Þjóðviljinn - 18.01.1980, Blaðsíða 2

2 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 18. janúar 1980.
GUÐMUNDAR-OG GEIRFINNSMÁLIN FYRIR HÆSTARÉTTI
Þóröur Björnsson rikissaksóknari lauk stórmerkilegri sóknarræöu
sinni i Guðmundar og Geirfinnsmálunum f gær eftir 15 1/2 klst. ræðu-
flutning. Bækurnar á borðinu eru hluti málsskjala. (Ljósm.-eik-).
Sævar Ciecielski á tali við verjanda sinn Jón Oddsson hri. f Hæstarétti í
gær. (Ljósm.-eik-).
Þetta eru hættulegir
og þjóöfélagiö á rétt á því aö vera
verndaö gegn þeim, voru lokaorö
Þóröar Björnssonar ríkissaksóknara
t gærmorgun kl. 10.00 hélt
Þórður Björnsson rikissaksókn-
ari áfram sóknarræðu sinni i
Guömundar- og Geirfinnsmálun-
um, og hann lauk henni kl. 15.30
og hafði þá taiað i 15 1/2 klukku-
stund á fjórum dögum. Þegar
hann var inntur eftír þvi sl. miö-
vikudagseftirmiðdag hve lengi
hann teldi að hann ætti eftir að
tala, svaraöi hann þvi til, að ræðu
slna væri erfitt að mæla f tímum,
heldur möppum, og benti á fjall-
háan starfa af möppum, sem
innihéldu ræðu hans.
Rikissaksóknari byrjaði á því f
gærmorgun aö ræða um þátt
Guðjóns Skarphéðinssonar iGeir-
finnsmálinu. Hann sagöi aö þátt-
ur Guðjóns væri nokkur annar en
hinna. Þar væri ekki um rangar
sakagiftir að ræða og Guöjón
heföi ekki dregið framburö sinn
til baka.
Ég ætla að skýra
frá sannleikanum...
Fáar setningar hafa komiö oft-
ar fyrir viö yfirheyrslur 1 þessum
málum en sú sem hér er notuö i
millifyrirsögn. Þannig hóf lika
Guöjón mál sitt hinn 8. des. 1976
þegar hann skyröi frá þvi hvernig
dauöa Geirfinns Einarssonar bar
aögarði. Og þaö var einmitt þessi
játning Guöjóns sem leiddi til
þess aö máliö upplýstist, aö svo
mikiu leyti sem það hefur upp-
lýstst i heild sinni, en á þaö eru
margir vantrUaöir, og telja Geir-
finnsmáliö aöeins anga alls máls-
ins. Þar er þó um getsakir aö
ræða, en engar staöreyndir.
Rikissaksóknari rakti Sfðan
hvernig Guöjón skýröi frá förinni
til Keflavfkur, þar sem ætlunin
vat aö kaupa Geirfinn til aö skýra
frá þvi hvar spiritus væri geymd-
ur, sem þeir Guöjón, Sævar,
Kristján Viöarog Erla ætluöu síö-
an aöræna. Var ákveöið aö greiöa
Geirfinni 70 þUs. kr. sem Sævar
var meö og sagði vera afgang Ur
póstráninu. Þeir vissu um
,,Geira”í Keflavík, sem vissi um
spíritus, og töldu þeir hann vera
sama manninn og Geirfinn Ein-
arsson, enda höföu þeir Kristján
og Sævar hitt hann i Klúbbnum
17. nóv. 1974, eða tveimur dögum
áöur, og hann sagst vera tilkippi-
legur til verslunar meö spfra.
Guöjón skýröi frá þvi aö á leiö-
inni til Keflavikur heföi komiö
fram aöeinhver afturkippur væri
i Geirfinni, og var þá talaö um aö
beita hann fullri hörku, jafnvel
láta hann hverfa ef hann væri
meö „mUöur”. Geirfinnur kom
svo uppi bifreiöina eftir aö
Kristján haföi hringt heim til
hans og beöiö hann aö hitta þá viö
HafnarbUöina. Þegar svo i ljós
kom aö Geirfinnur vildi ekkert
meö þá hafa og aö þarna var um
einhvern misskQning aö ræða
fóru þeir allir fjórir Utúr Fólks*
vagen-bifreiö þeirri sem Guðjón
ók suöur til Keflavikur, en Erla
og Sævar höföu tekiö á leigu hjá
bilaleigunni Geysi. Voru þeir þá
staddir i Dráttarbrautinni og þar
hófust átökin, sem leiddu til
dauöa Geirfinns, sem þeir allir
þrir hef öu átt þátt i, en mismikiö
þó.
