Þjóðviljinn - 20.04.1977, Blaðsíða 7

Miðvikudagur 20. aprfl 1977 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 7
„ Og þessi barnsrödd, persónugerð
í einum af prestum kirkjunnar tekur
vefarann mikla til bæna .

Þorsteinn
Sigurðsson:
Aö íklæðast
krafti af hæöum
Sjálfstæðisflokknum hefur
lengi tekist að dylja stéttar
eðli sitt fyrir stórum hluta
þjóðarinnar með þvi að skrýð-
ast ýmiss konar haglega
gerðum dularklæðum.
Flokkurinn lét í upphafi gera
sér höfuðfat úr nafni hugsjónar-
innar sem i þann tið var
vinsælust með þjóðinni og síðan
hefurhann látið skera sér plögg
úr orðum eins og frelsi, lýðræði
og mannréttindi sem alþýðu
manna eru hvað hjartfólgnust.
Hingað til hefur klæðskurðar-
meistara flokksins ekki skort
hugkvæmni og aldrei hefur
þeim orðið brjóstþungt við iðju
sina, hvort sem sniðin var ridd-
araskikkja úr hreystiyrðunum
Gjör rétt — þol ei órétt eða
skollabuxur úr hinum ismeygi-
legu slagorðum Stétt með stétt.
Og jafnanþegar Flokkur allra
stéttasýndisigi skrúðanum við
kosningar varð fólki starsýnt á
dýrðina, enda höfðu kallarar
flokksins þá óspart lofsungið
frábæra eiginleika efnisins og
snilli vefaranna i Blaði allra
landsmanna, Morgunblaðinu.
Nú um páskana — á aðalhátið
kristinna manna — þótti enn
einu sinni tilefni til að skarta i
nýjum klæðum. Og að þessu
sinni var vefaranum mikla,
Matthiasi Johannessen, falið að
gera Sjálfstæðisflokknum erki-
biskupsskrúða er fylgja skyldi
slikur kraftur frá hæðum að
iklæddur honum tækist hvort
tveggja i senn: að fá kristna
launþega til „að lita upp úr
sorpinu, skima til himins, nota
vængina, sem guð hafði gefið
þeim,”enfella niður ótimabæra
kröfugerð á atvinnuvegina — og
gera svo „hátttil lofts og vitt til
veggja” innan þjóðkirkjunnar
að þar gætu hinir stóru einka-
framtaksmenn rúmast ,,án þess
að lúta lögum og boðum, sem
eru andstæð eðli okkar og hugs-
un.”
Vefarinn mikli lauk stoltur
verki sinu á tilsettum tima og
hafði enginn séð áður slikan
dýrindis vefnað, enda höfðu
ýmsir betri borgarar við orð að
sleppa golfinu að þessusinni og
fara til kirkju að dást að nýju
fötunum Sjálfstæðisflokksins.
En á sjálfri upprisuhátið
frelsarans þegar Vörður kristn-
innar i iandinu, svo og þjóð-
kirkjunnar kemur i dýrlegu
helgiklæðunum sinum spig-
sporandi inn á heimilin i leiðara
Morgunblaðsins og lýðurinn ætti
að réttu lagi að standa á öndinni
af hrifningu — kveður þá ekki
við hin hreinskilna barnsrödd
ævintýrsins hrópandi: — Hann
er ekki i neinu!
Og þessi barnsrödd, persónu-
gerð i einum af prestum kirkj-
unnar tekur vefarann mikla til
bæna með þessum orðum m.a.:
„Matthias: Páskaboðskapur
þinn er snilldarleg aðferð til að
réttlæta rangláta þjóðfélags
skipun svo sem þá, sem verð-
bólgan hefur komið á hér á
landi. Páskaboðskapur þinn er
leið til að fá menn til að sætta
sig við ómanneskjulegar
aðstæður, af þvi að þær séu
einfaldlega hinar bláköldu stað-
reyndir lifsins i hinum
ófullkomna efnisheimi.
