Þjóðviljinn - 18.08.1981, Síða 15
Hringið i síma 81333 kl. 9-5 alla virka
daga, eða skrifið Þjóðviljanum
lesendum
Dýravernd-
arsamtök
gegn
heilsu-
gæslunni
varast
við hundahald
Annemarie Bjarnason i
Hafnarfirði skrifar vegna á-
kvörðunar um að leyfa þar
hundahald og segist hafa orðið
orðlaus við að lesa þær fréttir.
Hún segist ekki vera islensk
að uppruna, en elska tsland,
náttúru þess, hreint loft og
fölkið. ísland er i minum augum
besta land i heiminum, segir
Annemarie og telur sig geta
dæmt, enda viða farið. Faðir
hennar var læknir og dýra-
læknir, móðirin forstöðukona á
stóru sjúkrahúsi og sjálf
starfaði hún lengi erlendis sem
hjúkrunarkona af lifi og sál.
Hún minnist þess, að er fjöl-
skylda hennar bjó i Hamborg
átti hún fyrst tvo púðluhunda og
á timabili tvo hunda af rúss-
nesku kyni og voru þeir aldrei
hafðir i borginni, en i sumarhúsi
og i gæslu hjá bónda er fjöl-
skyldan var i stórborginni. Þeir
voru frjálsir, en ekki i bandi, og
gátu lifað eins og hundar eiga að
lifa, umgengust aðra hunda og
voru hamingjusamir. Faðir
minn elskaði dýr of mikið til að
hafa þau i bandi i Hamborg,
skrifar Annemarie. Siðan segir
hún orörétt:
Eg er nú 67 ára gömul og bý
með syni minum. Við höfum
búið i Hafnarfirði i þrjú ár, og
kunnum vel við okkur, þvi
Hafnarfjörður er mjög vina-
legur bær. Nú er hins vegar far-
inn að sjást hundaskitur á
götunum, þvi sumir hunda-
eigendur kunna ekki að gæta
dýra sinna. Þau ráfa laus og
spangóla oft i rigningu og kulda.
Stundum vaknar fólk við hund-
gá á morgnana og oft kemur þaö
fyrir að krakkar sparki i
hundana og þá bita þeir að sjálf-
sögðu.
Flestir þessara hunda eru
innfluttirog sumum hefur verið
smyglað til landsins. I þeim til-
fellum er mikil hætta á hunda-
æði, en sá sjúkdómur getur
levnst lengi i mönnum eftir að
þeir eru bitnir. Þeir geta gengið
með það allt frá 20 dögum upp i
ár, án þess að það komi i ljós.
Fyrir mörgum árum hjúkraði
ég á sjúkrahúsi i Stettin, en þar
veiktust kona og barn af hunda-
æði. Það byrjaði með krampa-
köstum og siðan taka tauga-
truflanir við. Sjúklingarnir áttu
i erfiðleikum með að drekka
þráttfyrir mikinn þorsta. Þessu
fylgdi mikill hiti og æðisköst,
scm siðan lauk með miklu mátt-
leysi og dauða. Svona létu
báðir sjúklingarnir iifið og ég
gleymi þvi aldrei hvernig mér
leið að horfa upp á þetta.
Ég bið yfirvöld i Hafnarfirði
að hugsa vel um það sem ég hef
sagt, og vonandi verður það til
{æss að þeir breyti nýju
lögunum. Við skulum ekki kalla
kalla yfir okkur sjúkdóma að 0-
þörfu og við skulum kappkosta
að halda bænum okkar
hreinum.
Hissa og hneykslaður lesandi
hringdi:
Það liggur við aö maður sé
orðlaus yfir ósvifni þeirra sem
tala i nafni Sambands dýra-
verndunarfélaga Islands og
leyfa sér að lýsa vantrausti á
heilsugæsluyfirvöld og segja
samstarfsnefnd þessara aðila
sjálfskipaða. Og alveg er ég
hissa á Þjóðviljanum aö birta
svona bull.
Mér þykir skörin vera farin að
færast upp i bekkinn ef dýra-
verndunarsamtök ætla að fara
að berjast gegn heilbrigðisyfir-
völdum og held að það þjóni
hvorki dýrum né mönnum né
verndi dýrin- siöur en svo. Hér i
gamla daga smitaðist fólk af
sulli og allskyns óáran annarri
sem ma. hundar báru á milli og
hverjum skyldi það vera að
þakka nema heilbrigðisyfir-
völdum og heilsugæslufólki, að
þetta þekkist vart lengur? En
kemur kannski upp á ný ef svo
heldur sem horfir! Mér þykja
svona skrif til skammar fyrir
dýraverndunárfólk og dreg i
efa, að samtökin standi að baki
þeim.