Guðjón lýsti svo skelfingunni
sem greip hann þegar honum var
ljóst aö maöurinn var látinn og
hann segist minnast þess aö
Sævar hafi sagt viö sig á leiöinni
til Reykjavikur, meö likiö i aftur-
sætinu og kápu Erlu Bolladóttur
breidda yfir, aö nú væri hann
samsekur um morö. Guöjón tók
engan þátt i greftrun liksins upp I
Rauöhólum, en þangað segjast
Sævarog Kristján hafa farið meö
þaö, kveikt i þvi og grafiö siöan.
Erla Bolladóttir ók þeim þangaö
uppeftir.
1 3ja manna sakadómi siöar
reyndi Guöjón aö draga úr þessu
öllu, bar við minnisleysi, sem
rfkissaksóknari taldi þó ekki hafa
veriö til staöar,heldur tregöu hjá
Guöjóni. Hann heföi þó aldrei
dregiö framburö sinn til baka.
Þáttur Sigurðar óttars
Hreinssonar
Þegar rikissaksóknari hafði
lokiöviöaöfarayfir þátt Guðjóns
Skarphéöinssonar I málinu tók
hann fyrir þátt Siguröar Óttars
Hreinssonar. Það var Sigurður
Óttar, sem ók sendiferöabifreiö-
inni R-40025 fyrir annan mann.
Hann var fyrir nokkru hættur þvi
19. nóv. 1974. Samt haföi hann
haldiö eftir lykli aö bifreiöinni.
Siguröur sagöi viö yfirheyrslu að
hann heföi fengiö bilinn lánaöan
umrætt kvöld: en eigandi bifreiö-
arinnar segir þaö ekki rétt; hann
hafi aldrei viö sig talaö. Aftur á
móti var bifreiðin ólæst eins og
alltaf og Siguröur haföi lykil aö
bílnum og gat þvi tekiö hann.
Þann 14. desember 1976 kvaöst
Siguröur Óttar ætla aö skýra frá
sannleikanum I málinu, en hann
hafði áður neítaö allri þátttöku I
þessu máli. Hann skýröi svo frá
þvi aö Kristján heföi beöiö sig aö
fara á sendijferöabifreiö til Kefla-
vikur til aö aka spiritus I bæinn.
Siguröur geröi þetta og fór sam-
kvæmt fyrirskipun Kristjáns
þangaö sem malbikiö i Keflavik
endaöi. Þetta geröi hann, og þeg-
ar Kristján svo hitti hann þar,
skipaöi Kristján honum aö aka
niöur aö Dráttarbrautinni,
slökkva ljósin, drepa á bilnum og
menn
biöa. Aiit þetta geröi Siguröur.
Sföanskýröihann frá þvi,aö hann
heföi heyrt mannamál, rifrildi og
skömmu siðar heföi Kristján
komiö tii sin, mjög æstur og skip-
aðsér aö fara aftur til Reykjavik-
ur, ekkert yröi úr þessu. Meira
sagöist Siguröur ekki vita.
Siguröur staöfesti þennan
framburö meö eiöi. Eftir aö
málfiutningur haföi fariö fram i
héraði og aö þvi dró aö dæma i
málunum, kom Siguröur og baö
um aöfá aö gefa framburö I mál-
inu 13. des. 1977. Þá dró hann allt
sem hann hafði skýrt frá til baka,
sagðist aldrei hafa fariö til Kefla-
vikur ogekkert ummáliö vita. En
svo linaöist þessi neitun hans og
bar hann þá viö minnisleysi.
