Þjóðviljinn - 20.03.1974, Blaðsíða 17

Miövikudagur 20. marz 1974. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 17
53
keppinautar 5»/""
— Þú hefðir átt að heyra
hvernig hún sagði það, urraði
hann. — Það er raddhreimurinn
fremur en orðin sem skiptir máli.
Hún sagði ekki: Elskan, mikið er
þetta indælt eftir allan hávaðann i
London. Hann hermdi eftir Myru
á mjög áhrifamikinn hátt. — Hún
segir það — já, hvað skal segja —
hún segir eiginlega ekkert af
eigin hvötum og ef ég spyr, þá
horfir hún bara á mig tómlegum
augum og segir: Hér er svo frið-
sælt, finnst þér þakki?
Ég leit forvitnislega á hann. —
Er ekki fullfljótt að láta hana fara
i taugarnar á þér undir eins?
spurði ég. — Þú ert ekki einu sinni
gifturhenni ennþá. Þið lifið i synd
eftir allra bestu forskriftum, og
þú ert strax orðinn hræddur um
að henni leiðist þú. Hverju bjóstu
— Ég er alls ekki hræddur um
að henni leiðist ég, greip hann
fram i og sýndist sármóðgaður. —
Það er yfirleittt alls ekki til um-
ræðu. Auðvitað er hún ekki leið á
mér. En ég er einn af þeim sem
vilja hafa hreinar linur og reglu
á hlutunum. Þegar ég veit að
vandamál er á næsta leiti, fer ég
ævinlega að ihuga hvernig beri að
leysa það i tíma, stundum áður en
það hefur stungið upp kollinum.
— Það gefst sjálfsagt ágætlega
i kaupskapnum, en ég er ekki viss
um að hægt sé að beita þeirri
aðferð i tilfinningamálum, sagði
ég-
— Nei, ég bjóst auðvitað ekki
við að þú héldir það, sagði Ned
háðslega. — Auðvitað ert þú lika
draumóramaður og skýjaglópur.
Það er kannski hranalega sagt,
en ég held að undir niðri' sért þú
alveg eins ringlaður og — já, eins
og Róbert. Hann einblindi á mig
til að sjá hvernig ég tæki þessu,
en hann græddi litið á þvi , vegna
þess að ég var með höndina fyrir
andlitinu og reyndi að kveikja
mér i sigarettu. — Það er
heimskuleg hjátrú, hélt hann
áfram, — að tilfinningar hliti
eigin lögmálum. Þvert á móti eru
þær háðar sömu skilyrðum og allt
annað, lika kaupsýslan.
— Þú átt við hagnað og tap,
sagði ég hæðnislega.
— Ég á einmitt við það, urraði
hann. — Ég sé mætavel að þú
ætlar að fara að gera gys að mér,
en þér skal ekki takast það. Þú
heldur að það beri vott um efnis-
hyggju mina, þegar ég fullyrði að
hægt sé að leysa tilfinninga-
vandamál á sama hátt og þegar
hagnaður og tap er vegið og metið
i viðskiptalifinu — Hann var orð-
inn kafrjóður i framan.
— Þarna kemur hluti af
hagnaði þinum, sagði ég og horfði
út á grasflötina. — Ég vildi óska
að ég gæti nælt mér i eitt eða tvö
hlutabréf i þvi fyrirtæki.
Hann leit upp. Myra kom vagg-
andi i áttina til okkar. Hún var
búin að skipta um kjól, vist ekki i
fyrsta skipti þann dag j ég varð að
viðurkenna að valið var ekki slor-
legt. Hann féll svo vel að mjöðm-
unum að hægt var að sjá lögunina
á naflanum. Hann var i laginu
eins og dálitil skel.
— Ertu búinn að segja Jóa frá
áætlunum okkar, elskan, spurði
hún og teygði báðar hendurnar i
áttina til Neds, eins og hún vildi
að hann tosaði henni upp úr sund-
laug. — Það er farið að kólna. Þið
verðið að koma inn.
— Hann hefur ekki sagt orð um
neinar áætlanir, sagði ég.
— Ég ætlaði að fara til þess, en
hann leiddi mig á villigötur, sagði
Ned. Hann sneri sér að mér og
það hafði glaðnað sýnilega yfir
honum. — Hlustaðu nú á, Jói. Við
erum búin að skipuleggja þetta i
öllum smáatriðum.
