Þjóðviljinn - 14.11.1981, Blaðsíða 17

Helgin 14.—15. nóvember 1981 þjöÐVILJINN — SÍÐA 17
Mýjung á maikaðnum!
Kynnum nýjar innréttin gar að Sólvallagötu 48

Silja
bokmenntír
„Hvað ertu að hugsa,
Aðal-
steinsdóttir
skrifar
FrBa SigurOardóttir
Sólin og
skugginn
Ný skáldsaga eftir
Fríðu
Sigurðardóttur
Bókaútgáfan Skuggsjá Hafnar-
firði, hefur gefið út bókina Sóiin
og Skugginn, nýja skáldsögu eftir
Friðu Sigurðardóttur. En eftir
sama höfund kom út í fyrra smá-
sagnasafnið Þetta er ekkert al-
varlegt, sem hlaut góða dóma
gagnrýnenda.
„Um þessa skáldsögu sem
fjallar um lífiö á sjúkrahúsi og
persónur, sem þar dveljast sem
sjúklingar, segir á bókarkápu:
,,Já hvernig er lífið i kolkrabb-
anum — margarma og myrku
kerfisvirki sjúkrahússins?
Hvernig er að láta kippa sér af
sólvangi lifsins inn i krabbann?
Hvernig er að sitja þar i löngu,
mvrku tómi og horfa þaðan á lif
sitt álengdar, endurmeta það og
sjálfan sig með augum, sem eru að
venjast myrkrinu? Hvernig er að
vera leiksoppur á vegasalti vonar
og ótta, fagnaðar og örvæntingar,
lifs og dauða, ýmist i háflugi eða
hrapi? Hvemig er fólkið, sem þú
hittir með byrðar sinar i kol-
krabbanum?”
er þú fiskinn flakar?”
Inga Huld Hákonar-
dóttir:
Hélstu að lifið
væri svona?
Iðunn 1981
bað er ekki einungis að Ingu
Huld hafi tekist að skrifa yndis-
lega bók með Hélstu aö lifiö væri
svona, heldurer hún lika gagnleg.
Mikið vildi ég að allir ráðamenn
og viröingarmenn þessarar
þjóðar læsu þessa bók vandlega,
kannski feng ju þeir þá örlitla inn-'
sýn i það hvernig íslenskt verka-
fólk Kfir á hungurlaununum sem
þvi eru skömmtuð fyrir mann-
drápsvinnu.
1 Hélstu að lifið væri svona eru
viðtöl Ingu Huldar við tlu verka-
konur á aldrinum 19 ára til 77 ára.
Þau eru hvert með sinu móti,
detta ekki ofan i ákveðið far eins
og oft vill verða i viðtölum
(„Hvar ert þú fæddur Guð-
mundur, og hverjir voru þinir for-
eldrar?”) Oftast fáum við þó lág-
marksupplýsingar um konurnar,
aldur, uppruna, hjónabandssögu,
barneignir, þátttöku i atvinnulifi,
en þessar upplýsingar koma
smáttog smátt og þegar viðmæl-
endur eru komnir að þeim i
vangaveltum sinum. Ævisagan
skiptirmáli, en sá lærdómur sem
konurnar draga af reynslu sinni
skiptir meira máli og þeim
áherslunum ber að fagna.
Besta viðtalið finnst mér við
nafnlausa Sóknarkonu sem
vinnur á spitala. Þar lætur Inga
Huld sig hverf^nema rétt fyrst og
seinast; að öðru leyti talar þessi
vitra alþýðukona án þess aö
nokkur gripi fram i fyrir henni.
Hún segirfrá basli foreldra sinna
i fátækt kreppuára, einangrun
sjálfrarsin sem sex barna móður
og konu verkamanns og áfallinu
sem fjölskyldan veröur fyrir
þegar hann missir heilsuna hálf-
fimmtugur.
Það er einmitt einna nöturleg-
ast við þessa bók og kom mér
mest á óvart hvað konurnar segja
frá mörgum karlmönnum sem
bugast andlega eða likamlega á
besta aldri — fyrir utan ungar og
gamlar fyllibyttur. Faðir einnar
fékk æxli við heilann af þvi aö
PÓST- OG
SÍMAMÁLASTOFNUNIN
Auglýsingar
í símaskrá 1982
Dreifibréf með upplýsingum um aug-
lýsingar i simaskrá 1982 hefur verið sent
flestum fyrirtækjum landsins og Póst- og
Simstöðvum. Athugið að frestur auglýs-
enda til að endurpanta sambærilega stað-
setningu fyrir auglýsingar sinar i næstu
símaskrá, sem kemur út að vori, var til 1.
nóvember. Almennur skilafrestur fyrir
pantanir á auglýsingum i simaskrá 1982 er
til 1. desember.
