Þjóðviljinn - 18.05.1974, Blaðsíða 11

Laugardagur 18. mal 1974. ÞJÓÐVILJINN — StÐA '11
t)r frystihúsi Sigurðar Agústssonar
Hér er nóg atvinna allt árið
Velflestir frystihúsaeig-
endur á iandinu hafa á sl. 2
árum byrjað á gagngerum
breytingum eða endur-
byggingu að miklu leyti á
frystihúsum sínum. Eitt
þessara frystihúsa/ sem
lagt hafa í miklar breyt-
ingar og viðbyggingu, er
frystihús Sigurðar Ágústs-
sonar í Stykkishólmi. Við
litum þangað inn og rædd-
um við Einar Magnússon
verkstjóra og gengum með
honum um húsið sem er á
leið með að verða eitt af
glæsilegri frystihúsum
landsins.
— Við byrjuðum að vinna i hús-
inu i febrúar sl., sagði Einar, eftir
gagngerar breytingar á þvi og
raunar viðbyggingu lika sem
framkvæmd var i fyrrasumar. Og
einsogþúsérð þá er verkinu ekki
lokið enn, en við urðum að byrjaá
þvi um leið og vertið hófst. Senni-
lega tekst okkur svo að ljúka þvi
næsta sumar, það er ekki svo
mikið sem eftir er.
— Er jafnlangur vinnutimi
hérna hjá ykkur og i fiskvinnslu-
stöðvum annars staðar á Snæ-
fellsnesi?
— Nei, ekki er það nú að jafn-
aði. Algengast er að við vinnum
hér frá kl. 8 til 19 á kvöldin, en það
kemur þó fyrir að unnið sé lengur,
hjá þvi verður ekki komist oft á
tiðum. Einkum þurfa karlmenn-
irnir oft að vinna lengur en til kl.
19. En svo vinnum við auðvitað
allar helggr meðan vertiðin
stendur. t vetur hefur verið hér
mjög mikil vinna, enda góður afli
og óvenjugóðar gæftir, og hefur
aflinn verið jafnari ,og betri en til
að mynda I fyrra, á þvi leikur
varla nokkur vafi.
— Hvað vinnur margt fólk I
frystihúsinu?
— bað er um 60 manns, sem
vinnur hér allt árið, en yfir sum-
arið þegar skelin er unnin fjölg-
um við alltaf töluvert, enda er þá
skólafólkið komið á vinnumark-
aðinn og auðveldara að fá vinnu-
afl. Við þyrftum að hafa hér 100
manns yfir vertiðina ef vel ætti að
Fiskpökkun í frystihúsi Sig. Ag. f Stykkishólmi
vera. Við höfum bæði flökunar-
vélar og frystiaðstöðu til að hafa
svo margt fólk i vinnu, en það er
bara ekki fleira fólk að fá, vinnu-
aflsskorturinn er hér mikill eins
og annars staðar.
— Eru ekki húsmæður uppi-
staðan i vinnuaflinu hjá ykkur
eins og i velflestum öðrum frysti-
húsum landsins?
— Jú, þvi er ekki að neita. Það
hefur farið mjög i vöxt, að konur
hér vinni utan heimilis. Þær byrj-
uðu mikið i skelinni yfir sumarið,
en hafa svo haldið áfram yfir vet-
urinn.
— Hvað getið þið unnið mikið
magn af fiski á dag, miðað við
þann mannskap sem þið hafið?
— Það eru svona milli 30 og 35
tonn og þá miðað við 10 tima
vinnu. Annars erhér heldur færra
fólk fyrir hádegið en eftir, enda
margar húsmæður sem ekki
byrja að vinna fyrr en kl. 13, sum-
ar geta þó byrjað kl. 10 á morgn-
ana.
— Er það eingöngu heimafólk
sem vinnur hjá ykkur?
