Þjóðviljinn - 15.04.1977, Blaðsíða 4

4 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 15. aprll 1977
Málgagn sósíalisma,
verkalýðshreyfingar
og þjóðfrelsis.
Otgefandi: Útgáfufélag Þjóöviljans. Útbreiöslustjóri: Finnur Torfi Hjörleifsson.
Framkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann Augiýsingastjóri: Úlfar Þormóösson
Ritstjórar:Kjartan ólafsson Ritstjórn, afgreiösla. auglýsingar:
Svavar Gestsson Slöumúla 6. Slmi 81333
Fréttastjóri: Einar Karl Haraldsson.
Umsjón meö sunnudagsblaöi:
Arni Bergmann. Prentun: Blaöaprent hf.
Þessar kröfur
hafa algeran
forgang
Stefna verkalýðshreyfingarinnar i yfir-
standandi kjaradeilu er afdráttarlaus
launajöfnunarstefna.
Höfuðkrafan er full verðtrygging á lág-
markslaun og hækkun þeirra i kr. 100 þús.
á mánuði miðað við verðlag i nóvember
s.l., enþaðþýðir um kr. 110 þús. á mánuði,
eins og verðlagi er nú komið.
Samkvæmt kröfum samninganefndar
Alþýðusambandsins eiga þeir sem hærri
hafa launin hins vegar aðeins að fá kaup-
hækkun nú og visitölubætur siðar, sömu
krónutölu og þeir allra lægst launuðu.
Hér er um svo afdráttarlausa launajöfn-
unarstefnu að ræða, að óhugsandi má
kalla að ganga lengra i þeim efnum.
Verði verðbólga jafn ör á næstu þremur
árum og hún hefur verið siðustu þrjú ár,
þá þýðir þetta t.d. i framkvæmd að sá sem
enn hefði 100% hærri laun en hinn lægst
launaði verkamaður að loknum samning-
um nú i vor, hann hefði hins vegar aðeins
33% hærri laun að þremur árum liðnum.
Auðvitað er það álitamál, hvort svo ein-
dregin launajöfnunarstefna stæðist til
lengdar, fái verðbólgan áfram að ganga
laus. — En hvað sem þvi liður, þá er hög-
um lágtekjufólksins á íslandi nú þann veg
háttað, að stórbætt kjör þess verða að
ganga fyrir öllu öðru.
Þess vegna hefur Alþýðusambandið
markað þá stefnu sem fyrir liggur.
Morgunblaðið, sem hefur svarað kröf-
unni um verðtryggð 100 þús. króna lág-
markslaun með hótunum um að slik
hækkun skyldi i reynd þýða kjaraskerð-
ingu, — það þykist i forystugrein i gær allt
i einu vera orðið málsvari launajöfn-
unarstefnu, og spyr hvort verkalýðsfé-
lögin ætli að brjóta niður sina eigin stefnu.
Þjóðviljinn þarf ekki að svara slikum
heimskuspurningum málgagns auðstétt-
arinnar, — ekki fyrir hönd verkalýðssam-
takanna. Það hafa verkalýðssamtökin
sjálf gert, ekki bara með einróma sam-
þykktum á Alþýðusambandsþingi og
kjaramálaráðstefnu, heldur einnig einu
sinni enn nú i fyrradag. Það svar fullskip-
aðrar samninganefndar verk'alýðsfélag-
anna birtist reyndar i Morgunblaöinu i
gær, en á ákaflega litt áberandi stað i
framhaldsklausu á 19. siðu þessa stóra
blaðs.
Svar verkalýðssamtakanna er á þessa
leið:
,,Sú meginstefna sem mörkuð var i
kjaramálaályktun 33. þings A.S.Í. um
launajöfnun og kjarabætur hinna lægst
iaunuðu er óbreytt. í fullu samræmi við þá
stefnu hefur meginþungi kröfugerðar
verkalýðssamtakanna verið iagður á
hækkun lágmarkslauna i 100 þús. kr. á
mánuði miðað við framfærslukostnað. 1.
nóv. s.l. — og á fullar verðbætur á þau
laun, en það eru einmitt þessar kröfur sem
hreyfingin i heild stendur á bak við og hef-
ur falið samninganefndinni að bera fram
og vinna að. í samningunum nú hafa þess-
ar kröfur algeran forgang samkvæmt sér-
stakri samþykkt gerðri á kjaramáiaráð-
stefnu Alþýðusamhandsins í febrúar-
mánuði s.i.”
