Alþýðublaðið - 08.10.1921, Qupperneq 1

I9ÍM
ðreglan á póstlnnn.
Hvað eftir annað fær blaðið
kvattanir um það frá kaupendum
4t um land, að þeir fái blaðið
tkki nema með höppum og glöpp-
um. Kaupendur f Eyjafirði (tram)
ségja t. d. að þeir fái margar
aendingar aldrei og verður að líta
svo á, sem það sé póstafgreiðslan
á Akureyri sem á einhvern hátt
glatar blöðum. Stundum vantar
iika sendingar sem fara eiga til
afgreiðslumannsint þar á staðn-
nm; en hver sök á á því er ekki
gott að segja. Oft eru blöðin Kka
illa útleikin og jafnvel rifin úr
umbúðunum. Vanskil eru Kka
mjög tilfinnanleg á blöðum, sem
fara austur i sveitir og verður
-skki öðrum um kent, en póstaf-
grelðslustöðunum.
Þessi vanskil eru bæði bagaleg
þeim sem blöðin kaupa og kostn
aðarsöm fyrir blöðin. Stundum
kemur jafnvel fyrir, að blöð kom-
ast ekki tli skila fyr cn þau eru
send i þriðja sinni, — glatast
tvisvar. Er eðiilegt að menn segi
blöðunum upp þegar svona geng-
«r, og er það lfka skaði.
Biöðin standa varnarlaus gega
þessu fargani, en þau geta auð
vitað kvartað við aðalpóatmcist-
ara. Enda mun hann gera sitt til
að áminna póstafgreiðslumennina
um reglusemi og hirðusemi; en
þáð virðist skamt duga og er þá
ekki annað fyrir hendi, en hefjast
banda og rannsaka hvar mest eru
vanskitin - á blöðunum og kæra
síðan blutaðeigandi afgreiðslumenn
og birta nöfn þeirra.
lyinngin í Rússlanði,
ágæt alþýdubék.
édýraita békin sem komifl
tieflr ót á árinu. — Koetar
afleine 5 kr.
Laugardagina 8. október.
Morgunblaðið iætur ekki af að
saurga sig á blebkingum um bann
málið. Hafi nokkur snepili af þvi
verið ósaurgaður áður, þá er það
nú löngu búið að vera. Það er
búið að sökkva sér svö djúpt
niður í forað ósanninda og blekk
inga um bannmálið, að hyklaust
má fullyrða að enginn hugsandi
maður trúi einu einasta otði, sem
blaðið leggur til þess máls, —
hvorki fylgjendur þess né and-
stæðingar. Minnist það á bann-
málið, þá vita það allir (yrirfram,
að þar er um nýjar eða endur-
teknar blekkingar að ræða — og
aanað ekki. Komi það fyrir, að
þar finnist sannleikskorn, þá er
það þar sett í þeim tilgangi, að
gera ósannindin og blekkingarsar
ísmeygiiegri. Þeir vita sem er,
Morgunblaðs herrarnir, að ósann-
indin eru ekki háskalegri en þegar
sannleiksneistum er ssldrað saman
við þau. Og sú hin sama grund-
vallarhugsun mun hafa ráðið þvf,
að hafa einn „templara* mtð
áfengisdýrkendunum f ritstjórn
blaðsias. Það mundi setja á blaðið
„tiúverðugri* blæ. En liðhlauparar
eru ekki að jafnaði taldir sérlega
trúverðugir, né heldur sigursælir.
Síðustu ósanninda blekkingar
blaðsins eru um bannlög Banda-
rikjanna. Þar hafi orðið alger
„stefnubreyting" í því máii, —
tilslökun svo mikil, að .bannið í
Bandarikjunum (sé) ekki orðið
annað en skuggi hjá því sem
áður var*. Hin áorðna breyting
sé .banninu rothögg* o s. frv.
Það mun vcrða sýut og sannað
innan skams, af hvaða toga hún
er spunnin, þessi þvaðursaga
Morgunblaðsins og hver veigur
er I henni.
Hér skal — að svo stöddu —
aðeins geta þess, að sú ein brtyt
ing hefir orðið á áfengisbannlög
um Bandarikjanna eða framkvæmd
þeirra, að yfirvaldsitrskurð þarf
| 232 tölnbl.
Brunatryggingar
á innbúi og vörum
hvorgl ódýrarl era hjá
A. V. Tuíinius
vátrygglngaekrtfBtofu
El m 3 klpa f óáagsh ús 1 nu,
*
! til að framkxmma ranmókn &
einka-ibitðarherbetígfum — sem,
virðist ofur eðiiiegt og sjálfsagd,
En andbanniegar þurfa naumast
að hlakka yfir þessari breytingii
Því að yfirvöidin á Bandankjunum
eru öðruvísi röggsöra, en t. d.
yfirvöldin hér, og muau van't
láta standa á rannsóknarúrskurð-
urn, þar sem nokkur ástæða þyki?
vera til rannsókrt&r.
Þa® er því íyrírfram vonlaucí,
að bannféndur fljóti iengi í þessu
bálmstrái. Bannvinm.
Nýlendumál.
1 byrjun siðustu aidar var uppt
f Englandi maður, sem Maltkm
hét. Hann feksit vifi ÞJóðmeguna«-
fræði, en var acnars kíerku..
Mann rsiknaði það út, að ibúeni
jarðartnoar færi svo Qölgacdi, aé'
þeir œyndu verða af margir, því
væri bézt að stemma stigu iyrir
sKkt með þvi t. ó., að gjalds
verkamönnum lágt kaup, Bretar
hafa á íudiandi faríð eftir keut-
ingum þessa guðs þjóns. Árlega
deyja þar að meðaitali I miljóö
manna úr hsngti og \lU miljóit
úr pestí .Hrossakaupa pólitikue"
brezkur, W. E. Gladsiom, sem
nagan á skiljanicgan bátt toefir
geit að mikilmenni, sagði, ad
frelsið eítt gerði menn færa um
að ajóta frelsisÍBs. — Þetta va*1
óvenjuiega vituit ár þeirrí átt.