Þjóðviljinn - 12.08.1976, Blaðsíða 2

2 SÍDA — ÞJÓDVILJINN Fimmtudagur 12. ágúst 1976
Skrifið
eða
hringið.
Sími: 17500
Ekki svo
illa pissað
mmmmm
e '
• • ■■JSa
Þorgeir Þorgeirsson rithöf-
undur er vel gefinn maöur.
Þetta t-r staöhæfing, sem ég
byggi á þeim ritverkum, sem ég
hef lesiö eftir hann og sem hafa
komiö almenningi fyrir sjónir i
Þjóöviljanum.
Þeim mun erfiðara er mér að
skilja þá ritsmið, sem kom al-
menningi fyrir sjónir laugar-
daginn 31. júli s.l. Ef mér hefði
ekki komið ofannefnd staðhæf-
ing fyrst i hug, þá hefði ég hugs-
að eitthvað á þá ieið: „ekki svo
illa Dissað með svo litlum
enda”. Ég tók mig til og skoðaði
umrætt „pissverk” og get, eftir
það, ekki skilið hvers vegna
ekki má brjóta og skera á þver-
linur.
Ef staðið er rétt á hægri hönd
Ólafs Thors, þá sést ,,piss-
verkið” ekki, og þverlinur Esj-
unnar halda sér. Ef staöið er i
götunni, sem liggur að Tjarnar-
brúnni, ráðherrabústaðar-
megin, þá sést ekki i þverljnur
flugskýlis Flugfélags tslands,
og tel ég það litinn fegurðar-
spilli.
Ef staöið er aftur á móti á
sjálfri brúnni, eða i Lækjargöt-
unni á móts við BSR, þá sést illa
til Norræna hússins, svo þeim,
sem ekki lika þverlinur þess,
geta staðið þar. Þannig getur
fólk skipt sér niöur i minni og
stærri hópa eftir atvikum, allt
eftirsmekk og „þverlinuskyni”.
Samskipti viö aðrar þjóðir
eiga að byggjast á jafnréttis-
grundvelli en mér finnst aö við-
skipti tslands við önnur lönd eigi
ekki að draga niður i það fen,
sem ræður rikjum i islenskum
dægurmálum, það má vera, að
bandariska sendiherranum hafi
gengið einungis gott til þegar
hann ákvað aö gefa islendingum
þessa gjöf.
Það má einnig vera, að gjöfin
sé lúmskur liður i amerikani-
séringunni á Islandi. A það legg
ég engan dóm.
Að Þorgeir Þorgeirsson, rit-
höfundur, vill ekki vera minni
maður en fulltrúi bandariskrar
heimsvaldastefnu og láta
Islenska gjöf pissa niður á við
fyrir vestan haf fæ ég ekki
skilið. Eða var þetta lúmsk aug-
lýsing á bókmenntaverkum
Þorgeirs Þorgeirssonar, rithöf-
undar? Ég bara spyr. Það er
ekki nóg að fá snjallar hug-
myndir, það verður að búa þær i
þann málfræðilega búning, sem
sæmir manni, sem kallar sig
rithöfund.
Um leið eru þessi viðbrögð
táknræn i þessu landi nú til
dags. Menn eru aö fárast yfir
„pissverkum” I stil við þetta i
Tjörninni, sem sprautar tæru
vatni, að minum dómi og ekki
brúnu eöa mórauöu, annaö
hvort er ég eða rithöfundurinn
litblindur, — meöan ausið er
yfir almenning skitspúandi iön-
aði, upp um sveitir og suður
með sjó, meðtalin eru aukaefni i
matvælum, sem enginn veit
hver áhrif hafa á erfðaeigin-
leika og framtið mannlifs I
þessu landi og þegar meiri hluti
þessarar þjóðar býr sem næsti
nágranni við afkastamestu eyð-
ingarvopn þessa heims.
Það var kannski ekki svo illa
pissað, þrátt fyrir allt.
