Þjóðviljinn - 28.08.1976, Blaðsíða 7

Laugardagur 28. ágúst 1976 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 7
Handavinna viö bilamálun
Hannes Aðaibjörnsson aö störfum
Jóhann Pálsson
Á vinnustað:
MOLBUA-
HÁTTUR?
Eftir viðtal það við Halldór
Hafsteinsson, bilamálara, sem
birt er hér á siðunni, og lestur
greinar RögnvaldarS. Gislasonar
um eituráhrif frá lökkum og
málningu, fóru blaðamaður og
ljósmyndari á tvo vinnustaði i
Reykjavik, þar sem bilar eru
búnir undir sprautun og siðan
málaðir.
Fyrst lá leið okkar inn i Súða-
vog, þar sem er að finna verk-
stæði Árna Gislasonar, og sann-
færðumst við fljótt um, að aðbún-
aður þeirra, sem þessi verk
vinna, er langan veg frá þvi að
geta talist vel viðunandi.
Sárindi í nef og augu
Verkstæði þetta er tviskipt,
þannig að veggur skilur aö þann
vinnustað, þar sem sprautunin
fer fram og þann sem undirbún-
. ingsvinna er unnin. Þrátt fyrir
þetta urðum við þjóðviljamenn,
sem ekki höfum vanist slfku
andrúmslofti, þegar varir við
mikil óþægindi i nefi og i augum.
Var þetta vegna þess, að loftræst-
ing var siður en svo fullkomin, og
loft þvi mjög mettaö hvorttveggja
ryki og uppleystum málningar-
efnum.
t viðræðum við þá, sem þarna
unnu, kom fram að þeir töldu að-
stöðu á þessum stað slæma, en
hún væri viðast á slikum verk-
stæðum. En þeir töluðu um á-
, standiö eins og þaö væri, þvi allt
stæði þetta til bóta vegna þess að
verið er að byggja nýtt hús undir
starfsemina.
Helstu ástæðuna til þess, að loft
var svo mettað eiturefnum töldu
þeir vera þá, auk þess að loftræst-
ing væri ekki nógu góð, að á verk-
stæðinu væri enginn þurrkklefi,
eða bakaraofn eins og fag-
mennirnir munu nefna fyrirbær-
ið, en nýsprautaðir bilar þyrftu
þess i stað að standa á opnu
vinnusvæðinu i sólarhring meðan
lakkið á þeim væri að þorna. t
þurrkklefa tekur það lakkið ekki
nema 10-20 minútur að þorna.
Betra og best
A verkstæði inni i Skeifunni
en það heitir Bilasprautun
hf., var andrúmsloftið allt annað,
og ekki hægt að kenna neinna á-
hrifa á skynfæri svo óvanra lakk-
umgangenda sem blaðamanna.
Þar er loftræstikerfi ágætt og auk
þess er þar sérlegur klefi, sem
nýsprautaðir bilar eru þurrkaðir i
með loftblæstri á stuttum tima.
Ekki vildu menn guma af
þessari aðstöðu, sem þó virtist i
alla staði hin ágætasta, en bentu
hins vegar á fyrirtækið Bilamál-
un við Skeljabrekku i Kópavogi,
sem sérstakan fyrirmyndar-
vinnustað fyrir bilamálara.
Molbúaháttur
Hannes Aöalbjörnsson hefur
unnið við bilamálum i tæp 30 ár.
Sagði hann að til þess að hann
komst i húsnæði það, sem Bila-
sprautun er i Skeifunni, vildi hann
ekki segja að hann hafi haft
vinnuaðstöðu, heldur hefði verið
um að ræða molbúahátt, sem alla
tið hefði viðgengist i þessum efn-
um herlendis.
7 miljón króna leiktæki
Hannes sagði að til þessa hefði
verið haldið að hægt væri að mála
bila án þess að aðstaða væri
nokkur, tæki til þess i lágmarki
og efninærþvihvertsem er. Full-
yrti hann að ekki væri hægt að
skila bil sæmilega unnum núorðið
nema að aðstæður allar væru
mjög góðar, og miklum mun betri
en almennt gerist og gengur hér-
lendis.