Þetta er svar verkalýðshreyfingarinn-
ar. Þessa stefnu styður verkalýðs-
hreyfingin öll. Þessa stefnu styður Al-
þýðubandalagið og þessa stefnu styður
Þjóðviljinn.
En hver er „launajöfnunarstefna”
Morgunblaðsins, Sjálfstæðisflokksins og
Vinnuveitendasambandsins?
Er hún máske sú að þeir, sem nú hafa
72.000,- kr. i dagvinnutekjur á mánuði eigi
að hækka um 4%, það er i kr. 75.000,- og
þeir sem hafa kr. 90.000,- i dagvinnutekjur
á mánuði skuli enga hækkun fá?
Vist er um það að talan 4% er sú eina
tala, sem sést hefur i Morgunblaðinu,
hvað hugsanlega launahækkun varðar.
Morgunblaðið fjargviðrast út af sér-
kröfum verkalýðsfélaganna. Þær eru
vissulega enn sem fyrr margvíslegar og
misjafnlega réttmætar, sumar sjálf-
sagðar, aðrar hæpnari.
En hvað sem öllum sérkröfum einstakra
félaga liður, þá stendur hitt, að það er
krafan um rúmlega 100 þús. króna lág-
markslaun og fulla verðtryggingu á þau
laun sem hefur „algeran forgang” i yfir-
standandi kjarasamningum. Það er sam-
eiginleg niðurstaða allrar verkalýðs-
hreyfingarinnar á íslandi.
Eigi almenna launahækkunin að verða
4% eins og Morgunblaðið hefur talað um,
þá mun að sjálfsögðu verða knúið ærið
fast á um óteljandi sérkröfur. Verði hins
vegar fallist á meginstefnu verkalýðs-
hreyfingarinnar um launajöfnun og rúm-
lega 100 þús. króna lágmarkslaun, þá
munu þær sérkröfur, sem falla utan þess
ramma sannarlega flestar biða betri
tima. ' — k.
NATOá
skýin
thaldsblööin eru stundum aö
fræöa okkur um vopnabrölt
NATÓ, og bregöur þá oft fyrir
barnalegri hrifningu á vopna-
skaki. t VIsi á miövikudaginn er-
um viö upplýst um aö „stöölun
NATó-vopna sé borin von úr
þessu”. Ástæöan viröist fyrst og
fremst vera sú aö bretar og þjóö-
verjar og fleiri NATÓ-ríki i
Vestur-Evrópu geta ekki fallist á
þá skoöun bandaríkjamanna aö
stöðlunin eigi aö felast i því að
NATÓ-herirnir séu eingöngu bún-
ir bandarlskum vopnum.
Greinarhöfundur I Visisegiraö sú
spurning hafi „brunniö á vörum
manna á dögunum hve margra
peninga viröi eining innan NATÓ
fræöinni. Sovéskar flugvélar eiga
ekki lengur aö fá aö fljúga yfir
Evrópu, enda þótt hingaö til háfi
veriö kennt I landafræöinni aö
Sovétrlkin vestan Úralfjalla væru
hluti af Evrópu.
En setjum nú svo aö þetta hafi
skolast til hjá greinarhöfundi og
hann hafi átt viö Vestur-Evrópu.
Þá kemur aö nýrri kenningu um
eignarhald á skýjum. Sovéskar
flugvélar eiga ekki aö fá aö nálg-
ast vestur-evrópsk ský. Skýja-
bakkinn sem var yfir Parls í gær,
en hefur borist fyrir vestanvind-
inum inn á sovéskt landsvæöi er
NATÓ-eign og Awac-vélunum er
ætlaö aö bægja sovéskum boö-
flennum frá honum, jafnvel þótt
hann villist yfir Moskvu.