Ég rak upp ruddalega hláturs-
roku og Myra hrökk við, rétt eins
og hún væri göfug kynbótahryss.
— Við höfðum um tvennt að
velja, byrjaði hann eins og á
fyrirlestri. — 1 fyrsta lagi að iáta
gifta okkur i kyrrþey og gera
ekkert veður út af þvi. 1 öðru lagi
að fara hina leiðina og efna til
stórkostlegrar veislu.
— Og þú hefur auðvitað valið
friðsældina, sagði ég.
— Fjandakornið sem ég gerði
það, hrópaði Ned. — Ég tók þann
möguleika ekki einu sinni alvar-
lega. Það tók mig varla nema tiu
minútur að komast að niðurstöðu
— og Myra sagði já, var það ekki,
vina min?
— Elskan, þú veist að ég vil
helst af öllu láta þig um allt þess
háttar.
— Þegar við giftum okkur,
sagði Ned við mig með ógnandi
röddu, rétt eins og hann ætlaði að
tilkynna mér hvað hann ætlaði að
gera við mig ef hann kæmi
- nokkurn tima framar að mér i
garðinum sinum, — þá verður
haldin veisla og hún ekki af
lakara taginu.
— Jæja, sagði ég aumingja-
lega.
— Ekki af lakara taginu,
endurtók hann. Hann góndi á mig.
Það var orðið hálfrokkið og and-
litsdrættir hans útmáðir. Sjálfum
var mér að verða kalt og mig var
farið að langa i eitthvað að borða
og drekka.
— Eigum við ekki að koma inn
fyrir? sagði ég.
— Allir,sem voru boðnir i fyrri
veisluna, eiga lika að koma i
mina veislu, tilkynnti Ned og lyfti
andlitinu upp i átt að heiðum
kvöldhimninum eins og hann vildi
kalla alla engla til vitnis.
Ég var að byrja að segja: —
Fyrri — ? þegar mér varð allt i
einu ljóst hvað hann átti við.
Hann ætlaði sem sé að halda
brúðkaup Myru hátiðlegt með
fullum hornablæstri, eins og hann
væri með þvi að sanna að fyrra
skiptið hefði verið eins konar
lokaæfing: nú fyrst væri Myra að
gifta sig I alvöru. Ég gleymdi
kulda, sulti og þorsta. Þetta var
svo slæmt að ekkert annað komst
að.
— Já, en það geturðu ekki,
sagði ég skelkaður.
— Biddu bara og sjáðu, svaraði
Ned hátignarlega.
— Ég sneri mér að honum,
viljalaust eins og leikbrúða. Ég
reyndi að átta mig á þvi hvað
hefði hlaupið i hann. Það hlaut að
vera eitthvað óhugnanlegt, þvi að
það var eins og það græfi undan
þeirri mynd af honum sem ég
þekkti. Þrátt fyrir allt hafði Ned
alltaf verið maður sem ég leit á
vissan hátt upp til — og nú ætlaði
hann að gera þá ruddalegu og
fáránlegu reginfirru að ég varð
alveg miður min.
— Er það i raun og veru ætlun
þin, sagði ég, — að þú ætlir að
hleypa af stokkunum endur-
tekningu á þessari fjandans leik-
sýningu, með sömu gestunum og
hvað eina?
— Sömu gestunum og nokkrum
i viðbót, sagði hann brosandi.
— En i guðs bænum, Ned, sérðu
ekki — Ég starði á hann og opnaði
munninn nokkrum sinnum.
Hvaða orð gat ég eiginlega notað
til að koma honum i skilning um
þetta? Ef ég segði að það væri
ruddalegt, myndi hann aðeins
hlæja. Astæðan fyrir þvi að hann
fékk þessa hugmynd hlaut að
vera sú að fjandinn hafði hlaupið i
hann og gleypt það sem þar var
fyrir af almennri sómatilfinn-
ingu. Ef ég segði, að hann yrði til
athlægis, hefði það trúlega áhrif
á hann, en aðeins þau að hann
yrði fokreiður. Hann tæki það svo
að ég væri öfundsjúkur og reyndi
að spilla saklausri gleði hans.