Nafnlaus
bréf verða
ekki birt
Að gefnu tilefni skal það tekið
fram, að nafnlaus bréf eða efni
sem hringt er inn er ekki birt i
Lesendadálkinum. Hitt er sjálf-
sagt að halda nafni leyndu ef
bréfritari óskar þess, en um-
sjónarmaður með dálkinum svo
og ritstjóri verða að vita hver
skrifar eða talar.
Barnahornið
Kiddi málari
fær pönsur
í sumar kom Kiddi
málari. Hann málaði
gluggana á húsinu okkar.
— Einu sinni bakaði
mamma pönsur. Ég gaf
Kidda nokkrar. Hann
veifaði þeim fyrir
framan nefið á hinum
vinnumónnunum.
Helgi skrifaði
og teiknaði
Úr Blandaða blaðinu
Þriðjudagur 18. ágúst 1981 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 15
Teiknimyndasyrpan um Pétur, sem byrjaði I siðustu viku og er
enn á dagskrá i kvöid eftir fréttirnar, lofar góðu: vel gerð og
mátulega barnaleg fyrir yngstu kynslóðina áður en farið er í
háttinn.
Tölvuvæðingin verður æ meiri, Hka á Islandi.
Örtölvubyltingin
jlJk Sjónvarp
’O' kl. 21.35
„örtölvan breytir heimin-
um” nefnist þýsk fræðsiu-
mynd sem sjónvarpiö birtir
okkur i kvöld og íjallar hún
um notagildið og þau áhrif
sem örtölvan mun hafa á
næstu árum.
Að sögn Boga Arnar Finn-
bogasonar, sem er þýðandi og
þulur, f jallar myndin aðallega
um aðstæður i V-Þyskalandi,
en þróunin er svipuð hjá
öðrum iönaðarþjóðum og
verður væntanlega hér einnig,
þótt við séum nú nokkrum
árum á eftir. Gengiö er útfrá,
að breytingin verði mest i iðn-
aðinum og að þar muni um
70% starfanna breytast, en
jafnframt er fullyrt, að 50%
allra starfa i þjóðfélaginu
muni breytast vegna örtölvu-
byltingarinnar. Tekin eru
dæmi úr framleiöslu ma. sjón-
varpstækja og raimagnsrit-
véla og sýndar verksmiðjur
með gamla laginu og hinu
nýja.
Þá eru enníremur tekin
dæmi um breytingar i skrif-
stofurekstri, hjá bönkum,
tryggingafélögum og fleiri
aðilum og sagt frá könnun sem
gerð hefur verið á þessu sviði i
Mannheim. Ennfremur frá
viðbrögðum fyrirtækjanna,
þegar tölvuvæðingin býður
upp á að hægt sé að fækka
starfskröftum og jafnvel auka
afköstin um leið.
Heilsufarsleg hlið málsins
er einnig tekin fyrir, en tölvu-
væðingin leggst þungt á
marga? sumir, einkum eldra
fólkið, hræðist þróunina og hjá
öðrum fylgirhenni mikiö álag.
Jákvæða hliðin er sýnd á móti,
þe. hvernig útrýma má eríiðu,
leiöir.legu og einhæfu störfun-
um.
Utvarp
kl. 11 og
20,30
Pétur lofar góðu
„Glöggur
auðna-
gestur”
Þátturinn , Man ég það sem
löngu leið” er kl. 11 árdegis og
siðan endurtekinn eftir kvöid-
fréttir; fjallar aö þessu sinni
um Sigurð Jónsson skáld frá
Brún og nefnist „Glöggur
auðnagestur”.
Sigurður frá Brún iést árið
1968, en eftir hann komu út
þrjár bækur, tvær ljóðabækur
og ferðaminningarnar „Einn
á ferð og oftast riðandi”.
Ragnheiður Viggósdóttir sér
um þáttinn og sagði, að aðal-
Sigurður Jónsson frá Brún.
lega yrði lesið upp úr siðast-
töldu bókinni, en einnig les
Hjörtur Pálsson þrjú ljóö, eitt
eftir Sigurð sjálfan og tvö sem
ort voru um hann að honum
látnum, eftir Þorgeir Svein-
bjarnarson og Olaf Sigfússon
i Forsæludal.