Þjóðviljinn - 09.02.1977, Side 10

10 — SIÐA — ÞJÓÐVILJINN ' Miövikudagur 9. febrúar 1977.
Nærfsrnum höndum farift um rækjuna.
Rætt við
rækjumenn
Rækjuveiftarnar eru nú vfftast
hvar hafnar á ný, eftir jóla- og
áramótahié. Blaftift haffti sam-
band vift nokkrar rækjuvinnslu-
stöftvar fyrir nokkru,og segir hér
frá þvf, hvers blaftamaftur varft á-
skynja.
Bíidudalur
Hannes Friöriksson á Bildudal
sagfti rækjuveiftina ganga þar
ágætlega. Rúm vika væri siftan
veiðarnar byrjuftu á ný. Aft visu
mætti segja, aft nokkuft heföi
dregiö úr afla siöustu dagana,
enda veriö bræla og afli þá oft lit-
ill þótt fariö sé á sjó. En i heild
heffti aflinn verift mikill og rækjan
ágæt. Vift rækjuna vinna 13
manns og hefur alltaf verift unnift
til kl. 7. Atta heimabátar stunda
veiftarnar og aft auki 1 frá Pat-
reksfirfti, sem leggur upp á Bíldu-
dal. Atvinnuástand á Bildudal er
nú gott og mál til komiö.
Hnífsdalur
— Hér i Djúpinu hófust
veiftarnar aftur 14. jan. §agöi
Guömundur Sigurösson verkstj. I
Hnifsdal. Eftir áramótin hafa
veiftst um 120 tonn. Lagt er upp
hjá sjö verksmiöjum vift Djúp.
Þar af eru 4 á Isafiröi, 1 i Hnifs-
dal, 1 I Bolungarvik og 1 i Súfta-
vik. Fimm bátar færa afla aft
þessum verksmiðjum. Rækjan er
góft og veiöi sömuleiftis. svo aft
langt væri siftan veifti heffti veriö
jafn mikil, sagfti Guftmundur.
Gæftir hinsvegar ekki aft sama
skapi undanfarna daga. Af 2200
tonnum, sem leyft var aft veifta,
eru 964 eftir.
Biönduós
— Viö byrjuöum rækjuveiöarn-
ar hér aftur 14. jan., sagöi Kári
Snorrason á Blönduósi. — Og sift-
an höfum viö veitt 24 tonn. Tveir
bátar leggja upp á Blönduósi. Er
annar þeirra heimabátur, en hinn
leiguskip. Kári sagöi .rækjuna
nokkuö gófta en þó heffti hún farift
heldur smækkandi slftustu dag-
ana. Blönduósingar eru hálfnaöir
meö sinn kvóta, en þeir byrjuftu
ekki veiftar fyrr en 25. nóv. Aö
rækjuvinnslunni starfa 15 manns.
— Okkur endist þetta svona fram
um miftjan mars, i lengsta lagi,
annars fer þaö eftir gæftum. Þær
hafa verift stirftar siftustu daga.
— Viö erum nú aft byggja yfir
rækjuvinnsluna hér, sagöi Kári.
Hófum I haust byggingu á 450
ferm. húsi og munum halda þvi
verki áfram I vor.
Hvammstangi
Veiftar hófust hér á ný 10. jan.
sagfti Siguröur Þórhallsson, verk-
stjóri á Hvammstanga. Afli hefur
veriö sæmilegur en gæftir ekki
góftar. Höfum veitt rúm 60 tonn
eftir áramót. Fjórir bátar leggja
hér upp og mega þaö allt teljast
heimabátar þótt einn sé raunar úr
Reykjavik. Vift megum veifta 300
tonn og erum rúmlega hálfnaöir
meft þaö. Alls var leyft aft veifta
hér I Flóanum 1500 tonn. Vift kvót-
ann hefur raunar oft veriö bætt,
sýni athuganir aft þaö sé óhætt.
Hluta veiftisvæöisins var lokaft
vegna seiftagöngu, efta Miftfirfti,
Hrútafirfti og Steingrimsfirfti.