Þessar nýju hernaöarkenning-
ar sem Vlsir boöar upp úr
NATÓ-ritum koma ekki alveg
heim og saman viö
lokkrir íslendingar heimsækja flotahðfnina i Napólf pj
STÖÐLUN NATO-
VOPNA BORIN
VON ÚR ÞESSU
væri?” Þessi funi hefur aö vlsu
alveg farið fram hjá okkur Islend-
ingum til þessa, en til þess aö fá
hugmynd um hvaö stöölunin er
mikilvæg skulum við skoöa eftir-
farandi setningu:
„Hugmyndin um stöölun
NATó-vopna viröist ætla aö ræt-
ast I Awac-áætluninni. Awac var
nafniö á bandarlskri flugvél sem
útbúin meö radar og tölvur átti aö
halda rússneskum boöflennuflug-
vélum frá skýjum Evrópu”.
Aö verja
skýin fyrir
Moskvu
fyrir rússum
Hér er boöuö ný stefna I her-
spennuslökunarstefnuna. Hætt er
viö aö sovétmönnum þyki aö sér
þrengt þegar Awac-vélarnar fara
aö verja skvin yfir Moskvu. Ein-
hverntíma heföi þessi stefna ver-
iö kölluö útþenslustefna, ef
bryddaö heföi veriö á henni
I austurvegi.
Nauðsyn
NATO-
frœðslu
Vísisgreinin sannar okkur bet-
ur en flest annaö aö nauösynlegt
er að fylgjast vel meö nýjungum I
herfræöikenningum og hernaöar-
tækni. Þaö er eins gott aö vita
hvaö I vændum er. Þannig hafa
þeir hugsaö Islendingarnir átta,
sem á dögunum fóru I ferö um
Evrópu til þess aö „kynnast
hernaöaraöstööu NATÓ og tala
viö hernaöarsérfræöinga og
nokkra háttsetta yfirmenn, aöal-
lega I Napólf og Brllssel”. , eins
og Bragi Jósepsson segir svo fal -
lega I Alþýöublaöinu.
NATO-fræðsla hefur veriö af
skornum skammti aö undanförnu
I þvl blaöi en nú stendur greini-
lega til aö bæta úr þvl meö
greinaflokki.
„Þaö voru fjórir blaöamenn og
fjórir stjórnmálamenn sem þarna
voru á ferö. En einnig voru I
hópnum tveir starfsmenn banda-
rlska sendiráösins 1 Reykjavlk
sem gættu þess vandlega aö Is-
lensku blaöamennirnir og stjórn-
málamennirnir væru ávallt á
réttum staö og réttum tlma.”
Tlma-og staöarskyn islendinga
vill brenglast fyrir utan land-
steinana, og vafalaust hafa
bandarlsku sendiráösstarfs-
mennirnir haft ærinn starfa. En
skyldu þeir hafa gætt einhvers
fleira?
„Þá skjótum
við”
I Napóll skoðuöu íslendingarnir
flugvélamóöurskip og undruöust
stórlega. Þeir veltu fyrir sér hlut-
verki öskukarlanna I rekstri
sllkra skipa og geröu tillögur um
lyftur og ráöningu kvenna I
NATÓ-flotann. Heldur fengu
þessar tillögur dræmar undir-
tektir en á tali viö hernaöarsér-
fræöinga hlotnuöust Islendingum
mikilvægar herfræöilegar upp-
lýsingar sem okkur þykir vænt
um aö Álþýðubláöiö skuli fræöa
okkur um. „Þá stóö upp einn
islendingur og sagöi: „Hvaö ger-
um viö ef Varsjármenn skjóta nú
á okkur radarstýröri eldflaug?”
Þaöbrá þögn yfir mannskapinn
og allir litu á aömlrálinn. Aömir-
állinn leit upp, brosti vingjarn-
lega og sagöi: „Þá skjótum viö þá
niöur.”
Mönnum létti stórlega viö þess-
ar upplýsingar, og fannst aö
þekking sin á hernaöartækni heföi
aukizt veruiega.”
Viö tökum ofan fyrir hernaöar-
sérfræöingum Vísis og Alþýöu-
blaösins.