Nánari upplýsingar i sima 29140.
Símaskrá — Auglýsingar
Pósthólf 311, 121 Reykjavik
Inga Huld Hákonardóttir
vinna I bensingufum; frá öörum
er sagt sem „var bilstjóri og
keyrði dag og nótt þangað til hann
fékk heilablóöfall og dó” (53) og
eiginmaður elstu konunnar var
slæmur af liðagigt og sifellt að fá
lungnabólgu. Maður sér fyrir sér
hart keyrðar fyrirvinnur falla i
röðum eins og strá fyrir ljá, sam-
viskusama verkamenn sem sist
af öllu vilja bregðast skaffara-
skyldunniog gefast ekkiupp fyrir
þreytu og svefni, en verða að gef-
ast upp fyrir æxlinu, berklunum
og blóötappanum.
Og nú er vinnuálagið að fara
eins með konurnar i bónusnum.
Ein i frystihúsi segist „verða þess
vör aö ýmsar kvennanna þoli
ekki álagið. Þær kvarta um
flökurleika og ein fannst á kló-
settinu i yfirliði, hafði misst jafn-
vægisskyniö, en getað staulast
fram”. (119) önnur segir:
„Þæreru margar búnar að fara
á taugum þarna siöan nýja kerfið
byrjaði”, segir hún. „Þær kepp-
ast meira við en þær þola. Ég veit
um eina sem hrópar upp úr svefn-
inum: meiri pönnur, meiri fisk,
meiri pönnur, meiri fisk! Maöur-
inn hennar hefur orðið að sækja
næturlækni handa henni”.
En þrátt fyrir þrældóm og
erfiöleika i einkalifinu eru kon-
urnar hennar Ingu Huldar þolin-
móðar og umburðarlyndar án
þess að þær láti troða á sér til
lengdar. Þær eru glaösinna, og
lifcviska þeirra er lærdómsrik.
Viðtalið við Guðrúnu Asgerði
væri t.d. vel til þess fallið að lesa
með unglingum og ræða draum-
inn og veruleikann: „maöur er
ungur, maður er ástfanginn,
maður trúlofast og heldur að þaö
sé aðgöngumiði að áhy'gjgulausri
framtið þar sem maöur njóti þess
að dúlla við börnin sin, verndaður
af föður þeirra”. (53) En svo
reynist unnustinn einskis nýtur
þótt hann sé aðaltöffarinn i
bænum. Kannski eru töffarar
ekkert klárir kallar þegar alit
kemur til alls.'*
Þaö mættilengja þessa greinúr
hömlu með tilvitnunum i snjallar
konur.en égætla aö stilla mig um
það, láta eina nægja.Það er Eyja
sem vekurathyglilngu Huldar ,,á
þeim grundvallarmismun kynj-
anna, sem í þvi felst, aö ástfang-
inn karlmaður sér hina elskuðu
sem yfirnáttúrlega draumadis,
þar sem ástfangin kona aftur á
móti sér auövitað strax, aö hinn
útvaldi er mesti gallagripur. En
hún i'myndar sér, að meö tið og
tima geti hún búiö til úr honum
alfullkomna veru”. (33) Þetta er
böl beggja i' hnotskurn!
Það sem helst má finna að
þessari bók er að viðtölin mættu
vera lengri, stundum lætur höf-
undur yfirboröið nægja,enda erf-
itt að ná upp úr fólki þvi sem það
vill ekki segjafrá. Einstaka sinn-
um finnst mér Inga Huld sletta
sér of mikið fram i með lýsingum
og athugasemdum, t.d. i fyrsta
viðtalinu sem lika er of mikiö
endursagt, og i lokin á viðtalinu
viö Guðrúnu Asgerði. En þetta
eru smáatriði; bókin er gagn-
merk. Og ekki má gleyma
hönnuninni sem er vönduð, og
káputeikning Hildar Hákonar-
dótturereinstaklega falleg og vel
við hæfi.
Silja Aðalsteinsdóttir
Tilvalið í: forstofuna eða
svefhherbergið.
Svefnbekkir, rúm og fata-
skápar úr Ijósu beyki.
Sérhannaðirsnagarog herða
tré. Fyrsta flokks gæði og
hagstættverð.
Skoðið útstillinguna og fáið
myndalista.
Opið sunnudaga frá 1 -5