Þjóðviljinn - 28.04.1983, Blaðsíða 9

BLAÐAUKI
Fimmtudagur 28. aprfl 1983 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 17
Einn ágætur nágranni okkar
hér í Síðumúlanum er
Gluggasmiðjan. Blaðamanni
lék hugur á að fræðast um
starfsemi hennar, leit þar inn á
dögunum og hitti að máli Símon
Gissurarson.
Símon sagði föður sinn, Gissur
Símonarson, hafa stofnað
Gluggasmiðjuna árið 1964 og væri
rekstur hennar enn á hans vegum.
Gissur vann áður við
húsabyggingar, öllum hnútum
kunnuur þar og vissi því vel hvað
hann var að gera þegar hann ákvað
að stofna þetta fyrirtæki.
Bækistöð okkar var fyrst niðri á
Miklatorgi, sagði Símon, en seinna
fluttum við svo hingað í
Síðumúlann og höfum raunar
einnig, að hluta til, aðstöðu uppi á
Bíldshöfða.
Gluggar og
hurðir
- Nú nefnið þið fyrirtaekið
Gluggasmiðjan og segir nafnið
trúlega sína sögu um það hvaða
framleiðslu þið einkum stundið en
smíðið þið einvörðungu glugga?
Daði Þorkelsson sýnir gestum og gangandi álhurðir og karma. - Mynd: Atli
Starfsaöstaða og aöbúnaöur
eru þýöingarmiklir þættir
- Nei, það gerum við nú ekki
alfarið. Við framleiðum einnig
bílskúrshurðir og útihurðir. Fyrstu
árin smíðuðum við eingöngu úr
timbri en upp úr 1970 byrjuðum við
jafnframt að framleiða áíglugga og
-hurðir. Þá skiptist fyrirtækið
eiginlega í tvær deildir,
timburdeild, sem hefur sitt aðsetur
hér, og áldeild, sem er uppi á
Bíldshöfða. En þær vinna að
sjálfsögðu saman, enda er timbur
og ál notað jöfnum höndum í
glugga og hurðir í ýmsum
byggingum, eins og t.d.
útvarpshúsinu nýja. í því eru
álklæddir timburgluggar en hurðir
eru úr áli.
Yfirleitt érum við í hinum stærri
verkefnum sem minni aðilar ráða
lítt eða ekki við.
- í stærri verkefnum segirðu,
viltu kannski nefna einhver þeirra?
-Já, ég gett.d. nefntHótel Esju,
Loftleiðahúsið, Útvegsbankahúsið
í Kópavogi og síðasta
stórverkefnið er Landsbankahúsið
í Mjóddinni, sem eingöngu er úr áli
og gleri að utanverðu.
- Eruð þið með glugga og hurðir
á „lager“ eða smíðið þið aðallega
eftir pöntunum?
- Já, aðallega gerum við það,
aðallega smíðum við eftir
pöntunum.
Nýjungar
- Eru einhverjar nýjungar á
döfinni hjá ykkur?
- Við erum nú að fá og setja upp
nýjar vélar í timburdeildina. Þá
erum við komnir með „standard
prófíla", sem er nýjung hér. Þetta
gerir okkur kleift að setja gluggana
saman með öðrum og mun sterkari
hætti en áður þannig að þeir verða
vandaðri og vonandi einnig
ódýrari. Og eins og ég sagði þá er
þessi aðferð alger nýjung
hérlendis.
- Hér áður fyrr datt víst fáum í
hug að hafa nema einfalt gler í
gluggum, síðan fór að tíðkast að
hafa það tvöfalt og nú mun eitthvað
um að farið sé að nota þrefalt gler.
Er ekki auðvelt að koma því við í
þessum gluggum frá ykkur?
- Jú, það er ekkert vandamál og
ég tel rétt að nota þrefalt gler þegar
um stóra glugga er að ræða.
Álprófílarnir hjá okkur eru
einangraðir með slitinni
kuldabrún, sem á að koma í veg
fyrir að suddi setjist á álið og hefur
sá útbúnaður reynst mjög vel.
mhg ræöir við
Símon
Gissurarson,
framkvæmda-
stjóra
Giuggaverk-
smiöjunnar.
