Þjóðviljinn - 28.04.1983, Blaðsíða 8

8 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 28. apríl 1983
Nýi sýningastjórinn við Norrænu
listamiðstöðina, Maaretta
Jaukkuri.
Norræn listamiðstöð
í Svíavígi:
Atvinnuástandið í Kópavogi
Nýr
sýningar-
stjóri
ráðinn
Slæmt útlit hjá
skólafólki í sumar
— segir Hrafn Sæmundsson
atvinnumálafulltrúi í Kópavogi
Nýr sýningastjóri hefur verið
ráðinn að Norrænu lista-
miðstöðinni, en það er fil.mag.
Maaretta Jaukkuri, 38 ára.
Maaretta Jaukkuri hefur síðan
1971 starfað sem upplýsinga- og
sýningastjóri hjá finnska mynd-
listarfélaginu. í því starfi hefur hún
m.a. séð um framkvæmd finnskra
listsýninga erlendis og verið um-
sjónarmaður margra slíkra sýn-
inga.
Hún hefur auk þess verið ritari
Finnlandsdeildar Norræna mynd-
listarbandalagsins í meira en tíu ár.
Maaretta Jaukkuri tekur til starfa
við Norrænu listamiðstöðin í byrj-
un júní og tekur þá við af myndlist-
armanninum Tage Martin Hörling,
sem hefur gegnt starfi sýninga-
stjóra síðan 1980.
Til fræðiiðkana
í guðfræði
Grund
gaf
100.000 kr.
Elli- og hjúkrunarheimilið
Grund hefur gefið 100.000 kr. (eitt
hundrað þúsund krónur) til stofn-
unar Starfssjóðs Guðfræðistofnun-
ar Háskóla Islands.
Fræðastofnun var komið á fót
við guðfræðideild Háskólans fyrir
nokkrum árum, en hún hefur ekki
enn tekið til starfa, þar sem fé hef-
ur ekki verið veitt til hennar á fjár-
lögum. Er fræðastofnun þessari,
sem ber heitið Guðfræðistofnun
Háskóla íslands, ætlað svipað hlut-
verk og rannsóknarstofnunum
þeim, sem komið hefur verið á fót
við aðrar deildir Háskólans á
liðnum árum og áratugum.
Gjöf þessi, sem Gísli Sigur-
björnsson forstjóri hefur afhent, er
hin mesta hvatning til starfa innan
guðfræðideildar Háskólans. Eru
gefanda færðar hugheilar þakkir og
nöfn þeirra blessuð, sem sjóðstofn-
unin er til minningar um. Er það
vonandi, að fleiri efli sjóðinn með
minningargjöfum og áheitum,
enda gerir stofnskráin ráð fyrir því,
að veitt sé viðtaka slíkum fram-
lögum.
(Frétt frá Háskóla íslands)
„Ég hef oröiövarviðað
margarfjölskyldureiganú í
fjárhagserfiðleikum, bæði
vegna atvinnuleysis og ekki
síður vegna minnkandi
aukavinnu. Af þessum sökum
meðal annars tel ég afar
mikilvægt að námsmenn hafi
atvinnu í sumar og ef svo
hörmulega tækist til að fjöldi
þeirrayrði atvinnulaus, myndi
það þrengja enn hagi
fjölskyldnanna og minnka
möguleika á áframhaldandi
námi. Þessvegnaþurfa
námsmenn að hafa úti allar
klær til að komast í vinnu og
eins og ég sagði áðan að
kannaréttsinntil
atvinnuleysisbóta strax í lok
skólans."
Þetta sagði Hrafn Sæmundsson
atvinnumálafulltrúi í Kópavogi
er Þjóðviljinn hafði samband við
hann í gær. Nú fer að líða að
skólaslitum og mikill fjöldi nem-
enda því kominn í atvinnuleit.
Við spurðum Hrafn hvernig
atvinnuástandið væri í Kópavogi
um þessar mundir.