Páskaboðskapur kristinnar
trúar er allt annar. Hann
kennir okkur, að hinar svo köll-
uðu staðreyndir i heimi hér séu
ekki ásköpuð örlög, heldur
aðstæður, sem hægt sé að
breyta. Ófullkomleiki heimsins
er ekki honum áskapaður,
heldurerhannafleiðingþess, að
mannlifslækurinn missti af
uppruna sinum og gróf sér far-
veg að eigin geðþótta. Við það
grófst hann inn i helli sérhags
muna og eigingirni og fúlnaði.
Það er ástand heims hinna
köldu staðreynda, hvort sem
þær eru boðaðar af miskunnar-
lausum harðstjórum eða óper-
sónulegum hagspekingum. En
— kristin páskatrú boðar, að
ófullkomleika okkar allan hafi
guðdómskraftur Jesú Krists
umbætt. Staðreyndir eru ekki
örlög, heldur afleiðing, sem
Jesús bætti fyrir og opnaði við
það farveg milli uppsprettu
mannlifsins og fúlutjarnar
heimsins. Þess vegna eru stað-
reyndir til að risa gegn. Þá má
umbreyta aðstæöum mann-
lifsins og aðlaga þær mann-
inum, sem er skapaður i Guðs
mynd og endurleystur er fyrir
dauða Guðs sonar. Kristur þinn
hefði bara klappað á koll Barti-
meusi blinda og sagt: Þú átt
innri augu, væni minn, glæddu
þau og neistann i sjálfum þér —
einhvern timann rennur lækur
þinn út i ósinn, þar sem þú getur
flogið! Guðs sonur Jesús
Kristur gerði annað. Hann
opnaði augu Bartimeusar. Og,
ef kirkjan vill vera kirkja, sem
fylgirDrottni sinum og Guði, en
situr ekki bara i skjóli ein-
hverrar hugsjónar eins og þú
vilt hún geri, þá lætur hún sér
ekki lynda að filósófera um
einhvern himinbláma við
þann, sem er i neyð. Hún hlýtur
eins og Jesús sjálfur að ganga
til baráttu við neyðina i hvaða
mynd sem er. Það er neyðin,
sem skyggirá uppruna okkar og
lokar fyrir þann farveg, sem
Jesús opnaði með krossdauða
sinum, úr fúlalæk mannllfsins
að uppsprettu þess. A sérhverri
kristniboðsstöð ris sjúkrahús.
Það er i kristnum jarðvegi
Evrópu, sem hugsjónir um jafn
rétti, bræðralag og frelsi — ekki
bara til tjáninga, heldur og
undan likamlegri og andlegri
nauð — hafa sprottið fram. A
Indlandi gátu þær ekki orðið til.
Þær eru framandi trúabragða-
heimi indverja, þar sem menn i
alvöru lifa eftir páskaboðskap
þinum um „sjálfsrækt” og
hugarflug.”
Hér má segja amen eftir
efninu.
Það er svo sannarlega hárrétt
sem segir i forustugrein
Morgunblaðsins 17. april „að
málið hafi nú verið útkljáð i
kristilegum anda”. — Það held
ég að fari ekki á milli mála.
Unglingur í deilu við réttvísina
Fingraför tekin med
valdi á Sauöárkróki
1 Þjóðviljanum þann 24. mars
var greint frá töku fingrafara af
nemendum i Varmahliðarskóla i
Skagafirði vegna hvarfs brenni-
vinskassa þar á staðnum, en
kassinn haföi reyndar fundist
fljótlega aftur með allar flöskur
fullar.
Nú hefur okkur borist bréf frá
Jóni Hafsteini Jónssyni, mennta-
skólakennara á Akureyri, þar
sem hann vekur athygli okkar á
frásögn i blaðinu Norðurlandi af
þessu máli þann 1. þ.m. og fer
fram á að við birtum hana.