Rikissaksóknari benti á, aö
ákærðu og Siguröur Óttar lika
heföu marg-staöfest framburöi
slna fyrir lögreglu og dómi, og
siöan spuröi hann hvort meira
væri aö marka þegar þeir neit-
uöu. Er frekar ástæöa til aö ætla
aö þeir segi þá satt en þegar þeir
staöfestu framburöi sfna? spuröi
Þóröur.
Raðaði brotunum
saman.
Þóröur Björnsson tók nú til viö
aö raöa öllum brotum i þessum
málum saman. Hann benti á hve
samhljóöa framburöur ákæröu
væri. Hann benti einnig á og baö
dómara aö taka vel eftir þvi,
hvort liklegt væri, aö ákæröu, ef
saklausir væru, heföu tekiö sig
saman i' upphafi og logið sökum á
fjóra saklausa menn eins og þau
geröu i upphafi. Kemur þaö tii
mála aö saklaust fólk taki uppá
sliku? spuröi rikissaksóknari.
Sævar Ciecielskihefur boriö, og
raunar Erla lika, aö þau hafi
veriö á sýningu aö Kjarvalsstöö-
um aö kvöldi 19. nóv. 1974. Þaö
hefur verið staöfest aö svo er og
einnig aö þau fóru þaöan kl. 20.30
til 20.45. Þaö hefur veriö prófaö
hvortþau heföu getaö fariö á alla
þá staöi sem þau segjast hafa
komiö á þetta kvöld og hvort þau
heföu samt getaö veriö komin til
Keflavikur uppúr kl. 22.00 um
kvöldið, þá er þaö vel hægt. Þetta
er staöreynt meö skeiöklukku og
ávallt stoppaö álika lengi og þau
sögöu til um.
Rikissaksóknari benti einnig á
aö ákæröu heföu veriö meö i aö
setja atburöinn i Dráttarbraut-
inni ásviö. Þar heföu þau sagttil
um og lýst þvi hvernig atburöirn-
ir gengu fyrir sig. Leiörétt þegar
þeim fannstrangtaö fariö o.s.frv.
Er lfklegt aö þau heföu gert þaö,
ef þau væru saklaus? spuröi sak-
sóknari. Hann benti einnig á aö
Sóknarræðan tók
15,30 klukkust.
rikissaksóknari lauk sóknarræöu
sinni i gœr — vörnin hefst i dag
Þóröur Björnsson, rikissak-
sóknari lauk i gærdag kl. 15.30
flutningi sóknarræðu sinnar I
Guömundar- og Geirfinns-
málunum, og haföi hann þá
talað i 15 1/2 klukkustund, og
mun þaö vera lengsta sóknar-
ræöasem ríkissaksóknari hef-
ur flutt fyrir Hæstarétti.
1 dag kl. 10.00 hefst
málflutningur verjenda, og
mun Páll A. Pálsson tala
fyrstur, en hann er verjandi
Kristjáns Viðars Viöarssonar.
Þetta mál er fyrsta prófmál
Páls fyrir Hæstarétti.
Þegar allir verjendur hafa
talaö, talar rikissaksóknari
aftur og siöan verjendur. Þaö
er þvi nokkuö ljóst, aö mál-
flutningurinn fyrir Hæstarétti
mun standa út alla næstu viku,
jafnvel lengur.
— S.dór.
sendiferöabifreiöinni heföi veriö
komiö fyrir á þeim staö sem þau
sögöu hana hafa veriö á. Þá sagöi
Guöjón Skarphéöinsson aö þetta
væri ekki rétt, þessi bifreiö .væri
meö 1-nUmeri, en súsem þau voru
meö heföu veriö meö R-númeri.
Þetta var rétt, skipt haföi veriö
um nUmer. Ennfremur benti
Guöjón á, aö þær rauöu rendur
sem nú væru á bilnum heföu ekki
veriö á honum. Þetta var.hka
rétt, þær höföu beriö settar á siö-
ar.
Þóröur Björnsson rakti þann
þátt málsins sem f jallar um ferö
Erlu Bolladóttur frá Keflavik til
Reykjavfkur 20. nóv. 1974.