„I marsmánuði voru 1381
atvinnuleysisdagur skráður í
Kópavogi og var þar einkum um
að ræða verkamenn, iðnaðar-
menn og bifreiðastjóra. Hins
vegar vekur athygli að í vetur hef-
ur mun fleira fólk úr þjónustu-
greinum verið skráð atvinnulaust
hér í Kópavogi. Það verður að
segjast eins og er að vonir okkar
um að þetta atvinnuleysi myndi
hverfa með auknum verkjegum
framkvæmdum t.d. í byggingar-
iðnaði, hafa ekki að öllu leyti ræst
og ýmsar blikur á lofti.“
Svo það er ekkert of bjart
framundan varðandi atvinnu
fyrir skólafólkið í sumar?
„Nei, því miður. Ég hef verið
að gera könnun á atvinnuhorfum
skólafólks hér í Kópavogi að
undanförnu og þótt þessari at-
hugun sé ekki lokið ennþá er
augljóst að í atvinnumálum
námsmanna er allt annað upp á
teningnum en í fyrra. Einmitt
þess vegna vil ég hvetja alla
námsmenn til að láta skrá sig
atvinnulausa strax og skólanum
lýkur í vor, ef engin atvinna hefur
þá fengist. Samkvæmt reglum um
atvinnuleysisskráningu þarf að
uppfylla viss skilyrði til að fá rétt
til atvinnuleysisbóta og ég veit að
einhver hluti skólafólks uppfyllir
þessi skilyrði. Það kostar þvíekk-
ert nema örlitla fyrirhöfn að at-
huga sinn rétt í þessum efnum og
við hér hjá Félagsmálastofnun,
svo og verkalýðsfélögin, veitum
allar almennar upplýsingar."
„Það er einnig vert að vekja
athygli á því að þeir sem missa
atvinnu sína, þurfa að skrá sig á
atvinnuleysisskrá strax og vinnu
Hrafn Sæmundsson atvinnu-
málafulltrúi í Kópavogi:
Allt annað en bjart framunuan i
atvinnumálum skólafólks í sumar
lýkur. Ef um rétt til bóta er að
ræða gildir hann frá skráningar-
degi en ekki aftur fyrir sig. Þrátt
fyrir að ég hafi reynt að vekja
athygli á þessari staðreynd hefur
fólk einatt dregið að láta skrá sig
og tapað með því fé og lífsviður-
væri sem það á rétt á“, sagði
HrafnSæmundsson atvinnumáia-
fulltrúi í Kópavogi.
„Þess má að lokum geta að í
Kópavogi eru nú um 700 ung-
menni, 16 ára og eldri, sem eru í
framhaldsskólum. Þetta fólk
kemur að stórum hluta út á lé-
legan vinnumarkað á næstu vik-
um og því er hér um mikið
alvörumál að ræða“, sagði Hrafn
að endingu. -v.
Einu
sinni
á heitu
sumri
Árni
Bergmann
leikhús
Alþýðuleikhúsið:
NEÐANJARÐARLESTIN
eftir Imamu Amiri Baraka
Þorgeir Þorgeirsson þýddi
Þór Elís Pálsson gerði leikmynd
Lárus Ymir Oskarsson leikstýrði
Ungur maður svartur og hvít
stúlka á neðanjarðarstöð. Hún bit-
ur, einmana og grimm, hann vand-
ræðalegur og velviljaður, líkast til
einn þeirra sem vonar, að hvít
millistéttamcnntun, þokkaleg sam-
bönd og fleira þesslegt kippi hon-
um út úr vítahring ghettósins
svarta. Bandarískir einstaklingar
frá ákveðnum tíma, frá þvt' að Jam-
es Baldwin skrifaði Blús fyrir herra
Charlie og Næst mun brenna, frá
því að sumrin voru að verða heitari
og heitari vegna þess að blökku-
menn voru að berjast fyrir rétti sín-
um, einnig suður í Dixielandi þar
sem morð á blökkumönnum höfðu
verið partur af texta dagsins. Og
þeir treystu á andóf án ofbeldis og
sívíl óhlýðni, en sumir þeirra töldu
þá baráttu á villigötum og vildu
með sem róttækustum hætti segja
skilið við heim hvíta mannsins -
það var líka á þessúm árum sem
Íand feðranna, Afríka, fylltist af
nýfrjálsum ríkjum og svart varð
fagurt og enn var „hin nýja stétt"
svartra yfir svörtum ekki orðin það
vonbrigðaefni sem síðar varð.