Eftirlitsmaöur er nú hér á ferft^og
vera kann aft athuganir hans leifti
I ljós, aö óhætt sé aö opna þessa
firfti.
Djúpivogur
Vift erum búnir aft ljúka okkar
rækjuveiftum hér á Djúpavogi,
sagfti Hjörtur Guömundsson,
kaupfélagsstj. Af þessum 65
tonna kvóta, sem okkur var út-
hlutaöur voru afteins 15 tonn eftir
um áramót.
Okkur finnst nú aft engin þurrö
hafi orftift hér á ræk junni vift þess-
ar veiftar. Hún hefur verift af
sömu stærft frá upphafi veiftanna
til loka og magniö hefur ekkert
minnkaö. Vift erum þess þvi mjög
fýsandi aö veiöikvótinn verfti
aukinn, svo aö starfsgrundvöllur
fáist fyrir verksmiöjuna. Fiski-
fræftingar telja aft hér sé ein-
göngu um aft ræfta rækju, sem elst
upp inni i firöinum, en sjómenn
hér eru þeirrar skoftunar, aft
rækjan gangi inn i fjörftinn, efta
sem sagt út og inn,þvi þeir byrja
aö veiöa hana hér utarlega i firft-
inum og fylgja henni svo inneftir.
Þetta er langbesta rækjan, sem
viö höfum fengift siftan rækju-
veiftar hófust hér.
Þrlr-fjórir bátar hafa stundaft
veiftarnar, allir héöan, og þær
hafa komift sé vel.þvi þær falla á
þann árstima, sem annars er
hvaö minnst um atvinnu, nóv. og
fram i jan. Og ef vift mættum
veifta 100 tonn þá nægfti þaft trú-
lega til fullrar vinnu janúarmán-
uö út. Og vift teljum aö stofninn
þoli þaft. Til stóö aft Dröfn kæmi
hingaft og athugafti rækjustofninn
en hún bilafti nú rétt þegar hennar
var von. Liklega kemur hún ekki i
bráft, enda breytist þetta nú hjá
okkur þvi nú fer mannskapurinn
aft vinnaa aft vertiftarafla og svo
byrjar loönubræftslan i kvöld.
Hólmavík
Rækjuveiöin hófst hér á ný 2.
jan., sagfti Jón Alfreftsson, kaup-
félagsstjóri á Hólmavik. Vift er-
um búnir aft veifta um 2/3 af þvi,
sem iokkarhlutkom, en þaft voru
alls 750 tonn. Rækjan er ágæt, 97-
98% i fyrsta flokk. Veiöarnar eru
stundaftar af 13 bátum héöan og
frá Drangsnesi og aft rækju-
vinnslunni starfa 60-70 manns,
enda aft heita má eina atvinnan,
sem fólk hefur hér á þessum árs-
tima. Firftirnir eru ennþá lokaftir
vegna seiftanna. Og raunar er
einnig talsvert af þeim á veifti-
svæftunum, sem opin eru. Þeim
verftur þó væntanlega ekki lokaft,
þaft væri algjört rothögg á okkur
hér.
Skagaströnd
Guömundur Lárusson, Skaga-
strönd,sagöi, aö rækjuaflinn þar
frá áramótum næmi sem næst 70
tonnum og rækjan væri góö. Vift
megum veifta 330 tonn, miftaö vift
1500 tonna heildarkvóta á svæö-
inu. Af þvi eigum vift eftir aft
veifta nú um 145 tonn. Sú veiöi
getur enst fram undir miftjan
márs, enþaftfer þó nokkuft eftir
gæftum. Þær hafa veriö slæmai
siftustu daga og ekki veriö róift.
Aft rækjunni vinna 16-20 manns.
Eftir aft rækjuvertlftinni lýkur,
sem viö áætlum aö ekki verfti
siftaren 10-15. mars, er hugmynd-
in aft hefja veiöar á hörpudiski.
