Þjóðviljinn - 29.01.1980, Blaðsíða 9

Þriðjudagur 29. janúar 1980 ÞJOÐVILJINN — SIÐA 9
„Ég segi það Jóni Baldvin til hróss
aö hann hefur — umfram flokks-
bræður sfna marga — þorað að
kannast við þennan málefnaá-
greining.”
kaupgjaldið væri ekki á dagskrá
hugsanlegrar rfkisstjórnar
þessara flokka nema i samráði
við verkalýöshreyfinguna eins
og um var að ræða 1. september
og 1. desember 1978. Það var
skoðun Framsóknarflokksins að
kaupmáttheildarlauna þyrfti að
skerða og Alþýðuflokkurinn var
sömu skoðunar. Alþýðubanda-
lagið lagði hins vegar áherslu á
að samkvæmt öllum efnahags-
legum forsendum væri kjara-
skerðing fráleit.
Málefnaleg
niðurstaða
Meðsvipuðum hætti ogþeim sem
núhefur veriðrakinngerði ég grein
fyrir stöðu viðræðnanna i lok fúnd-
arins á sunnudaginn var. Ég taldi
ljóst að um málefnaágreining væri
að ræða, svo mikinn að ekki væri
forsenda til þess að mynda meiri-
hlutastjórn þessara þriggja flokka.
Viðræðunefndir flokkanna féllust á
þetta stjórnarmið á lokafundinum
sem haldinn var sfðdegis á mánu-
dag.Með þessum hætti höföu flokk-
arnir hreinskilni og einurð til þess
að geraupp ágreiningsmál sin. Ég
tel að slik skýr niðurstaöa milli
flokka sé nauðsynleg, ekkí sist I
þeirri stjórnarkreppu sem hér hef-
ur staöið nú um nokkurra vikna
skeið, þarsem ræöan gengur mest
út á hérumbil og kannski, fremur
en afdráttarlausar niðurstööur.
bað var mitt mat aö flokkarnir
vildu ekkertá sig leggja til þess aö
koma verulega til móts við Alþýðu-
bandalagið. Þórarinn Þórarinsson
má hafa hvaða skoðun sem honum
sýnist á aðgerðum við að mynda
rikisstjórnir, en ég er ekki þeirrar
skoðunar að rétt sé aö mynda
meirihlutastjórn án þess að um
traustan samstarfsgrundvöll sé aö
ræða. Ein forsenda þess að flokkar
starfi saman er að þeir sýni sjónar-
miðum hvers annars lágmarksum-
burðarlyndi. Þegar þvi er ekki að
heilsa er eins gott að slá striki und-
ir reikningana uns annað kemur I
ljós,
Með þessum oröum er ég ekki aö
Iforystugrein sinni kemst Þórar-
inn svo að orði:
„Viðbrögð Svavars Gestssonar
urðu hin furöulegustu. 1 stað þess
að þiggja þetta tilboð Framsóknar-
flokksins (!) og ganga til fulls úr
skugga um, hvort flokkarnir gætu
náð samkomulagL lýsir hann þvi
yfir að plaggi Alþýðubandalagsins
hafi verið endanlega hafnað og við-
ræðum um vinstri stjórn sé þar
með hafnað af hálfu Alþýðubanda-
lagsins.
Ritstjóri Alþýöublaðsins,
Jón Baldvin Hannibalsson, var
fljótur að koma auga á að Svavar
hafði hér lagt Alþýðubandalagið á
höggstokk, sem var honum kær-
kominn. Þarna sjáið þið piltar,
sagði Jón Baldvin, að Alþýðuflokk-
urinn hafði rétt fyrir sé þegar hann
rauf vinstristjórnina á siðastliðn-
um vetri....Vissulega voru vinnu-
brögð Svavars Gestssonar þannig
að þau styöja þessa staöhæfingu
Jóns Baldvins.”
Um fyrri hluta þessarar tilvitn-
unar hef ég þegar fjallað — um sið-
ari hlutann vil ég aðeins segja
þetta:
Auðvitað notaði Jón Baldvin
málefnaágreininginn til þess að
réttlæta geröir Alþýðufloldcsins og
ég segi þaö Jóni Baldvin til hróss að
hannhefur — umfram flokksbræð-
ur sína marga — þorað að kannast
við þennan málef na ágreining.