Clay og Lúlu bruna gegnum iður
stórborgarinnar á þessum tíma og
Og hvað gerum við svo eftir partíið? Sigurður Skúlason og Guðrún Gísladóttir.
þau eru sérstæðir einstaklingar eins
og fyrr segir, og tal þeirra ríkt af
innanborgarupplýsingum frá New
York. En þau eru líka dæmisögu-
persónur úr viðureign sem í fyrstu
sýnist tvírætt daður hvítrar stúlku
við svartan strák en hefur af óhugn-
anlegri rökvísi breyst í meiriháttar
uppgjör þar sem valdhroki og heift
margra kynslóða kúgara og kúg-
aðra brýst fram með mögnuðum
skáldlegum ofstopa- sem var vel til
skila haldið í kjarnortri þýðingu
Þorgeirs Þorgeirssonar.
LeRoy Jones hét höfundur
leiksins áður en hann tók sér nafnið
Imarnu Amiri Baraka, sem er tengt
vitundarvakningu þessara ára
(leikritð er samið 1964). Af leik-
skrá má lesa, að þetta sé frumsmíð
og er hún satt best að segja óvenju
mögnuð. Guðrún Gísladóttir og
Sigurður Skúlason fara með hlut-
verkin í leiknum og hafa ásamt
Lárusi Ými leikstjóra gert úr hon-
um sterka sýningu og eftirminni-
lega. Það má ef til vill rekja það til
textans sjálfs, að framan af verða
einum of tíðar og háttbundnar
pendúlsveiflur í leik stúlkunnar að
unga manninum svarta. En að öðru
leyti sótti sýningin örugglega fram
yfir illan grun, yfir hlé á undan
stormi sem gæti villt áheyrendum
sýn um stundar sakir yg yfir í
óhugnað lokaatriðsins. Guðrún
Gísladóttir átti margra kosta völ,
hún var stríðinog ögrandiog djöf-
elleg og um leið gleymdist það
ekki að líf hennar er markað ein-
semd og öðrum ömurleika -
grimmdin er keðjuverkandi kerfi
og sparkar hver öðrum niður eftir
frægum þjóðfélagsstiga. Sigurður
Skúlason lét áhorfendur ekki hafa
neinar áhyggjur af þeim ham-
skiptum sem hann þurfti að taka -
hann fór sérstaklega fínlega með
vandræðalegan vilja svertingjans
til að „þóknast“, reyna að hitta á
„rétta" hegðun í samskiptakerfi
sem sífellt er að koma aftan að hon-
um. Hann gerði líka margt vel þeg-
ar að því kemur, að blökkumann-
inum er loksins nóg boðið og nú
skulu öll þau heiftaryrði fá útrás
sem inni voru byrgð - en það er
sannarlega ekkert þægindaverk að
halda þá uppi þeirri trylltu spennu
sem tekið hefur völdin.
Sýnt er á Hótel Borg og fylgir
það með, að áhorfendur geta setið
yfir glasi og heyrt fjögur Tískuljón
fara með jass á undan sýningu og
eftir. Þetta reyndist ágætis til-
breyting, jassistar nijög við hæfi
eins og hótelborgarar segja og
auðheyrt að menn höfðu margt um
Ieikinn að segja hver við annan að
sýningu lokinni.