Þjóðviljinn - 10.01.1980, Blaðsíða 5

Þjóðviljinn - 10.01.1980, Blaðsíða 5
Fimmtudagurinn 10. janúar 19804>JÓÐVILJINN — StÐA 5 Ný þingmál: Sektarhámark verði þrjátíu miljónir kr. Frá þvi að þing kom saman eftir jólaleyfi hafa eftirtalin þing- mál verið lögð fram: þingsjá 1) Frumvarp um breytingu á lögum um Framkvæmdastofnun rikisíns. Með frumvarpinu eru gerðar tillögur um að auka tekjur Byggðasjóðs til að leysa fjár- hagsvanda Rafmagnsveitna rikisins.Breytingarnar munu fela i sér 3 miljarða tekjuaukningu. Flutningsmaður er Eggert Hauk- dal. 2) Eggert Haukdal flytur einn- ig þingsályktunartillögu um að- stoð við fiskflutninga milli Þor- lákshafnar, Selfoss, Eyrarbakka og Stokkseyrar.Miðar tillagan að þvi að veitt verði fé i þessu skyni á fjárlögum fyrir árið 1980 og eftirleiðis, þar til brú er komin á Olfusá við Óseyrarnes. 3) Karl Steinar Guðnason end- urflytur tillögu sína frá þvi á síð- asta þingi um að rannsakað verði hvort hagkvæmt sé að starfrækja tollfrjálst iðnaðarsvæði við Kefla- víkurflugvöll. 4) Landbúnaðarráðherra flyt- ur frumvarp um að framlengja heimild ráðherra til að leyfa slátrun i ólöggiltum sláturhúsum, enda verði slátrun framkvæmd á viðunandi hátt. 5) Dómsmálaráðherra flytur frumvarp um hækkun á hámarki fésekta. Lagt er til að sektarhá- mark hegningarlaga verði hækk- að i 30 milljónirkróna, en það var áður 5 milljónir. 6) Þá flytur dómsmálaráð- herra frumvarp um breytingu á almennum hengingarlögum til þess að unnt sé að fullgilda af Is- lands hálfu samning sem gerður hefur verið á vegum Evrópuráðs- ins um varnir gegn hryðjuverk- um. Frumvarp um Sinfóníiihljómsveit rætt á Alþingi: Kostnaðar- skiptingin er umdeild Samkvæmt stjórnarfrumvarpi sem lagt hefur verið fram á Al- þingi um Sinfóniuhljómsveit is- lands er gert ráð fyrir að Reykja- víkurborg og nokkur nágranna- sveitarfélög (Kópavogur, Hafn- arfjörður, Garðabær og Seltjarn- arnes) greiði 25% af stofn- og rekstrarkostnaði hljómsveitar- innar. í máli mcnntamálaráð- herra kom hins vegar fram að nokkur þessara sveitarféiaga eru andvig þessu ákvæði. Sagðist ráð- herra vilja freista þess, að lausn fyndist á málinu i meðförum Al- þingis sem viðunandi væri fyrir alla aðila. Frumvarp þetta var flutt undir lok siðasta þings af þáverandi menntamálaráðherra, Ragnari Arnalds, en ekki tókst að afgreiða það vegna anna þingsins. Við um- ræður um málið i gær lagði Ragn- ar Arnalds áherslu á að frum- varpið yrði samþykkt óbreytt og að tala hljóðfæraleikara yrði ekki skorin niður vegna skammsýnna sparnaðarráðstafana. Alexander Stefánsson og Ingvar Gislason lýstu einnig yfir stuðningi við frumvarpið, en Birgir tsieifur og Albert Guðmundsson gerðu at- hugasemdir við kostnaðarskipt- ingu þess. Lárus Jónsson taldi nauðsynlegt að athuga fjármála- lega hlið málsins sérstaklega. Karvel Pálmason benti á að ekki væri siður þörf á að styðja ýmsa aðra starfsemi en Sinfóniuhljóm- sveitina. FRETTASKYRING Atburðir íAfganistan Carter Bandaríkjafor- seti lýsti því yfir í gær, aö innrásin í Afganistan væri alvarlegasta ógnun viö heimsfriðinn siðan heimsstyrjöldinni síðari lauk. Þetta hljómar að sönnu undarlega i munni æðsta manns þess ríkis sem sprengdi Hanoi og Haiphong i tætlur fyrir fáum árum. En hitt er vist, að innrásin hefur gífurlegar keðjuverkanir um heim allan, eins og önnur hver frétt, sem berst inn á borðið, ber vitni um. 1 raun og veru er kalt strið hafið að nýju af fullum krafti. Sú saga var sögð eftir innrás Sovétmanna i Tékkóslóvakiu 1968, að sovéskur og bandarisk- ur sendiherra hefðu hist og rætt málin. Sá sovéski á að hafa sagt: Þið hafið dollarana. Við höfum bara skriðdreka. Sem minnir á það, að bæði heit og köld strið má heyja með ýmsum ráðum. Sovétmenn reka sina skriðdrekapólitik i Afgan- istan. Bandarikjamenn svara með þvi að neita að selja Sovét- mönnum 17 miljónir lesta af korni, sem áttu að fara til að fóðra búpening. Zbigniew Brzezinski, öryggismálaráð- gjafi Carters, telur sig vita að þetta sé áhirfamikið vopn: þessi riftun kornsölu dæmir sovésku þjóðirnar, segir hann, til að minnka kjötneyslu sina um fimmtung á næsta ári. berg- mála unt allan heim verkanir af þvi