Ég leit af honum á Myru sem
sat á bekknum við hliðina á
honum. Hvað sagði hún? Andlitið
á henni sagði að minnsta kosti
ekki neitt, en ef til vill var það
vegna þess að farið var að
skyggja. Hún sat eins og vera
bar, ekki of kæruleysislega, ekki
of yfirspennt. Það var ekki aðeins
rökkrið sem gerði þaö að verkum
að ég gat ekkert lesið úr andliti
hennar. Þar var ekkert að sjá
annað en reglulega andlits-
drætti, tær augu, alla þá full-
komnun sem var i rauninni til-
gangslaus þegar allt kom til alls.
Ég var öldungis magnþrota og
samt gat ég ekki haldið áfram að
sitja þarna eins og glópur. Ég
fylltist likamlegri vanliðan, varð
næstum óglatt. Þegar ég rifja
þetta upp eftir á, held ég að það
hafi verið vonleysiö sem heltók
mig. Mér fannst bókstaflega
ekkertunnið viðaðlifa lengur. Ég
hafði ógeð á Ned og um leið
ósjálfrátt á Róbert. A morgni ald-
anna hafði ég hafið mynd þeirra
upp i æðra veldi og kropið I auð-
mýkt i duftið fyrir henni. Það
voru þeir sem voru miklu
mennirnir sem höfðust eitthvað
að, höfðu þýðingú en ég var bara
----ég gat ekki þolað tilhugsun-
ina um sjálfan mig. Ég hafði svo
mikinn viðbjóð á sjálfum mér, að
mig sveið undan þvi, næstum eins
og svipuhöggum. Allt þetta við-
bjóðslega gervikjaftæði um ró-
lega og jafnlynda manninn sem
hélt sér á mottunni af þvi aö það
átti best við hann.trygga kjöltu-
rakkann — allt var þetta viðhorf
sem hægara var að temja sér en
reyna að taka baráttuna upp gegn
Ned og Róbert, þessum náungum
sem voru sniðnir eftir stærri
mælistiku.
Og svo var þetta öll stærðin.
Það var þetta sem ég, Jói sauður,
hafði ekki haft hugrekki til að
keppa um ásamt þeim. Sam-
keppnin um innantómt tákn.
Brúðkaup
Þann 9/2 voru gefin saman i
hjónaband i Dómkirkjunni af sr.
Óskari J. Þorlákssyni Elna
Sigrún Sigurðardóttir og Guðjón
Már Gislason. Heimili þeirra
verður að Hraunbæ 60, Reykja-
vfk.
(Ljósm.st. Gunnars Ingimars)
Þann 26/1 voru gefin saman i
hjónaband i Frikirkjunni af sr.
Þorsteini Björnssyni Guðrún
Þórey Þórðardóttir og Þorvaldur
Kári Þorsteinsson. Heimili þeirra
verður að Miklubraut 44. Reykja-
vík.
(Ljósm.st. Gunnars Ingimars)
Miövikudagur 20. mars 1974
7.00 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl. 7,00 8.15 og 10.10.
Morgunleikfimi kl. 7,20.
Fréttir kl. 7,30, 8.15 (og
forustugr. dabl.) 9,00 og
10.00: Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Þorleifur Hauksson
heldur áfram að lesa söguna
„Elsku Mió minn” eftir
Astrid Lindgren (17).
Morgunleikfimikl. 9.20. Til-
kynningar kl. 9.30. Þing-
fréttir kl. 9.45. Létt lög á
milli liða. Úr játningum
Ágústinusar kirkjuföður kl.
10.25: Séra Bolli Gústafsson
i Laufási les þýðingu Sigur-
björns Einarssonar biskups
(16) Kirkjutónlist kl. 10.40.
Tónlist eftir Igor Stravinský
kl. 11.00: Gold og Fizdale
leika Sónötu fyrir tvö
pianói/ Coumbiu-hljóm-
sveitin leikur „Koss álfkon-
unnar”.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.30 Með sínu lagi Svavar
Gests kynnir lög af hljóm-
plötum
14.30 Siðdegissagan: „Föstu-
hald rabbians” eftir Harry
Kamelmann Séra
Rögnvaldur Finnbogason
les (8).
