Alþýðublaðið - 07.10.1921, Blaðsíða 1

Ge«ð út a.f Alþýduflokknnm,
"I >3 ii a'ilii ?! :i jj .
V
1921 Förtudaginn 7 október. 233: tölnbl.
Ve r ð1a g
írá þvl I dag á eftirtöldnm vörum er þannig:
Rúgmjöl ......... kf. so.oo þr. soo kg.
Rúgmjöl........... . . — 25,25 — 50 —
Haframjöl............— 3^*°9 ~~ 112 Ihís
Beztu faútakol (Prime lothian Steam) kr. So.oo pr. tonn
Beztu húsakol — — — — sz,8o —skpd.
Steinolía .White May* . . kr. 51.00 pr. aoo kg. netto
íslenzk króna.
Sú skoðun virðist vera ríirjandi
meðal ýmsra iandsmanna, sð það
sé happ fyrir þjóðina, að íslenzktr
peningar Iækki I verði á útlendum
markaði. Nokkurskonar befð er
að koma á þessa skoðun þeirra
manna, sem trúa á verðtækkun
brónunnar Þessi kenning er /arin
að grafa um sig ( viðskiftalifinu
innaniands Hún hefir gefið heild-
sölum og kaupmönnum atyllu til
leggja hærra verð á útlenda vöru
með tilliti til þess, að tsl. króna
ðækkaði I verði
Undanfarið hefir þvl verift hald
ið fram, að verðgiidi péninga
hverrar þjóðar fari eftir þvi, hversu
vei stæð að þjóðin væri efnalega,
og þá mest litið á þ*ð, hversn
roikið að hún seldi af vönim á
heimsmarkaðinum. Hafi ein þjóð
seit meira en hún keypti, hefir
efnahagur hennar verið talinn
góður og peningar hennar hafa
staðið hátl. Nú virðist sem enda
skifti séu orðin á þessari kenningu
hj > þeim mönnum, sem álfta það
hag fyrir þjóðina, að gengi peninga
lækki, þvl samkvæmt' fyrri ára
reynslu og kenningu getá pening-
arnir ekki iækkað I verði, nema
ef islenzka þjóðin he'ði minna
fram að ieggja á heimsmarkaðin
um. en hún hefir haft áður, saman
borið við innkaupin. Beinasta
ieiðin tii þess að fá ve-ðlækkun
á ísl peningum væri þvi sú, að
framleiða sem minst og flytja sem
minst út úr landinu, en sem mest
inn og skulda meðal útiendra
þjóða meðan iánsþrotið breztur
ekki um þvert. Dæmin eru auðsæ
hjá Öðruro þjoðum. Þær þjóðir,
sem harðast urðu úti I slðustu
styrjðld, verða að sætta sig við
lægst gengi á peningum.
Þessi kenning, að hagur sé að
lágu gengi á (si peningum, virð
ist eiga meðmæfendur meðal fram
leiðenda og kaup ýslumanna og
þarf ekki að fara I grafgötur eftir
Steinoiía .Royal Standard*
Oliutunnan tóm aukreitis .
Vörurnar heimðuttar
— við bryggju
Reykjavik 6.
ástæðunum fyrir þvl. Hér getur
sem sé verið um stundarhag að
ræða fyrir báða á kostaað nokk
urs hluta þjóðarinnar. Kaupsýslu-
maður, sem hefir óseidar miklar
vörubirgðir, hefir hag af þvf, að
þeir peningar, sem hann tekur
fyrir vöruna, séu I sem iægstu
verði. Lækki t. d. (sienzk króna
skyndilega um 25%, hækkar
kaúpsýsiumaðurinn tafariaust vöru
sfna hlutfallslega við lækkun krón
unnar. Þetta er afarauðvelt fyrir
kaupsýslumanninn af þvf að öll
vara, sem keypt væri frá útlönd
um, hlyti að vera þeim mutt dýr-
ari en vara, sem fyrir er, sem
nemur lækkuninni á krónunni, ef
krónan svo hækkaði eftir nokkurn
tfma, t d. ár, upp f vanaiegt
verð; hefir kaupsýsiumaðurina þá
grætt á vöru sinni 25%, eða sem
svarar. iækkun krónunnar fevað
— 48,00 — soo — aetto
. . . . , . . kr. 6,00.
eða afhectar f skip
*
I Reykjavík. —
október i»21.
sem hún heSr verið. Vér ítfem*
ingar höfum orðið %ð bú* vid
sifelda hækkum & verði útlei>dr.v
vara alt' frá strfðsbyrjun og fnm
á þetta ár. Mö þegar Sarið er a$
rofa til f viðsfciftaheiminum, veríí-
lækkun er orðin svo ura mnnav
á nokkrum vörutegunduín, þá tcr
fundið upp á þessari fínu kaup
mannsbreltu, að vinna ( orð: ow
verki að þvf, að lækka verð krów
unnar, til þess að geta iengm
haldíð við dýrtiðinni I landiuy.
Eins og áður er getið, eru kaup
sýstumennirnir ekbi einir um þ«tí:>
starf. Framieiðendur fylgja þeisw
að málum og hafa ef til vill átó
frumkvæði að þessari kenningu;
hér getur verift um stundarhag a^)
ræða fyrir þá. Hagur framleiðenrt i
af lækkun krónunnar ISggur i þvi ,.
að verkafólki yrði grcítt kaúp
fyrir vinnu þes* með fsltnsknm
Landsverzlunin.