Rækjuvinnslan er búin aft kaupa
skelfléttivélar frá Skotlandi og er
vonast til aö þær veröi komnar i
gagn áftur en rækjuvertiftinni
lýkur. —mhg
TogarinnGyllir hefur skipt
sköpum fyrir flateyringa
Togarinn Gyliir fór sina
fyrstu veiftiferft 19. mars i fyrra
og veiddi til áramóta 3140 tonn
eöa álika mikift og aflaskipift
Guftbjörg frá Isafirfti á sama
tlma. Nú frá áramótum hefur
aflinn verift um 400 tonn. Aftur
en togarinn kom til Flateyrar
var atvinna rýr þar en nú má
heita hending ef fellur úr vinnu-
dagur. Þessar upplýsingar
veitti Guftvarftur Kjartansson
Þjóftviljanum i simtali.
Guövarftur sagfti aft 17-18 út-
lendingar ynnu nú I frystihúsinu
og væru þeir ma. frá Astrallu,
Þar er næg
atvinna en var
lítil áður
N-Sjálandi, Ródesiu og S-
Afriku. Ibúar Flateyrarhrepps
eru aöeins um 430 en eftir aft
togarinn kom er farift aö bera á
fjölgun. Sem dæmi um þátta-
skilin sem urftu meft komu
Gyllis er aö innlán I sparisjóftn-
um á Flateyri á siftasta ári
munu hafa aukist um 40%. Gyll-
ir er mannaöur ungum og dug-
legum mönnum. Skipstjórinn er
afteins um þritugt og 1. stýri-
maftur 25 ára.
Tveir linubátar eru ennfrem-
ur geröir út frá Flateyri, annar
160 tonna en hinn 60 tonn. Held-
ur hefur verift úrtakasamt hjá
þeim I janúar vegna gæftaleys-
is og aflinn rýr.
Af öörum fréttum úr þorpinu
má nefna aft sveitarstjóriim
Kristinn Snæland hefur sagt
upp störfum.
—GFr.
Minning
Jóhann Axel
Steingríms-
son, málari
F. 13. júní 1943
D. 30. janúar 1977
Eftir skamma en þungbæra
legu á sjúkrahúsi lést Jóhann
Steingrimsson málari afteins 34
ára gamall. Foreldrar hans voru
Guftrún Pétursdóttir og Stein-
grimur Þórftarson trésmiftur.
Þau fluttu frá Hveragerfti til
Reykjavikur um haustift 1943 og
var Jóhann þá afteins nokkura
mánafta gamall.en heimili þeirra
i Reykjavik var I Efstasundi 37.
Börn þeirra voru fjögur og Jó-
hann yngstur. Eftir nokkurra ára
samvistir I Efstasundinu misstu
þau systkyni móftur sina,en héldu
hópinn þar til faftir þeirra giftist
öftru sinni og þá bættust vift fjórar
hálfsystur.
Jóhann giftist ungur Gróu
ólafsdóttur og áttu þau saman
eina dóttur, sem nú er 10 ára
gömul. Þau Gróa skildu eftir
skamma sambúft, ennokkru siftar
giftist Jóhann aftur Guftbjörgu
Baidursdöttur og meft henni
eignaftist hann dóttur sem er nú
fjögurra ára þegar hún missir
föftur sinn, en auk hennar gekk
Jóhann i fööur staö tveim börnum
Guftbjargar er hún átti áftur en
þau kynntust. Fyrstu minningar
minar um Jóhann eru frá vetrin-
um 1951, er vift hjftnin stofnuftum
okkar fyrsta heimili i Efstasundi
26. Þá vakti athygli mína snarleg-
ur snáfti dökkur yfirlitum sem
fékkst vift mannvirkjagerft úr
snjó, hann gekk aft verki meft
harftfylgi og röggsemi og mér
virtistsem hann væri sjálfkjörinn
foringi hópsins er aft fram-
kvæmdunum stóö.
Búseta min i Efstasundinu var
stutt og tengslin vift dökkhærfta
snáftar.n, sem ég raunar vissi þá
ekki nein deili á, rofnuftu.
Um þaö bil 10 árum siftar bar
fundum okkar aftur saman og
svipmótiö var óbreytt. Jóhann
haffti byrjaft nám i málaraiftn og
meistarinn var Hákon 1. Jónsson
sá sami og ég haffti lært hjá.