15.00 Miðdegistónleikar:
Norræn tónlist Fil-
harmóniusveitin i Osló
leikur Conserto Grosso
Norvegese op. 80 eftir Olav
Kielland: Höfundur
stjórnar. Eyvind Möller
leikur á pianó Chaconnu op.
32 eftir Carl Nielsen. Fil-
harmónisveitin i Osló leikur
Sinfóniu nr. 2 Bjarne
Brustadt: Ovind Fleldstedt.
stj.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
16.15. Veðurfregnir.
16.25 Popphornið
17.10 Útvarpssaga barnanna:
„Óli og Maggi með gull-
leitarmönnuin " eftir
Ármann Kr. Einarsson.
Höfundur les (6).
17.30 Framburðarkennsla í
spænsku
17.40 Tónleikar.
18.00 Til umhugsunar Þáttur
um áfengismál i umsjá
Sveins H. Skúlasonar.
18.15 Tónleikar. Til-
kynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19 00 Fréttir. Tilkynningar.
19.25 Orð af orði Hefur rikis-
stjórnin þingstyrk til
áframhaldandi setu?
Þorsteinn Pálsson stjórnar
umræðum, en þátttakendur
eru: Hjálmar Hannesson,
Jón Steinar Gunnlaugsson
lögfræðingur og Kjartan
Ólafsson ritstjóri:
20.00 Kvöldvakaa. Einsöngur
Jón Sigurbjörnsson syngur
Islenzk lög: Ólafur Vignir
Albertsson leikur á pianó. b.
Söguslóðir Sigvaldi
Jóhannesson bóndi i Ennis-
koti i Víðidal flytur erindi
um landnám Ingimundar
gamla: fyrri hluta. c. Liðins
tima lýsigull Elin Gúðjóns-
dóttir flytur annan hluta
hugleiðingar Bjartmars
Guðmundssonar frá Sandi
um þingeyskar stökur og
höfunda þeirra. d.
Æviminningar Eiriks
Guðlaugssonar. Baldur
Pálmason les fjórða hluta
frásögu húnvetnsks erfiðis-
manns. e. Um islenzka
þjóðhætti. Árni Björnsson
cand. mag. talar. f. Kór-
söngur Karlakór Akureyrar
syngur: Áskell Jónsson stj.
21.30 Útvarpssagan: „Ditta
mannsbarn” eftir Martin
Anderson Nexö.Einar Bragi
skáld byrjar lestur
sögunnar i þýðingu sinni.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Lestur
Passiusálma (33).
22.25 Framhaldsleikritið:
„Hans hágöfgi” eftir Sigurð
Róbertsson Fyrsti þáttur
endurfluttur. Leikstjóri:
Baldvin Halldórsson.
23.15 Nútimatónlist Halldór
Haraldsson kynnir.
23.55 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.

Miðvikudagur 20. marz
18.00 Skippi
Ástralskur myndaflokkur
fyrir börn og unglinga.
Þýðandi Jóhanna Jóhanns
dóttir.
18.25 Svona eru börnin — i
Tyrklandi
Norskur fræðslumy nda-
flokkur um börn i ýmsum
heimshlutum.
Þýðandi og þulur Ellert
Sigurbjörnsson.
18.45 Gitarskólinn
Gitarkennsla fyrir byrjend-
ur. 7. þáttur.
Kennari Evþór Þorláksson.
19.20 lllé
20.00 Fréttir
20.25 Veður og auglýsingar
20.30 Konan min i næsta húsi
Breskur gamanmynda-
flokkur.
Hjúskaparafmælið
Þýðandi Jón Thor Haralds-
son
20.55 Krunkað á skjáinn
Þáttur með blönduðu efni.
Dmsjónarmaður Magnús
Bjarnfreðsson.
21.30 „Myllan"
Bandarisk ádeilumvnd
byggö á heimildum með
léttu ivafi.
Myndina gerði Emil de
Antonio um stjórnmálaferil
Richards Millhouse Nixons.
Bandarikjaforseta allt fram
til ársloka 1971.
Þýðandi og þulur Þrándur
Thoroddsen.
23.10 Dagskrárlok
5óícS223*09
Nýkomin indversk
bómullarefni og mussur i miklu
úrvali.
Jasmin Laugavegi 133
flNlfifcfSISMBlffl