Borgþór S. Kjærnested.
Jarðhitaleitin
er ekki nógu
árangursrík
— Togarar Útgeröarfélags
Skagfirðinga, sem leggja frysti-
húsinu hér til hráefni, hafa aflað
alveg sæmilega að undanförnu.
Hér hefur þvi verið yfirdrifin
vinna i sumar, sagði Gisli
Kristjánsson, oddviti I Hofsósi,
við biaðið á þriðjudaginn.
Aftur á móti hefur verið mikið
tregfiski hjá smabátunum. Þar
er þó fremur um að kenna
gæftaleysi en fiskifátækt, þvi nú
hefur verið stanslaus bræla i
hálfan mánuð og bátarnir
ekkert getað róið. Ef hinsvegar
gefur svo, að þeir geti farið
lengra en á grynnstu miö þá
hafa þeir reytt dálitið.
Við erum nú að byggja hér
fjórar leiguibúöir og er þeim
öllum fyrirfram ráðstafaö.
Eins og ég sagði þér frá i
sumar þá höfðum við hug á að
fram færi jarðhitaleit við
Reykjarhól á Grafarbökkum.
Varð af þvi þann:g,að gerðar
voru viðnáms- og segulmæl-
ingar á svæðinu. Árangur af
þeim athugunum varð þó ekki
sá, sem vonir stóðu til. Allt
bendir þó til, að þarna finnist
heitt vataen hinsvegar á miklu
dypi. Yrði þvi kostnaður við
borun mikill og ekki útlit fyrir
að hafist verði handa við hana á
næstunni.
Fólki fjölgar hér alltaf heldur
þvi þó að það unga fólk héðan,
sem stundar langt skólanám,
komi yfirleitt ekki til baka, af
Hofsós
þvi að atvinnuskilyrði fyrir það
skortir hér, þá kemur annað i
staðinn.
Heyskapurinn gengur svona
upp og ofan. Einstaka bændur
munu búnir að hirða og allir eru
raunar komnir vel á veg. Ein
góð vika mundi breyta miklu.
—mhg
Varmahlíð er vaxandi þorp
— Varmahlið I Skagafirði er
mjög vaxandi þorp og þar hefur,
á undanförnum árum, verið að
myndast miðstöð fyrir ýmiss
konar starfsemi I héraðinu,
einkum menningar- og félags-
lega. Staðurinn býr iika yfir
ýmsu þvi, sem gerir hann
kjörinn til sliks hiutverks. Hann
er i miðju víðlendu héraði,
liggur við krossgötur, þar er
jarðhiti, þaðan gefur mikla og
fagra sýn yfir breiðar byggðir
Skagafjarðar.
Svo fórust að Halldóri Bene-
diktssyni, oddvita á Fjalli i
Seyluhreppi, er blaöið ræddi við
hann s.l. mánudag. Og Halldór
heldur áfram:
— Upphaflega var Varmahlið
byggð sem nýbýli úr landi
Reykjahóls. Frumbyggjar þar
voru hjónin Pálmi Þorsteinsson
frá Stokkhólma og Sigrún
Guðmundsdóttir frá Reykjar-
hóli. Siðar átti Vigfús Helgason,
fyrrverandi kennari á Hólum i
Hjaltadal Varmahlið um skeiö,
en svo yfirtók rikið eignina I þvi
augnamiði að þar risi skóla-
setur. Nú er Varmahlið eign
Skagafjarðarsýslu.
Hér skal ekki rakin þróunar-
saga Varmahliðar,en hún hefur
orðið með þeim hætti, sem
marga skagfirska hugsjóna-
menn dreymdi um en lifðu þó
ekki allir að sjá. Þar kom
snemma greiðasala, gisti- og
samkomuhús, sundlaug, og
Skógrækt rikisins nam þar land
með sina starfsemi. Sigurpáll
Arnason i Lundi hóf þar
verslunarrekstur fyrir mörgum
árum og stundar hana enn og
Kaupfélag Skagfirðinga rekur
þar myndarlegt verslunarútibú,
til mikils hagræðis fyrir ibúa
fram-héraðsins og ferðamenn.
