Þjóðviljinn - 09.10.1979, Blaðsíða 8

8 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Þr»öjudagur 9. október 1979
Kristján Thorlacius.
Hvad er framundan
í launamálunum?
Ekkl
farið
að
ræða
við
BSRB
Menn velta því nú tyrir
sér hvað sé framundan í
launamálum, eftir að krat-
ar hafa sprengt stjórnar-
samstarf ið með svo óvænt-
um og fyrirvaralausum
hætti. K jarasamningar
margra stéttarfélaga eru
nú lausir og þar á meðal
samningar opinberra
starfsmanna. Kristján
Thorlacius formaður
BSRB var i gær spurður
um stöðuna í kjaramálun-
um.
— baö hefurekki verið haldinn
samningafundur siðan í sumar,
sagði Kristján. — Rlkisstjórnin
hefur lýst þvi yíir, aö stefna henn-
ar sé að hækka ekki grunnlaun á
þessu ári. Við ályktuðum á sam-
eiginlegum fundi stjórnar og
samninganefndar BSRB i
september, að fjármálaráðherra
beri að leggja fram gagntilboð við
okkar kröfum, sem við höfum
lagt fram.
Við höfum lagt alveg sérstaka
áherslu á það, að við viljum ræða
um samningstimabilið og aö lög-
um verði breytt þannig, að samn-
ingstimabilið verði framvegis
samningsatriði, en ekki bundið til
tveggja ára. Við teljum það mjög
óhagstætt að vera bundnir við
tveggja ára samningstimabil,
ekki sist á veröbólgutlmum.
Kristján sagði að þau svör
hefðu fengist, að fljótlega yrði
rætt viö BSRB, en eigi að siöur
væru slíkar samningaviðræður
ekki komnar i gang.
— Það er hætta á þvi ef
stjórnarslit veröa, að starfandi
rikisstjórn telji sig hafa litið vald
til þess aö semja, sagði Kristján.
— Eigi aö siöur hljótum við að
móta okkar afstöðu hverju sinni,
burtséð frá þvi hvort stjórn situr
sem styðst við meirihluta eða
minnihluta á þingi. Fyrir okkar
samtök, eins og alla aðra I land-
inu, þá er þetta náttúrlega mikiö
óvissuástand, þegar svona staða
kemur upp eins og núna. —■ eös
VAT N Á MYLLU
HÆGRIAFLA
— segir í fundarsamþykkt Verkamannafélagsins
Dagsbrúnar um stjómarslitatillögu Alþýðuflokksins
A sunnudaginn var hélt
Verkamannafélagið Dags-
brún almennan félagsfund
og samþykkti fundurinn
eftirfarandí ályktun:
„Eitt af fyrstu verkum núver-
andi rikisstjórnar var að setja
kjarasamninga verkalýðsfélag-
anna, spm gerðir voru i júni 1977,
i gildi að nýju, en þeir höfðu með
lögum veriö stórlega skertir af
fyrrverandi ríkisstjórn. Verka-
lýðshreyfingin fagnaði þessari
ráðstöfun rikisstjórnarinnar, svo
og þvi fyrirheiti hennar, að kaup-
máttur láglaunafólks skyldi hald-
ast miöað viö samningana frá
júni 1977.
Vegna andstæðrar þróunar i
verðlagsmálum fyrir launþega,
nú siðast sökum mikillar hækk-
unar á landbúnaðarvörum hefur
kaupmáttur launanna farið'lækk-
andi. bá blasir nú við, vegna
tengingar viðskiptakjara við visi-
töluna, aö kaup láglaunafólks fái
2% lægri verðbætur hinn 1.
desember n.k. en kaup hinna
hærra launuðu.
Fundurinn mótmælir harölega
að þessi lagaákvæði verði látin
koma til framkvæmda. Hann tel-
ur þvert á móti mikla nauðsyn til
bera, að kaup láglaunafólks verði
bætt til muna og komið á meira
jafnrétti I launamálum.
Fundurinn leggur áherslu á að
það er verkafólki mikið hags-
munamál aö reynt verði að
stöðva hinn öra vöxt verðbólg-
unnar, en i þvi efni varar fundur-
inn við þeim áróðri að kaupgjald
láglaunafólks sé verðbólguvaldur
og að það verði að skerða til að ná
tökum á verðbólgunni.
Verkalýösfélögin standa nú
frammi fyrir þvi, að samningar
þeirra verða lausir um áramótin
og gera þarf nýja samninga til að
bæta kjör almenns verkafólks.
Með þetta I huga og stöðu launa-
fólks i landinu yfirleitt, þá lýsir
fundurinn furöu sinni á að þing-
flokkur Alþýöuflokksins skuli nú
hafa ákveðið að rjúfa samstarf
stiórnarflokkanna. Slík ráðstöfun
er aöeins vatn á myllu hægri afl-
anna i landinu, en getur með engu
móti þjónað hagsmunum launa-
fólks og verkalýöshreyfingarinn-
ar.
Fundurinn telur það skyldu
stjórnarflokkanna að nota
stjórnaraðstöðu og þingstyrk.til
að standa vörð um hagsmuni
launafólks I landinu, og þá eink-
um hinna lægst launuðu og skorar
á þá að reyna til þrautar að ná
samkorhulagi um leiðir til lausn-
ar þvi verkefni. Jafnframt skorar
fundurinn á alla félagsmenn i
verkalýðshreyfingunni, án tillits
til stjórnmálaskoðana að vera vel
á veröi gegn hvers konar tilraun-
um til skeröingar á kaupi iág-
launafloks.”