Hér á eftir birtum við bréf Jóns
Hafsteins Jónssonar og á eftir
fylgir frásögnin úr blaöinu Norö-
urlandi á Akureyri.
Bréf Jóns Hafsteins:
— Unglingar fórnarlömb
heimskulegs embættis-
hroka
Herra ritstjóri,
Kjartan Ólafsson.
Ég hefi mér til undrunar veitt
þvi athygli, að blað þitt hefir hætt
öllum skrifum um Varmahlíðar-
máliö. Þar hefir þó svo sem ykk-
ur er sennilega kunnugt um verið
gripið til enn furöulegri og vafa-
samari aðgerða en þeirra sem þið
skrifuðuð um og undruðust 1 blað-
inu frá 24.3. Ég fer vinsamlega
fram á aö þú birtir einhvern
næstu daga allt þaö sem slðasta
tölublað Norðurlands hefir um
mál þetta aö segja, enda hafa þeir
sem málið snertir ekki andmælt
neinu sem þar stendur.
Eftir fyrirsát lögreglunnar og
fantalega árás á Magnús
Ingvarsson, nemanda, er hann
var á leiö hdim til sin úr skólan-
um, er mál þetta orðið miklum
mun alvarlegra en áöur. Eftir
ummæli Baldurs Möllers, ráðu-
neytisstjóra, og Olafs Jónssonar,
form. barnaverndarráðs Islands,
i fyrrnefndu tölubl. Noröurlands
veröur varla um það efast að lög
hafa verið brotin freklega á
Magnúsi Ingvarssyni. Máliö er
m.a. oröiö prófsteinn á þaö, hvort
þaö skuli látiö óátaliö aö ungling-
ar séu geröir aö fórnarlömbum
heimskulegs embættishroka, sem
ekki leyfir aö eigin mistök séu
viöurkennd og leiörétt.
Ég er vel kunnugur Magnúsi
Ingvarssyni, og ég vona, Kjartan,
aö þú takir mark á oröum minum
er ég segi, að Magnús Ingvarsson
sé háttvis og prúður ungingur
sem ekki sé liklegur til að gefa
lögreglu höggstaö á sér. Enn-
fremur get ég staðhæft við þig, að
hann átti engan hlut að kassa-
hvarfinu fræga. Svo mikið mark
tek ég á orðum hans, þeim er
hann talar við mig 1 hreinskilni,
aö ég myndi ekki óttast að leggja
mikiö undir, ef veðjað væri um
sekt hans i þvi.
Magnús Ingvarsson hefir nú
snúiö sér til dómsmálaráðuneyt-
isins, og ég tel það siðferöilega
skyldu heiðarlegs fjölmiðils aö
hjálpa honum til að tryggja máli
sinu réttláta afgreiöslu lögum
samkvæmt. Hann hefir ekkert að
óttast nema þögnina og pukrið.
Með vinsemd,
Akureyri, 12. april 1977
Jón Hafsteinn Jónsson.
Hér fer á eftir sú frásögn, sem
birtist i Norðurlandi 1. april:
Úr blaðinu Norðurlandi: —
óviðeigandi og ógeðfellt
segir formaður Barna-
verndarráðs
Fingraför voru tekin með valdi
af 16 ára nemanda viö Varma-
hliðarskóla þriðjudaginn 29.
mars. Sat lögreglan fyrir honum
við hliöið þegar hann kom úr
skólarútunni og flutti nauðugan á
lögreglustöðina á Sauðárkróki,
þar sem fjóTÍr lögregluþjónar
hjálpuðust að við verknaöinn.
Skólastjóri Varmahliðarskóla
beitti sér fyrir þvi eftir að brenni-
vinskassi haföi horfið og fundist
aftur ósnertur, aö lögreglan tæki
fingraför af nemendum skólans,
— til að firra þá grun eftir þvi sem
hann sagði siöar. Náði þessi rann-
sókn reyndar aðeins til hluta
nemenda, þe. stráka 13 ára og
eldri, en ekki stelpnanna.