- Hvað með samkeppnina?
Hvernig standið þið að vígi þar?
- Ja, hvað timburglugga áhrærir
þá var a.m.k. lítið um innflutning á
þeim þar til fyrir svona tveimur
árum. Og honum svöruðum við
með því að fara út í þessi vélakaup,
sem ég minntist á áðan. Þær vélar
erum við nú að taka í notkun. Og
ég er ekki í vafa um að þær
auðvelda okkur að standast
samkeppnina. Yfirleitt held ég að
raunin sé líka sú, að hinir innfluttu
gluggar séu lakari en þeir, sem eru
smíðaðir hér heima. Þeir þola ekki
jafn vel íslenska veðráttu.
Þar að auki held ég að svona
innflutningur sé þjóðhagslega
óhagkvæmur. Þó að verðmunur
kunni að vera einhver þá ber einnig
að líta á hitt, að framleiðsla
vörunnar í landinu sjálfu skapar
atvinnu, og þeir, sem vinnunnar
njóta borga einnig sína skatta. Það
er líka óþarfi að gleyma
gjaldeyrissparnaðinum. Of ef það
kemur svo á daginn að við
stöndumst fyllilega
gæðasamanburðinn má þá ekki
fara að spyrja hvaða vit sé í svona
innflutningi?
Það má kannski geta þess svona
til gamans úr því við erum að tala
um samkeppnina að þegar bygging
Landsbankahússins í Mjóddinni
var boðin út þá sendum við inn
tilboð, sem hljóðaði upp á 150
miljónir. Álverið sendi annað en
það var upp á 300 miljónir, rétt
helmingi hærra.
Sveinn Karlsson vinnur að samsetningu á gluggum. Mynd: Atli.
- Nú framleiðið þið eingöngu
glugga og hurðir, fer það í vöxt að
fyrirtæki í byggingaiðnaði sérhæfi
sig?
- Já, það hefur farið í vöxt á
síðari árum. Og ég held að það sé
rétt stefna. Með því móti á að nást
fram meiri hagkvæmni í
rekstrinum.
Reksturinn
gengur vel
- Já, ef við víkjum þá að
rekstrinum, eruð þið ánægðir með
hvernig hann gengur?
- Já, hann gengur vel, ég held að
ekki verði annað með sanngirni
sagt. Við höfum haft mikið að
gera. Og viðskipti okkar eru engan
veginn bundin við Reykjavík eina
heldur landið allt. Fyrir rúmlega
tveimur árum fengum við umboð
fyrir sjálfvirkum rennihurðum og
höfum nú sett upp 30 slíkar.
Framleiðslan hefur aukist nrjög
hjá okkur sl. 3 ár og tala þeirra,
sem hjá okkur vinna, vaxið um
helming, eru það nú 25-30 manns.
Þess má svo einnig geta, að við
erum með viðgerða- og
varahlutaþjónustu. Húsnæðið
mætti náttúrlega vera betra. Við
erum með reksturinn á tveimur
stöðum, eins og ég sagði áðan,
eigum þetta húsnæði hér en erum
svo í leiguhúsnæði uppi á
Bíldshöfða. Hugmynd okkar var
að byggja og því sóttum við um lóð
en fengum ekki. Nú höfurn við
hinsvegar fengið lóð en þá þurft-
um við að ráðast í vélakaupin og
höfum því ekki bolmagn til þess að
byggja í bili. Hvenær það verður
unnt skal ósagt látið en hinsvegar
vinnum við nú að því að endurbæta
þetta húsnæði okkar hér í
Síðumúlanum og höfum raunar
verið að grípa í það undanfarin tvö
ár. Það er þýingarmikið bæði fyrir
fyrirtækið og starfsfólkið, sem hjá
okkur vinnur að starfsaðstaða öll
sé góð og aðbúnaðursem bestur. Á
ferðum mínum erlendis hef ég séð
fyrirmyndar vinnustaði og það er
von okkar og vilji að svo megi
einnig verða hjá þessu fyrirtæki.
-mhg
Það lítur ekki amalega út Landsbankahúsið í Mjóddinni en ytra borð
þess er gert af þeim Gluggasmiðjumönnum. Mynd: Atli.