Þessi mynd var tekin er Benedikt, Vilmundur og Sighvatur komu á flokksstjórnarfundinn 20. ágúst 1978.
A þann fund barst á siöustu stundu tilboö um stuöning viö minnihlutastjórn Alþýöuflokksins frá Sjálf-
stæöisflokknum.
Eru kosníngakröfurnar bara sýndarmennska?
Vill Geir enn
styðja krata?
Ræður
Benedikt
engu?
Aö þvl er Þjóöviijinn kemst
næst tjáöi Benedikt Gröndal Ólafi
Jóhannessyni si. föstudag aö
nokkur óróieiki væri I þingflokki
sinum, en ekki taldi hann ástæöu
til að gera veður út af þvi.
Slðan bar Benedikt sjálfur upp
á þingflokksfundinum tillögu um
að hætta stjórnarþátttöku, þing-
rof og nýjar kosningar. Haft er
eftir forsætisráðherra að Bene-
dikt hafi borið þvi við á eftir aö
hann hafi séð að ekkert yröi ráðið
við ungu mennina I þingflokkun-
um og þeir strekktu svo ákveöiö
út úr stjórninni að hann heföi séð
sér þann kost vænstan að slást i
hópinn, og hafa þá forystu um
brotthlaupið úr því sem komið
var. Sýnir þetta best hvernig for-
ystumálum Alþýðuflokksins er
komið.
— ekh
Fer Jón
Baldvin
gegn
Bene-
dikt?
Ýmsir hugsa sér til hreyfings ef
til kosninga kemur á næstunni.
Munu margir telja sig kallaða til
æðstu metorða meðal krata. A
Vestfjörðum vega þeir Karvel og
Sighvatur hvor annan I mesta
bróöerni, en fyrrverandi fall-
kandidat Jón Baldvin Hannibals-
son er flúinn þaðan suöur til
Reykjavikur. Hann hefur nú kast-
aö mæðinni og sleikt sárin og
hyggur á nýja landvinninga. Hafa
menn fyrir satt að kappinn sé að
búast til bardaga gegn Benedikt
sjálfum Gröndal flokksformanni
og aetli fram I Reykjavlk, þótt
Benedikt þurfi að fjúka fyrir vik-
ið.
— eös
Alþýðuflokkur og Sjálf-
stæðisf lokkur eru nú sam-
stiga um að kref jast þing-
rofs og nýrra kosninga.
Þeir eru þó margir sem
telja ekki ástæðu til þess að
taka þessar yfirlýsingar
mjög hátíðlega. I þeirra
hópi mun vera forsætis-
ráðherra Olafur Jóhannes-
son sem telur að skammt
muni vera í sinnaskipti hjá
Geir Hall’grímssyni
formanni Sjálfstæðis-
f lokksins.
Jafnvel þótt stóri björninn i
islenskum stjórnmálum hafi legið
I hlöi sinu og fitnað á ósamkomu-
lagi stjórnarflokkanna allt
siðasta ár og sjái fram á mikla
fylgisaukningu nú þegar kosn-
ingamöguleiki rumskar við hon-
um eftir vetrarsvefninn er ekki
þar með sagt aö allt sé fullkomn-
aö.
Það getur borið að með ýmsum
hætti hvernig stjórnin fer frá og
hvað við tekur. Ólafur Jóhannes-
son forsætisráöherra getur ekki
samkvæmt samkomulagi rofið
þing nema með samþykki allra
stjórnarflokkanna. Hann á þær
leiðir helstar að knýja fram
vantraust á stjórnina á þingi eöa
segja hreinlega af sér fyrir sig og
ráðuneyti sitt. Þá væri eðlilegt að
kannað væri hvort meirihluti væri
fyrir hendi á Alþingi, eða mögu-
leika á myndun minnihlutastjórn-
ar sem fengi starfsfrið fram að
kosningum. Hvernig sem þetta
veltist nú allt saman er liklegt að
það taki nokkurn tima, og þá fara
kosningar fyrir jól að verða æ
ósennilegri.
Vitað er að Geir Hallgrfmssyni
er það ekki fjarri skapi að styðja
minnihlutastjórn krata fram á
vor. Ýmsir aðrir i þingflokki
Sjálfstæöisflokksins eru þvi hins-
vegar mjög andvlgir og vilja ekki
koma nálægt ábyrgð á landsmál-
unum fyrr en að afloknum kosn-
ingum. En illa ferst Ge,ir
Hallgrimssyni I landsföðurhlut-
verkinu þegar upp er komin
stjórnarkreppa sem dragast
kynni á langinn ef hann fer ekki
að tala um Sjálfstæðisflokkinn
sem ábyrgan stjórnmálaflokk
sem véröi að hugsa um þjóðarhag
og láti ekki atkvæðavon leiða sig
út I ævintýramennsku.
Minna má á að 1959 studdi
Sjálfstæöisflokkurinn minni-
hlutastjórn krata um skeið, svo-
kallaða Emiliu, og varð þaö
undanfari 12 ára stjórnarsam-
starfs Sjálfstæðisflokksins og
Alþýðuflokksins,' en til fyrstu
fimm áranna I þvi samstarfi hef-
ur Vilmundur Gylfason vitnað æ
oftar I seinni tið.
Atakafundur var I flokksstjórn
Alþýðuflokksins I gær, en eru
menn búnir að gleyma flokks-
stjórnarfundinum sem haldinn
var miövikudaginn 30. ágúst
slðastliðinn? Þá samþykkti
flokksstjórnin málefnagrundvöll
nýrrar rlkisstjórnar með 30 at-
kvæðum gegn 12. 1 hópi þeirra
sem greiddu atkvæði á móti yfir-
Framhald á bls. 13
i