Þessu til sönnunar sýndi Hann-
es okkur sjö miljón króna Benz,
sem þurfti réttingar við og eftir er
að sprauta. Þetta er glænýr for-
stjórabill, R-1740, sem aldrei hef-
ur komist i bilskúr forstjórans,
þvi i fyrstu ferðinni, hvaðan lagt
var upp frá umboðinu, lenti hann i
árekstri og stórskemmdist, eins
og sjá má á mynd hér á siðunni.
Þvi hvers virði er skjöldóttur sjö
miljón króna bill i augum svo vel-
stöndugs forstjóra?
Laun herra og þjóns
Það fer ekki hjá þvi, að þótt þaö
sé kannski ekki i beinu samhengi
við það sem hér er fjallaö um, að
maður leiði hugann að þvi hversu
gifurlegt launamisrétti viðgengst
i þessu þjóðfélagi, þegar manni
verður litið á slikan bil sem ofan-
greindan og þá einnig á laun
þeirra sem hann gera samboð-
inn slikum mikilmennum: Ann-
ars vegar sjö miljón króna leik-
tæki, sjö miljónir sem gefa um
eina og hálfa miljón krónur I árs-
vexti, og hins vegar 17.746 króna
vikukaupi útlærðs bilamálara
sein tekur laun eftir hæsta taxta,
sem á ári gefa 922.792 krónur I
aðra hönd!
— úþ
Blástursþurrkari fyrir nýsprautaöa bfla.
Sjö miljón króna leiktæki forstjórans
EITUREFNI
1 siðasta hefti timaritsins
Málms, málgagns málm- og
skipasmiða, er aö finna grein
eftir Rögnvald S. Gislason, efna-
verkfræöing, sem ber yfirskrift-
ina: — Ahrif upplausnarefna i
lökkum og öðrum málningarefn-
um á mannslikamann. —
Grein þessa byggði höfundur á
niðurstööum rannsókna á þessum
atriðum, en sú rannsókn fór fram
i Sviþjóð. Eftir inngangskafla, og
upplýsingaþátt um samsetningu
lakka og annarra málningarefna,
segir Rögnvaldur um niðurstööur
rannsóknar þeirrar, sem áður er
minnst á, hér er þó einungis birt-
ur forgangur að sundurliöuðum
niðurstöðum:
„Eitt hið fyrsta, sem vart
verður við, þegar tiltekin lifræn
upplausnarefni hafa komist inn i
likamann, eru einskonar ölvunar-
áhrif, eins og fyrr getur. En við
nánari athugun hefur ljóst orðið,
að um önnur og meiri áhrif getur
verið að ræða, sem eru ýmist af
andlegum (psýkólógiskum) eöa
beint likamlegum (fýsiskum)
toga spunninn. Aö þvi er virðist
hafa upplausnarefnin, sem könn-
unin náði til, áhrif á allt mið-
taugakerfið (heila og mænu).
Andleg afleiðing þessa lýsir sér
einkum i lengri viðbragðstima,
minnkaðri hæfni til þess að læra
hlutina og skilja þá fljótt og vel,
ásamt erfiðleikum við aö fram-
kvæma nákvæmar hreyfingar.
Sem dæmi um bein likamleg á-
hrif, sem rannsóknin leiddi i ljós,
eru varanlegar skemmdir á lifur,
sem ekki einungis geta orðið af
völdum upplausnarefnanna
sjálfra, heldur einnig efna, sem
myndast við niðurbrot þeirra við
efnaskipti i liffærunum (meta-
bolism). Þá er álitið, að upp-
lausnarefnin geti valdið varan-
legum taugaskemmdum, og vis-
indamenn telja, aö tiltekið upp-
Framhald á bls. 14.