Þjóðviljinn - 12.06.1982, Qupperneq 14

14 SÍÐA — ÞJiWYklLJÍ NN Helgin 12.-13. júnl 1982
legar myndir prýöa stofuna, m.a.
málverk af Norður-Hjáleigu i
Austur-Landeyjum eftir Matt-
hias, en þaöan er Ingibjörg ættuö,
og svo forkunnarfagrar útsaums-
myndir úr litaöri ull, sem hún
hefur stungiö út.
— Ég rækta garðinn minn ekki
bara til skrauts, heldur rækta ég
lika þaö besta sem moldin getur
gefið okkur i hollu fæöi, grænmeti
og kryddjurtum og ég legg mig
eftir aö rækta og safna lyfja-
grösum sem oft og tíöum reynast
ekki siöur viö ýmsum kvillum en
meöulin úr apótekinu.
Ingibjörg sýnir mér grasa-
seyöi, sem hún var aö sjóöa þegar
mig bar aö garöi. Þetta er grænn
og fitukenndur vökvi meö isætri
gróöurlykt og ég spyr hana hvaö
hann innihaldi.
Ég má nú eiginlega ekki segja
þér þaö, segir hún, en þetta er
áburöur sem ég ber á bólgna
vööva, t.d. bólgnar og stifar
herðar. Þaö hefur fjöldi manns
læknast af þessum áburöi, og ég
get vel staöið viö þaö aö hann
virkar á allar bólgur sem ná ekki
mjög djúpt. Ég var sjálf illa farin
i heröum eftir aö hafa skúraö gólf
i mörg ár. Ég fór þá til Vignis
heitins Andréssonar, sem benti
mér á aö setja handklæöi um
heröarnar og hella svo eins heitu
vatni yfir og ég þoldi. Þetta bar
nokkurn árangur, en svo bjó ég til
þennan áburö úr nokkrum
jurtum, sem ég haföi lesið mig til
um aö væru góöar viö gigt, og það
hefur alveg læknaö mig af
þessum hvimleiöa kvilla. Arang-
urinn kemur þó ekki strax i ljós,
og hann fer algjörlega eftir þvi
hvort fólk hefur næga þolinmæöi
til þess aö bera þetta á sig reglu-
lega, en meö reglulegri notkun
ætti slik vöövabólga aö geta
læknast á 6—9 mánuöum. Þótt
uppskriftin af áburöi þessum væri
leyndarmál, þá gat ég veitt þaö
upp úr Ingibjörgu að meðal
annars inniheldur hann horblööku
og eini, hvorttveggja algengar
islenskar heiöaplöntur.
— Heimilislæknirinn minn
haföi sagt mér að I rauninni heföu
þeir engin lyf gegn vöðvabólgu,
og hann fékk hjá mér krukku af
þessu til prufu. Ég hef ekki haft
spurnir af þvi hvernig hún reynd-
ist honum.
■. Ingibjörg tjáir mér, aö hennar
fjölskylda taki reglulega kúra af
mismunandi jurtaseyöum. Og
hún ber okkur sýnishorn af
nokkrum þeirra: seyði af ilmandi
heimaræktaöri mintu, eitur-
rammt horblöökuseyði, seyöi af
litunarmosa o.fl. Hún segir aö
horblaökan og litunarmosinn hafi
þynnandi áhrif á blóöiö og eyði
blóöfitu og þvi séu þessir drykkir
góöir viö kransæöastiflu og hjart-
veiki. Þá segir hún aö fátt sé
betra viö blöörubólgu og þvag-
'Öll heimsins lyf og meöul geta aldrei komið I staöinn fyrir þann heilsubrunn sem viö höfum f
garðinum okkar og úti f hinni vilítu náttúru. Ljósm.: eik
Það hefur löngum þótt
aðal mannskepnunnar að
hún hefur kunnað að að-
laga sig að hinum ólíkustu
náttúruskilyrðum umfram
aðrar æðri lífverur.
Hvort sem er í heim
skautalöndum eða í hita
beltinu/ alls staðar hefur
manneskjan lært að bjarga
sér við hin ólíkustu skil-
yrði.
Með tilkomu nútíma
tækni og þess neyslusam-
félags/ sem hún hefur fætt
af sér hefur maðurinn
aftur fjarlægst náttúruna.
I nútíma borgarsamfélagi
virðist það oft vera meiri
dyggð að vera vel að sér i
hillum og ranghölum vöru-
húsanna en þvL sem finna
má og nýta beint úr skauti
hinnar gjöfulu móður
náttúru.
Ein þeirra kvenna/ sem
snúist hefur gegn þessari
þróun er Ingíbjörg Ágústs-
dóttir sem býr við Kambs-
veg i Reykjavík og ræktar
þar garðinn sinn af stakri
prýði/ ekki aðeins til feg-
urðar- og yndisauka fyrir
sig og fjölskyldu sína
heldur einnig til sannrar
heilsubótar.
Við heimsóttum Ingi-
björgu einn blíðviðrisdag-
inn í vor til þess að f ræðast
af reynslu hennar af sam-
býli við hina gjöf ulu
móður.
— Þaö er skömm aö þvi, hvaö
fólk getir lftiö af þvi aö nýta sér
þau náttúrulegu gæöi, sem viö
höfum viö hendina, — segir Ingi-
björg og er mikiö niöri fyrir.
— 011 heimsins lyf og meöul
geta aldrei komiö i staöinn fyrir
þann heiisubrunn, sem við höfum
I garöinum okkar og úti i hinni
villtu náttúru. Fólki væri nær aö
leita þangað en aö fara beint i
meðalaskápinn þegar þvi veröur
misdægurt. Þaö vita nú oröiö
allir, aö þessi mikla lyfja- og
meöalanotkun raskar allri eöli-
legri likamsstarfsemi og skapar
•ekki færri vandamál en hún
leysir. Það er mál til komið aö
fólk fari að hugsa um hvað þaö
lætur ofan i sig I staö þess aö
hlaupa strax i meöalaskápinn
þegar eitthvaö bjátar á.
Við sitjum i snyrtilegri setu-
stofu á heimili Ingibjargar og
manns hennar Þorsteins Guð-
laugssonar. Þrifaleg blóm og fal-
Af nœgtabrunn
móöur náttúru
Ingibjörg ræktar ekki aöeins garöinn sinn til feguröar og yndisauka fyrir sig og fjölskyldu sfna,heldur
einnig tii sannrar heilsubótar. Ljósm. eik