Þjóðviljinn - 24.12.1976, Blaðsíða 7
Jólablað 1976 — ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 7
Churchill og fylgdarlið hans ganga upp bryggjuna.
Reykjavík
íði
bandarikjamanna og bretum
aukist baráttuþrek við að sjá for-
ingja þeirra leggja i svo tvisýna
för. Þetta hefur Churchill verið'
ljóst og V-merkið með fingrunum
var kannski ósjálfrátt tákn þess.
—GFr
Hermann Jónasson forsætisráðherra biður um hljóð af svölum alþingishússins. Winston Churchill ætlar
að tala. Til hægri er Sveinn Björnsson rfkisstjóri tslands (Myndir tók Skafti Guðjónsson).
stjóri og rikisstjórn og tóku á móti
breska forsætisráöherranum.
Fóru þar fram nokkrar viðræöur
og siðan komu þeir fram á svalir
Churchili, Hermann Jónasson og
Sveinn Björnsson. Hermann
Jónasson flutti stutt ávarp og
siðan Churchill. Sagði hann ma.
að bretar og bandarikjamenn
mundu sjá til þess að tslandi fengi
fullt frelsi að loknu striði.
Næst ók Churchill inn á Suður-
landsbraut og horfði þar á mikla
hersýningu og heimsótti siöan
ýmsar herbækistöðvar i nágrenni
Reykjavikur.
Þess skal getið að simasam-
band út á land var rofið allan
þennan dag af öryggisástæðum
og hafði það ekki komið fyrir áður
nema á hernámsdaginn.Fólk úti á
landi leiddi mjög getum að þvi
hvað hefði komið fyrir og sumir
bjuggust jafnvel við að Reykjavik
hefði verið lögð i rúst i loftárás.
Einn merkisatburður kom fyrir
i þessari íslandsheimsókn
Churchill. Þegar hann gekk upp
bryggjuna i Reykjavik gaf hann i
fyrsta sinn V-merkið með
fingrunum sem hann notaði svo
oft siðan, sigurtáknið (V merkir
victory). Frá sögn af þvi flaug um
allt Bretland strax að aflokinni
ferðinni.
Liklega hefur þessi sjóferð
Churchills yfir hið stórhættulega
Atlantshaf markað talsverð tima-
mót i striðinu. Churchill hafði
fengið fullvissu um stuðning
Á Suðurlandsbraut var óendanleg röö hermanna. Churchill og Roosevelt yngrisonur Bandaríkjaforseta við alþingishúsið.
eðst á
Fróða
hafnarbakkanum. Þegar skipiö
kom að hafnarbakkanum tók
lúðrasveitin Svanur að leika
sorgarlög. Likkisturnar fimm
stóðu á þilfari skipsins sveipaðar
isienskum fánum. Allshöfðuþá 50
manns farist frá áramótum og
þar af 40 þennan siöasta mánuð.
Þjóöin var þvi felmtri slegin.
Séra Arni Sigurðsson flutti
ræðu af stjórnpalli skipsins og
kvað hann islenskum sjómönnum
og raunar öllum landslýö vera
„tregt tungu að hræra” er þeir
minntust hinna föllnu félaga er
látið höfðu nú lifiö fyrir villi-
mannlegu grimmdaræði. Islensk-
ir sjómenn væru hermenn friðar-
ins. barátta beirra og starf væri
helgað heill og velferö lands
þeirra og þjóöar. l”fjeirri baráttu
heföi nú íslensk sjómannastétt
goldið þung gjöld hörðum örlög-
um.
(Heimildir: öldin okkar og Virkið
i noröri)
—GFr
Stjórnpallurinn á Fróða eftir árásina. Uppi á h'onum
sést eigandi skipsins Þorsteinn Eyfirðingur f sam-
ræðum viö Asgeir Asgeirsson bankastjóra, siðar for-
seta islands (Myndir tók Skafti Guöjónsson).
Hér sést skipsbáturinn sundurtættur, en þeir bræður Gunnar skipstjóri og Steinþór háseti hlutu
ólifssár þegar þeir voru að reyna að losa hann. Breskir hermenn á Rallus fylgjast meö komu
Fróða til Reykjavikur.