Þjóðviljinn - 09.08.1980, Side 2
2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Helgin 9,—10. ágúst 1980
AF ÁSTARÓÐI TIL
ISLENSKU
KVENÞ JÓÐ ARINN AR
(Ræða flutt á sameiningardegi veikara kyns-
ins að Hallveigarstöðum)
„Ég elska yður þér islands fljóð
með enni björt og hvelfdan barminn/
já, axlir, hálsa og eldheitt blóð,
með augu skær og blautan hvarminn.
Já, kvennafansinn með sitt skraut og skart
og skapið heitt, en sparidressið smart.
Þér, kátu fljóð.
Þér, kvennaþjóð,
sem hafið oss á yðar valdi".
Hve vel eiga þessar f leygu Ijóðlinur ekki við
á þessum hátíðisdegi, þegar íslensk kven-
þjóð hefur loks áorkað því að sameinast um
eitt tiltekið málefni: málefni málefnanna,
því, að fá að eiga frumkvæðið að samdrætti
karla og kvenna.
Nú skal það vera liðin tíð að vér, vondir
menn með vélaþras,séum að gefa yður undir
f ótinn, án þess að þér haf ið áður gef ið oss of an
á hann.
Eftir þennan dag skal það heyra sagnfræð-
inni til að menn „stígi í vænginn" — svo notað
sé hænsnamál — við yður, kvennablómi
þessa lands, ef þér hafið ekki sjálfar af eigin
hvötum hafið yður til flugs.
Héreftir verðið það þér, konur, sem tendrið
þann neista sem verða má til þess að vér karl-
ar lítum yður hýru auga.
Hér á þessum stað og þessari stundu gefst
hvorki tími né rúm til að rekja í smáatriðum,
hvers vegna þér, fósturlandsins Freyjur og
fögru „vönu" dísir, hafið loks eftir langa
mæðu getað orðið sammála um eitthvað og
myndað samstöðu um einhvern málaf lokk, en
vert er við þetta hátíðlega tækifæri að drepa á
það helsta, sem varð þess valdandi, að þér
standið nú hér á þessum stað á hinum merku
tímamótum samstöðunnar.
Þessa hátíðlegu stund er tvimælalaust hægt
að rekja til blaðagreinar, sem vér undirritað-
ur ritum. Þar var þeirri fúlmannlegu kenn-
ingu varpað f ram, að hæpið væri að kalla það
nauðgun, þótt karl ætti, eða þættist eiga,
frumkvæðið að bólförum, en væri hinsvegar
slikt frumkvaeði nauðgun, þá lýsti undirritað-
ur sig sekan um slíkt athæfi.
Og þetta hreif. Blómi íslensku kvenþjóðar-
innar reis allur upp sem einn kvenmaður. fs-
lenska konan hafði loks fundið eitthvað, sem
hægt var að sameinast um.
Takmarkinu var náð.
Síminn á málgagni konunnar, Þjóðviljan-
um, bræddi úr sér og ein af vorum ágætu vin-
konum á ritstjórninni tók oss í gegn, meðal
annars fyrir það að klína því á sig og sam-
starfskonu sína, sem lika er ágæt vinkona vor,
að þær væru fagrar konur og eigulegar.
Á þessum djarf legu orðum biðjumst vér vel-
virðingar, en óskum samt ef tir að f á í einrúmi
að sannreyna það, hvert vor þriggja hafi
stærstu brjóstin og þykkastan skrápinn. Og
komi það í Ijós að vér séum með fallegri húð
og betur vaxinn en Alfí og Tóta, þá áskiljum
vér oss allan rétt til að kenna skaparanum um
það.
Núer talsvert vatn runniðtil sjávar síðan öll
þessi nauðgunarumf jöllun hófst, en hún hefur
orðið til þess að skapa umræðu, ef til vill ekki
bara um þetta einstæða mál, heldur og fleira,
sem konur landsins telja til harma sinna.
Margt hefur verið um málið skrafað og
skrifað, og nennum vér eigi að elta ólar við
við allt það.
Þó finnum vér oss knúinn til að þakka litla
orðsendingu til vor, sem birtist í Þjóðviljanum
í gær og er úr dýraríkinu. Orðsending þessi er
frá konu sem heitir „Kona, sem meinar nei
með nei og já með já".
Þessi ágæta kona staðhæfir að tarfar, sem
bundnir séu á bás allt árið, nauðgi hverju sem
f yrir verður, sé þeim sleppt lausum, en nauðgi
ekki einu sinni kúnum, séu þeir látnir ganga
með kúahjörðinni allan ársins hring (eins og
virðist plagsiður í hennar sveit, væntanlega þá
til að koma í veg fyrir að bolar breytist í
nauðgara).
Vér höfum að vísu aldrei orðið þeirrar
reynslu aðnjótandi að sjá bola nauðga belju.
Hins vegar er það alsiða í kúarfkinu að belj-
urnar nauðgi hver annarri og þykir engum tíð-
indum sæta í sveitinni.
Aðeins einu sinni höfum vér séð tarf gera
sig líklegan til nauðgunar, en það var þegar
Harðbakur frá Kambi réðist á Sigrúnu hús-
freyjuað Syðri Bala í Dölum, undirrituðum til
óblandinnar ánægju.
Og að lokum viljum vér segja þetta:
Vérhöfum æog ávalltelskað konurog borið
málstað þeirra f yrir brjósti. En svo vér bregð-
um okkur aftur í sveitina, þá er það nú einu
sinni svo, að góður gegningamaður gef ur ekki
of mikið á garðann, heldur leyfir skepnunum
að éta upp, því annars missa þær lystina.
Góðu konur. Takið yður hinn góða hirði til
fyrirmyndar og látið ekki lesendur fá leiða á
málefnum yðar, vegna of stórra skammta af
yðar andlega fóðri. Þetta er nú fyrst og
fremst það sem vakað hefur fyrir undirrit-
uðum með gálausum skrifum, sem ef til vill
hafa sært þá sem síst skyldi.
Vér þökkum svo gott hljóð, heiðruðu fund-
arkonur, en segjum að lokum:
úr því vér á annað borð
ekki segjum meira,
munum vér naumast nokkurt orð
um nauðgun skrifa fleira.
Flosi
Hertar takmarkanir á flugumferð
í Reykjavík:
Engin umferð
að næturlagi
Nema neyðarflug og sjúkraflug
Flugráð hefur hert takmark-
anir á flugumferö um Eeykja-
vfkurflugvöll aö næturlagi en
undanfarin ár hefur það ágerst að
iitlar einkaþotur færu um völlinn
á hvaða tfma sólarhrings sem er
og hefur það vaidið ónæði og
hávaða. Þá hefur það oft viljað
brenna viö þegar lengi hefur
verið ófært út á landi að völlurinn
sé opnaður þó um hánótt sé ef
veöur skánar.
Reglurnar sem samþykktar
voru á fundi flugráðs 24. júli s.l.
gilda frá kl. 23.30 til kl. 07. virka
daga og til 07.30 laugardaga,
sunnudaga og aöra almenna frl-
daga. Þær eru þessar:
1. Flugtök eru ekki leyfð nema
fyrir sjúkra- eða neyðarflug.
2. Lendingar þotna og fjögurra
hreyfla flugvéla eru ekki leyfðar
nema þegar Keflavikurflugvöllur
er lokaöur eða um sjúkra- eða
neyðarflug er að ræða.
3. Bannað er aö setja vélarnar I
afturábak við lendingu nema
þegar sérstaka nauðsyn ber til
með hliðsjón af öryggi.
4. Hávaðasamar prófanir
hreyfla eru ekki leyföar.
Reglur þessar eru til komnar
vegna ónæðis sem flugumferö um
völlinn veldur Ibúum I næsta
nágrenni hans. Meðan mest allt
millilandaflug íslendinga fór um
flugvöllinn voru kvartanir undan
hávaöa mjög algengar en þegar
millilandaflugið var flutt til
Keflavikur minnkaöi hávaðinn
til muna. A slðari árum hefur
heimsóknum útlendinga á einka-
þotum hins vegar fjölgaö veru-
lega og kunna þeir þvl eölilega vel
að lenda rétt viö hóteldyr slnar og
fara þaðan þegar þeim hentar.
Þó flugtök hafi almennt verið
bönnuð eftir kl. 23.30 hingað til
hafa þau þó viögengist
nágrönnum flugvallarins til
mikils ama. Lendingar að nætur-
lagi hafa hins vegar veriö leyfðar
til þessa en þeim fylgir ekki eins
mikill hávaöi og flugtökum.
Nýsettar reglur verða birtar i
Handbók flugmanna og koma þær
strax til framkvæmda.
-AI.
Ferðamannastraumurinn dvinar I ár, bæöi inn og út úr landinu. Myndin er tekin i flugstööinni á Kefla-
vfkurflugvelli.
Færri útlendingar
koma til landsins
9 þús. færri erlendir og 2 þús. færri innlendir ferðamenn
það sem af er árinu
Erlendum ferðamönnum hefur
fækkað mikiö á landinu f sumar
miðað við siöasta ár, og eins hef-
ur dregiö nokkuð úr ferðalögum
Islendinga til annarra ianda.
1 júlí komu alls 24129 ferða-
menn til landsins þar af 14376 er-
lendir en I júlímánuöi I fyrra
komu rúmlega 28 þús. ferðamenn
til landsins, þar af 18351 erlendur.
Flestir erlendu feröamannanna
I júlímánuði voru frá V-Þýska-
landi 2969. Frá Bandarikjunum
komu 2588 og frá Danmörku 1579.
Einn erlendur gestur kom frá
eftirtöldum löndum: Bangladesh,
Bahama, Benin, Costa Rica, Flla-
beinsströndinni, Guinea, Gabbon,
Grænhöföaeyjum, Kongó, Líba-
non, Malaslu, Máritaniu, Nigeriu,
Simbawe, Singapore, Sýrlandi,
Tanzanlu, Togo, Trinid, Ung-
verjalandi og Venezuela.
Frá slðustu áramótum hafa alls
75959 ferðamenn komið til lands-
ins þar af 40535 erlendir en á
sama tlma I fyrra höfðu rúmlega
87 þús. feröamenn komið til
landsins þar af 49515 erlendir.
Innlendum ferðamönnum hefur
á sama tima fækkað um rúmlega
2000.
-lg-