— Það má heita. Hér er litið
um aðkomufólk á vertiðinni, það
gerir húsnæðisskorturinn sem er
geypilega mikill i Stykkishólmi.
— Er þetta fyrirtæki ekki einn-
ig með saltfiskframleiðslu?
— Jú, en hún er úti á Rifi. Við
vorum með hana hér, en i vetur
var hún öll flutt út á Rif.
— Og hvað á fyrirtækið marga
báta?
— Það er með einn stóran bát,
Hamrasvan, sem er 260 lesta
skip. Hann hefur verið báeði á linu
og netum i vetur.
— En segðu mér nú eitthvað af
sjálfum þér, Einar, ertu búinn að
vinna hér lengi?
— Það eru vist komin ein 10 ár
siðan ég byrjaði hér. Ég var sjó-
maður áður, en hætti á sjónum
þegar ég kvæntist og fékk mér
fiskmatsréttindi og hef unnið hér i
frystihúsinu siðan.
— Er gott að búa i Stykkis-
hólmi?
— Mjög gott, ég held ég vildi
hvergi annars staðar búa. Hér
eru góðar samgöngur, vegir eru
opnir orðið allt árið og hingað er
haldið uppi reglubundnu flugi,
enda er hér góður flugvöllur. Þá
er hér næg atvinna allt árið, og
hér býr gott fólk, þannig að ég
vildi hvergi annars staðar búa.
— Er mikið félagslif i Stykkis-
hólmi?
— Já, það verður ekki annað
sagt en að hér sé allgott félagslif.
Að visu er heldur dauft yfir þvi
yfir veturinn meðan atvinna er
hvað mest, en annan tima ársins
er það þó nokkuð liflegt. Hér eru
spila- og taflklúbbar, og hér er
starfandi lékfélag, og mikið lif er
hér i iþróttafélaginu. Hér eru
haldnar nokkrar skemmtanir svo
sem þorrablót og annað slikt. Nei,
það er engin ástæða til að kvarta
yfir félagslifinu hér, nema yfir
veturinn eins og ég sagði áðan.
Við verðum að athuga það, að fólk
sem vinnur i fiski verður að vinna
þegar afli berst að, hvað sem
tautar og raular. Þótt aðrar stétt-
ir geti sagt nei við aukavinnu, þá
getur fólk i fiskvinnu það ekki og
gerir það heldur ekki.
— Tekur fólk i Stykkishólmi al-
mennt sumarfri?
— Já, það er mér óhætt að
segja. Að visu er það nýtilkomið
að fólk fari almennt i fri, en það
hefur aukist mjög á siðustu árum,
jafnvel að fólk fari i siglingar i
sumarfriinu sinu. Hér fyrrum
hafði fólk bara ekki efni á að taka
sér fri, en núorðið er þetta breytt,
og þá stendur ekki á fólki að not-
færa sér það, snda er það nauð-
synlegt að fólk sem vinnur að
jafnaði langan vinnudag taki sér
gott sumarfri, það sjá allir núorð-
ið.
— Ef við snúum okkur aðeins
að vinnuaflsskortinum aftur, er
ekkert um það að fólk úr öðrum
starfsgreinum nái sér i aukatekj-
ur með þvi að koma i vinnu til
ykkar á kvöldin og um helgar?
— Nei, það þekkist ekki hér.
Hins vegar er það svo, að þegar
útskipun stendur yfir er skóla-
fólki að jafnaði gefið fri og það sér
um útskipunina. An þess gætum
við alls ekki annað henni; þetta er
ómetanleg hjálp sem við fáum frá
skólafólkinu.
— Svo kemur það auðvitað i
vinnu til ykkar yfir sumarið?
— Já, og það er eini timi ársins
sem við þurfum ekki að kvarta
yfir vinnuaflsskorti, og þetta er
gott vinnuafl, duglegt og
skemmtilegt fólk.
—S.dór.
Rætt við Einar Magnússon verkstj. í frystihúsi Sig. Ágústssonar