sem gerist i Af- ganistan. Pakistan, næsti granni Afganistans, hefur um hrið talist hlutlaust riki, en var áður ináinni hernaðarsamvinnu við Bandarikin. Innrásin i Afganistan er sögð freista Zia hershöfðingja, æðsta manns landsins, til að styrkja her sinn — og Carter er fyrir sitt leytj reiðubúinn til að senda honum vopn enda þott bandarisk lög banni honum að selja vopn til rikis sem er að reyna að koma sér upp kjarnorkuvigbúnaði. Leiðir munu finnast til að snið- ganga þau lög: þvi ekki að senda vopnin um Kina? En allt er þetta málum blandað. Ef Zia þiggur bandariska aðstoð versnar staða hans i Samtökum hlutlausra rikja. Ef Vestur- kenndu báðar, að stærstu vandamál samtimans eiga ekki rætur að rekja til hugsanlegra árásarfyrirætlana mótherjans. Dollarakreppan verðbólgan og atvinnuleysið eru miklu alvar- legri mál bandariksum þegnum en fyrirætlanir Kremlverja. Svipað gildir um Sovétmenn: það skiptir mestu fyrir þá ann- arsvegar að halda áhrifasvæði sinu i Austur-Evrópu og hins- vegar að fá nokkurt svigrúm til að sinna þörfum þegna sinna fyrir bætt lifskjör, um leið og öryggi landsins væri tryggt. Hæpin þróun Information telur að Vestur- veldin hafi fyrir sitt leyti ekki tekið tillit til þessara frumþarfa Sovétmanna (sem hljóti að koma á undan öllum hugsanleg- um vangaveltum um það hverj- ir stefni að heimsyfirráðum). Hernaðarsamstarf milliNató og Kina er i örri þróun, vestræn riki selja Kina bæði nýtisku vopn og aðra tæknivöru. Að- vestan hefur erfðafjandinn, vesturþýski herinn eflst, er þriðji öflugasti her i heimi. SALT-samningurinn, sem fól i sér, að dómi blaðsins, verulegar hernaðarlegar tilslakanir af Rússa hálfu, hefur ekki fengist samþykktur. Meira en svo: i Bandarikjunum hefur að und- anförnu verið blásið til stórauk- ins vigbúnaðar. Þá hafa Sovét- menn ekki fengið þau kjör i við- skiptum sem þeir hafa sóst eftir — á þeim grundvelli að þeir ekki virði mannréttindi. Kinverjar fá miklu betri fyrirgreiðslu — og spyr enginn þá um mannréttindi og frelsi. Sum viðbrögðin kitla svolitið hláturtaugarnar, mitt i allri þessari dapurlegu alvöru. Eins og þegar við spurðum það i gær, að danska stjórnin heföi setið á fundi og ákveðið að refsa Rúss- um ekki fyrir innrásina! Sá sem sáir vindi... En Sovétmönnum er sjálfsagt ekki hlátur i hug. Ýmsar refsi- aðgerðir Carters koma sjálfsagt illa við þá. En ef þeir upp- skera fyrir utan þær einnig ein- hverskonar hernaðarsamstarf Bandarikjanna og Kina, og svo stóraukinn flotastyrk Banda- rikjanna á Indlandshafi þá er hægt við að einhverjum i Kreml finnist að útreikningar á áhætt- unni sem tekin var hafi i raun verið mjög i skötuliki. Keðjuverkanir Pakistan getur verið eitt af mörgum dæmum um keðju- veldin eru of örlát við Zia I vopnasendingum, þá fara Ind- verjar, sem átt hafa i nokkrum styrjöldum við Pakistani, að ókyrrast. Og þannig mætti lengi áfram telja. ósigur beggja Algengast er um þessar mundir að saka Sovétmenn um útþenslustefnu og þar með basta. Danska blaðið Infor- mation tekur með nokkrum hætti öðruvisi á þeim málum i nýlegum leiðara. Information telur, að innrásin i Afganistan sé i raun ósigur fyrir pólitiska foringja bæði i austri og vestri. Þeir hafi i orði hyllt spennuslök- un en i raun grafið undan henni. Eigi Bandarikin stóran þátt i aö svo fór. Slökunin, segir þar, byggði á þvi, að báðar stórveldablokk- irnar hefðu sameiginlegra hagsmuna að gæta. Þær viður- Gamlar leikreglur Undir lokin segir leiðarahöf- undur á þessa leið: „Þeir sem hafa gagnrýnt kaldastriöstilhneigingar i bandariskri utanrikispólitik hafa lengi varað við þvi, að ef Sovétmenn telji frumhagsmun- um sinum i hættu teflt, þá muni „haukum” i Kreml vaxa afl með þeim afleiðingum að þeir hættu á djarflegra tafl i þriðja heiminum. Ihlutunin i Afganist- an getur verið merki um að Sovétmenn muni nú af meira kappi en fyrr taka þátt i taflinu um framtið þriðja heimsins — eftir þeim leikreglum sem Vesturveldin hafa skapað með itrekaðri hernaðarihlutun.” Svo velta menn vöngum; á meðan rennur blóð eftir slóð i Afganistan og enginn veit hve löng sú slóð verður. —ÁB. J

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.