Hreinskilni er nefnilega kostur I
pólitik á timum moðsuöunnar og
læðupokaháttarins. En telur Þór-
arinn Þórarinsson raunverulega að
það hefði verið betra fyrir þjóöina
ef mynduð hefði verið stjórn þess-
araflokkameðþvi að fela i upphafi
alvarlegan ágreining? Ég fullyrði
að með slikum vinnubrögðum væru
menn ekki að setja vinstristjórn á
„höggstokk” augnabliksins heldur
einnig framtiöarinnar — svo notuð
sé samliking Þórarins. Vinstri-
stjórn án vinstristefnu verður ekki
mynduö ogvinstristjórnánstefnu á
heldur ekki að mynda — enda þótt
sumir Framsóknarmenn eigi erfitt
meðað gera greinarmun á vinstri-
stefnu og hægristefnu, stefnu og
stefnuleysi — eins og ritstjóri Tím-
ans sumarið 1974 þegar hann taldi
rfkisstjórn ihalds og framsóknar
beint framhald af vinstristjórninni.
Það er rétt sem Þórarinn segir f
lok greinar sinnar að það þarf
„áræði og kjark til ábyrgrar
ákvarðanatöku”. Þann kjark höfðu
fulltrúar flokkanna þriggja i við-
ræðunum um siðustu helgi: þeir
viðurkenndu hreinskilnislega að
ekki var um málefnalega samstöðu
að ræða. Þann kjark virðist hins
vegar ella hafa skort í þeirri stjórn-
arkreppu sem enn stendur — og er
mál að linni.
Reykjavik27.1.1980.
Svavar Gestsson
Nýja flugstöðvarbyggingin i Djúpadal. Hún er um 580 fm að flatarmáli og öll hin nýtfskulegasta
(Ljósm: GFr)
kenna einum eða neinum um. Ég
tel að allir talsmenn flokkonna
þriggja hafi viöurkennt hinar mál-
efnalegu forsendur enda þótt við
kunnum aö oröa þær á mismunandi
vegu.
Engu „tilboör’
hafnað
I lok viðræðnanna kom ekki fram
áhugi að leggja fram gagntillögur
af hálfu viðræöuflokka okkar. Það
er rangt sem Þórarinn segir, að
Framsóknarmenn hafi boðið upp á
einhverja sérstaka athugun á
ágreiningsatriðunum. Þess vegna
hafnaði ég engu „tilboði Fram-
sóknarflokksins”, eins og hann
segir i forystugrein sinni. Þessi
staðhæfing Þórarins er helber
ósannindi og ég trúi ekki að hann
beri þessi ósannindi á borð vitandi
vits. Ég trúi þvi að minnsta kosti
ekki að formaður Framsóknar-
flokksins hafi fært honum þessar
röngu upplýsingar um gang við-
ræðna þeirra sem lauk um siðustu
helgi.
Sé það hins vegar svo að Þórar-
inn sé enn að reyna að breiða yfir
óþægilegar pólitiskar staðreyndir
með þvi' að búa til fjarstæðusögur
er leitt til þess að vita. Slik vinnu-
brögð af hálfu ritstjóra Timans
verða áreiðanlega ekki til þess að
greiða fyrir samstarfi vinstri-
manna í landinu — hvorki f bráð
eða lengd.
r
Á höggstokknum
son forseti bæjarstjórnar og
Agnar Kofoed Hansen flugmála-
stjóri.
I máli þeirra var rakin nokkuð
flugsaga Vestmannaeyja. Fyrst
var reynd lending við Eyjar árið
1920 en hún mistókst. Fyrsta vél-
in sem lenti á sjó við Eyjar var
Súlan árið 1928 óg var þar innan
borös m.a. dr. Alexander
Jóhannesson, einn helsti frum-
kvöðull flugs á Islandi. Það ár
var svo efnt til áætlunarflugs
með farþega og fragt sem
var það fyrsta stórátakið i flug-
vallagerð utan Reykjavikur. Var
þar lyft grettistaki og átti Áki
Jakobsson þáverandi ráðherra,
ekki minnstan þátt i þvi.
