Alþýðublaðið - 28.09.1921, Blaðsíða 1

1921
Miðvikudaginn 28. september.
223 tölubl.
Landráð?
Harðar ákærur á Einar Arnórsson fyrverandi ráðherra
og Guðbrand Jónsson.
í ,Po]itíken* stendur: „Eftir
iektarverð uppljóstrun. Það sena
Stokkhólmsfr éttaritari Parísarblaðs-
ins .L’Intransigeant*' getur sagt
írá, þegar ísiand átti að lýsa yfir
’ sjálfstæði sínu og þýzkar hersveit
ir skyldu ráðast inn i Danmörku!
Á laugardaginn, 23 þ. m., birtu
Möð íhaldsmanna utan Kaup-
mannahafnar grein um skeyti,
sem á að hafa staðið í Parísar-
blaðinu .L’Intransigeant* 20 þ. m.
írá fréttaritara blaðsins í Stokk
iiólmi. 1 henni er sagt, að nafn-
3aus pési, sem gefinn hefir verið
tát, hafi vakið talsverða eftirtekt f
Svfþjóð, og sfmar fréttaritarinn
þvíaæst eftirfarandi skeyti, sem
iihaldsblöðin dönsku íullyrða að sé
þýtt orði til orðs:
,Eg get gefið ýmsar upplýs*
Ingar viðvikjandi þessu máli, sem
eru hinum fjórum stórveldum
handamahna. vel kunnugar. Samn-
Ingarnir fóru fram 1915; þar var
ekki aðeins viðstaddur einn held
ur tveir íslendingar: Einar Arn-
érsson, þáverandi íslandsráðherra,
og Guðbrandur Jbnsson. ' Niður
staða samninganna varð þessi:
Isiand átti að tá 10 miljón króna
lán .gegnum* tvo íslenzka banka;
annan þeirra átti að kaupa, en í
ðsinum átti að skifta um banka-
stjóra og einni miljón króna átti
að verja til að múta þingmöaBun-
’jm. Þýzkaland skyldi fá einkaleyfi
til starfrækslu náttúruauðæís lands
ins og rétt til að nota það fyrir
Íotastöð. Að svo búnu skyldi ís-
land lýsa yfir sjálfstæði sínu og
ef Danmörk mótmæiti, áttu þýzk-
ar hersveitir að ráðast yfir Ianda
œiærin. I þakklætisskini fyrir þessa
hjálp átti Island svo að beiðast
þess, að fá þýzkan konung. Náðst
Khöfn, 26 september.
hefir 1 bréf frá Einari Arnórssyni
viðvlkjandi þessu máli og þau
Ijósmynduð.
Einar Arnórsson fór frá ráð
herrastörfum 1917. Síðan 1918
hefir ísland verið sjálfstætt, en í
sambandi við Danmörku og undir
sama konungi *
(Politiken heldur áfram): .Þetta
virðast vera hreinustu tröllasögur,
en þó verður málið eftir birtingu
þessa skeytia að rannsakast til
botns. 1 þessu eru nafngreindir
menn ákærðir — rneðal annars
fyrverandi fslenzkur ráðherra, nú
verandi nefndarmaður í dansk
fslenzku nefndinni — fyrir að hafa
fengist við landráðabrugg. Rann-
sókn sú, sem krafist verður, mun
hafa það í íöt tneð sér, að reynt
sé að komast eftir, hver sent hefir
.L’Iatransigeant* hið ofangreinda
skeyti.*
.Nationaltidende* íarast svo orð
um þetta:
„Vér höfum í dag snúið oss til
sendisveitarinnar fslenzku og beðið
ráðuneytisskrifarann, Jón Svein-
björnsson, um upþlýsingar um mál
ið. — .Auðvitað* —- segir ráðu-
neytisskrifarinn — „get eg ekki
hugsað mér annað, en að þetta
séu hreinustu tröllasögur. Eg hefi
reyndar fyrir hér um bil hálfu
öðru ári heyrt þessa sömu trölla
sögu og þá þóttust menn hafa
bréf frá Guðbrandi Jónssyni til
Einars Araórssonar ráðherra, og
þetta bréf átti skýrt að sanna það,
að sagan væri sönn, samt sem
áður veit eg, að þeir menn sem
sáu bréf þetta sögðu, að á því
væri undir engum kringumstæðum
hægt að byggja. Hvað raér sjálf-
um viðvíkur, get eg varla hugsað
mér, að nokkuð I máli þessu sé
Brunatryggingar
á innbúi og vðrum
hvergi ódýrarl en hjá
A. V. Tulínius
vátryggl ngaskr Ifstofu
t
Elmsklpafélagshúslnu,
2. hæð.
sancleikanum samkvæmt, en spura-
ingin er: Hvaðsn kemur reyfara-
frétt sú, sem Parísar-blaðið hefir
fengið frá Stokkhólmi ? Eg get í-
myndað mér, að eini fótur fyrir
þessu sé, að Guðbrandur Jónsson
á stríðstimunum var í þýzkri þjóa-
ustu. Á þennan hátt væri alt þetta
tíl komtð. Að öðru Ieyti getum
við annars Ifklega þakkað einhverj-
um skrum fréttagjörnum manni, sem
hefir að einhverju leyti haft gagn
af þessu, fyrir tröllasögur Stokte-
hólmsskeytisins* “.
[Hér líkur þessu ianga og merki-
Sega skeyti, sem flytur þær fregnir,
sem hljóta að hafa það í för með
sér, að stjórnin láti hefja rann-
sókn f máli þessu, svo hrundið
verði áburði þeim, sem hér er
borinn á tvo íslendinga. Og þvf
auðveldara ætti að vera, ef eng-
inn fótur er fyrir þessu J
JRvimmleysiii 09
jslanðsbanki
Það er sagt, að tslandsbanki
vilji ekki lána sinn hluta i fisk-
reitaláninu, sem bærinn vill taka.
Bankinn ber þvf við, að hann
verði að draga svo að sér seðla
sína, að hann sleppi við að greiða
vexti f ríkissjóð aí ómálmtrygð-
um seðium sfnum, sem fram yfir
eru 7 miljónir króna.
Það heir ætlð verið stefna ís-
j