðkomandi er
bannaður aðgangur. Og þá varð
hann býsna undarlegur á svip-
inn.
— Reynið að lýsa svipnum
nánar.
Ég gerði mitt þezta.
— Og svo?
— Svo komu Leesonshjónin
— Flurry og kona hans — inn
í barinn og samtalinu var lokið.
— Maðurinn sem þér heyrðuð
Kevin tala við á skrifstofu sinni
þama um daginn — hefði hann
getað verið Haggerty?
— Alls ekki. Röddin var allt
önnur.
— Hafið þér talað við Hagg-
erty siðan?
— Já, mjög oft meira að segja.
En aðeins inni á barnum og þá
um daginn og veginn, hvað tím-
anum liði og bæjarslúður og þess
háttar.
Concannon leit á prestinn. —
Ætli við höfum ekki skýringuna
þama! Hann stígur ekki í vitið
hann Haggerty, er það?
— Nei, það gerir hann ekki,
sagði faðir Bresnihan. — En
hann heldur sjálfur að hann sé
mjög snjall og út undir sig.
— Það var lóðið.
— Hvað á þetta allt að þýða?
spurði ég gramur.
Concannon brosti til mín.
— Skiljið þér ekiki hvemiig ná-
ungi eins og Haggerty hlaut að
skilja orð yðar?
— Nei, það skil ég ekki.
— Það sem hann hafði upp
úr yður — sem sé það sem
hann hélt að hann hefði haft
upp úr yður — var að þér væruð
eins konar njósnari: brezkur
njósnari.
— Drottinn minn dýri! Hugs-
anirnar þyrluðust um huga mér
eins og skdpsskiúfa f feHibyl.
— Á erfiðu árunum hafði
leyniþjónustan í Dublinvirki
marga virka starfsmenn í þjón-
ustu sinni, einkum vestur-Eng-
lendinga — fyrirgefið að ég skuli
taka svttna til orða, herra Eyre.
— Já, en —
— Og Bretarnir vólja gjaman
fá að vita hvað hér er að gerast
um þessar mundir, — eruð þér
ekki sammála? — hvaða álit
fólk hefur á hlutleysinu, hvort
einhverjir öfgasinnar séu að
reyna að skapa ástand, sem leitt
gæti til þýzkrar innrásar?
— Það myndu þeir aldirei
gera, andmælti presturinn.
— En iþeir myndu gera hvað
sem væri til að fá foirsetamn
okkar til að krefjast greifadasm-
anna sex í norður-frlandi. Og
styrjöld milli Þýzkafands og
Englands myndi giefa þeim kjör-
ið tækifæri. Það gefur auiga leið
að Englendingum er mikið í mun
að fá að vita hve miikið Ifiylgi
þessair öfgastefnur hafa.
Enn botnaði ég ekld neitt í
neinu.
— Skiljið þér það ekki Dom-
inic, að væri enska stjómin
sannfærð um að við værum að
skipulegga aðgerðir gegn norður-
írlandi, með eða én þýzks sfuðn-
ings, þá væri það Englendingum
icærkomið tillefni til að verða
fyrri til að gera innrás. Þedr
hafa áhuga á samningshöfnun-
rnn.
— Nú fer að renna upp fyrir
mér Ijós, faðdr Bresmihan. Það
er sem sé ekki svokallað léttúð-
arlífemi mitt heldur skuggalegar
athafnir mínar sem njósnari sem
hafa gert mig að skötmarld fyrir
sðknarbörn yðar, sagði ég og
brosti daulfilega.
— Það gæti að minnsta kosti
getfíð skýringu á húsleitinni,
sagði Concannon. — En við erum
litlu nær, hvað hin atvikin
varðar. Hafið þér nokikurn tíma
verið hjá Galwayfilóanum eða
uipp í Clifden með stóra og
glæsilega sjónaukann yðar?
— Ég hef oft verið hjá Gal-
way-víldnni. Og einu sinn ók
ég upp á Clifden. Með stóra og
glæsilega sjónauikann minn eins
og þér segið. Fólk virðist leggja
undarlegasta skilning í það að
safclaus ferðalangur ferðast um
og fylgist með fuglalífinu! En
þar eru þó engar hafnir, eða
hvað?
— Smærri skip gætu notað það
sem hafnir í neyðartilféllum.
— Mér finnst þetta allt saman
öldungds fráleitt, saigði ég gram-
ur. — Ég gef ekki túskilding
fyrir stjórnmálin ykkar Þau eru
svo — svo viðvaningsleg.
— Dominic, af öllum viðvan-
ingum olckar eru engir verri en
þeir sem gutla við stjómmál.
Og atvinnustjómmálamennimir
oltkar em svo óstjórnlega lærðir
í listinni, eða það álíta þeir
sjólfir að minnsta kosti.
— Alveg rétt, faðir Bresnihan.
Cencannon horfði íhugandi á
mig. — Tökum til að mynda
Michael Collins — hann af-
greiddi alla enska njósnara á
einu bretti. Ef til vill ættuð
þér að fara aftur til Englands
með fyrstu flugferð. Síðustu
orðin enduðu beinlínis í falsettu.
Mér fannst allt í einu — ef það
var þá ekki meinloka hjá mér
— að þessi rólegi og g-reindi
lögreglumaður léti ekkert uppi
um skoðanir hans sjáfifs á mér,
— að hann væri alls ekki sann-
færður um að óg væri ekki
njósnari þrátt fyrir allt. Þetta
var ónotaleg tilfinning. Aldrei
hafði mér fundizt ég vera eins
mi'kiiH útlendingur í því landi
sem ég var fæddur í.
Ég tók þann kost að leggja
sjálfur til atlögu. — Ef ég er
njósnari — og það er auðséð að
þér álítið þann möguieika ekiki
óhugsandi — þá væri það skylda
mín að varða um kyrrt. Ef ég
er ekki njósnari ætti heilbrigð
skynsemi mdn að segja mér að
fara samstundis heim aftur. En
hvað sem því liður, þá ætla ég
að verða hér kyrr. Það táknar
ekki að ég sé njósnari. Ég er
aðeins ensk-írsfcur — Afsakið,
vestur-englendingur — sem vill
bara fá að vera í friði. Lögregl-
unni er frjálst að kynna sér
mína hagi niður í kjölinn; en
það er lika skylda lögreglunnar
að sjá til þess, að ég verði ek'ki
myrtur.
Þetta var skelfilega hótíðleg
ræða, en hún halfði að minnsta
kosti þau áhrif, að Concannon
varð hálfringlaður.
2^sinnu.
LENGRI LÝSIN
n
neOex
2500 klukkustunda lýsing
við eðlilegar aðstæður
(Einu venjulegu perurnar
framleiddar fyrir svo
langan lýsingartíma)
NORSK ÚRVALS
HÖNNUN
Heildsaia Smásala
Einar Farestveit & Co Hf
BergstaSastr. 10A Sími 16995
HARPIC er ilmandl efni sem hreinsar
salernisskálina og drepnr sýkla
Hvað nefnist Ijóðabókin
og hver er höfundurinn?

mmmmmmmmmm.
mmtmm
... *.V. ■,
•//s/s/sýsýýý/ýýýý//sssý/sýý-ýsýýsssýss/ss/ýsýýiýý/sý//s/s'sýýýýýý/s/ý'sý/sssýssý/sýs/ýýssýsýsýý/ssýýsýMÍýýýýýí£ÍýýýýsýýsýýýýýýsýýsS^ýýýýsýýý/sýýýýýýýýý:/ý
17. MYND
Bókin nefnist ____________________

Höfundurinn er
BÍLASKOÐUN & STILLING
Skúlagötu 32.
MOTORSTILLINGAR
n.1 n n
Húsráðendur!
Geri við heita og kalda krana, WC og WC-kassa,
leka á ofnum og hitaveituleiðslum.
STILLI HITAVEITUKERFI.
HILMAR J. H. LÚTHERSSON
pípulagninffameistari
Sími 17041 — til kl. 22 e.h.