Agnar Kofoed Hansen gat I
ræðu sinni sérstaklega tveggja
manna sem ekki gátu verið við
vigsluna á sunnudag. Annar
þeirra er Steingrímur Arnar,
brennandi áhugamaöur um flug i
Vestmannaeyjum og Garðar
Sigurðsson alþingismaður sem
átti mikinn og stóran heiður að
best verður á kosið vantaði um
einn miljarð króna. Bað hann
ráðherra að skrifa þá tölu hjá
sér.
Hilmar Þór Björnsson teikn-
aði flugturninn en Teiknistofan
Armúla 6 sá um teikningar að
flugstöðinni.
Þess skal að lokum getið að
flugstöðin i Vestmannaeyjum er
sú fjóröa i röðinni hérlendis. Að-
ur hafa veriðreistar flugstöðvar
á Akureyri, Isafirði og Egilstöð-
um. —GFr
Þórarinn er áð reyna að breiða
yfir óþægilegar pólitiskar stað-
reyndir með þvi aö búa til 'fjar-
stæðusögur.
Ný og glæsileg flug-
stöðvarbygging í Vest-
mannaeyjum var vígð við
hátíðlega athöfn á sunnu-
daginn. Nýr flugturn var
einnig fyrir skömmu tek-
inn i notkun við flugvöll-
inn. Má segja að með þess-
um framkvæmdum
stökkvi Vestmannaeyingar
aftan úr grárri forneskju
yfir í nútímann að þessu
leyti. Frá þvi að reglulegar
flugsamgöngur hófust við
Eyjar árið 1946 hef ur verið
notast við ófélegan skúr
sem upphaflega var reist-
ur sem eldhús fyrir breska
setuliðið á stríðsárunum.
Nýja flugstöðvarbyggingin
stendur i Djúpadal en flugturn-
inn upp á hraunbrún þar sem vel
sést yfir. Flugstöðvarbyggingin
er 580 fm aö flatarmáli og þar af
er farþegasalur 200 fm. Fiug-
turninn er 25 fm að flatarmáli og
er þrjár hæðir.
Þeir sem tóku til máls við
vigsluna voru Hrafn Jóhannsson
deildarstjóri flugmálastjórnar,
Magnús H. Magnússon sam-
gönguráðherra Sveinn Tómas-
Magnús H. Magnússon sam-
gönguráðherra lýsir yfir þvi að
flugstöðin sé tekin i notkun.
Gamla flugstöðvarbyggingin,skúr sem upphaflega var reistur sem
eldhús breska setuliðsins I Eyjum. (Ljósm.: GFr)
lognaöist út af þegar Flugfélag
Islands nr. 2 hætti starfsemi.
Fyrstur manna til aö lenda á
landi i Eyjum var svo Agnar Ko-
foed Hansen hinn 1. október 1939.
Minntist hann þess i ræöu sinni
að hann hefði aldrei ætlað aö
finna blettinn sem honum var
ætlað að lenda á og þegar hann
flaug i burtu lenti hann i hinum
mestu erfiðleikum að komast án
þess aö brjóta vélina. Farþegi I
þessu fyrsta flugi var Bergur
Gislason.
Það var svo árið 1946 sem
geröur var flugvöllur i Eyjum og
Sveinn Tómasson forseti bæjar-
stjórnar þakkaði framkvæmdir
fyrir hönd bæjarbúa.
Agnar Kofoed Hansen flugmála-
stjóri var viðstaddur vlgsluna.
Hann var fyrsti maöurinn sem
lenti á landi i Eyjum 1. okt. 1939.
byggingu flugstöðvarinnar og
fíugturnsins núna. Það var hann
sem hélt okkur við efnið i flug-
ráði sagöi Agnar.
Fyrsta fjárveiting til þessara
framkvæmda á Vestmannaeyja-
flugvelli var árið 1977 og var þá
þegar byrjað að reisa bygg-
ingarnar. Flugturninn kostaöi 26
milj. króna fullgerður en flug-
stöðin 96 milj. kr. Enn vantar um
100 milj. króna til aö ljúka fram-
kvæmdum við malbikun hlaðsins
o.fl. Agnar Kofoed Hansen gat
þess i ræðu sinni að til þess að
gera flugvöllinn úr garði eins og
Flugstöð vígö í
V estmannaeyjum