Bifreiðaverkstæði er búið að
starfa þar all-lengi og annað er i
byggingu. t Varmahliö er ágætt
félagsheimili, Miðgarður.
tbúðarhús eru þar allmörg oröin
og fjölgar stöðugt. t byggingu
eru nú 7 eða 8 ibúðarhús, ýmist
á byrjunarstigi eða komin undir
þak. Og svo er það loks skólinn,
en að honum standa 11 hreppar
Skagafjarðarsýslu af 14.
Framkvæmdum við skóla-
bygginguna er haldiö áfram i
sumar og er nú verið aö koma
upp kennaraibúöum. t þvi húsi
verður einnig bókasafn og les-
stofur. Þessi bygging er nú
langt komin hið innra og er
verið að mála hana þessa
dagana. Hinsvegar fékkst ekki
nægilegi fjármagn til þess að
hægt verði i sumar að ganga
frá húsinu að utan og er það
mjög bagalegt. Valgerður
Hafstað málari frá Vik i Skaga-
firði, sem búsett er i New York,
dvelur nú hér heima um þessar
mundir, og var hún fengin til
þess að skreyta setustofuna i
heimavistarhúsinu.
Þá er unnið að holræsagerð
um Varmahliðarbyggðina og er
það mikið verk. Siðan koma
götulagnir og þannig tekur
hvert verkefnið við af öðru.
Bagi er að þvi, að háspennu-
lina liggur yfir ibúðahverfið og
byggingarlóðir og er brýn þörf á
að færa hana sem fyrst, en þaö
fæst enn ekki gert og er borið viö
peningaleysi.
t undirbúningi er að koma upp
tjaldstæðum i brekkunni ofan
við gamla þjóðveginn, sem
liggur suður og ofan frá Varma-
hlið. Verða gerðir stallar fyrir
tjöldin þar i brekkuna. Siðan
verður vatn leitt um svæðið og
komið upp hreinlætisaðstööu.
Er þetta hið þarfasta verk, en á
hinn bóginn svo umfangsmikið
að þvi verður engan veginn
lokið á þessu sumri. Þeir aðilar,
sem að þessu standa, eru
Kaupfélag Skagfirðinga, Skaga-
fjarðarsýsla, félagsheimilið
Miðgarður o.fl.
Mikill áhugi hefur veriö á
þvi að koma á fót tónlistarskóla
i Varmahlið, en að þessu hefur
einkum staðið á þvi, að fá
tónlistarmann hér til starfa. Nú
eru góðar horfur á, að úr þvi
rætist með haustinu. Stendur til
að hingað komi norsk tónlistar-
kona, sem starfað hefur að
undanförnu i Sinfóniuhljóm-
sveitinni i Reykjavik þeirri
sömu og hér kom til tónleika-
halds i félagsheimilinu Mið-
garði á uppstigningardag i vor,
sællar minningar. Heitir hún
Eli Glenn og leikur á fiölu,
pianó, blokkflautu og fleiri
hljóðfæri. Ekki er heldur talið
útilokað að annar norðmaður
ráðist að væntanlegum
tónlistarskóla.
Heyskapur hefur gengið
sæmilega, en upp á siðkastið
hefur þó verið rikjandi hér þrá-
lát vestan- og suðvestanátt, og
hún er alltaf dálitið duttlunga-
full. Heyskapur er þó almennt
kominn nokkuð vel á veg, það ég
best veit.
Nokkuð er um byggingafram-
kvæmdir hér i hreppnum, utan
Varmahliðar. Verið er að
byggja ibúðarhús áGrófargiliog
Jaðri og eitthvað er um útihúsa-
byggingar.
—mhg
Umsjón: Magnús H. Gíslason
■
: