Þjóðviljinn - 03.02.1981, Síða 15

fra
Hringið i sima 81333 kl. 9-5 alla virka
daga, eða skrifið Þjóðviljanum
lesendum
Skriftastólar eru allt
Árla dags uppvaknaður i gær-
morgun, 26. jan. anno 1981,
hlustaði ég á Morgunorð í út-
varpinu, og sagði flytjandi
Orðsins að fólk katólskrar trúar
væri blessunarlega laust við
streituog geðrænar truflanir, og
væri ástæðan fyrir þessu sú, að
katólikkar gætu farið i skrifta -
stóla kirknanna og játað þar
syndir sinar og létt á hjarta sinu
eftir behag, og að þeirri athöfn
lokinni veitti viðkomandi
klerkur syndaranum fyrirgefn-
ingu og blessun.
Þvi er ekki að neita að sitt-
hvaðhefur færst til betri vegar i
kristnihaldi okkar tslendinga
upp á siðkastið, þó betur megi ef
duga skal. Margir prestar eru
nú farnir að tala um Djöfulinn
og Syndina i stólræðum eftir
alltof langt og andvaralaust hlé,
og tekinn upp að hluta Grallara-
söngur og byrjað að innleiða
nær 200 ára gamla helgisiði.
Þetta er mikil framför, en nú
vantar okkur skriftastóla
framar öllu öðru. Það verður að
visu fjárfrekt fyrirtæki að koma
upp skriftastólum i öllum kirkj-
um landsins, en hvað fjárhags-
hliðina snertir tel ég mig hafa
góða lausn, og kem ég að þvi
siðar. En meðan við biöum eftir
að skriftastólar komi i kirkj-
urnar tel ég nauðsynlegt uppá
sálarheill, að hver og einn komi
sér upp stólgarmi til heimilis-
brúks, þvi' Syndin er lævis og
lipur og Djöfullinn allstaðar
nálægur. Skal ég nú segja frá
minni reynslu i þessu efni, enda
tel ég ábyrgðarhluta að þegja
yfir þeirri andlegu velliöan sem
mér hlotnaðist.
Eftir að hafa hlustað á Orðið i
gærmorgun, gerði ég rækilega
úttekt á minum lifernismáta
undanfarið og reyndist þar flest
miður fagurt. Undanfarnar
fimm vikur hafði ég t.d. bölvað
illviðrum, byljum, ófærð og
hálku á hverjum degi, og stund-
um oft á dag. Til viðbótar þessu
étið mér til óbóta af hangiketi,
grjúpánum og fleira góðgæti frá
Þorláksmessu og fram yfir
sem
þarf
þrettánda. Og ekki bætti úr skák
andlega fóðrið. Maður nokkur i
Reykjavik sendi mér bók i jóla-
gjöf. Ég hef átt þvi óláni að
„fagna” að vera i kunningsskap
við mann þennan i 45 ár, og á
þeim tima hefur hann aldrei það
ég veit tíl vikið af vegi syndar og
saurlifis, og auðvitað valdi hann
mér tíl handa bók sem mjög var
i stil við þessa vegferð hans. Og
hvernig ég veltí mér upp úr
syndinni um jólin, auk formæl-
inganna! A aðfangadagskvöld,
þegar lokiðvar i útvarpinu við-
talinu við séra Baldur minn i
Vatnsfirði, slökkti ég á tækinu
og fór að lesa bókina frá gaurn-
um i Reykjavik, og létti ekki
lestrinum fyrr en ég hafði lesið
skræðuna i tvigang og var þá
komið fast að miðnætti, og þar
með hafði ég forsómað gott orð
og sálmasöng i útvarpi og imba-
kassa.
Ég varð skelfingu lostinn við
þessa upprifjun, og datt mér i
hug að hringja til prestsins mins
i ofboði eins og hún Sigurlaug
gerði þegar hún varð þess vis að
hún hafði týnt barnatrúnni, en
frá þessu var sagt i Orðinu fyrir
rúmri viku. En mig brast kjark
til að hringja. Ég staulaðist út i
hjall og tók með mér fyrr-
greinda bók. Ég skyggndist um i
hjallinum eftir nýtilegum spýt-
um i skriftastól, en þar var
ekkert aö hafa nema fúasprek.
Að lokum hugkvæmdist mér að
slá botninn úr stórri trétunnu
sem var þarna i hjallinum, og
siöan skreið ég i tunnuna og
játaði knékrjúpandi fyrr-
greindar syndir og margar
fleiri,. meira og minna aldur-
hnignar. Og þvilikur léttir að
loknum skriftum! Ég var gagn-
tekinn ólýsanlegri sælu sem orð
fá ekki lýst! En sem ég skreið út
úr tunnunni sá ég ekki betur en
Djöfullinn væri að snultra utan
við hjalldyrnar og fleygöi ég i
hann bókarsneypunni og urðu af
miklar eldglæringar er hún
skall á drundi hans. Við send-
ingu þessa hundskaðist Djöfsi i
burtu meö halann sperrtan upp i
loftið, en varla hefur hann farið
langt ef ég þekki hann rétt.
Og þá vik ég að kostnaðarhlið-
inni við smiði skriftastóla i
kirkjurnar. Fyrir nokkru fengu
þingmenn og aðrir fyrirmenn
drjúga kauphækkun, sem væg-
ast sagt hefur mælst mjög illa
fyrirhjá almenningi. Ég legg til
að stofnaður verði sjóður sem
beri nafnið: Skriftastólasjóður,
og fyrrgreindir fyrirmenn leggi
kauphækkunina i sjóð þennan,
og verði þaö stofnfé sjóðsins.