Nokkrir nemenda neituðu strax
aö gangast undir þessar aðgerðir
og vildu sjá skriflegar heimildir
eða úrskurð, en voru smátt og
smátt yfirbugaðir og stóðu lengi
eftir þrir, en að lokum aðeins
einn, og var hann tekinn með
valdi þriðjudaginn 29. mars.
Svöruðu bara skætingi
Pilturinn, sem heitir Magnús
Ingvarsson og á heima á Gýgjar-
hóli i Staðarhreppi, sagði i viötali
viö NORÐURLAND, aö tveir lög-
regluþjónar hefðu komið i skól-
anh um 4-leytið á þriðjudaginn og
enn viljað taka af honum fingra-
för. Hann neitaði enn og sagðist
vilja fá að vita hver réttarfarsleg
staða hans væri. Fóru þeir við svo
búið.
Þegar Magnús að loknum
skóladegi sté svo útúr Skólabiln-
um við hliðiö á Gýgjarhóli sátu
þar fyrir honum tveir lögreglu-
þjónar á bil, sem þeir hentu hon-
um inni er hann neitaði og fluttu á
lögreglustöðina útá Krók, þar
sem tveir aðrir lögregluþjónar
voru fyrir:
— Þeir voru að gera allt klárt
fyrir fingrafaratökuna og ætluö-
ust til að ég gerði þetta með góðu.
Ég spurði um handtökuheimild og
úrskurö, en þeir svöruðu bara
með skætingi, sagði Magnús.
Siöan tóku þeir hann tveir, settu
á grúfu á bedda og reyrðu hend-
urnar aftur fyrir baK og uppaö
hnakka meöan hinir tóku fingra-
förin. Er Magnús með eymsli i
öxlinni og varð aö fara á sjúkra-
hús og fá vottorð, þarsem hann
gat ekki farið i leikfimipróf dag-
inn eftir. Hann hefur nú haft sam-
band við lögfræðing útaf þessum
nauðungaraðgeröum.
NORÐURLAND sneri sér til
Ölafs Jónssonar formanns
Barnaverndarráðs tslands og
spuröi hvort þær aöfarir sem beitt
hefur verið við nemendur Varma-
hliðarskóla samræmdust barna-
verndarlögunum. Sagði Ölafur,
að tvimælalaust hefði átt að hafa
samband við foreldra og samráð
viö barnaverndarnefnd um að-
gerðirnar, og sér fyndist að til
rannsókna af þessu tagi ætti
aldrei að gripa nema fyrir lægi á-
kveöinn grunur. Máliö virtist að
öllu leyti óviðeigandi og ógeðfellt,
sagði hann.
Baldur Möller ráðuneytisstjóri
i dómsmálaráðuneytingu ráðg-
aðist við ýmsa og fletti upp i laga-
doðröntum og varö niðurstaðan
að um leit á manni eða likams-
skoðun skuli kveða á með úr-
skurði en hinsvegar má taka
myndir og fingraför I þarfir opin-
berrar rannsóknar. En i þessu
tilviki væri það spurning, i fyrsta
lagi hvort nægur grunur væri fyr-
irhendi sem réttlæti aðgeröina og
i öðru lagi, hvort yfirleitt væri á-
stæða til þeirra þar sem máliö
væri ekki alvarlegra en raun er á.
Ekki væri þvi aö neita, að lög-
reglan virtist þarna hafa dregist
út i meira en hún hefði að öðru
jöfnu tekið uppá sjálf. Þótt agatil-
hneiging sumra skólamanna væri
alþekkt, væri þetta sannast sagna
vafasamt uppátæki, sagöi Baldur
i viðtali við Norðurland.
Blikkiðjan
Asgarði-T,
GarAahreppi
önnumst þakreanusmíði og
uppsetningu — ennfremur
hverskonar blikksmfði.
Gerum föst verðtilboð.
SIMI 53468