Akæröu eru sammála um þaö aö
þegar langt var komiö aö ganga
frá Geirfinni hafiSævar sagt Erlu
aöfara burt. HUn sagöist þá hafa
gist I auöu húsi um nóttina. Þetta
hús er enn til og stendur rétt viö
Dráttarbrautina og nefnist Rauöa
myllan. Um morguninn fékk hún
far meö vörubifreiö. Bílstjórinn,
Guömundur Jónsson, gaf skýrslu
um þetta. Hann sagöisthafa spurt
hanahvar hUnynni ogsagðist hUn
vinna I frystihúsi i Grindavik.
Ekki vildi hún segja hvaö þaö
heitir. Hún baö um að fá aö fara
úr viö Grindavikurafleggjarann
og geröi þaö. Guömundur tók
fram i skýrslunni aö hún hafi ver-
iö illa búin, kápulaus. Þaö kemur
heim og saman viö þaö sem
Sævar sagöi, aö þeir heföu breitt
kápu Erlu yfir lik Geirfinns i
aftursæti bifreiðarinnar, þegar
þeir fluttu þaö til Reykjavikur.
Guömundur Jónsson sagði aö
sérheföi fúndist framkoma stUlk-
unnar skrýtin og heföi hann séö
hana standaeftir á veginum, eftir
aö bifreiö, sem var að fara til
Grindavíkur, haföi hægt á sér hjá
henni. Aftur á móti þóttist hann
þekkjahana Ivörubifreiö sem tók
framúr hans bifreið á leiö til
Reykjavikur.
Annar bifreiöastjóri, sem núer
látinn, gaf á sinum tima skýrslu,
þar sem hann sagöist hafa tekið
illa klædda stUlku upp þennan
morgun viö Grindavikurafleggj-
arann. Hún fór úr i Hafnarfiröi,
sagöist ætla aö heimsækja þar
ættingja. Báöir bilstjórarnir voru
við sakbendingu. Guömundur
Jónsson þekktiErlu strax Ur hópi
stúlkna, en hinn maöurinn þekkti
hana ekki, en tók fram aö hann
hefði ekki tekiö svo vel eftir henni
og gæti hún allt eins veriö í þess-
um hópi án þess að hann þekkti
hana.
Þórdis Bára Hannesdóttir, vin-
kona Erlu og sem vann meö henni
um ti'ma, sagöi i Sakadómi 12.
april 1976, aö Erla heföi sagt sér
seint á árinu 1974, aö hún heföi
gist I mannlausu húsi I Keflavik
heila nótt og fariö á puttanum til
Reykjavikur daginn eftir. Af
hverju heföi Erla átt aö vera aö
skrökva þessu aö vinkonu sinni?
spuröi rikissaksóknari.
Varöandi kápu Erlu var hUn
notuö til aö breiöa yfir likiö.
Sævar tók hana svo meö sér, en
gleymdi henni I húsi viö Berg-
þórugötu. Hann kom siöar og sótti
hana þangaö og fleygöi henni i
ruslatunnu af þvi að blóöblettir
voruíhenni aö sögn Sævars. Um
þetta hefur vitni boriö.
Játuðu öll á einum mán-
uði
Þóröur Björnsson benti á, aö
ákæröu játa öll afdráttarlaust á
svipuöum tima. Fyrst játaöi
Kristján Viöar, þann 15. okt. 1976,
og var þar um afdráttarlausa
játningu aö ræöa. Sævar játaöi
afdráttarlaust 27. október. Guö-
jón játaöi afdráttarlaust 28.
nóvember og Erla 30. nóvember.
Þá rakti ríkissaksóknari hlut
hvers og eins ákæröu i Dráttar-
brautinni i Keflavik aöfaranótt
20. nóv. 1974. Þar studdist hann
viö framburö hvers og eins um
hin a. Útkoma hans var sú, aö þeir
Sævar, Kristján og Guöjón bæru
sameiginlega ábyrgö á dauöa
Geirfinns Einarssonar.
Einnig aö þeim hafi öllum veriö
ljóst hvaö þeir voru aö gera.
Loks las hann upp úr skýrslu
geðlækna, þar sem sagt er aö
ákæröu séu allir sakhæfir. Loka-
orö rikissaksóknara voru svo þau
sem i fyrirsögn eru, um aö þessir
menn séu hættulegir og þjóöfé-
lagiöeigi rétt á vernd fyrir þeim.
— S.dór