Þjóðviljinn - 15.05.1974, Side 10

10 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Miðvikudagur 15. maí 1 i)74.
OLAFSVIKINGAR
SNÆFELLINGAR!
HÖFUM FYRIRLIGGJANDI í URVALI
byggingavörur, málningarvörur,
útgerðarvörur.
Einnig vinnu- og skófatnað.
VERSLUNIN VÍK S/F
v/Ólafsbraut — Ólafsvík
simi 93-6271.
BRAUÐ
OG
KÖKUR
Brauðgerð Ólafsvíkur s/f
Ólafsvík — sími 93-6119
KARLMANNAFATNAÐUR
KVENFATNAÐUR
UNGLINGAF ATNAÐUR
BARNAF ATNAÐUR
• 9
VERSLUNIN SUNNA
ÓLAFSBRAUT 32 -
ÓLAFSVÍK SÍMI 93-6232

V

Kaupum allan fisk, til verkunar.
HRAÐFRYSTIHÚS
ÓLAFSVÍKUR H/F
ÓLAFSVÍK
ÓLAFSVÍK
Rætt viö
Harald
Kjartansson í
fiskverkunar-
stöðinni
Hróa hf.
í f iskverkunarstöðinni
Hróa h/f hittum við að
máli tvo verkamenn, sem
unnið hafa þar um árabil.
Þeir heita Haraldur Kjart-
ansson og Sigurður
Brandsson. Þeir voru
þarna í önnum eins og allir
i fiskverkuninni í Ólafsvík
en gáfu sér þó tíma til að
lita upp og rabba við okkur
augnablik.
Við tókum Harald fyrst
tali og báðum hann að
segja okkur dálítið frá
sjálfum sér.
llaraldur Kjartansson
Þreytan kemur ekki
fyrrentörninnilýkur
— Það er nú svo sem
ekki mikið að segja. Ég er
fæddur og uppalinn hér í
Ölafsvik og hef stundað
héðan sjóinn alla tíð þar til
f yrir tveim árum að ég f ór
í land og hef unnið hérna
hjá Hróa h/f síðan.
— Þetta er mikil törn hjá ykkur
núna yfir vertiðina?
— O, já, þvi er ekki að neita.
Það er ansi strembið að vinna frá
kl. 8 á morgnana til kl. 23 á kvöld-
in 7 daga vikunnar eins og verið
hefur undanfarið og verður sjálf-
sagt út vertiðina. Það var til að
mynda i fyrra, þá unnum við
svona í 6-8 vikur samfleytt.
— Verður fólk ekki úrvinda úr
þreytu i svona törnum?
— O, blessaður vertu, auðvitað
eru menn þreyttir. En það er svo
merkilegt, að maður finnur ekki
svo mjög fyrir þessu meðan á
törninni stendur, hinsvegar kem-
ur þreytan yfir fólk þegar vertiðin
er úti og slakað er á. Þá er maður
dauðuppgefinn. Maður er að visu
ansi lúinn fyrstu dagana sem
maður vinnur svona langan
vinnudag, en svo er eins og þetta
komi uppi vana. En eftir á finnur
maður hvað þetta hefur verið
mikið erfiði.
— Hvila menn sig ekki vel eftir
vertiðina?
— Ekki er það nú almennt.
Vinnan heldur áfram þótt vinnu-
timinn sé skaplegri yfir sumarið,
aðeins unnið i 10 tima á dag. Svo
taka margir orðið eitthvert sum-
arfri, nokkra daga að minnsta
kosti. Ég tel það alveg nauðsyn-
legt að fólk sem vinnur svona
mikið, eins og við hér i verstöðv-
unum á Snæfellsnesi, taki sér gott
fri einhvern tima á sumrinu.
— Og hér er gott að búa, Har-
aldur?
— Já, mjög gott. Hér er alltaf
nóg atvinna og afkoma manna
hér eins góð og hún getur orðið i
útgerðarbæ.
— Þegar maður verður vitni að
svona miklu vinnuálagi er ekki
nema eðlilegt að hugleiða þann
möguleika að koma á vaktavinnu
i fiskiðnaðinum. Hvað segir þú
um það?
— Ég hef ekki trú á að það sé
nokkur vegur. Það gera sveifl-
urnar og vinnuaflsskorturinn. Við
verðum að athuga, að þótt það sé
okkar daglega vinna að bjarga
verðmætunum, þá koma dagar
sem ekki gefur á sjó og svo er afl-
inn misjafnlega mikill frá degi til
dags. Ég held þess vegna að
vaktavinna komi ekki til greina,
auk þess sem það virðist nógu
erfitt að fá fólk til vinnu eins og er
hvað þá ef fjölga þyrfti þvi um
allt að helming. Hitt er annað mál
að við sem erum orðin fullorðin
vildum eflaust flest vaktavinnu-
fyrirkomulag til að minnka þetta
mikla vinnuálag. Það er ekki auð-
velt fyrir eldra fólkið að vinna
svona langan vinnudag.
— En myndu þá ekki líka
margir hætta að vinna i fiskinum
ef ekki væri þessi langi vinnutimi
sem vissulega gefur mikið i aðra
hönd?
— Það má vera að unga fólkið
gerði sig ekki ánægt með vakta-
vinnuna. En svo er á hitt að lita,
að heimilishald er mun dýrara
hjá manni þegar unnin er svona
langur vinnudagur. Einnig er það
staðreynd að allt að helmingur af
þvi sem maður vinnur sér inn i
eftir- og næturvinnu fer i skatta.
Ég er þvi ekki viss um að þeir séu
mjög margir sem raunverulega
vilja vinna þetta mikið. Við verð-
um að gera þetta til að bjarga
verðmætum sem annars myndu
skemmast. Það er aðalástæðan
fyrir þvi að fólk leggur þetta á
sig.
— Þegar unninn er þetta lang-
ur vinnutimi, minnka þá ekki af-
köst manna?
— Það held ég ekki. Það er
kannski fyrst á morgnana að fólk
er strit, kannski svona framundir
hádegið, én siðan fer þetta allt i
fullan gang, eða það finnst manni
að minnsta kosti.
— Eftir að hafa nú verið 2 ár i
landi, hvort likar þér betur á
sjónum eða i landi?
— Uss, þvi er ekki samlikjandi,
það er miklu betra að vera á sjón-
um, en annars eru þetta svo ólik
störf að það er ekki hægt að bera
þau saman. Það er oft á tiðum
ekki minna erfiði að vera á sjó til
að mynda þegar mikið fiskast, þá
er það erfitt. Og þá er vinnutimi
sjómanna ekki styttri en i landi,
en einhvern veginn er það svo að
mér likar betur á sjónum.
— Hvers' vegna fórstu þá i
land?
— Ja, ég veit ekki hvað skal
segja, ég var búinn að vera sjó-
maður i 22 ár og kannski var það
löngunin eftir að breyta til og að
geta verið meira heima hjá sér en
sjómenn eiga almennt kost á.
Annars er ekki gott að svara
svona spurningu, það er hægt að
gera það á svo marga vegu.
—S.dór
Herbergi óskast
2 herbergi með húsgögnum og aðgangi að simaóskast til
leigu fyrir danska sjúkraþjálfa, helst i nágrenni Land-
spitalans. Nánari upplýsingar veitir Ásta Claessen, yfir-
sjúkraþjálfi, Landspitalanum, simi 24160.