Þjóðviljinn - 27.08.1978, Blaðsíða 13
Sunnudagur 27. ágúst 1978 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 13
Þessi unga stúlka sat fyrir framan hina frægu krá I Cohimar-þorpi, þar
sem Hemingway svalaOi þorsta sinum, þegar hann vann aO bókinni
„Gamli maOurinn og hafiO”. Inni á kránni héngu ljósmyndir úr sam-
nefndri kvikmynd og myndir af sjálfu skáldinu. (Ljósm. Róska).
Þennan vigalega Kúbumann hitti hópurinn i litlu þorpi, sem heitir
Cohimar. Sveöjan, sem þorpsbúinn heldur á, nota Kúbumenn til aö
höggva sykurreyr og gras, og beita honum af ótrúlega mikilli leikni aö
sögn tslendinganna. (Ljósm. Róska)
áöan var hið kapitaliska
dreifikerfi vestrænna kvikmynda
mikið til umræðu og sýnt fram á
hvernig hægt er að nota kvik-
myndina i sósialiskum tilgangi
gegn þessu dreifikerfi.
Dagbjört: Við höfðum mikið
upp úr þvi að hitta fólk frá ýms-
um löndum. Hinir pólitisku fundir
vildu oft fara fram á dálitlu
Sameinuðu Þjóðaformi — einum
of stifir — og þess vegna fengum
við oft mest út úr hinum daglegu
samskiptum við fólk. Við bjugg-
um i skólabyggingu ásamt full-
trúum frá N-Vestur-Evrópu. Þó
höfðum við nú minnst aö sælda
við Skandinavana.
Skemmtilegast var að fara i
heimsóknir til CDR — (hverfa-
nefndir til varnar byltingunni),
en svo nefndust hverfasamtök
þau i Havanna, sem buðu heim
sendinefndum i ýmis bæjarhverfi
höfuðborgarinnar. Okkur var
boðið heim til hverfis, sem haföi
stúderað tsland sérstaklega.
Róska: Já, þarna var meira aö
segja sýning um tsland. Búiö var
að festa upp myndir af islenska
hestinum, og Surtsey og öðru
rammþjóðlegu. Heljarmikið
fiskinet hékk uppi og tengdi sam-
an myndirnar. Við vorum svo
spurð spjörunum úr um land og
þjóð og allir fulltrúarnir látnir
segja frá starfi sinu og aðstæöum
á tslandi.
Dagbjört: Þarna dönsuðu og
sungu litlar stúlkur til heiöurs
okkur, og sem betur fór hafði Mál
og menning gefiö okkur nokkrar-
bækur um tsland, sem viö gátum
fært þessu heiöursfólki i þakk-
lætisskyni fyrir móttökurnar.
Róska: Þaö er yfirleitt mjög
auövelt að komast i samband við
Kúbumenn. Alls staðar sem viö
komum, gaf fólk sig á tal viö
okkur, og sérstaklega voru börnin
i kringum okkur og vildu fræöast
um, hvaöan viö vorum pg hvaöa
mál viö töluöum.
Dagbjört: Börnin eru eiginlega
uppistaöa þjóöarinnar. Tekist
hefuraö mestu að koma i veg fyr-
ir barnadauða, sem var geigvæn-
lega mikill fyrir byltingu, og ólæsi
er nær algjörlega búiö aö útrýma.
Engu aö siður hefur eldra fólk,
þótt þaö hafi lært aö lesa og draga
til stafs, ekki haldið áfram
menntun sinni, og getur þvi talist
litt menntaö. Börnin hafa hins
vegar fengið fulla menntun frá
byrjun, og þvi má segja, aö
ávextir byltingarinnar þroskist
fyrst að öllu leyti meö þeirri kyn-
slóö.
Róska: Þó byltingin hafi veriö
gerö á Kúbu, má þó segja aö þaö
eimi eftir af gömlum ihaldssöm-
um hugsunarhætti. T.d. er langt I
land i jafnréttismálum. Staöa
konunnar er enn hefðbundin i
þjóðféiagi Kúbu. Viö hittum
marga karlmenn þar, sem ekki
gátu hugsað sér aö konan ætti að
vinna úti, og enn siöur hugsað sér
aö vinna sjálfir heimilisverk.
Einnig eru lög á Kúbu, sem banna
konum ýmsa erfiöisvinnu.
Dagbjört: Já, segja má að
Kúba sé þróunarsamfélag, og þaö
er enn iangt i hiö fullkomna
kynjajafnrétti. En sérstaklega
þótti mér það aðfinnsluvert, aö
ýmsir karlmenn, sem viö rædd-
um við, neituðu að vandamálið
væri til. Þeir könnuðust ekkert
við neitt kynjavandamál margir
hverjir. Og það ér gefið mál, aö á
meðan vandamál eru ekki viöur-
kennd, verða þau ekki leyst.
En ég vil gjarnan minna á orð
Kastrós i lokaræðunni sem hann
hélt á Heimsmótinu, þar sem
hann benti á, að leggja veröur aö-
aláhersluna á framtiöar-
hyggjuna, og verkefnin sem
framundan eru. Viö megum ekki
gleyma þvi þegar við gagnrýnum
ýmsa þjóöfélagsþætti að bylting-
in á Kúbu er ung.
—IM
itt skipti
—
tíOr'fS
Rörin þola öll þau efni (sýrur og
basa), sem eru í jarðvegi.
Samsetningin (með gúmmíhring) er
einföld, fljótunnin og algjörlega þétt.
Margar lengdir, allt að 5 m.
Slétt yfirborð innan í rörunum veldur
litlu rennslisviðnámi.
Rörin eru létt og auðveld í meðförum.
PVC grunnaplastið endist og endist.
Það fæst í byggingavöruverslunum
um land allt.