Þarna mundu fyrirmenn slá
tvær flugur i einu höggi, bjarga
sálum landsmanna undan ofur-
valdi flugnahöfðingjans og gefa
fyrir sálum sinum i leiðinni
(sem ekki mun af veita). Það
sem á kynni að vanta fengist svo
með gjöfum og áheitum, en
hrykki það ekki til, má leggja
nýjan skatt á landsmenn,
Skriftastólaskatt. Þá verði svo
fljótt sem ástæður leyfa fenginn
útlendur hannari, að sjálfsögðu
katólskur og helst úr Páfagarði,
til að hanna skriftastólana.
Máske þykir einhverjum langt
seilst til lokunnar að fá útlend-
ing til þessa verks, en i þvi sam-
bandi má minna á, að eitt sinn
var fenginn hingað afdankaöur
gamlingi sunnan úr Evrópu til
að „redda” málunum, og þótti
engum mikið.
Með klökkum huga þakka ég
útvarpsráði fýrir að taka Orðin
inn i dagskrá útvarpsins, og
sýnir þetta betur en nokkuð
annað gæsku og umhyggju ráðs-
ins fyrir okkur aumum syndur-
um. Ég trúi ekki öðru en að i
fyllingu timans verði núverandi
útvarpsráðsmenn teknir i
helgra manna tölu. Afdalakarl.
ERU
ÞÆR
EINS?
Við fyrstu sýn, kannski.
En þegar þið farið að
skoða þær betur sjáið þið
væntanlega að á neðri
ntyndinni vantar fimm
atriði, sem eru á efri
myndinni. Finnið þau!
Svo getið þið litað mynd-
ina, ef ykkur langar til.
Barnahornid
SVÖR
VIÐ
GÁTUM
Hér koma svörin við gát-
unum frá í gær:
1. Sólargeislinn. Fenris-
úlfur gleypti sólina.
2. Hafskip.
3. Reykháfur.
Þriðjudagur 3. febrúar 1981 ÞJÖÐVILJINN — SÍÐA 15
Á austurvígstöðvunum
í sjónvarpinu verður i kvöld
sýndur fyrsti hlutinn af þrem-
ur i breskri heimildarmynd
um styrjöldina á austurvig-
Sjónvarp
■'TF kl. 20.45
stöðvunum.
Fyrir rétt tæpum 40 árum
réðust Þjóðverjar inn i Sovét-
rikin. Þar með var hafinn nýr
kapituli i heimsstyrjöldinni
siðari, kapituli sem átti eftir
að ráða úrslitum. Rússar voru
illa undir striðið búnir og
Þjóðverjar bjuggust við að
þeir yrðu ekki lengi að leggja
þetta griðarlega landflæmi
undir sig, en það fór á annan
veg. Orrustan um Stalingrad
t1 ■■■ ~ ... 1 ■ ■
sneri viö öllum gangi heims-
styrjaldarinnar, þar hófst
undanhaldÞjóðverja þótt ekki
yrðu þeir yfirbugaðir fyrr en
mörgum árum siðar.
Sovétmenn misstu tuttugu
miljónir manna i þessu striði,
sem stóð i fjögur ár. En þeir
losuðu heiminn við þýska fas-
ismann. Það veröur aldrei af
þeim skafið.
—ih
Hafið bláa
miðjarðar
Sigurður Pálsson skáld les i
kvöld úr nýjustu Ijóðabók
sinni, „Ljóð vega menn”, sem
Mál og menning gaf út fyrir
jólin.
Ljóðaflokkurinn sem Sig-
urður les heitir Hafið bláa
miðjarðar. Sigurður hefur
dvalist árum saman i Frakk-
landi og ætti þvi að þekkja
Miðjarðarhafið af eigin raun.
Auk ljóða hefur Sigurður
samið leikrit, og nú stundar
hann kvikmyndanám i Paris.
—ih
Útvarp
kl. 22.35
Sigurður Pálsson.
Ríkisumsvifin voðalega
Hólmsteinar þessa lánds,
frjálshyggjumennirnir svo-
kölluðu, hafa af þvi þungar
áhyggjur að rikið sé sifellt að
færast i aukana. Þeim sem
hafa áhuga á þessu áhyggju-
máli þeirra er hérmeð bcnt á
umræðuþátt i sjónvarpinu i
kvöld.
Spurningin sem Jón Steinar
Gunnlaugsson, stjórnandi
þáttarins, ætlar að leggja fyrir
viðmælendur sina er: Hljóta
rikisumsvif ávallt að aukast?
Þátttakendur eru Hannes
Hólmsteinn Gissurarson,
Ragnar Arnason lektor og Vil-
mundur Gylfason al-
þingismaður, og eru þeir
væntanlega ekki allir á sama
máli. Auk þeirra koma fram i
þættinum Eysteinn Jónsson,
fyrrverandi ráðherra, og
Sveinn Jónsson endurskoð-
andi.
—ih
y jj. Sjónvarp
TT kl. 22.00
A puttanum
Rod Taylor leikur aöalhlut-
verkið i Óvæntum endalokum i
kvöld. Þátturinn nefnist „A
puttanum” (The Hitchhiker).
Sjónvarp
kl. 21.35