Alþýðublaðið - 12.10.1921, Side 1

1921
Miðvikudaginn ia október.
235. tölnbl.
-Crlenð simskeyti.
KHöfn, 11. okt.
Frá Frakklandi.
Síœar er frá Parfs, að Briand
hafi í langri ræðu lýst því yfir,
að hatm vildi gerast málsvari
lýðveldissinnaðrar pó'itfkur. Mót
stöðumennimfr krefjast þess, að
pólitík Frakkiands verði gerbreytt,
án tiilits til bandalaga.
Frá Pýzbalandi.
Simað er fra Barlin, að búist
sé við úrskurði þjóðaráðsins um
Ppp Schlesfumáiin á miðvikudag
Inn, og verði þau Þýzkalandi and
stæð segir Wírth stjórnir af sér.
Um slysfarir.
Eftir
Baldvin Bjðrnsson.
I sfðustu Hagskýrslum, sem
hefnast .Mánnfjölgucarsbýrslur*',
árin 1911—191S1 stendur svo:
„Árin 1911 —1915 hefir manndauði
’af slysum venð heldur meiri en
að undanfömu, cnda þótt heldur
minna hafi verið um druknanir*'.
Sömu skýrslur upplýsa, að á þess
um árum hafi hér á íslandi dáið
484 manas af slysförum.
Þetta er eftirtektarverð há tala
^og eftirtektarvert er það einnig,
sbr. sVýrsIunum, að tala þeirra
vcx, sem vegua annara slysa far
ast en druknana. Hér til eru að
líkindum tvær ersakir, að öðru
leytinu betri skfpakostur, en zð
Iiinu fjölbreyttari atvsanuvegir á
iaodi.
Að þetta er hræðilega nsikið,
hugsa eg að engura sem athugar
það, blandist btigur um. Það er
mikið að vita til þess, að nærfelt
hundrað manns skuli árlega falla
i valinn hér á Í.Undi fyrir slysa-
sakir. Mér er það fuiiijóst, að hér
verður ekki ráðin bót á með öllo,
en vafalanst mætti þó mikið.gera.
Það er aðgæundí, að skýrslur
Hagstofunnar telja upp að eins
þá, setn dóu af slysförum, en alis
ekki allan þann sæg, sem á þess
utn á' Urn hefir slasast, án þess það
hefði beinan dauða í (ör með sér.
Eg vil með greinarstúf þessum
bcnda á, að með tiltölullega'jlitl
um kostnaði og fyrirhöfn mætti
afstýra mörgu'slysi. Veit eg, að
skrif um þessa hluti bera Htinn
beinan avöxt Mætti þar benda á
hinar mörgu og margítreknðu
varúðarreglursjómannastéttinni við-
víkjandi frá hr. Sveinb. Egilssyni,
sem því miður ekki mcnu hafa
fundið áheym, nema lítiis hluta
sjómannastéttarinuar, og þá efa-
laust þeirra gætnustu Það veitti
ekki af, að ýrasar varúðarreglur
vseru hreint og beint fyritskipaðar
og stranglegt eftirlit væri með þvf,
að þessu væri íramfylgt, það veitti
sf*t af því hér, þar scm slysa og
sjúkratryggingar eru á slíku barn-
dómsskeiði.
Það þarf að fyrirskipa marg&r
þær sjómannareglur, setn hr. Sv.
Egilsson hefir barist fyrir. — Á
bryggjum °g brúm er nauðsyu-
légt að hafa Ijósker og björgunar-
hringa. Mér dettur f hug leiðin út
á norðurgarðinn hér, svokallaða,
þar sem skipin eru buudin við
og skipsmenn hafa erindi til og
frá. Þetta er mjög hættuleg Ieið,
ekki sfst f myrkri, þegar garðarnir
etu klakaðir. Við þrssu þyrfti
endtiega eitthvert ráð að finna.
Minna mætti ekki vera, enu að
þeir sem á vetrum í hálku eiga
þarna leið, notuðu mannbrodda.
— Á brunahættustöðum, svo sem
t. d. laugunum ætti alt af að vera
við hecdlna bindi og nauðsynleg-
ustu meðul við brunasárum, sömu-
leiðis ætti á öilum verksmiðjum
og vinnustofum að hanga skrá,
sem kendi mömium fyrstu og nauð-
synlegustu meðhöndlun á algeng
ustu slysum, cinnig ættu þar að
vera til þau nauðsyniegustulmeðul
tii þessara hluta. — Maygar vélar
f
M Brunatryggingar
? á innbúi og vörum
hvergi ódýrarl en hjá.
A. V. Tuiiníus
vátrygglngaskrlfstofu
Elms klpaf ó lags h ús I nu,
2. hæð.
eru Ifka þannig, að með tiltöfc
lega litlura kostnaði mætti gera
þær mun hættuminni, t. d. á alt
af að Hggja fjöl undir .drif**-
leimum f lofti, þannig, að þær
ekki verði að tjóni, þó þær slitni.
Það er mikið kæruieysi af mönn-
um, sem vinna í háum stigum,
pöllam ©g stanrura, að nota ekki
mittisbelti með krók í; ef það
væri alment gert, rauadi margur
frfast við melðsli. I bæ sem þess*
um, þar stm íólk er á einlægum
ferakningi.'J væri rétt að hafa á-
ietrað eða málað á í anddyri hver;
húss, hvar næsti brnnaboði væri
Mér dettur i hug f sambandi við
þetta, að þegar rafgötuljós koms.
í bæinn, mætti ti! leiðbeiningar
bafa litaða peru, t. d. rauða, þá
sem næst væri slíkum brunaboða.
— Svona rnætts margt upp teljs.
þar á meðal óþarflega hraðan akst-
ur bifreiða og hjóla. Að vfsu hefir
þingið samþykt nokkur ákvæðt
þessu viðvfkjandi, en svo virðist
samt, sem þvf sé lítt framfylgt.
Að þessu sinni ætla eg ekki
að fjölyrða raeir um þessa hluti,
en vona að þeir, sem þá stöðn
hafa á hendi, sem veitir vald tií
þess, að bæta úr áminstum ágöl'-
um, tskí Ifnur þessar til fhugunar,
eins og eg Hka bið almenning
yfirleitt að gera.
Frú Steíanía önðmnndsdótt-
ir leikkona og óskar sonur henn-
ar voru meðal farþega á Guiifossi.
Hafa þau dvalið iim ár í Ameríku.