Viö Jóhann tókum nú tal saman
I fyrsta skipti og þá kom i ljós aft
vift áttum ætt aft rekja til sömu
sveitar i Fljótum i Skagafiröi og
mófturafinn er mér sérlega
minnisstæftur, Pétur Jónsson,
sem jafnan gekk undir nafninu
„Stóri Pétur” og meft honum og
Jóhanni mátti greina augljóst
ættarmót.
Upp frá þessum degi urftu sam-
fundirqkkar tiftari og kynni náin.
Starf mitt orsakar, aft kynni af
málurum verfta nánari en al-
mennt gerist á meftal stéttar-
félaga. Jóhann, efta Jói eins og
hann ætift nefndur af félögunum,
er einn af þeim úr hópi yngri
manna sem mér er hugstæftastur.
Þaft er mikill léttir i starfi aft
koma á vinnustaft þar sem rlkir
glaöværft og ferskt andrúmsloft.
Þaft var mér jafnan tilhlökkunar-
efni aft hitta Jóa,hvort heldur var
skammtimadvöl á vinnustaft efta
i vinahópi.
Honum lágu jafnan á vörum
gamanyrfti og eiginlegt var hon-
um aft flétta spaug inn i samræö-
ur og var sama hvers eölis um-
ræftuefnift var, og tilsvör hans vift
glettum annarra komu umsvifa-
laust og hittu i mark.
Orftum slnum hagaöi hann svo
aft engan sveiö undan og engum
urftu leiftigjarnar oröræftur hans,
þótt um langar samvistir væri aft
.ræfta. Slikt er ekki á færi annarra
en þeirra sem eru vel greindir og
búa yfir næmri kimnigáfu og
skilningi á mannlegum samskipt-
um. Hann var frjálslegur I fasi og
ófeiminn án þess þó aft nokkrum
kæmi I hug framhleipni eöa
mikillæti.
Hann var f rjálslyndur I skoftun-
um og sagfti hverjum sem I hlut
átti meiningu sina ef svo bar
undir, án þess þó aft lenda ihörft-
um deilum vift menn. Fleira
mættí nefna sem var jákvætt i
fari hans,en hér skal staftar num-
ift. Höfufteinkennift var glaft-
væröin sem gerfti þaft aft verkum
aft hann var hrókur alls fagnaftar
hvar sem hann kom. Fáir munu
þeir sem ekki er hægt aft finna
lesti hjá ef grannt er skoftaft, og
Jói var einn af þeim, sem ekki var
tamt aö haga liferni sinu eftir
formfastri forskrift,en þeir þver-
brestir hurfu i skuggann vegna
björtu hliöanna.
Ef hægt er aft nota orftift per-
sónutöfra sem samlikingu um
dauftlega menn,þá var þá aft finna
i fari Jóhanns Steingrimssonar.
Jói mun á sinum stutta starfs-
tima sem málari hafa eignast
marga gófta kunningja og vini, i
þeimhópi mættinefna samstarfs-
menn I stjórn Málarafélags
Reykjavikur, en þar átti hann
sæti á árunum 1968-1970.
Þá skal einnig nefna meistar-
ann hans.Hákon 1. Jónsson, en á
milli þeirra hefur rikt vinátta og
Jói talafti ætift um þennan læri-
meistara sinn af virftingu. Eg tel
mig mæla fyrir munn allra þeirra
sem ég hef hér nefnt er ég ber
fram þakkir fyrir ánægjuleg
samskipti og góft kynni sem þvi
miftur urftu of stutt og fengu
óvænan endi.
Konu, börnum, öldruöum föftur
og öftrum nákomnum ættingjum
sendi ég hugheilar samúftar-
kveöjur.
Hjálmar Jónsson.
Ritari
Opinber stofnun óskar að ráða ritara i
mars næstkomandi, Vélritunarkunnátta
og nokkur tungumálaþekking áskilin
Launakjör samkvæmt launakerfi rikisins.
Umsóknir um starfið ásamt upplýsingum
um menntun og fyrri störf sendist blaðinu
merkt Ritari